บทที่ 144 : การฝึกฝน (1-1)
บทที่ 144 : การฝึกฝน (1-1)
วันหลังคัดเลือก
ช่วงเช้าตรู่ ฉัน เจนน่า ออลก้า พร้อมด้วยเวคิสและเนเรสซ่า รวมตัวกันที่สนามฝึกซ้อมชั้นสอง เนื่องจากองค์ประกอบของปาร์ตี้มีการเปลี่ยนแปลงไปบ้างและมีสมาชิกใหม่เข้าร่วม จึงจำเป็นต้องแจ้งให้ทุกคนทราบเกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลง
"ยินดีที่ได้รู้จักนะ ฉันเจนน่า ชิราอิ”
เจนน่ายิ้มให้ทั้งสองคน
เวคิสยังคงเงียบและเนเรสซ่าพยักหน้าตอบ ปฏิกิริยาของพวกเขาคล้ายกับออลก้าตอนแนะนำตัวเอง
'มันดูน่าอึดอัดอยู่นิดหน่อยแฮะ'
ทั้งสองคนไม่ได้ดูเข้าขากันเลย
แม้ว่าการเพิกเฉยต่อกันจะเป็นเรื่องที่น่าอึดอัดใจ แต่การมีมิตรภาพในระดับหนึ่งก็จะทำให้มีประสิทธิภาพสำหรับการทำงานเป็นทีม ทว่าก็ไม่จำเป็นต้องเป็นมิตรมากเกินไป เพราะมันรังแต่จะทำให้เสียใจหรือได้รับผลกระทบเสมอเมื่อเพื่อนร่วมทีมเสียชีวิตหรือออกไป เหมือนกับกรณีของเจนน่าเมื่อวันก่อนนี้
ฉันมองไปที่มุมหนึ่งของสนามฝึกซ้อม
ในบรรดาสมาชิกของปาร์ตี้ที่สอง มีสมาชิกใหม่ที่คุ้นเคยชื่ออารอน
เนื่องจากอารอนปฏิเสธข้อเสนอผู้ฝึกสอนเมื่อวานนี้ เขาจึงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากเข้าร่วมปาร์ตี้ที่สอง เขาจะใช้เวลาฝึกฝนทักษะของเขาร่วมกับอีดิสที่กำลังตบไหล่ของอารอนอยู่ในขณะนี้
“เวลคิส เนริสซ่า มีบางอย่างที่ควรรู้ไว้”
ฉันหันไปมองทั้งสองคน
“เดินออกมา”
ฉันพูดต่อ
“ถ้าพวกนายได้ดูภารกิจของเรา พวกนายก็จะรู้แล้วว่าจะต้องต่อสู้ในสภาพแวดล้อมที่แตกต่างกันในปาร์ตี้อื่น นายจะต้องรับมือกับไฟ แน่นอนว่าเราต้องการให้พวกนายทำความคุ้นเคยกับเปลวไฟด้วย”
“กำลังพูดถึงความต้านทานไฟงั้นเหรอ?”
“เรียนรู้มันให้เร็วที่สุด รู้วิธีใช่ไหม?”
“เอามือไปจุ่มไฟสินะครับ?”
ฉันพยักหน้า
เวคิสยิ้ม
“มันเป็นวิธีการดั้งเดิมมาก”
“ไม่มีวิธีที่มีประสิทธิภาพมากกว่านี้เหรอ?”
“เอาเถอะ ผมเข้าใจแล้ว ผมจะเรียนรู้มันภายในสี่วัน”
“ฉันจะเรียนรู้มันภายในสามวัน”
เนเรสซ่าพูดพร้อมกับจ้องมองไปที่เวคิสอย่างเย็นชา
เป็นการดีที่จะแข่งขัน แต่มันก็มากเกินไปหน่อย
ฉันพูดด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม
“คนต่อไปคือเจนน่า”
“อ่าห่ะ”
“เธอจะต้องเติมเต็มที่ว่างของอารอน”
ฉันสั่งเจนนาให้งดใช้มีดสั้นและมุ่งความสนใจไปที่การยิงธนูของเธอเป็นหลักเท่านั้น
เนื่องจากไม่มีฮีโร่ระยะกลางเหลือแล้ว เจนน่าจึงต้องรับบทบาทนั้นด้วยทักษะการยิงที่รวดเร็วของเธอ เธอจึงปิดช่องว่างที่มือหอกหายไปได้
“หมายถึงใช้ธนูเป็นหลักเหรอ? เข้าใจแล้ว”
“เวคิสอยู่แนวหน้ากับฉัน เพียงแต่อย่าทำอะไรโดยประมาท ต่อสู้ภายในระยะที่เจนน่า เนเรสซ่า และออลก้า สามารถคอยช่วยได้ หากนายเชื่อมั่นในความแข็งแกร่งของตัวเอง นายจะไร้ประโยชน์ จำไว้”
“ผมจะทำตามคำแนะนำครับ”
เวคิสกอดอก
จากนั้นฉันก็มองไปที่เนริสสา เธอต่างจากเวคิสที่เป็นนักสู้ล้วนๆ มันไม่ง่ายเลยที่จะมอบหมายบทบาทที่ชัดเจนให้กับเนเรสซ่า นอกเหนือจากทักษะในการต่อสู้แล้ว เธอก็มีทักษะต่างๆ มากมาย
เธอมีทักษะการใช้อาวุธ เช่น ดาบ ดาบสั้น และอาวุธขว้าง
นอกจากนี้เธอยังมีการเคลื่อนไหวร่างกายที่รวดเร็วและซ่อนตัวได้อีกด้วย
ทั้งนี้ เธอยังมีทักษะด้านประสาทสัมผัส เช่น ตาเหยี่ยวหรือการได้ยินที่ดีขึ้น และเธอยังเชี่ยวชาญทักษะการต่อสู้เสริม เช่น การผลิตยาพิษกับการลอบโจมตี ในแง่ของทักษะที่หลากหลาย เธอเกือบจะเท่าฉันแล้ว
“ก่อนมาที่นี่เธอทำอะไรอยู่กันแน่? เป็นนักฆ่าหรืออะไร?”
“คล้ายๆ อะไรแบบนั้น”
เนริสสาตอบกลับ
สิ่งที่คล้ายกับนักฆ่าคือคำตอบที่ถูกต้อง ถ้าเธอเป็นอาชีพนักฆ่าจริงๆ เธอคงถูกอัญเชิญจากการอัญเชิญขั้นสูง
“เนริสซา เธออยู่ในตำแหน่งระดับกลางเป็นหลัก แต่ขึ้นอยู่กับสถานการณ์ เธออาจต้องเข้าร่วมการต่อสู้ระยะประชิดเพื่อปกป้องเจนน่าและออลก้า เธอสามารถเล็งไปที่ด้านหลังของศัตรูได้ ฉันไม่สามารถให้คำแนะนำเฉพาะเจาะจงเกี่ยวกับวิธีการลงมือให้เธอได้ ใช้วิจารณญาณของเธอเอาเลย”
"ได้ค่ะ"
เนริสสามีอาวุธหลักสามอย่าง
ดาบยาว ดาบสั้น และมีดสั้นขว้าง เธอไม่มีอาวุธหลัก ซึ่งค่อนข้างจะอึดอัดเล็กน้อย แต่มันทำให้เธอมีความยืดหยุ่นในการต่อสู้
“และเธอยังต้องรับผิดชอบในการรวบรวมข้อมูลภารกิจด้วย ถ้าฉันสั่งให้รวบรวมข้อมูลเธอก็นำมาให้ฉัน เข้าใจไหม?”
"ผมเข้าใจแล้ว"
“ฉันจะจำมันไว้ค่ะ”
ฉันมองสลับกัน ทั้งสองคนพยักหน้า
เมื่อมองแวบแรก ดูเหมือนว่าพวกเขาจะทำตามคำแนะนำได้ดี
“ฉันอาจต้องปรับเปลี่ยนบางอย่าง”
แม้ว่าพวกเขาจะบอกว่าเข้าใจแล้ว แต่ด้วยนิสัยของพวกเขา ถ้ามันไม่น่าเชื่อ ในท้ายที่สุดมันก็อาจเกิดความผิดพลาดได้
ฉันจึงตัดสินใจแล้วพูด
"เอาล่ะ มาเริ่มตารางงานของวันนี้กันเถอะ”
เริ่มต้นด้วยการฝึก
เราวางแผนที่จะเพิ่มความเข้มข้นอย่างมาก ในขณะที่ยังคงมีการฝึกความแข็งแกร่ง ทักษะการใช้อาวุธ และการซ้อมเหมือนเมื่อก่อน การฝึกรูปแบบก็จะได้รับการปรับปรุงไปเรื่อยๆ รูปแบบการฝึกเรียบง่ายเช่นรูปแบบลิ่มหรือสามเหลี่ยมได้กลายเป็นอดีตไปแล้ว
“แล้วฉันล่ะ? ฉันควรฝึกอะไรยังไงเหรอ?”
ออลก้าผูกกระสอบทรายไว้ที่ข้อเท้าและพูดขึ้นมา
เธอผิดหวังมากที่ไม่ถูกเรียก
“การฝึกของทั้งสามคนเปลี่ยนไป แล้วฉัน…”
“เธอก็วิ่งต่อไปสิ นับจากนี้ไปจงสวมกระสอบทรายนี้แทนแล้วกัน”
ฉันโยนกระสอบทรายหนัก 3 กก. จากชั้นวางไปที่ออลก้าอย่างรวดเร็ว
ออลก้าจับกระสอบทรายและเผยสีหน้าสิ้นหวังออกมา
การฝึกในวันนี้ได้เริ่มต้นขึ้นแล้ว
การเริ่มต้นของการฝึกซ้อมคือการวิ่งโดยรัดกระสอบทรายหนัก 10 กก. ด้วยความเร็วที่ใกล้เคียงกับการวิ่งเต็มแรงบนลู่วิ่ง เวคิสและเนริสซ่าตามทันเรา ถือได้ว่าค่อนข้างดี แน่นอนว่าออลก้ายังตามหลังอยู่มาก
ระหว่างวิ่ง เราก็สังเกตเห็นอีกกลุ่มหนึ่ง
อีดิสเกาศีรษะด้วยสีหน้าสับสน
ต่างจากปาร์ตี้ที่ 1 ซึ่งมีองค์ประกอบที่รอบด้าน ปาร์ตี้ที่ 2 ขาดสมาชิกเพียงคนเดียว ดีก้าซึ่งเดิมเป็นสมาชิกก็ได้ยอมรับข้อเสนอของผู้สอนเมื่อเช้าวานนี้ ปัจจุบันเขากำลังช่วยเหลือฮีโร่ใหม่ที่ชั้นหนึ่ง
หลังจากการแข่งขันคัดเลือกเมื่อวานนี้ นายท่านได้ปิดเกมโดยไม่ได้สุ่มฮีโร่เพิ่มแต่อย่างใด
การกระทำของเขาทำให้เกิดช่องว่างในปาร์ตี้ที่สอง อีดิสถอนหายใจยาวอีกครั้งและพึมพำ
“เราจะฝึกกับสมาชิกแค่สี่คนได้ไง?”
“ถ้ามันไม่ได้ผล ก็แค่ไปที่ชั้นหนึ่ง”
ฉันหยุดวิ่งไปครู่หนึ่งแล้วเข้าไปหาอีดิส
"ชั้นหนึ่งเหรอ?"
“ถ้าคิดดูให้ดี บอกดีก้าให้เขาสอนพวกเขาอย่างเข้มข้นสิ หากนายท่านไม่ทำการอัญเชิญใดๆ นั่นก็คงเป็นทางเลือกเดียวของเรา”
หลังจากที่ห้องรอถูกแบ่งออกเป็นชั้นบนและชั้นล่าง นายท่านก็สุ่มฮีโร่มาฟรีเพียงไม่กี่ครั้ง
ในห้องฝึกซ้อมชั้นหนึ่ง มีฮีโร่รออยู่อย่างน้อย 20 คน อย่างน้อยหนึ่งในนั้นก็น่าจะมีอัญมณีที่ซ่อนอยู่
“ก็คงต้องเป็นแบบนั้น”
“ถึงแม้ว่าเธอจะเจอแล้ว ก็อย่าทำอะไรประเจิดประเจ้อนะ ไม่งั้นคนอื่นๆ อาจจจะเริ่มทำตัวน่ารำคาญ”
“หมายถึงหาเรื่องกันเหรอ?”
“ในกลุ่มคนแบบนี้ มันมักจะมีคนที่พยายามหาเรื่องคนที่ทำได้ดีอยู่แล้ว”
