บทที่ 168 ของขวัญ (ตอน 2)

บทที่ 168 ของขวัญ (ตอน 2)

"ฉันรู้อยู่แล้วว่านายต้องพูดแบบนั้น”

หลังจากรู้จักกับอีกฝ่ายได้ไม่นาน โทนี่ก็เข้าใจนิสัยของเชลล์อย่างชัดเจน ทำให้คำตอบของเชลล์ไม่ได้ทำให้เขาประหลาดใจมากนัก

ทันใดนั้นเขาก็หันศีรษะออกไปและตะโกนว่า

"แฮปปี้!"

เมื่อเสียงของโทนี่เบาลง รถบรรทุกอาหารสีแดงคันใหม่ก็ค่อยๆ ขับออกมา ใบหน้าของแฮปปี้ปรากฏขึ้นเมื่อกระจกถูกเลื่อนลง

“ยังไงนายก็ช่วยฉันไว้อยู่ดี ถือว่านี่เป็นการแสดงความขอบคุณเป็นของขวัญแล้วกัน มันใหม่เอี่ยมเลย ทั้งยังมีกระดิ่งอะไรพร้อมอีก” โทนี่เดินไปที่รถบรรทุกและดูดีใจมาก เขากดปุ่มข้างในทันที รถบรรทุกเปลี่ยนเป็นแผงขายอาหารขนาดเล็ก ทั้งยังมีเก้าอี้ในทันที ไม่จำเป็นต้องให้คนขับตั้งค่าอะไรเลยด้วญซ้ำ

โทนี่นั่งลงบนเก้าอี้บิวท์อินของแผงขายอาหารและเลิกคิ้ว ก่อนจะโม้ว่า "เป็นยังไงบ้างล่ะ? นายชอบไหม?" เพื่อที่จะดัดแปลงรถบรรทุกอาหารนี้ให้เป็นสิ่งที่เกือบจะเหมือนกับร้านอาหารขนาดเล็กเคลื่อนที่ โทนี่ได้ใช้เวลาทั้งวันในการออกแบบและทดสอบมัน เขาใช้ความพยายามอย่างมาก

ภายในร้านขายของเก่า ไรอันมองไปที่รถขายอาหารของโทนี่ด้วยคิ้วที่ยกขึ้นด้วยความประหลาดใจ

แม้ว่าในมุมมองของเขา โทนี่จะเป็นเพียงเป้าหมายที่เขาจะได้คะแนนมา แต่ความจริงใจของอีกฝ่ายก็ได้กระแทกลึกเข้ามาในใจของเขาเสียแล้ว

ทว่ารถขายอาหารก็ยังคงเป็นรถขายอาหารอยู่ดี แต่ว่ามันก็เจ๋งมากเลยนะว่าไหม?

"ถ้านายอยากจะขอบคุณฉัน นายก็แค่ทำเมนูใหม่ให้ฉันก็พอแล้ว"

ทว่าคำพูดต่อไปของโทนี่ก็ได้ตอกย้ำความรู้สึกของไรอัน

เมื่อเห็นว่าเชลล์ยังคงนวดแป้งอยู่อย่างเงียบๆ โทนี่ก็กล่าวเสริมอย่างกระอักกระอ่วนว่า "คือฉันไม่ได้บอกว่าเกี๊ยวอัตราส่วนทองคำไม่ดี... มันก็แค่... เห็นได้ชัดว่านายทำอาหารเก่งมาก ฉันรู้ว่านายสามารถทำอะไรได้หลายอย่างเช่น...ซาลาเปาที่มีใบหน้ายิ้มแย้มหรือสี่สี..."

พูดตามตรง เขาดูจะหมกมุ่นอยู่กับซาลาเปาสี่ทวยเทพมาก อาจเพราะเมื่อเขาได้ลิ้มรสซาลาเปาหนึ่งในสี่ชิ้น เขาก็อยากรู้อย่างยิ่งถึงรสชาติของสามชิ้นที่เหลือ

ในแง่หนึ่งที่เขาให้รถบรรทุกอาหารใหม่แก่เชลล์ มันก็คือเพื่อให้เขาสามารถกินอาหารจานใหม่ได้ดีกว่าเดิมได้

ภายในร้านขายของเก่า ไรอันฟังคำอธิบายอันวนไปวนมาของโทนี่ด้วยสีหน้าที่คล้ายกับพูดไม่ออก

ทว่าก่อนที่เขาจะสามารถควบคุมเชลล์ให้ตอบได้ เขาก็ได้ยินเสียงปืนดังขึ้นตามท้องถนน

เมื่อโทนี่ได้ยินเสียงปืนและกรีดร้องในระยะไกล ใบหน้าของเขาก็เปลี่ยนสีไปในทันที

"จาร์วิส เกิดอะไรขึ้น?"

“ท่านครับ มีกลุ่มไซบอร์กที่ไม่ระบุตัวตนปรากฏอยู่ใกล้ๆ ดูจากการเคลื่อนไหวของพวกเขาแล้ว ดูเหมือนว่าพวกเขากำลังมุ่งหน้าไปที่สตาร์กอินดัสตรีส์”

"ไซบอร์ก...งั้นเหรอ?"

เมื่อฟังรายงานของจาร์วิส โทนี่ก็พึมพำบางอย่างกับตัวเอง ในไม่ช้า เขาก็เห็นหน้าตาของไซบอร์กเหล่านั้น

ร่างหนึ่งได้ปรากฏขึ้นที่มุมถนน พร้อมกับร่างที่ถูกดัดแปลงกลายเป็นไซบอร์กมากมาย โทนี่ขมวดคิ้วโดยไม่รู้ตัว สีหน้าของเขากลับกลายเป็นเย็นชา พูดตามตรง การดัดแปลงคนนั้นทำให้เขาตกใจมาก จากมุมมองของเทคโนโลยี นี่เป็นความก้าวหน้าครั้งใหญ่อย่างไม่ต้องสงสัย

ทว่าโทนี่ก็ไม่รู้สึกมีความสุขแม้แต่น้อย เพราะความก้าวหน้านี้ได้ถูกสร้างขึ้นบนร่างกายของคนที่มีชีวิต ทั้งยังเกิดจากชีวิตจำนวนมากอีก

เห็นได้ชัดว่าหุ่นยนต์ไซบอร์กจำนวนมากพวกนี้มีเพียงเป้าหมายเดียว ใครบางคนได้ทำการดัดแปลงผู้คนจำนวนมากให้กลายเป็นไซบอร์ก

กองทัพไซบอร์กมารวมตัวกันบนท้องถนน ในไม่ช้าพวกเขาก็เห็นร่างของโทนี่ พวกเขาเปลี่ยนทิศทางและเดินไปหาเขาทันที

"จาร์วิส นายกำลังรออะไรอยู่?"

เมื่อมองไปที่กองทัพไซบอร์กที่เข้ามาใกล้ขึ้นเรื่อยๆ โทนี่ก็อดไม่ได้ที่จะกระซิบใส่นาฬิกาของเขา

เมื่อคำพูดของโทนี่ดังขึ้นมา ในครู่ถัดไป ชุดเกราะต่อสู้ใหม่เอี่ยมก็ตกลงมาจากท้องฟ้า ชิ้นส่วนได้กระจัดกระจายไปทุกทิศทาง ห่อหุ้มร่างของโทนี่เอาไว้

มาร์ค 6 - ชุดเกราะใหม่ที่โทนี่พัฒนาขึ้นหลังจากการต่อสู้ครั้งก่อนของเขากับอีวาน มันใช้เตาปฏิกรณ์อาร์คที่ปรับปรุงใหม่ที่เขาทำจากแผนที่โฮเวิร์ด สตาร์คทิ้งไว้เป็นแหล่งพลังงาน หลอมด้วยไวเบรเนียม มันมีพลังมากกว่าชุดเกราะก่อนหน้านี้มากโข

“แฮปปี้ นายรีบออกไปก่อนเถอะ”

ด้วยชุดเกราะใหม่ โทนี่มองไปทางกองทัพไซบอร์กที่ค่อยๆ ล้อมรอบตัวเขาและพูดกับแฮปปี้ที่อยู่ข้างหลังเขา

"ฉันขอบอกว่า ห้ามให้ใครออกไป..."

ทันใดนั้น ก็มีคนพูดขึ้นด้วยสำเนียงที่ประหลาด

ทันทีหลังจากนั้น พวกเขาก็เห็นอีวานปรากฏตัวขึ้นพร้อมกับสวมเสื้อคลุมของห้องทดลอง เขายืนอยู่ท่ามกลางไซบอร์ก ก่อนจะยิ้มและตะโกนใส่โทนี่ว่า "เราพบกันอีกแล้วนะ สตาร์ค"

"แวนโก้!"

เมื่อมองไปที่ใบหน้าอันคุ้นเคย มุมริมฝีปากของโทนี่ก็กระตุก "นายออกมาได้ยังไง?"

เขาจำได้อย่างชัดเจนว่าหลังจากที่ชายคนนี้พ่ายแพ้ต่ออาจารย์โรชิ คนจากองค์กรชีลด์ก็พาเขาออกไป

'เขาหนีออกมาได้ยังไง?'

“คุกไม่สามารถหยุดฉันได้ สตาร์ค ครั้งนี้แกจะไม่ชนะเพราะฉันมีกองทัพไซบอร์ก” อีวานตอบด้วยน้ำเสียงแหบพร่า

เมื่อได้ยินคำพูดที่เต็มไปด้วยความเกลียดชังของอีวาน โทนี่ก็สแกนกองทัพไซบอร์กที่ไร้อารฒณ์ตรงหน้าเขาอย่างเงียบๆ ก่อนจะถามว่า "นายจะบอกว่า...นายเป็นคนสร้างไซบอร์กพวกนี้เหรอ?"

“ถูกต้อง” เมื่อได้ยินคำถามของโทนี่ อีวานก็พยักหน้าและยอมรับโดยไม่ลังเล "แม้ว่าฉันจะไม่ใช่คนที่ออกแบบพวกมันทั้งหมด แต่หลังจากการปรับแต่งบางอย่าง พวกมันก็มีสภาพที่ดีกว่าพิมพ์เขียวดั้งเดิม"

“แสดงว่ามีคนอื่นด้วยสินะ?”

โทนี่สังเกตเห็นเบาะแสบางอย่างในคำพูดของอีวาน เขาจึงอดไม่ได้ที่จะถามว่า "ใครให้พิมพ์เขียวนี้แก่นายกัน?"

“ทำไมฉันจะต้องพูดด้วยล่ะ สตาร์ค?”

อีวานออกคำสั่งทันทีด้วยรอยยิ้มอันน่าเกลียด "ไซบอร์ก! ฆ่ามันซะ!"