SW-ตอนที่ 42 ความคิดโง่ๆ
‘มันเป็นความคิดที่โง่เขลา แต่ฉันก็อยากจะลองทำดู’ อเล็กซ์คิด เขารู้สึกกังวลแต่ก็ตื่นเต้นเช่นกัน
อเล็กซ์ เดินตรงไปที่รถลากเลื่อน แล้วดึงมันข้ามขอบทางลาด รถลากเลื่อนเริ่มเลื่อนลง และ อเล็กซ์ ก็กระโดดขึ้นไปนั่งด้านหน้าของไม้น้ำแข็ง เพราะที่นั่นมีพื้นที่มากพอที่จะให้เขานั่งลงได้ และ เขาก็ทำอย่างนั้น
การเร่งความเร็วครั้งแรกมันค่อนข้างช้า แต่หลังจากนั้น มันก็เร็วขึ้นเรื่อยๆ
ในตอนแรก อเล็กซ์ ก็รู้สึกประหม่า
แต่หลังจากที่ รถลากเลื่อน เพิ่มความเร็วขึ้น เขากลับรู้สึกตื่นเต้น
จากนั้นเขาก็กลับมารู้สึกกังวลอีกครั้ง
และปรากฏความกลัว
หลังจากผ่านไปประมาณ 20 วินาที รถลากเลื่อน ก็เร่งความเร็วจนอยู่ในระดับที่น่าประทับใจ และ ดูเหมือนว่าความเร็วของมันจะเพิ่มมากขึ้น
ในตอนแรก รถลากเลื่อนของ อเล็กซ์ ได้สร้างแรงลมเพียงเล็กน้อยเท่านั้น แต่หลังจากแรงลม มันก็กลายเป็นพายุที่น่าสะพรึงกลัวอย่างรวดเร็ว
อเล็กซ์ รู้สึกว่า เกวียนที่อยู่ด้านล่างเขาเริ่มสั่น และ เขาแน่ใจว่าเขาได้ยินเสียงแตกหัก ณ จุดหนึ่ง!
การหายใจและอัตราการเต้นของหัวใจ อเล็กซ์ ได้เพิ่มขึ้นหลังจากที่ความเร็วของ รถลากเลื่อน เพิ่มขึ้นเป็น 150 กิโลเมตรต่อชั่วโมงภายในระยะเวลาไม่กี่วินาที
จากนั้นก็เร็วถึง 200 กม./ชม.
จากนั้นก็ 250 กม./ชม.
ซึ่งความเร็วในตอนท้ายนั้นค่อนข้างเร็วมากสำหรับมนุษย์ที่กำลังร่วงหล่นจากที่สูง และ ลมด้านหน้า ก็แรงพอๆ กับ ลมพายุ มันได้พัดเข้าใส่ใบหน้าของเขาเหมือนกับตอนที่ นักดิ่งพสุธา โดน แต่ นักดิ่งพสุธา นั้นมักจะสวมแว่นตา แต่ อเล็กซ์ ไม่ได้ใส่
อเล็กซ์ เริ่มเสียใจให้กับความคิดโง่ๆ และ ตัดสินใจที่จะทำแบบนี้ลงไป!
‘เกวียนลากเลื่อนนี้จะทนได้หรือไม่?’ อเล็กซ์ เริ่มคิดด้วยความกลัว ‘เพราะท้ายที่สุด ก็มีไม้น้ำแข็งเป็นตันบรรทุกอยู่ภายในนี้! นอกจากนี้ไม่รู้ว่า เกวียนลากเลื่อนจะถูกออกแบบมาให้ต้านทานความเร็วประมาณ 300 กม./ชม. ได้หรือเปล่า? เอาจริงๆ ฉันคิดว่าความเร็วในตอนนี้นั้นเร็วกว่าตอนที่ เม่นไล่ล่าปลาหมึกยักษ์ตัวนั้นเสียอีก!’
หากมีใครยืนอยู่ข้างเกวียนเลื่อนที่ผ่านไป พวกเขาก็คงจะเห็นเพียงแค่เงาที่ผ่านไป และ หลังจากนั้น พวกเขาก็จะถูกโจมตีด้วยพายุที่น่าสะพรึงกลัว
ในขณะที่ อเล็กซ์ เริ่มไถลไปไกลกว่า 4 กิโลเมตร มันก็มีเหตุการณ์บางอย่างเกิดขึ้น
มีคนสามคนกระโดดออกมาจากด้านหลังต้นไม้ในระยะไกล แล้วเดินไปที่ทางลาด
จิตใจของ อเล็กซ์ แทบจะหยุดทำงานเมื่อเห็น ชายสามคนนั้น
พวกเขาคิดจะฆ่าตัวตายงั้นเหรอ!?
อเล็กซ์ แน่ใจว่าพวกเขาสังเกตเห็นเขาตั้งแต่ที่พวกเขามองอยู่ในขณะนี้
“ผู้ชายคนนั้นดูเหมือนจะมาจากหมู่บ้านโคลดิล! พวกเราต้องต้อนรับดีๆ หน่อยนะ หนุ่มๆ!” ชายคนหนึ่งกล่าวพูดด้วยรอยยิ้ม
ผู้ชายอีกคนหัวเราะ ในขณะที่คนที่สามได้มองดูรถลากเลื่อนที่กำลังพุ่งลงมาอย่างเคร่งขรึม
“รีบลงมือ ก่อนที่พวกเจ้าหน้าที่พวกนั้นจะค้นพบเราดีกว่า!” ชายคนที่สามได้ตะโกน
“ใช่ๆ ต้องรีบลงมือ” ชายคนแรก กล่าวพูดออกมา
“ไปกันเถอะ!”
จากนั้นคนทั้งสามคนก็พุ่งเข้าหาเกวียนที่กำลังใกล้เข้ามา
“หลบไป!” อเล็กซ์ ตะโกนด้วยพลังทั้งหมดของเขา แต่น่าเศร้าที่เขาอยู่ไกลเกินไป จนทำให้เสียงของเขาเบามาก
“เขาบอกให้เราหลบ?” ชายคนที่สองพูดพร้อมกับหัวเราะเยอะ “เขาไม่รู้หรือยังไงว่าพวกเราเป็นโจร?” เขากล่าวถาม
“ชาวบ้านจำนวนมากคงไม่สามารถจับรถลากเลื่อนในขณะที่มันลื่นไถลลงมาตามทางลาดได้” ชายคนที่สามได้อธิบาย “พวกเขาคงคิดว่าคงไม่มีใครที่เต็มใจที่จะหยุดรถลากเลื่อนของพวกเขา”
ผู้ชายคนแรกมองดูด้วยรอยยิ้ม ขณะที่ รถเลื่อนกำลังพุ่งเข้ามา “แต่น่าเศร้า ที่พวกเขาไม่รู้ว่าพวกเราทุกคนล้วนเป็นทหารระดับกลาง! พวกเราสามารถหยุดเกวียนเลื่อนนั่นได้อย่างง่ายดาย”
ในขณะเดียวกัน อเล็กซ์ ก็มองดูผู้คนที่วิ่งเข้ามาหาเขาด้วยความหวาดกลัวจากระยะไกล
‘พวกเขาบ้าไปแล้วงั้นเหรอ!? แม้แต่ฉันก็คงตายแน่หากถูกรถเลื่อนชนด้วยความเร็วขณะนี้! เพราะรถลากเลื่อนได้บรรทุกไม้น้ำแข็งเป็นตัน และ มีความเร็วมากกว่า 300 กิโลเมตรต่อชั่วโมง!’ อเล็กซ์ คิดในใจ
“พวกคุณ รีบถอยไปซะ ถ้าไม่อยากตาย!” อเล็กซ์ ตะโกน
ในสองสามวินาทีนี้ อเล็กซ์ ได้เคลื่อนที่ไปหลายร้อยเมตรแล้ว และ เขาอยู่ห่างจากทั้งสามคนเพียง 200 เมตรเท่านั้น
ชายทั้งสาม ยังคงเคลื่อนที่ไปหา อเล็กซ์ แต่แล้วพวกเขาก็หยุดชะงักอย่างช้าๆ
“เอ่อ มันไม่เร็วเกินไปหน่อยเหรอ!”
พวกเขาจะสามารถวัดความเร็วของรถลากเลื่อนจากระยะไกลได้ยังไง?
เพราะพวกเขาจะรับรู้ถึงความเร็วที่แท้จริงก็ตอนเมื่อมันเข้ามาใกล้แล้วเท่านั้น
พวกโจรคิดว่า อเล็กซ์ คือชายหนุ่มจากหมู่บ้านแห่งหนึ่งที่มาที่นี่เพื่อซื้อของบางอย่าง พวกเขาคิดว่าเขาน่าจะมาที่นี่เพื่อซื้อยาหรืออะไรทำนองนั้น เพราะท้ายที่สุดแล้ว ผู้คนจากหมู่บ้านต่างๆ ก็ไม่ค่อยเดินทางมาที่เมืองแห่งนี้ โดยไม่มีเหตุผลที่ดีนัก เพราะการลากเกวียนขึ้นไปบนทางลาด นั้นเหน็ดเหนื่อยและยุ่งยากจนเกินไป
พวกเขาแน่ใจด้วยว่า อเล็กซ์ ไม่มีสินค้าหลักๆ บนเกวียนลากเลื่อนของเขา
เพราะอะไร?
ก่อนอื่น อเล็กซ์ นั้นอยู่ไกลมากๆ
ประการที่สอง ร่างของ อเล็กซ์ ได้ปิดกั้นส่วนสำคัญของไม้น้ำแข็งที่อยู่ด้านหลังของเขา
ประการที่สาม ไม่มีพ่อค้าหรือผู้จัดส่งคนใดที่เสี่ยงนำสินค้าของพวกเขาพุ่งลงมาด้วยความเร็วเช่นนี้บนทางลาด
ดังนั้น ในความคิดของโจรทั้งสาม รถลากเลื่อนคันนี้ น่าจะมีน้ำหนักประมาณ 150 กิโลกรัม รวมถึงคนขับด้วย และ มันคงพุ่งลงมาด้วยความเร็วสูงสุดแค่ 100 กิโลเมตรต่อชั่วโมงเท่านั้น
พวกเขาทั้งสาม วางแผนจะใช้คนสองคนในการหยุดรถลากเลื่อน ในขณะที่คนที่สามได้เข้าไปข่มขู่
แต่น่าเศร้าที่ทุกอย่างไม่เป็นไปตามที่พวกเขาคำนวณ
ยิ่งไปกว่านั้น พวกเขาก็สังเกตเห็นบางสิ่ง เมื่อ อเล็กซ์ อยู่ห่างออกไปเพียงแค่ 200 เมตรเท่านั้น
ความเร็ว 300 กิโลเมตรต่อชั่วโมงนั้นเร็วขนาดไหนกัน?
มันคือบางสิ่งที่เคลื่อนที่ด้วยความเร็ว 300 กิโลเมตรต่อชั่วโมง หรือก็คือ เคลื่อนที่ด้วยความเร็วน้อยกว่า 100 เมตรต่อวินาที
นั่นคือมันสามารถเดินทางระยะทาง 1 กิโลเมตร ได้โดยใช้เวลามากกว่า 10 วินาทีเล็กน้อย
มันค่อนข้างเร็วจนน่ากลัว!
สรุปสั้นๆ หลังจากที่พวกโจรเริ่มสงสัย พวกเขาก็ยังมีเวลาเหลือเพียง 2 วินาทีในการหลบหลีก
ชายคนที่สามของกลุ่ม รีบกระโดดไปด้านข้างทันที เพราะเขาระมัดระวังตัวอย่างมากตลอดเวลา ด้วยเหตุนี้ เขาจึงสามารถหลบ รถลากเลื่อนได้อย่างหวุดหวิด
แต่ อีกสองคนไม่ได้โชคดีขนาดนั้น
ผู้ชายคนแรกสามารถกระโดดไปด้านข้างได้ แต่ขาของเขายังคงติดอยู่ในเส้นทางของเกวียน
ทันทีที่รถลากเลื่อนชนขาของโจร มันก็มีเลือดปะทุออกมา ขาข้างหนึ่งได้ถูกเหวี่ยงออกไปในขณะที่ขาอีกข้างแทบจะไม่มีเนื้อและหนังจับเอาไว้ จากนั้น ร่างของโจร ก็เริ่มหมุนตัวด้วยความเร็วที่บ้าคลั่ง และ ล้มลงกับพื้น
ชายคนที่สอง ไม่สามารถกระโดดไปได้ไกลมากนัก
ดังนั้น ทางด้านขวาของ เกวียนลากเลื่อน จึงได้ชนเข้ากับท้องของเขา
ส่วน อเล็กซ์ เขาได้ถูกเลือดเหล่านั้นโจมตีใส่ และ ขาที่ขาดวิ่นก็ฟาดเข้าที่หน้าอกของเขา จนทำให้ซี่โครงของเขาหักหลายซี่
อย่างไรก็ตาม อเล็กซ์ ไม่สนใจอาการบาดเจ็บของเขามากนัก เนื่องจากจิตใจของเขากำลังหมกมุ่นอยู่กับสิ่งที่เกิดขึ้น
‘ฉันเพิ่งฆ่าใครไปหรือเปล่า?’ อเล็กซ์ คิดด้วยความตกใจ
ชั่ววินาทีหนึ่ง จิตใจของ อเล็กซ์ ก็เริ่มระสับระส่าย แต่ทว่า ด้วยสถานการณ์ที่เร่งด่วน มันทำให้เขาตื่นขึ้นอย่างรวดเร็ว
‘ใกล้จะถึงจุดหมายแล้ว! ฉันจะต้องรีบหยุดรถลากเลื่อน!’ อเล็กซ์ คิด
ดังนั้น อเล็กซ์ จึงวางขาของเขาลงบนพื้น แต่เขาก็ดึงขาทั้งสองกลับทันที
เมื่อเขาแตะพื้นเพียงเล็กน้อย ขาของเขาก็เกือบจะถูกฉีกออก!
‘ฉันเบรกไม่ได้!’
มันเป็นครั้งแรกในรอบระยะเวลาที่นานที่ อเล็กซ์ รู้สึกหวาดกลัวอย่างแท้จริง
‘ฉันจะชนกำแพงเมืองแล้ว!’