EP.5
“เออๆ รักกันเข้าไป...!!” คนฟังไม่อินนักอาการ In love ในวัยมหาวิทยาลัย ยิ่งคู่ที่คบกันนานๆ อย่างคู่ไอ้ซิมยิ่งสงสัย
“ไม่เบื่อมั้งเหรอวะ”
“ไม่นะ” ซิมตอบคำถามโซ่แล้วก็ยิ้ม
พวกเขาทั้งสองคนอยู่ในวัยที่สามารถรับผิดชอบตัวเองได้แล้ว แถมพ่อแม่ของทั้งสองฝ่ายก็รับรู้และเปิดทางให้เต็มที่
จริงๆ ต้องยกเครดิตให้ขิมต่างหาก พ่อแม่เขาไว้ใจมากๆ แค่หยิบยกชื่อแฟนขึ้นมาพูด
“น่ะ! อิจฉาอะดิ๊”
“หึ! ต้องอิจฉาอะไรวะ” ทันทีที่สองหนุ่มตบเท้าก้าวเข้าสู่ร้านเดิมของเพื่อนสนิท สองสาวสวยก็ตรงปรี่เข้ามาทัก หนึ่งในนั้นรีบสวมกอดเอวสอบของหนุ่มหล่อไว้อย่างแนบแน่นแสดงความเป็นเจ้าของให้ชะนีตัวอื่นๆ มองด้วยความริษยา เธอเบียดอกอิ่มขนาดสามร้อยซีซีจากฝีมือหมอมีชื่อถูกับท่อนแขนของโซ่
“หวัดดีโซ่”
“อืม...”
“มะนาวรอตั้งนานแหนะ”
“รอทำไม”
“อ้าว...” สาวสวยในชุดน้อยชิ้นเน้นอวดทรวดทรงเกินมาตรฐานทำหน้าเหวอ เมื่อผู้ชายที่เธอหมายตาไม่ตอบรับมุก
เท่านั้นยังไม่พอ
โซ่แกะมือกาวของชะนีน้อยออกแล้วเบี่ยงตัวไปนั่งห่างๆ อะไรที่มันดูง่ายมากๆ มักไม่มีราคาให้ไขว่คว้ามาเป็นเจ้าของ
“ว่าแต่วันนี้พาใครมาให้กูตบวะโซ่” ซิมหย่อนก้นนั่งข้างกัน
ใครจะเชื่อว่าร้านเหล้านั่งสบายๆ ไม่ห่างจากมหาวิทยาลัยจะมีนักเลงไม้คิวแวะมาใช้บริการอยู่บ่อยครั้ง หนึ่งในนั้นคือชายหน้านั่งที่ซิมติดรถมาด้วย
เขาเคยเห็นโซ่ดวลกับใครสักคน ฝีมือมันก็ไม่ใช่เล่นๆ แต่ยังไม่เคยได้วัดระดับกันสักครั้ง
“แหม! นั่งกินน้ำกินท่าให้ใจเย็นก่อนสิครับซิม จะรีบไปไหน”
“ก็มันคันมือวะยิม”
“อะ! ผสมโค๊ก”
^^
ชายเจ้าของชื่อยิมยกยิ้มตาหยีพร้อมแก้วทรงสูงชงเหล้าผสมน้ำอัดลมแบบที่ซิมชอบให้
ยิมมีอายุรุ่นราวคราวเดียวกับสองหนุ่มแต่ไม่ได้เรียนต่อเพราะออกมาดูธุรกิจส่วนตัวที่เปิดเล่นๆ ฆ่าเวลา
แต่ทำเลทองใกล้มหา’ลัยชื่อดัง จากเดิมตั้งใจจะเปิดไว้กินเหล้ากับเพื่อนๆ ที่สนิท แต่พ่อหนุ่มนิติศาสตร์มองขาดว่าที่ตรงนี้หากทำดีๆ ยังไงก็รุ่ง
สองหนุ่มจึงร่วมหุ้นลงเงินกัน ปรับปรุงตกแต่งร้านซะใหม่ในสไตล์ของกันและกันและผลก็ตามที่โซ่คาดการไว้เป๊ะ
“อะดื่ม”
“ขอบใจนะ” แก้วเหล้าทรงสูงสีเข้มเพราะผสมน้ำอัดลมมีรสหวานเข้าไป
ยิมป้อนให้ถึงปากและคนไม่คิดอะไรมากอย่างซิมก็ยอมดื่มจนหมดแก้ว
“เก่งมาก” เจ้าของร้านชมเปาะแถมยังรับบทเป็นเด็กชงเหล้า
ซิมไม่เคยนึกสงสัยว่าทำไมยิมจึงดูแลเขาดีเสียเหลือเกิน แถมยังมีเงินถุงเงินถังให้เขาตบสนุ๊กเป็นหมื่นๆ
“คืนนี้ว่าไง”
“อะไรว่าไง”
“ก็บอลคู่ดึกไง อยู่ต่อหรืออยู่รองดี”
...
ซิมนิ่งคิด
แน่นอนว่าพึ่งดวงพึ่งลูกหนังกลมๆ มันค่อนข้างเสี่ยงแต่ถ้าเรื่องแทงสนุ๊กละก็ไม่เคยมีใครได้กินเงินเขา
“คืนนี้ว่าจะไม่เล่นวะ”
“ทำไมอะ”
“โดนไปเกือบแสน พักดีกว่า” จริงตามนั้น
คืนก่อนทีมยักษ์เล่นเหมือนรับจ้างล้มบอล จากเกมที่เป็นฝ่ายต่อกลับโดนถล่มแพ้ยับห้าต่อศูนย์
“เอ้า! ไปเล่นโต๊ะไหน”
“เปล่า! แทงออนไลน์ ทำไมอะ! ยิมมีโต๊ะแนะนำเหรอ” สมัยนี้ไม่มีแล้วที่นักเล่นจะหยิบกระดาษปากกาไปแทงบอลตามโต๊ะ
ยุคนี้อะไรๆ ก็สะดวกไปเสียหมด แค่โอนเงินเข้าไปตามจำนวนแล้วก็กดเลือกคู่และราคาที่ต้องการ จากนั้นมาลุ้นผลว่าจะรุ่งหรือจะร่วง จะจนหรือจะแจ๋ว
“โต๊ะพวกกูเอง” คนหน้านิ่งพูดขึ้นส่วนยิมก็นั่งฉีกยิ้มมีแต่ซิมนั่งหน้าเหวอ
“ช่าย...”
“โอ้โห! แบบนี้ก็รวยเลยสิ”
“ก็ไม่นะ เงินหมุนมากกว่า”
“ส่วนใหญ่เจ้าก็รวยทั้งนั้นแหละ”
“โต๊ะกูกะยิมคงเป็นส่วนน้อยมั้ง จ่ายออกวันละเป็นล้าน”
“ฮะ..!!” นักแทงตาโตลุกวาว
ถ้าเจ้าเสียนั่นก็หมายความว่านักเล่นได้นั่นเอง
“เครดิตได้ป้ะ”
...
หุ้นส่วนสองคนมองหน้ากันไปมา ปล่อยเครดิตไม่ใช่ปัญหา แต่มันน่ารำคาญถ้าถึงเวลาจ่ายต้องมาคอยตามทวง
“ไม่ได้! จ่ายสดงดเชื่อ”
“เฮ้ยโซ่!...นี้คนกันเองจะมีปัญหาอะไรล่ะเนาะซิมเนาะ” ยิมเอาใจลูกค้าหน้าหวานเต็มที่
คนกันเอง เพื่อนกันแท้ๆ เรื่องเงินเรื่องทองจะมีปัญหาได้ไงเล่า
“เครดิตได้ แต่เสียแล้วต้องจ่ายนะ”
“เสียก็ต้องจ่ายอยู่แล้วไง”
“เอาเป็นว่าเข้าใจตรงกัน..//ไอ้ยิม!” โซ่หันไปปรามหุ้นส่วนควบตำแหน่งเพื่อนรัก
โต๊ะบอลหรือร้านเหล้ามันก็ธุรกิจเหมือนกัน จะประสบความสำเร็จหรือเปล่ามันอยู่ที่การบริหารของเจ้าของ
ถึงจะอายุน้อยและเป็นธุรกิจสีเทาๆ แต่พวกเขาก็ถูกสั่งสอนให้รู้จักวางแผนและรัดกุมทุกช่องทาง
ยิ่งทำอะไรที่มันเกี่ยวกับความโลภด้วยแล้ว ความเสี่ยงจะยิ่งสูง เพราะลูกค้าแต่ละคนถ้ามุ่งมั่นใฝ่ดีขยันทำมาหากินในอาชีพสุจริตไม่หวังรวยทางรัดก็ไม่มาใช้บริการแน่ๆ
กิเลสมนุษย์ถมเท่าไรก็ไม่เต็ม ผีพนันสร้างความฉิบหายให้คนมานักต่อนัก
“พวกกูไม่อยากมีปัญหาภายหลังวะ” โซ่ยังคงยึดมั่นแบบแผนแต่ทว่าหุ้นส่วนหย่อนยานมาตรฐานซะงั้น
“ไม่ต้องห่วงไอ้โซ่ลูกค้ารายนี้กูรับผิดชอบเอง,ถ้าซิมจะเชิด ยิมทวงโหดนะ บอกไว้เลย”
อ๋อ..เออ..แหะๆ
รอยยิ้มตาหยีนี้น่ากลัวอย่าบอกใคร ยิมหัวเราะแห้งๆ กลับ ตัวเขาเองก็ไม่คิดจะติดหนี้สองคนนี้อย่างแน่นอน
“เอ้า! เสียบรรยากาศหมด ชนแก้วๆ มาๆ”
สามหนุ่มนั่งชนแก้วบนชั้นบนพื้นที่ส่วนตัวสำหรับแขกวีไอพีและเจ้าของร้านมองดูหนุ่มสาวมากมายด้านล่างร่ำสุราและเสพเสียงดนตรีกันอย่างเพลิดเพลิน
จนกระทั่งถึงเวลาบอลคู่ดึกมาถึง
นักเสี่ยงโชคก็อดใจไม่ได้ที่จะต้องวัดดวงกับลูกกลมๆ เป็นการเรียกทุนคืนที่ตัวเองเสียไป