บทนำ
“ค่อยๆ เดินนะ ระวังสะดุดขอบประตู”
“เล่นอะไรเป็นเด็กๆ เลยนะ เปิดได้รึยัง”
“ทาดา!!!”
-_-!
มือชื้นเหงื่อเปิดตาแฟนสาวออกช้าๆ ภาพเบื้องหน้าคือห้องพักขนาดสามสิบตารางวาพร้อมวิวที่แสนคุ้น
ป้ายชื่อมหาวิทยาลัยรัฐฯ ชื่อดังแห่งหนึ่งและถนนที่เต็มไปด้วยรถราติดแน่นในช่วงเวลาเย็นย่ำ
ดวงอาทิตย์คล้อยหลังปล่อยแสงสีส้มสวยจับใจ แต่ทว่า...!!
“ซิมพาเรามาดูทำไมเหรอ”
“โธ่เอ๊ยขิม นี้ห้องของเราไง”
“เรา...?”
เจ้าของชื่อทำหน้างงกับคำว่า ‘เรา’ ในที่นี้คือต้องมีมากกว่าหนึ่งคน นั่นก็หมายความว่า...
“จะบ้าเหรอซิม จะให้ย้ายมาอยู่ด้วยกันรึไง”
“สมัยนี้แฟนกันเขาก็อยู่ด้วยกันหมดแหละ เราคบกันมาตั้งกี่ปีแล้วขิมยังไม่เชื่อใจเราอีกเหรอ”
“ไอ้เชื่อใจมันก็เชื่อ แต่ว่า...” หญิงสาวกำลังคิดหาเหตุผล
ขิมคบกับซิมมาตั้งแต่มัธยมต้นในฐานะเพื่อนก่อนที่จะขยับขึ้นมาเป็นแฟนตอนเข้าเรียนชั้นปีที่หนึ่ง ในมหาวิทยาลัยเดียวกัน
ตลอดเวลาซิมก็เป็นแฟนที่ดีและน่ารัก มิหนำซ้ำพ่อแม่ก็เอ็นดูเธอ ส่วนแม่ของขิมเองก็ชอบใจซิมเช่นกัน
ซึ่งทุกอย่างก็ดูลงตัวดี
“ซิมก็รู้ว่าเราต้องช่วยแม่เราเตรียมของเปิดร้าน”
“แต่นี้ปีสุดท้ายของพวกเราแล้วนะ ขิมเองก็อยากรีบทำธีสิสให้เสร็จปีนี้ไม่ใช่เหรอ”
นักศึกษาคณะอื่นอาจจะดูสบายๆ ในปีการศึกษาสุดท้ายรวมไปถึงเจ้าตัว มีก็แต่ขิมที่เร่งทำธีสิสให้ออกมาดีที่สุด เพราะมันคือความฝัน ความหวังที่จะก้าวเข้าไปเป็นหนึ่งในพนักงานขององค์การที่มีชื่อเสียง มั่นคงและยิ่งใหญ่ที่สุด เพื่อตัวเองและแม่
“แต่แม่เราต้องตื่นไปจ่ายตลาดคนเดียว เตรียมของคนเดียว เปิดร้านคนเดียวคงไม่ไหวหรอกนะ”
“ไหวไม่ไหวก็ลองถามน้าเพียงดูก่อนมั้ย เอาเป็นว่าตกลงนะ ดีล!!”