ตอนที่ 1143 ผู้ข้ามกฏที่กลับชาติมาเกิด (ฟรี)

ตอนที่ 1143 ผู้ข้ามกฏที่กลับชาติมาเกิด

“มีคนเปิดถ้ำฮัวติง!”

ฉินซู่เจียนเข้าใจทันทีว่าเกิดอะไรขึ้น

ในระดับของเขา.

ตราบใดที่มีบางอย่างที่เกี่ยวข้องกับเขาเกิดขึ้น เขาก็คงมีลางสังหรณ์

แม้ว่าถ้ำฮัวติงจะถูกทิ้งไว้โดยผู้ข้ามกฏ แต่ฉินซู่เจียนก็ได้รับเนตรสัจธรรมจากที่นั่นเช่นกัน

กล่าวอีกนัยหนึ่ง

เขามีความสัมพันธ์บางอย่างกับถ้ำฮัวติง

ดังนั้นฉินซู่เจียนจึงสัมผัสได้ถึงช่วงเวลาที่ถ้ำเปิดออก

“มีคนไม่จริงจังกับคำพูดของข้า และเปิดถ้ำฮัวติงโดยไม่ได้รับอนุญาต!”

ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยจิตสังหาร

เพื่อป้องกันไม่ให้ใครบางคนเปิดถ้ำฮัวติงโดยไม่ได้รับอนุญาต ฉินซู่เจียนได้ทำบางสิ่งที่ชัดเจนมาก

อย่างไรก็ตาม เขายังไม่ได้คาดหวังเลยว่า มีคนกล้าที่จะต่อต้านเขา และเปิดถ้ำฮัวติงโดยไม่ได้รับอนุญาต

การกระทำของอีกฝ่ายหมายความว่าไม่ได้จริงจังกับเขาซึ่งเป็นจักรพรรดิสวรรค์ หากเขาไม่จัดการกับเรื่องนี้ ศักดิ์ศรีของศาลสวรรค์จะอ่อนแอลงในอนาคต

“ผู้คนในโลกไร้ขอบเขตไม่ควรมีความกล้าที่จะต่อต้านศาลสวรรค์ ท้ายที่สุด แม้ว่าพวกเขาจะเดาว่ามีโอกาสที่ดีเบื้องหลัง พวกเขาก็ไม่กล้าที่จะเสี่ยง”

ท้ายที่สุดแล้ว ศาลสวรรค์ตอนนี้เป็นผู้ปกครองของโลกไร้ขอบเขต และทั้งสี่ทวีปอยู่ภายใต้การควบคุมของศาลสวรรค์

มันเป็นเรื่องง่ายสำหรับ ฉินซู่เจียนที่จะเชื่อมโยงจุดต่างๆ กับผู้เล่น

ไม่มีใครกล้าที่จะเสี่ยงนอกจากผู้เล่น

ไม่นาน

เขาสงบสติอารมณ์ และถือบัญญัติเทพไว้ในมือ โดยใช้พลังของศาลสวรรค์เพื่อคำนวณตำแหน่งที่แน่นอนของถ้ำฮัวติง

ทำนาย คำนวณ ส่องความลับสวรรค์

วิธีนี้ไม่ได้รับความนิยมมากนักในยุคนี้ แต่เป็นวิธีที่มีประสิทธิภาพในยุคที่สาม

ฉินซู่เจียนค่อนข้างเชี่ยวชาญเรื่องนี้

ในเวลาเพียง 15 นาที เขาก็คำนวณตำแหน่งของถ้ำฮัวติงได้

"ดังนั้นมันจึงอยู่ในแดนดับอมตะ!"

ฉินซู่เจียนคุ้นเคยกับสถานที่นี้มาก

เขา และจักรพรรดิจ้าวก็อยู่ที่นั่นด้วย และพวกเขาก็ท้าทายจักรพรรดิของเผ่าต่างๆ

อย่างไรก็ตาม ฉินซู่เจียน ไม่ได้คาดหวังว่าถ้ำฮัวติงจะเปิดในแดนดับอมตะ ท้ายที่สุด เขาได้เปิดถ้ำฮัวติงในที่ราบอมตะ

ที่ราบอมตะตั้งอยู่ในทวีปตะวันออก

แดนดับอมตะคือจุดตัดของสี่ทวีป ถ้ามันไกลออกไปมาก มันก็จะออกจากทวีปตะวันออกไปแล้ว

“คนที่ทิ้งถ้ำฮัวติงไว้เบื้องหลังดูเหมือนจะเตรียมการหลายอย่างเอาไว้ เขาไม่ได้ใส่ไข่ทั้งหมดไว้ในตะกร้าใบเดียว ใบหนึ่งคือที่ราบอมตะ และอีกใบคือแดนดับอมตะ ถ้ามีโทเค็นทองแดงอยู่อีก ควรอยู่ที่อื่นใช่หรือไม่”

ฉินซู่เจียนเผยรอยยิ้มที่มีความหมาย

ในชั่วพริบตาต่อมา เขาพูดอย่างใจเย็น "ข้าอยู่ในแดนดับอมตะ!"

หลังจากที่พูดแบบนี้

ฉินซู่เจียนหายตัวไปจากวังสวรรค์

ทิวทัศน์เปลี่ยนไป และในไม่ช้า เขาก็ปรากฏตัวในแดนดับอมตะ

เขาเพิ่งเข้าสู่แดนดับอมตะ

ทุกอย่างเกี่ยวกับแดนลับอมตะปรากฏขึ้นในใจของเขา

ฉินซู่เจียนก้าวไปข้างหน้าอีกก้าว และทิวทัศน์ก็เปลี่ยนไป เขาเห็นคนสองคนเข้าไปในแผ่นหิน

"ข้ามาสายเกินไป!"

เมื่อเห็นใครบางคนเข้าไป ฉินซู่เจียนก็ขมวดคิ้วเล็กน้อย

อย่างไรก็ตาม ไม่มีอะไรที่เขาสามารถทำได้เกี่ยวกับเรื่องนี้ เนื่องจากการปรากฏตัวของถ้ำฮัวติง เขาจึงต้องใช้เวลาในการอนุมานตำแหน่งที่แน่นอนของมัน ดังนั้นเขาจึงล่าช้าไปเล็กน้อย

บนแผ่นหิน

กระแสน้ำวนปรากฏขึ้น

ฉินซู่เจียนไม่ได้เข้าไปในวังวน แต่เขากลับยืนรออยู่แทน

ครั้งแรกที่เขาเข้าไปในถ้ำฮัวติง เขาไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น ดังนั้นเขาจึงเข้าไปในดินแดนของคนอื่นโดยประมาท

แต่ตอนนี้สิ่งต่างๆ แตกต่างออกไป

ฉินซู่เจียนทราบดีว่ามีผู้เชี่ยวชาญอยู่เบื้องหลังถ้ำฮัวติง ดังนั้นเขาจึงไม่ยอมเสี่ยงง่ายๆ

สิ่งเดียวที่เขาต้องทำคือ รอ

เมื่อคนที่เข้าไปในถ้ำออกมาผลลัพธ์ก็เหมือนเดิม

“ข้าอยากรู้ว่าใครเป็นคนเปิดถ้ำฮัวติงโดยไม่ได้รับอนุญาต ในเวลาเดียวกัน ขอข้าดูหน่อยว่าคนที่สร้างถ้ำฮัวติงเป็นมิตรหรือศัตรู!”

ฉินซู่เจียน มองไปที่แผ่นหินอย่างเฉยเมย เขายืนนิ่งไม่เคลื่อนไหว

เนื่องจากการเปิดถ้ำฮัวติงไม่ได้ทำให้เกิดความวุ่นวายมากนัก

ยิ่งไปกว่านั้น ยังมีพลังของจักรพรรดิที่หลงเหลืออยู่ในแดนดับอมตะอีกด้วย

แม้ว่าถ้ำจะเปิดออกอย่างสมบูรณ์ แต่ก็ไม่มีใครสังเกตเห็น

อีกด้านหนึ่ง

ในถ้ำฮัวติง

สิ่งที่ปรากฏต่อหน้าจ้วงหยาน และจงหัวคือประตูหินสองบาน

ประตูปฐพี!

ประตูมนุษย์!

จ้วงหยานยิ้ม “หลังประตูหินทั้งสองนั้นจะต้องมีโอกาสที่แตกต่างกัน เนื่องจากมีพวกเราสองคน เราจึงเข้าประตูหินคนละบานกันเถอะ!”

“เจ้าอยากเข้าประตูไหน?” จงหัวถาม

มันสมเหตุสมผลแล้วที่แต่ละคนจะเข้าประตูหินคนละบาน

อย่างไรก็ตาม มีประตูหินสองบาน

วิธีการเลือกก็เป็นปัญหาเช่นกัน

เมื่อได้ยินสิ่งนี้ จ้วงหยานก็ชี้ไปที่ประตูมนุษย์ทางด้านขวา “ข้าจะเข้าไปในประตูมนุษย์!”

“เอาล่ะ ข้าจะเข้าไปในประตูปฐพี”

จงหัวพยักหน้า

จากนั้นทั้งสองคนก็ผลักเปิดประตูหินแล้วเดินเข้าไป

ด้านหลังประตูปฐพีมีห้องลับที่ไม่เล็กหรือใหญ่

เมื่อเดินเข้าไปในห้องลับ จงหัวมองไปรอบๆ ในไม่ช้าเขาก็เห็นทุกอย่างในห้องลับ

ในที่สุด.

สายตาของเขาหยุดอยู่ที่ดาบยาว

พูดอย่างเคร่งครัด.

มันเป็นดาบหิน

ดาบหินถูกเสียบไว้กลางห้องลับ ไม่มีใครรู้ว่ามันอยู่ที่นั่นมานานแค่ไหนแล้ว

จงหัวพยายามตรวจสอบ แต่เขาไม่เห็นคุณสมบัติใด ๆ ของดาบหิน

ด้วยความอยากรู้อยากเห็น เขาเดินตรงไปที่ดาบหิน

ทันทีที่เขาเข้าใกล้..

ออร่าที่รกร้าง และเก่าแก่แผ่ออกมาจากดาบหิน มันทำให้หัวใจของจงหัวสั่นสะท้าน จริงๆ แล้วเขามีภาพลวงตาว่าเขากำลังตาย

ความรู้สึกนี้.

ไม่เพียงแต่ไม่ทำให้เขารู้สึกกลัว แต่ยังทำให้เขาตื่นเต้นมากยิ่งขึ้น

“ช่างเป็นอาวุธศักดิ์สิทธิ์ที่ทรงพลังจริงๆ!”

ยิ่งออร่าที่ปล่อยออกมาจากดาบหินยิ่งพิเศษ ยิ่งพิสูจน์ได้ว่ามันเป็นอาวุธศักดิ์สิทธิ์ที่ทรงพลังอย่างยิ่ง

ที่สำคัญกว่า

รูปร่างของดาบหินนั้นคล้ายกับอาวุธบรรพบุรุษในตำนานมาก

เมื่อนึกถึงอาวุธบรรพบุรุษ หัวใจของจงหัวก็สั่นอีกครั้ง “เป็นไปได้ไหมว่าสมบัติในประตูปฐพีคือ อาวุธบรรพบุรุษ?”

อาวุธบรรพบุรุษ!

นั่นคือการดำรงอยู่ที่อยู่เหนือสิ่งประดิษฐ์เต๋า

ในบรรดาเผ่าต่างๆ ในสี่ทวีปหลัก เผ่าพันธุ์เดียวที่มีอาวุธบรรพบุรุษอย่างแท้จริงคือเผ่ามนุษย์

จึงจะสามารถเห็นได้.

อาวุธบรรพบุรุษมีค่าแค่ไหน?

หากดาบหินคือ อาวุธบรรพบุรุษจริงๆ เขาคงจะมีโชคดีมาก

แม้ว่าจงหัวจะมีอายุแล้ว แต่เขาก็พบว่ามันยากที่จะสงบสติอารมณ์ได้ในขณะนี้

ถ้าเป็นอาวุธบรรพบุรุษจริงๆ

ทรัพยากรในการฝึกฝนจนเป็นผู้ทรงอำนาจขั้นสูงสุดนั้นยากจะเทียบได้

ไม่ต้องพูดถึงเรื่องอื่น

หากเขาต้องนำอาวุธบรรพบุรุษออกไปแลกเปลี่ยน เขาจะสามารถได้รับทรัพยากรเพียงพอที่จะเป็นอมตะ

นอกจากนี้!

ด้วยอาวุธบรรพบุรุษที่อยู่ในมือ ไม่ว่าเขาจะเติบโตมากแค่ไหนในอนาคตก็ตาม อาวุธบรรพบุรุษ จะสามารถตามรอยเท้าของเขา และมีบทบาทสำคัญได้

สักครู่ จงหัวตื่นเต้นมากจนร่างกายของเขาสั่นเล็กน้อย

หลังจากนั้นไม่นาน เขาก็บังคับตัวเองให้สงบสติอารมณ์ลงเล็กน้อย เขาเอื้อมมือออกไปคว้าด้ามดาบ จากนั้นเขาก็ดึงมันออกมาอย่างแรง

ดาบหินถูกดึงออกมาจากพื้นดิน

ออร่าที่น่าสะพรึงกลัวถูกปล่อยออกมา ทำให้ห้องลับทั้งหมดหยุดนิ่ง

จงหัวรู้สึกว่าร่างกายของเขาถูกปิดกั้นด้วยออร่าอันทรงพลัง และกักขังเขาไว้ทันที

ออร่าอันทรงพลังห่อหุ้มเขาไว้

ราวกับว่ามีเส้นด้ายนับไม่ถ้วนเจาะเข้าไปในร่างกายของเขาเพื่อค้นหาบางสิ่งบางอย่าง

อีกด้านหนึ่ง

จ้วงหยานเข้าไปในประตูมนุษย์ ภาพที่เขาเห็นนั้นเหมือนกับสิ่งที่จงหัวเห็นทุกประการ

เขาเห็นดาบหินอยู่ในประตูมนุษย์

ขณะที่เขาดึงดาบหินออกมา ออร่าอันทรงพลังก็แผ่กระจายออกมา และกักขังเขาไว้ทันที

ห้องลับสองห้อง

ภาพเดียวกัน

ทันใดนั้นก็มีเสียงที่ไม่แยแสดังก้องไปทั่วห้องลับทั้งสองด้าน

“พรสวรรค์ของเจ้าไม่ได้แย่ แต่มีสองคนมากเกินไป ข้าต้องการแค่คนเดียว เอาล่ะ ข้าจะกำจัดคนที่แย่กว่า!”

เสียงนั่นดูเหมือนจะตัดสินใจแล้ว

ณ ตอนนี้.

ในประตูมนุษย์ ดวงตาของจ้วงหยานเผยให้เห็นความหวาดกลัว ทันใดนั้นร่างของเขาก็ระเบิด และเลือดเนื้อของเขาก็กระจัดกระจายอยู่ในห้องลับ จากนั้นมันก็ถูกดูดซับด้วยดาบหิน

ในขณะนี้ จงหัวก็รู้สึกว่ามีเรื่องเลวร้ายเกิดขึ้น มีแววตาตื่นตระหนก เขาต้องการอย่างยิ่งที่จะหมุนเวียนพลังชี่ในร่างกายของตน แต่มันก็เหมือนกับวัวดินที่ลงสู่ทะเล ไม่มีการเคลื่อนไหวเลย

ณ ตอนนี้.

เจตจำนงอันทรงพลังผุดขึ้นจากดาบหิน และเจาะเข้าไปในทะเลจิตสำนึกของจงหัวโดยตรง

ในทะเลจิตสำนึก

มีจิตเทพปราบปรามอยู่ มันเป็นจิตเทพที่จงหัวให้กำเนิด

ต่อหน้าจิตเทพ

มีร่างที่เย่อหยิ่ง และโดดเดี่ยวยืนอยู่ที่นั่น

แล้ว ภายใต้การจ้องมองที่น่าสยดสยองของจงหัว บุคคลนั้นก็เอื้อมมือออกไปคว้าจิตเทพของเขาโดยตรง จากนั้นเขาก็เปิดปากแล้วกลืนลงไป

ในห้องลับ

ทุกอย่างกลับมาเป็นปกติอีกครั้ง

รอยยิ้มจางๆ ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของจงหัว “ร่างกายนี้ไม่เลว มีคุณสมบัติที่จะฝึกฝนได้ดี หลังจากรอมาหลายปี ในที่สุดคนกลุ่มที่สองก็เข้าสู่ถ้ำฮัวติงแล้ว!”

เมื่อคิดถึงคนแรกที่เข้าไปในถ้ำฮัวติง

รอยยิ้มบนใบหน้าของจงหัวจางหายไปทันที

“ความลับสวรรค์ของคนๆ นั้นถูกปิดกั้น เขาอาจเป็นผู้ข้ามกฏที่กลับชาติมาเกิด หรือเกี่ยวข้องกับผู้กลับชาติมาเกิด ข้าสงสัยว่าสถานการณ์ตอนนี้เป็นอย่างไร!”

เป็นเพราะเขาสัมผัสได้ว่าคนแรกที่เข้าไปในถ้ำฮัวติงนั้นรับมือไม่ง่าย

ดังนั้นจงหัวจึงไม่ได้ครอบครองร่างอีกฝ่าย เขาตั้งใจให้ผลประโยชน์บางอย่างแล้วส่งอีกฝ่ายออกไป จากนั้น เขาก็รอให้คนกลุ่มที่สองเข้ามาในถ้ำฮัวติง

โชคดี.

ในเวลาประมาณสิบปี คนกลุ่มที่สองก็เข้ามาในถ้ำฮัวติง

ความเร็วของเวลาเกินความคาดหมายของจงหัว

เดิมทีเขาวางแผนที่จะรอเป็นเวลาหลายล้านปีหรือหลายพันล้านปี แต่เขาไม่คาดคิดว่าจะจะต้องรอเป็นแค่ช่วงเวลาสั้นๆ

แล้ว

จงหัวพูดอย่างไม่แยแส "ดาบ!"

ดาบหินในห้องลับของประตูมนุษย์สัมผัสได้ถึงบางสิ่งทันที มันฉีกช่องว่างตรงหน้า และพุ่งออไป

ในห้องลับของประตูปฐพี

ความว่างเปล่าฉีกออก และดาบหินก็ปรากฏขึ้นจากด้านใน

ดาบหินทั้งสองปะทะกัน และตัวดาบก็สั่นอย่างรุนแรง จากนั้นรอยแตกจำนวนนับไม่ถ้วนก็ปรากฏขึ้นบนนั้น และแตกละเอียดทีละนิ้ว

หินบนพื้นผิวแตกกระจาย เผยให้เห็นตัวดาบที่เปล่งแสงเย็น

จากนั้นดาบยาวทั้งสองก็กลายเป็นมังกรพัวพันกัน และรวมเข้าด้วยกันในห้องลับ

ไม่นาน ดาบยาวทั้งสองเล่มหายไป และมีเพียงดาบยาวที่ปล่อยแสงเย็นๆ ออกมาอย่างช้าๆ ที่ร่อนลงต่อหน้าจงหัว

บนตัวดาบ

มันมีออร่าเต๋าของตัวเอง และดาบชี่ที่ล้นออกมาสามารถฉีกช่องว่างออกจากกันได้อย่างง่ายดาย

จู่ๆ จงหัวก็เปิดปากของเขา และกลืนดาบยาวเข้าไป

แล้ว เขาก้าวไปหนึ่งก้าวแล้วหายตัวไปจากห้องลับ