ตอนที่ 13 ฉันคือไป๋ซาน คนที่จะกลายเป็นชายที่แข็งแกร่งที่สุดในโลก!
“ล้าง ล้าง ล้าง ล้าง…”
ไป๋ซานฮัมเพลงแปลกๆ ที่ไม่มีใครเข้าใจ และล้างจานของตัวเองท่ามกลางสายตาที่สับสนเล็กน้อยของพ่อครัวคนอื่นๆ
นี่เป็นวันที่ห้าแล้วที่เขาล้างจานที่นี่
เขากำลังคำนวณเวลาอยู่ วันนี้ก็ใกล้จะหมดวันแล้ว
หลังจากนั้นไม่นานก็มีความวุ่นวายเกิดขึ้นข้างนอก
“มีอะไรเกิดขึ้นหรอ?”
ไป๋ซานแสร้งทำเป็นอยากรู้อยากเห็นและเดินออกไปดู
แล้วเขาก็เห็นลูฟี่เดินเข้ามาพอดี
“หือ? คนนี้คือใครหรอ?”
ไป๋ซานถามซันจิ
“ก็เหมือนกับนายนั่นแหละ เขามาทานอาหารที่นี่โดยที่ไม่เงินจ่าย ก็เลยต้องมาล้างจานเหมือนกัน”
ซันจิตอบด้วยความโกรธ
เขาไม่เข้าใจไป๋ซานจริงๆว่าทำไมถึงต้องมาล้างจานอยู่ที่นี่ตั้งนาน คนที่ดูแข็งแกร่งแบบนี้ไม่น่าจะถูกตามล่าจนมาซ่อนตัวอยู่ที่นี่อย่างแน่นอน ยิ่งคิดก็ยิ่งสงสัย
ไป๋ซานพาลูฟี่กลับไปที่ห้องครัว และทั้งสองก็เริ่มคุยกัน
“เฮ้ นายเป็นพ่อครัวที่นี่หรอ”
“เปล่า ฉันใช้หนี้ด้วยการล้างจานน่ะ ก็เหมือนนายนั่นแหละ”
“คือ ฉันไม่ได้ติดค่าอาหารนะ แต่ฉันดันทำข้าวของที่นี่พังนิดหน่อย ก็เลยต้องล้างจานใช้หนี้น่ะ โหย... ของที่นี่มันดูน่าอร่อยจริงๆ”
ลูฟี่ตาเป็นประกายเมื่อเห็นอาหารในครัว
“ฉันยังไม่ได้แนะนำตัวเองเลย ฉันชื่อไป๋ซาน เป็นทหารเรือ แล้วนายล่ะ?”
“โอ้ กองทัพเรือหรอ ฉันเป็นโจรสลัด ฉันชื่อลูฟี่ ชายที่ต้องการจะเป็นราชาโจรสลัด!”
เมื่อได้ใกล้ชิดกัน ในที่สุดไป๋ซานก็ได้สัมผัสลูฟี่ซึ่งเต็มไปด้วยความฝันและกระตือรือร้น
ต้องบอกเลยว่าลูฟี่เป็นคนที่มีคุณสมบัติในการเป็นผู้นำจริงๆ
เป็นคนที่มีเสน่ห์ดึงดูดคนอื่นจริงๆ
“ราชาโจรสลัด นั่นต้องเป็นอะไรที่ยากลำบากและท้าทายมากแน่ๆ หลังจากยุคของโรเจอร์ ก็ไม่มีใครได้สมญานามราชาโจรสลัดอีกเลย”
“ฮ่าๆ คุณกองทัพเรือ นายเองก็ไม่เลวเลยหนิ ไม่คิดจะจับฉันหรอ นี่ราชาโจรสลัดในอนาคตเลยนะ?”
“ไม่จำเป็นหรอก เราต่างก็เป็นเพื่อนร่วมงานกันแล้วตอนนี้”
ขณะที่ทั้งสองคนพูดคุยกัน ข้างนอกก็เกิดความโกลาหลอีกครั้ง
มันเป็นช่วงเวลาของเนื้อเรื่องที่ซันจิสั่งสอนเรือเอกฟุลบอดี้ จากนั้นก็ได้เจอกับมนุษย์ปีศาจกิงจากกลุ่มโจรสลัดดอนครีก
เนื้อเรื่องกำลังเดินไปเรื่อยๆ ในขณะที่ไป๋ซานคอยเฝ้ามองอยู่เงียบๆ ไม่ได้ออกไปข้องเกี่ยวด้วยแต่อย่างใด
เขาไม่อยากให้เนื้อเรื่องมันเบี่ยงเบนไปจากเดิมเพราะการปรากฏตัวของเขา
เพราะมันจะทำให้เขาเสียข้อได้เปรียบของเขาในเรื่องของการรู้โครงเรื่อง!
สำหรับครีก ไป๋ซานได้ประเมินพลังการต่อสู้ของเขาเรียบร้อยแล้ว
การโจมตีระยะไกลของครีกสามารถป้องกันได้ด้วยกำแพงลม
ถ้าเป็นการต่อสู้ระยะประชิด แน่นอนว่าครีกสู้ไป๋ซานไม่ได้เลยแม้แต่น้อย
ไป๋ซานสามารถทำลายชุดเกราะของครีกได้โดยไม่ต้องออกแรงมากเลย
หากต้องการฆ่าศัตรูที่กระจอกขนาดนี้ ไม่จำเป็นต้องใช้ดาบปีศาจมุรามาสะด้วยซ้ำ
ในเมื่อคิดได้แบบนี้ ไป๋ซานก็ปล่อยดอนครีกไป ตัดสินใจรอมิฮอว์คก็พอ
ไม่นานหลังจากนั้น ตาเหยี่ยวมิฮอว์คก็มาตามนัด ผ่าเรือของดอนครีก แล้วก็ต่อสู้กับโซโล
และแล้วก็ถึงตอนที่โซโลลงไปนอนกองกับพื้น และมิฮอว์คกำลังจะเดินจากไป
ตอนนั้นเองที่ไป๋ซานเดินออกมาพร้อมกับดาบมุรามาสะ
“เฮ้ นักดาบอันดับ1ของโลก มาสู้กันเถอะ!”
ทันทีที่เขาพูดแบบนี้ ทุกคนก็ตกตะลึง
บางคนสับสนจนต้องถามออกมา “เขาไม่เห็นหรอว่าแม้แต่นักล่าโจรสลัดโซโลก็พ่ายแพ้หมดรูป ขนาดโซโลมีสามดาบยังต้านทานไม่ไหวเลย ไม่ต้องพูดถึงดาบเดียวหรอก”
มีคนจำไป๋ซานได้ “นั่นมันคนที่กินฟรีก่อนหน้าหนิใช่ไหม จนต้องล้างจาน”
ลูฟี่ที่เห็นไป๋ซานก็ตะโกนถามทันที "ไป๋ซาน นายเองก็อยากท้าทายมิฮอว์คด้วยเหรอ?"
ลูฟี่รู้ว่าโซโลต้องการเป็นนักดาบอันดับหนึ่งของโลก ดังนั้นเขาจึงไม่หยุดโซโลจากการท้าทายมิฮอว์ค
แต่พอเป็นไป๋ซานที่พึ่งรู้จักกันเมื่อไม่นาน ลูฟี่ไม่รู้ว่าควรจะทำยังไงดี
“หืม? นายไป๋ซาน แน่ใจหรอว่าอยากจะสู้กับฉัน?”
อีเกิลอายคิดอยู่สักพักว่าเขาจะรู้จักคนตรงหน้าไหม แต่ก็นึกไม่ออกว่าไป๋ซานเป็นใคร แค่ได้ยินลูฟี่เรียกชื่อไป๋ซานเท่านั้น
“แน่นอนสิ”
ไป๋ซานหัวเราะเบาๆและตอบรับ ผู้คนรอบๆกำลังมองมาที่เขาอยู่ และเขารู้สึกดีแปลกๆที่จะได้โชว์ของให้คนอื่นได้เห็น
ครู่ต่อมา ดาบปีศาจ มุรามาสะ ก็ค่อยๆถูกดึงออกฝัก
การแสดงออกของไป๋ชานเริ่มจริงจัง
เขารู้ว่าตาเหยี่ยวมิฮอว์คนั้นแข็งแกร่งมาก การโจมตีธรรมดาๆเพียงครั้งเดียวของนักดาบอันดับ1ของโลกสามารถผ่าทะเล ผ่าเรือ และผ่าการป้องกันของเขาได้แน่นอน
ภูษาเหล็กและระฆังทองคุ้มกายที่เขามีเอาไม่อยู่แน่
แต่เอาไม่อยู่นี่แหละดี!
หากต้องการจะแข็งแกร่งขึ้น ก็ต้องท้าทายผู้แข็งแกร่งอย่างต่อเนื่อง!
มีแต่การให้ระบบบัพมืดบัพทักษะต่างๆให้เขาเท่านั้น ถึงจะทำให้เขาแข็งแกร่งได้อย่างรวดเร็ว!
“โอ้ แล้วทำไมนายถึงอยากจะสู้กับฉันล่ะ”
“การท้าทายผู้แข็งแกร่งคือเป้าหมายของฉัน การแข็งแกร่งขึ้นคือการเติมเต็มชีวิตของฉัน เพราะฉันอยากเป็นผู้ที่แข็งแกร่งอันดับหนึ่งของโลก!”
“น่าสนใจมาก”
นี่คือ ‘ฝันกลางวัน’ ครั้งที่3ที่เขาได้ยินในวันนี้
'ฉันอยากเป็นนักดาบที่เก่งที่สุดในโลก' ‘อยากเป็นราชาโจรสลัด’
ตอนนี้ก็มี ‘ฉันอยากเป็นผู้ชายที่แข็งแกร่งที่สุดในโลก’ อีกคน
"คนหนุ่มสาวสมัยนี้นี่น่ากลัวจริงๆ"
มิฮอว์ครู้สึกถึงความจริงจังของไป๋ชานและออร่าของดาบปีศาจมุรามาสะในมือของเขา
"ถ้าอย่างนั้น ก็เข้ามาเลย!"
ร่างกายของไป๋ซานกระพริบและพุ่งเข้าหามิฮอว์ค
การตรวจจับจุดอ่อนถูกเปิดใช้งาน แต่เขามองไม่เห็นจุดอ่อนเลย!
“เกิดอะไรขึ้น ไม่มีจุดอ่อนเลยหรอ?”
“ศัตรูแข็งแกร่งกว่าโฮสต์มากและปัจจุบันโฮสต์ไม่มีความสามารถในการกำหนดเป้าหมายจุดอ่อนของศัตรู”
ในเมื่อเป็นแบบนี้ก็ใช้ท่านั้นเลยแล้วกัน!
เสียงฝีเท้าของไป๋ซานหยุดลง และในช่วงเวลาต่อมา ท่าดาบสามพันก็ปรากฏออกมาอีกครั้ง!
ลมวายุพัดไปทางมิฮอว์คอย่างเงียบๆ!
คนที่อยู่รอบๆไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น แค่คิดว่าไป๋ซานกลัวที่จะก้าวต่อไปข้างหน้าเพราะเขากำลังเผชิญหน้ากับนักดาบที่เก่งที่สุดในโลก
ดวงตาของมิฮอว์คเปลี่ยนไป
นี่เป็นเพียงวัยรุ่น แต่กลับมีพลังแบบนี้แล้ว
“เป็นพลังที่น่ากลัวจริงๆ”
เขาเอื้อมมือไปดึงดาบดำโยรุที่อยู่ด้านหลังของเขาและโจมตีด้วยการฟันเพียงครั้งเดียว!
พลังงานดาบสีดำขนาดใหญ่สลายพลังงานดาบสามพันของไป๋ซานออกไปโดยตรง
ต่อหน้าการโจมตีของนักดาบอันดับ1ของโลก ปราณวายุนั้นอ่อนแอเกินไป
แถมมิฮอว์คก็ยังไม่ได้เอาจริงเลยด้วยซ้ำ
เมื่อเห็นพลังดาบของมิฮอว์คที่กำลังมุ่งตรงมาที่เขา ไป๋ซานก็ชะงักไปเล็กน้อย
ไป๋ซานไม่ได้เลือกที่จะสร้างกำแพงลม แต่ตั้งดาบมุรามาสะขึ้นมาแทน
เขาต้องการรับการโจมตีนี้ตรงๆ!
มีเพียงการโดนโจมตีแบบนี้เท่านั้นถึงจะได้รับการบัพมืดและแข็งแกร่งขึ้น!
“หนีเร็วไป๋ซาน นายต้านไม่ไหวหรอก!”
ในช่วงไม่กี่วันที่ผ่านมา พ่อครัวที่เริ่มคุ้นเคยกับเขาต่างส่งเสียงเชียร์ไป๋ซาน
“หลบไม่ได้หรอก ดาบนั่นได้ล็อคตัวเขาไว้เรียบร้อยแล้ว”
เซฟขาแดงที่ยืนดูอยู่ส่ายหัว เขาเคยออกไปผจญภัยและเห็นโลกอันกว้างใหญ่มาแล้ว
เด็กคนนั้นจะเป็นยังไงต่อขึ้นอยู่กับความแข็งแกร่งของเขาเองแล้วว่าจะต้านได้ไหม
พลังงานดาบสีดำปะทะเข้ากับดาบมุรามาสะ ไป๋ซานกัดฟันเพื่อต้านทานพลังดาบสุดทรงพลัง และหลังจากนั้นไม่นานไป๋ซานก็ต้านไม่ไหว ลอยกระเด็นออกไปทันที
ไป๋ซานซึ่งกำลังลอยอยู่บนอากาศ รีบกลับไปยังจุดเดิมโดยใช้บุคุจุตสึทันที
การรับการโจมตีครั้งนี้คุ้มค่ามาก!
เพราะในขณะนั้น มีเสียงเตือนการบัพมืดจากระบบหลายครั้งมาก
“มุรามาสะในมือของโฮสต์ไม่สามารถต้านทานพลังดาบของมิฮอว์คได้ มุรามาสะได้ถูกบัพมืดแล้ว และดาบปีศาจก็ตื่นขึ้น มันจะแข็งแกร่งมากยิ่งขึ้นเมื่อได้เผชิญหน้ากับพลังที่แข็งแกร่ง”
“ภูษาเหล็กและระฆังทองคุ้มกายของโฮสต์ไม่สามารถต้านทานพลังดาบของมิฮอว์คได้ ภูษาเหล็กและระฆังทองคุ้มกายได้ถูกบัพมืดแล้ว และได้รับทักษะป้องกันเทียนกัง” (จากลัทธิเต๋า คิดชื่อไม่ออก เอาแบบนี้ไปเนาะ)
“ปราณวายุของโฮสต์ได้ถูกพลังดาบของมิฮอว์คทำลาย ปราณวายุได้ถูกบัพมืดแล้ว และได้รับการอัพเกรดเป็นปราณวายุสลาตัน โดยพลังเพิ่มขึ้นสิบเท่า”