SW-ตอนที่ 41 ที่ราบสูง

อเล็กซ์และผู้อาวุโสเดินไปที่ทางเข้าหมู่บ้าน

เมื่อชาวบ้านที่มารวมตัวกันเห็น อเล็กซ์ พวกเขาก็เบิกตาด้วยความประหลาดใจ

เพราะ อเล็กซ์ ดูแตกต่างไปจากเมื่อก่อนโดยสิ้นเชิง!

ทำไม?

เมื่อ อเล็กซ์ คุยกับผู้อาวุโสเสร็จภายในเวลาประมาณ 1 ชั่วโมง เขาก็ลุกขึ้นจากเก้าอี้ ทันใดนั้น เขาก็สังเกตเห็นว่าเก้าอี้ที่เขานั่งนั้นเต็มไปด้วยโคลนและสิ่งสกปรก

อเล็กซ์ ตระหนักได้อย่างรวดเร็วว่าสิ่งนี้มาจากเขา และ เขาจำได้ว่าเขาไม่ได้อาบน้ำมานานแค่ไหนแล้ว

เขาจะไม่กระโดดลงไปในน้ำที่เย็นจัดในพื้นที่ที่มีอุณหภูมิเช่นนี้

ดังนั้น อเล็กซ์ จึงถามผู้อาวุโสว่าเขาได้กลิ่นไหม

ผู้อาวุโส เพียงแค่ไอใส่มืออย่างงุ่มง่ามเท่านั้น

หลังจากนั้น ผู้อาวุโส ก็เสนอให้เขาซักและดูแลเสื้อผ้าของเขาอย่างเหมาะสม

อเล็กซ์ ต้องการที่จะปฏิเสธ แต่หลังจากที่ชาวบ้านบางคนได้ยินว่าผู้ช่วยชีวิตของพวกเขา ไม่มีโอกาสได้อาบน้ำเลย พวกเขาก็บังคับเขา

พวกเขาไม่อยากให้คนอื่นนอกหมู่บ้านคิดว่า หมู่บ้านโคลดิล นั้นไม่ดูแลแขกผู้มาเยือน!

ดังนั้น พวกเขาจึงเติมน้ำแข็งและหิมะในถังขนาดใหญ่พร้อมกับวางมันไว้เหนือแคมป์ไฟเล็กๆ และ ในขณะที่ อเล็กซ์ กำลังอาบน้ำครั้งแรกในโลกนี้ เสื้อผ้าของเขาก็ถูกหญิงสูงอายุบางคนในหมู่บ้านซัก

อเล็กซ์ ไม่แน่ใจว่าพวกเขาทำได้ยังไง แต่เสื้อคลุมของเขาเกือบจะดูสมบูรณ์แบบ คล้ายกับของใหม่

เสื้อผ้าที่อยู่ใต้ชุดคลุมของ อเล็กซ์ นั้นได้ถูกโยนทิ้งไป

และ อเล็กซ์ กลับได้เสื้อผ้าชุดใหม่ที่ทำจากหนังสัตว์แทน

ในสภาพแวดล้อมที่หนาวเย็น ต้นฝ้ายนั้นไม่เติบโต ด้วยเหตุนี้ ชาวบ้านจึงใช้หนังหมูและวัว เป็นวัสดุสำหรับทำเสื้อผ้าแฟชั่นเป็นหลัก

เมื่อ อเล็กซ์ ออกมาจากอ่างอาบน้ำ มันก็เหมือนกับว่าเขากลายเป็นคนใหม่

การอาบน้ำให้ความรู้สึกเหมือนกับการอาบแสงศักดิ์สิทธิ์!

อเล็กซ์ ยังคิดว่าเมื่อเขาสะอาดแล้ว เขาสามารถตัดผมและโกนหนวดได้

หลังจากทำทุกอย่างเสร็จแล้ว อเล็กซ์ ก็สวมเสื้อผ้าใหม่ และ เสื้อคลุมตัวเก่า

เขาดูไม่เหมือนคนที่อาศัยอยู่ในป่าอีกต่อไป แต่เหมือนกับนักรบหนุ่มผู้อ่อนโยนจากหมู่บ้านบางแห่ง

จากนั้น อเล็กซ์ ก็พักค้างคืนในห้องว่างในบ้านสุ่มหลังหนึ่ง

นี่เป็นการนอนหลับที่ดีที่สุด นับตั้งแต่ที่ อเล็กซ์ มาถึงโลกนี้!

อเล็กซ์ แทบจะไม่ได้นอนเลยเพราะการทำสมาธิของเขาสามารถเสริมการนอนหลับได้ในระดับหนึ่ง นอกจากนี้ การนอนในป่ายังเป็นอันตรายอีกด้วย

หลังจากตื่นนอน และ สัมผัสกับอากาศที่สดชื่น เขาก็บอกว่าเขาต้องการที่จะออกไป

ผู้อาวุโสได้พาเขาไปที่ทางออกของหมู่บ้าน และ ชาวบ้านทุกคนก็มองมาที่เขาด้วยความตกใจ

เขายังเด็กมาก!

เมื่อพวกเขาพบเขาก่อนหน้านี้ พวกเขาจินตนาการว่าเขาน่าจะเป็นผู้ชายอายุประมาณ 30 ปี

อย่างไรก็ตาม อเล็กซ์ ในตอนนี้ดูไม่เหมือนกับผู้ใหญ่เลย!

เขาดูเหมือนกับพวกวัยรุ่น!

อเล็กซ์ เติบโตขึ้นเล็กน้อยนับตั้งแต่ที่เขามาถึงโลกนี้ แต่เขายังคงมีบางอย่างที่ต้องทำ เพราะเขายังสูงไม่ถึง 170 เซนติเมตร

เมื่อ อเล็กซ์ มาถึงทางออกของหมู่บ้าน เขาก็เห็น เกวียนเลื่อน ที่มีล้ออยู่ด้านข้าง

‘มันเล็กจนน่าประหลาดใจ’ อเล็กซ์ คิด

รถลากเลื่อนมีความกว้างเพียง 1 เมตร และ ยาว 2 เมตรเท่านั้น

นอกจากนี้ ยังมีไม้ไม่มากด้วยซ้ำ ซึ่งไม้แต่ละอันสูงเกือบ 1 เมตร ยิ่งไปกว่านั้น พวกมันยังถูกตัดอย่างประณีตมากอีกด้วย มันเหมือนกับว่ามีคนเอาไม้มาตัดแบ่งครึ่ง

แน่นอนว่ามันใหญ่มากในระดับหนึ่ง แต่ อเล็กซ์ มั่นใจว่าเขาสามารถได้รับมันมากกว่านี้

‘มันกินพื้นที่ไปประมาณครึ่งหนึ่งของเกวียนเลื่อน ดังนั้นเนื้อไม้ควรจะมีความหนาประมาณ 1 ลูกบาศก์เมตร’

อเล็กซ์ มองไปที่ชาวบ้านและผู้อาวุโสที่ยิ้มแย้ม แน่นอนว่า เขาไม่สามารถร้องขออะไรเพิ่มเติมได้

‘พวกเขาได้ช่วยฉันไว้มากพอแล้ว และ ฉันสามารถรับส่วนที่เหลือได้ใน สรวงสวรรค์ของนักรบ’

อเล็กซ์ มองไปรอบๆ และ เห็นว่าทุกอย่างยังคงปกคลุมไปด้วยหิมะ ซึ่งนั่นก็หมายความว่า เขายังไม่จำเป็นจะต้องใส่ล้อบนรถเลื่อน

อเล็กซ์ หันไปหาชาวบ้านและพยักหน้าด้วยรอยยิ้ม “ขอบคุณทุกคน” เขากล่าว

ชาวบ้านบอกว่าไม่มีปัญหา แต่ ผู้อาวุโส ได้ให้คำแนะนำเป็นครั้งสุดท้ายแก่เขา

อเล็กซ์ พยักหน้าและกล่าวคำอำลา

ชาวบ้านทุกคนได้โบกมือตามเขาขณะที่ อเล็กซ์ เดินไปที่ เกวียนเลื่อน

อเล็กซ์ คว้าเชือกที่อยู่ด้านหน้าและดึง

แต่ รถเลื่อนก็ไม่ขยับ

อเล็กซ์ มองเกวียนเลื่อนด้วยความประหลาดใจ

‘บางทีนี่อาจจะหนักกว่าที่ฉันคิดเอาไว้’

อเล็กซ์ ดึงแรงมากขึ้นและเชือกก็สั่นอย่างรุนแรงภายใต้การดึง

และในที่สุดหลังจากที่ใช้ความพยายามอย่างมาก อเล็กซ์ ก็สามารถลากรถได้

อเล็กซ์ ทำให้ชาวบ้านปรากฏสีหน้าที่ตกตะลึง และ ส่วนใหญ่ก็ทำได้เพียงแต่ยิ้มกลับ ในขณะที่บางคนได้แสดงความเคารพ เมื่อพวกเขาเห็นว่าเขาสามารถลากรถเลื่อนได้

‘เจ้าสิ่งนี้หนักมากกว่า 1 ตันอย่างแน่นอน!’ อเล็กซ์ คิด ‘ฉันรู้ซึ้งถึงพลังของร่างกายใหม่ของฉันดี และ น้ำหนัก 1 ตัน ก็ไม่ใช่เรื่องยากขนาดนั้น! ดังนั้นนี่น่าจะหนัก 1.5 หรือ 2 ตัน หรืออาจจะมากกว่า!’

อเล็กซ์ เริ่มรู้สึกแย่ที่จะขอเพิ่ม

เพราะชาวบ้านได้ให้เขามากเกินกว่าที่เขาจะขอแล้ว

‘อย่างไรก็ตาม ไม้น้ำแข็งก็มีขนาดใหญ่และหนักมากจริงๆ’ อเล็กซ์ คิด ‘แค่ลูกบาศก์เมตร ก็เกือบจะมีน้ำหนักถึง 2 ตันแล้ว! ดังนั้นไม่แปลกใจเลยที่มันจะถูกตัดให้มีขนาดเล็ก ขนาดนี้ เพราะชิ้นเล็กๆ ชิ้นหนึ่งเหล่านี้ น่าจะหนักเท่ากับชิ้นไม้ขนาดเฉลี่ย’

อเล็กซ์ โบกมือขอบคุณชาวบ้านอีกครั้งและเริ่มดึง

และด้วยเหตุนี้ อเล็กซ์ จึงเริ่มต้นเส้นทางสู่สรวงสวรรค์ของนักรบ

เขาไม่แน่ใจว่ามันอยู่ไกลแค่ไหน แต่โซนสตอร์มอีเกิ้ล ควรจะเป็นโซนถัดไปทางตะวันออกเฉียงใต้ ตามที่ผู้อาวุโสพูด

พื้นที่ระหว่างเดินทางไม่ได้ราบเรียบมากนัก ดังนั้น อเล็กซ์ จะต้องต่อสู้กับความลาดชันและความสูงของภูเขา

การลากเกวียนขึันไปบนภูเขาเป็นเรื่องยากอย่างไม่น่าเชื่อ เพราะ เท้าของ อเล็กซ์ ได้สูญเสียแรงยึดเกาะอยู่ตลอดเวลา โดยพื้นฐานแล้ว เขากำลังวิ่งทวนระดับความสูง ในขณะที่เท้าของเขา ได้ผละออกอย่างต่อเนื่อง

ดังนั้นในปัจจุบัน เขาจึงกำลังก้าวไปข้างหน้าเหมือนกับรถยนต์ที่มียางร้อนบนพื้นน้ำแข็งที่บริสุทธิ์

การหมุนวงล้อทุกๆ 5 ครั้ง ทำให้รถเลื่อนเคลื่อนไปได้ในระยะทางหนึ่งต่อการหมุนเท่านั้น

ซึ่งมันเหนื่อยมากจริงๆ

ในขณะเดียวกัน ทางลาด ก็ดูไม่น่าเบื่อมากนัก

พวกมันกลับทำให้รู้สึกเครียดมาก

โดยพื้นฐานแล้ว อเล็กซ์ ได้ยืนอยู่หน้ารถเลื่อนโดยวางเท้าบนพื้นอย่างมั่นคง ในขณะที่รถเลื่อน เลื่อนไปข้างหน้า อเล็กซ์ จะต้องชะลอความเร็วลงโดยเหยียบเท้าของเขาลงกับพื้นอย่างต่อเนื่อง

ดังนั้นรองเท้าคู่ใหม่ของเขา จึงได้ผ่านความตึงเครียดมาทั้งชีวิต ภายในระยะเวลา 2 ชั่วโมงเท่านั้น

อย่างไรก็ตาม รองเท้ายังคงเป็นชิ้นเดียวกันอย่างน่าประหลาดใจ

สองชั่วโมงต่อมา หลังจากขึ้นไปอีกเนินหนึ่ง ดวงตาของ อเล็กซ์ ก็เบิกกว้างด้วยความประหลาดใจและตกตะลึง

‘นั่นคือสิ่งที่ ผู้อาวุโสหมายถึง เขาบอกว่าฉันจะรู้สึกเซอร์ไพรส์ระหว่างทางไปโซน สตอร์มอีเกิ้ล’ อเล็กซ์ ครุ่นคิด

ตอนนี้ อเล็กซ์ อยู่บนยอดเนินที่ใหญ่โตมาก

ยิ่งไปกว่านั้น อเล็กซ์ ยังสังเกตเห็นว่าเขาอยู่บนภูเขาสูง!

เมื่อ อเล็กซ์ มองไปที่ด้านข้างและด้านหลัง เขาก็มองเห็นพื้นที่ที่ค่อนข้างราบเรียบ แต่เมื่อมองไปในระยะไกล ทุกอย่างล้วนอยู่ต่ำกว่าเขามากในระดับความสูง

อเล็กซ์ สามารถมองเห็นเส้นทางระยะไกลได้หลายกิโลเมตร

‘ที่นี่คือที่ราบสูงงั้นหรือไม่?’ อเล็กซ์ คิดด้วยความตกใจ

‘แม้แต่สวนของ ดยุค ก็ยังตั้งอยู่บนที่ราบสูงแห่งนี้!’

ที่ราบสูงแห่งนี้ใหญ่โตขนาดไหนกัน!?

อเล็กซ์ มองย้อนกลับไปยังที่ราบสูงด้านหลังเขา และ เขาก็ยังคงเห็นภูเขาขนาดใหญ่มากมาย

ในขณะนี้ อเล็กซ์ ยังรู้สึกได้ถึงการเคลื่อนไหวของมานาธาตุน้ำแข็งด้วย

อเล็กซ์ รู้สึกเหมือนกับว่ามานาธษตุน้ำแข็งทั้งหมดบนที่ราบสูงกำลังไหลลงมาตามทางลาด

‘นี่ก็หมายความว่า ไวเวิร์นน้ำแข็ง ต้องอยู่ที่ไหนสักแห่งบนที่ราบสูงนี้ใช่มั้ย? เพราะมานาธาตุน้ำแข็งได้ไหลลงมาจากที่นี่?’ อเล็กซ์ ครุ่นคิด

อเล็กซ์ คิดว่า สัตว์เทพน่าจะอาศัยอยู่ในพื้นที่ห่างไกล แต่ปรากฏว่ามันอยู่ใกล้กว่าที่เขาคิดเอาไว้

‘แล้วแม่น้ำในสวนของ ดยุค มาจากไหนกัน?’ อเล็กซ์ คิด

ความคิดมากมายได้ปรากฏขึ้นในหัวของ อเล็กซ์ แต่เขาก็ถูกดินแดนเบื้องล่าง ทำให้วอกแวกอย่างรวดเร็ว

พื้นที่ด้านล่างของเนินเขายังคงเต็มไปด้วยหิมะและน้ำแข็ง แต่พื้นดินกลับเรียบกว่ามาก ดังนั้น อเล็กซ์ จึงไม่จำเป็นจะต้องจัดการกับเนินลาดเหล่านี้อีกต่อไป

จากนั้น อเล็กซ์ ก็มองเห็นเมืองแห่งหนึ่งบนขอบฟ้า

มันน่าจะอยู่ห่างไกลออกไปกว่า 10 กิโลเมตร แต่เส้นทางจากที่นี่ไป มีความลาดชันยาวเพียงเส้นเดียว

อเล็กซ์ เดาว่าเขาที่น่าจะอยู่สูงกว่าเมืองประมาณ 2 กิโลเมตร

อเล็กซ์ มองไปที่เมือง

แต่แล้ว…

เขาก็มองไปที่ รถเลื่อน

เขามีความคิดที่แย่มาก