SW-ตอนที่ 34 เงิน

โลกภายนอกดูไม่แตกต่างไปจากแอ่งน้ำมากนัก โดยพื้นฐานแล้ว มันมีต้นไม้น้อยกว่าเท่านั้น

อีกทั้งยังมีหิมะปกคลุมไปทั่วทุกหนแห่ง และ ต้นไม้ส่วนใหญ่ก็เป็นต้นสน

ข้อแตกต่างประการหนึ่งก็คือ ระดับความสูงของพวกมันคือระดับความสูงเฉลี่ยโดยทั่วไป ซึ่งในแอ่งน้ำนั้นมีแต่ภูเขาล้อมรอบ และ ด้านในของแอ่งก็ค่อนข้างราบเรียบ

ในทางตรงกันข้าม ภายนอกนั้นกลับมีภูมิประเทศที่ดูเป็นภูเขากว่ามาก และ ภูเขาก็ทอดยาวไปทั่วภูมิประเทศ แน่นอนว่า อเล็กซ์ สามารถมองเห็นภูเขาบางแห่งได้

อเล็กซ์ ไม่เคยไปเที่ยวอลาสก้าในโลกก่อนหน้านี้มาก่อน แต่เขาคิดว่า อลาสก้า ก็คงจะหน้าตาประมาณนี้

ในระยะไกล อเล็กซ์ มองเห็นหมู่บ้านเล็กๆ

หมู่บ้านนี้สร้างขึ้นบนเนินเขา และ สามารถมองเห็นบ้านที่สร้างจากหินได้ประมาณ 100 หลัง

เห็นได้ชัดว่ามันเป็นหมู่บ้านที่ค่อนข้างเล็ก

“นั่นคือหมู่บ้านโคลดิล เธอสามารถขอเส้นทางไปยังสรวงสวรรค์ของนักรบที่นั่นได้” ทหารยาม กล่าว

“คุณรู้ได้อย่างไรว่าผมอยากจะไปที่สรวงสวรรค์ของนักรบ?” อเล็กซ์กล่าวถาม

“ท่านดยุคเขียนในจดหมายว่าเธอต้องการเข้าร่วมสถาบันศึกษาของเขา อย่างไรก็ตาม…” ทหารยามพูดในขณะที่เขาดูเหมือนจะจำอะไรบางอย่างได้ “เธออาจจะต้องรั้งอยู่ที่หมู่บ้านโคลดิลสักพัก และ หารายได้”

“เงิน? ทำไมกัน?” อเล็กซ์ กล่าวถาม

“เพราะการสอบประจำปีของสถาบันเพิ่งจะเสร็จสิ้นไปเมื่อไม่นานมานี้ และ เธอจะต้องรออีกประมาณ 11 เดือน หรือ หาเงินสำหรับการสอบเข้าแบบพิเศษ”

อเล็กซ์ ไม่ชอบสิ่งที่เขาเพิ่งได้ยิน

ดูเหมือนว่าเขาจะมาในช่วงเวลาที่ไม่ดีจริงๆ

“เงินงั้นเหรอ?” อเล็กซ์ พึมพัม

ทหารยามหัวเราะทันที “ใช่ เงินมักจะเป็นปัญหาอยู่เสมอ มันไม่สำคัญว่าเธอจะมีอำนาจหรือมีงานอะไร แต่เธอจะต้องใช้เงินอยู่เสมอ” ทหารยามกล่าว

“แล้วผมจะต้องใช้เงินเท่าไหร่?” อเล็กซ์ กล่าวถาม

“5 เหรียญทอง” ทหารยามตอบกลับ

อเล็กซ์ รู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย “นั่นฟังดูเหมือนจะไม่มาก” อเล็กซ์ กล่าว

ทหารยามกล่าวเย้ยหยันทันที “100 เหรียญทองแดงเท่ากับ 1 เหรียญเงิน และ 100 เหรียญเงิน เท่ากับ 1 เหรียญทอง แอปเปิ้ลโดยเฉลี่ย 1 ลูก มีราคาเท่ากับ 1 เหรียญทองแดง เธอลองคำนวณดูเอาเองก็แล้วกัน”

อเล็กซ์ คิดเลขทันที และ เขาก็สูดลมหายใจเข้าลึก

5 เหรียญทอง นั้นเทียบเท่ากับแอปเปิ้ล 50,000 ลูก!

โดยเฉลี่ยแล้ว แอปเปิ้ล 1 ผล มีราคาประมาณ 20 เซ็นต์บนโลก ดังนั้น แอปเปิ้ล 5 ลูกจึงมีค่าเท่ากับ 1 ดอลลาร์

นั่นก็หมายความว่า อเล็กซ์ จะต้องจ่ายเงินประมาณ 10,000 ดอลลาร์ เพื่อเข้าเรียนที่สถาบัน!

นั่นถือเป็นจำนวนเงินที่ค่อนข้างมาก!

“ทำไมถึงแพงขนาดนี้?” อเล็กซ์ กล่าวถาม

“มีเหตุผลอยู่สองประการ” ทหารยามตอบ “ประการแรก ทางสถาบันเองก็จำเป็นที่จะต้องใช้เงิน ประการที่สอง ถ้าเธอต้องการที่จะให้ทางสถาบันทำแบบทดสอบสำหรับเธอเพียงคนเดียว เธอก็ไม่ควรที่จะเป็นนักรบที่อ่อนแอ เพราะนักรบที่แข็งแกร่งสามารถหาเงินได้อย่างง่ายดาย สำหรับพวกเขา การเก็บรวบรวมเงินทุน ควรใช้เวลาไม่เกิน 1 เดือน”

“อำนาจที่มากขึ้น นั่นก็หมายความถึงเงินที่มากขึ้น และ ยิ่งเธอมีมันมากเท่าไหร่ สิ่งต่างๆ ก็จะยิ่งมีค่าน้อยลงในสายตาของเธอ ดังนั้น นักรบที่อ่อนแอที่ไม่สามารถหาเงินได้ จะคิดว่าเงินเป็นสิ่งของที่มากเกินไป สำหรับพวกเขา แต่สำหรับนักรบที่แข็งแกร่ง พวกเขาจจะไม่จำเป็นที่จะต้องกังวลเกี่ยวกับค่าใช้จ่ายแม้แต่น้อย” ทหารยามได้อธิบาย

ซึ่ง อเล็กซ์ พยักหน้ายอมรับ

นี่ถือเป็นสามัญสำนึกพื้นฐานของโลกนี้

อย่างไรก็ตาม สิ่งนั้นก็ไม่ได้หยุด อเล็กซ์ จากการเกลียดความจริงที่ว่า เขาจะต้องใช้เงินมากมาย เพื่อเข้าเรียนสถาบันศึกษาบางแห่ง

“แล้วผมจะหาเงินได้ยังไง?” อเล็กซ์ กล่าวถาม

“ที่หมู่บ้านโคลดิวนั้นมีแหล่งรายได้อยู่ไม่มาก” ทหารยามกล่าว “อย่างไรก็ตาม หมู่บ้านโคลดิลนั้นขึ้นชื่อในเรื่องของไม้น้ำแข็ง โดย ไม้น้ำแข็งนี้มาจากต้นไม้ที่ชื่อว่า ต้นน้ำแข็งหยด ซึ่งมันจะดูดซับมานาจำนวนมากและแปลงเป็นมานาธาตุน้ำแข็ง และ จะถูกเก็บไว้ในไม้ของมัน โดยไม้น้ำแข็งนี้ เป็นที่ต้องการของจอมเวทย์ธาตุน้ำแข็ง พวกเขาสามารถใช้ไม้เหล่านี้ทำสิ่งต่างๆ ได้มากมาย”

“ผมพอจะเข้าใจแล้ว” อเล็กซ์ พยักหน้า “แต่คุณต้องการให้ผมหาซื้อไม้น้ำแข็งนี้ไปขายเมืองใกล้เคียงงั้นเหรอ?”

“ใช่แล้ว” ทหารยามกล่าว “ให้มองหาเลื่อนและไม้น้ำแข็งจำนวนหนึ่ง จากนั้นขนส่งมันไปที่ สรวงสวรรค์ของนักรบ และ ขายให้กับช่างไม้ สำหรับขั้นตอนนี้มันน่าจะเพียงพอที่เธอจะสามารถรวบรวมเงินทุนสำหรับการเข้าเรียนที่สถาบันได้”

“แล้วผมจะไปหาไม้น้ำแข็งจำนวนมหาศาลเหล่านี้ได้ยังไง?” อเล็กซ์ กล่าวถาม

“แลกเปลี่ยนการบริการของเธอ กับ ทรัพยากรของหมู่บ้าน โดยพื้นฐานแล้วหมู่บ้านโคลดิลนั้นตั้งอยู่ในถิ่นทุรกันดารและมีสัตว์ร้ายมากมายที่คอยสร้างปัญหา ลองถาม หัวหน้าหมู่บ้านเกี่ยวกับสัตว์ร้ายที่สร้างปัญหา และ ไปฆ่าพวกมัน โดยผลตอบแทนก็คือไม้น้ำแข็ง เท่านี้ก็เป็นอันเรียบร้อย” ทหารยามได้อธิบาย

อเล็กซ์ เกาคางด้วยความคิดและพยักหน้า “นี่ฟังดูเป็นไปได้ ขอบคุณ!” อเล็กซ์ กล่าวพูดด้วยรอยยิ้ม

“ไม่มีปัญหา” ทหารยามตอบกลับ แต่แล้วเขาก็ยื่นนิ้วชี้ขวาขึ้นมาเพื่อแสดงว่าเขามีอีกเรื่องที่จะพูด

ทหารยามได้กล่าวพูด “จงจำไว้สิ่งหนึ่ง” เขากล่าว “ในพื้นที่โดยรอบนี้มีโจรอยู่มากมาย หากจะฆ่าโจรเหล่านั้น ก็สามารถทำได้ อันที่จริง ฉันค่อนข้างสนับสนุน!”

“เพราะว่า เธอไม่ควรจะรู้สึกสงสารคนที่หมายปองชีวิตของเธอ มิฉะนั้นจุดจบของเธออาจจะมาถึงเร็วกว่าที่คิดเอาไว้” ทหารยามได้กล่าวบอก

อเล็กซ์ สูดลมหายใจเข้าลึก

ทันใดนั้น ความตายบนโลก ก็ได้แวบขึ้นมาในใจของเขา

เขาเคยฆ่ามนุษย์มาก่อน และ รู้สึกไม่พอใจกับมัน

อเล็กซ์ รู้สึกกังวลเล็กน้อยเมื่อเขาคิดจะฆ่ามนุษย์ แต่เขาก็รู้ว่ามันเป็นสิ่งจำเป็น

โลกนี้ถูกปกครองด้วยความแข็งแกร่ง และ ในโลกเช่นนี้ ความสงบสุขเป็นสิ่งที่เกิดขึ้นได้ยาก

หาก อเล็กซ์ สามารถฆ่าใครสักคนเพื่อที่จะทำให้ตัวเองแข็งแกร่งขึ้น เขาจะทำมันหรือไม่?

แน่นอนว่าเขาจะต้องทำ

ดังนั้น ในเมื่อ อเล็กซ์ สามารถคิดเกี่ยวกับการฆ่าใครสักคนเพื่อแสวงหาอำนาจได้ คนอื่นๆ ก็คงคิดได้เหมือนกันกับเขา

“ผมจะจำเอาไว้ ขอบคุณอีกครั้งสำหรับคำแนะนำของคุณ” อเล็กซ์ กล่าว

“ไม่มีปัญหา ขอให้เธอโชคดีในการสอบเข้า!” ทหารยามกล่าวพูดด้วยรอยยิ้ม ก่อนที่จะโบกมือและกลับไปสู่ทางเดินระหว่างภูเขา

อเล็กซ์ มองดูทหารยามที่จากไปก่อนที่จะมุ่งความสนใจไปที่หมู่บ้านที่อยู่ห่างไกล

‘หมู่บ้านงั้นเหรอ?’ อเล็กซ์ ครุ่นคิด ‘ย้อนกลับไปบนโลก หมู่บ้านเล็กๆ แบบนี้ค่อนข้างหาได้ยากในประเทศที่พัฒนาแล้ว และ ฉันไม่คิดเลยว่า จะได้มีโอกาสไปเยี่ยมเยือนหมู่บ้านเล็กๆ แบบนี้’

อเล็กซ์ สูดลมหายใจเข้าลึก แล้วกระโดดไปข้างหน้า

ภูเขานี้อยู่ในระดับความสูงที่สูงกว่าหุบเขาเบื้องล่าง และ ถนนที่ทอดยาวลงไปนั้นก็ค่อนข้างชัน

แต่โชคดีที่ อเล็กซ์ ไม่ได้อยู่ในป่าทึบอีกต่อไป

เพราะตอนนี้มีเส้นทางปรากฏขึ้นตรงหน้าเขา

อเล็กซ์ เริ่มเร่งความเร็วขึ้นเรื่อยๆ ในขณะที่เขาวิ่งลงมาจากบนภูเขา

ลมป่าได้พัดปะทะร่างของ อเล็กซ์ อย่างรุนแรง และ อเล็กซ์ ก็ไม่เคยรู้สึกถึงความมีอิสระขนาดนี้มาก่อน!

อเล็กซ์ สามารถวิ่งได้เร็วเท่ากับรถยนต์! ถึงแม้ว่าจะไม่เร็วเท่ากับรถยนต์ที่เร่งความเร็วเต็มที่ แต่เขาก็ยังเร็วเท่ากับรถที่ขับออกนอกเขตชุมชนใดๆ ที่ไม่ใช่ระดับทางหลวง แต่ถึงกระนั้น เขาก็ยังค่อนข้างเร็ว

อเล็กซ์ มองดูหมู่บ้านที่อยู่ห่างไกล และ เขาทำได้แต่ยิ้มเท่านั้น

พลัง!

ความเร็ว!

เสรีภาพ!

บางทีการมาโลกนี้ ก็ไม่ได้แย่ขนาดนั้น ใช่มั้ย?