SW-ตอนที่ 30 แวร์ไวน์

“ปลาหมึกน้ำแข็ง? คุณหมายถึงปลาหมึกยักษ์ในทะเลสาบใช่หรือเปล่า?” อเล็กซ์ กล่าวถาม

ชายคนนั้นหรี่ตาลงเล็กน้อยเมื่อได้ยินคำพูดของ อเล็กซ์

“ใช่ เกิดอะไรขึ้นกับมัน?” ชายคนนั้นกล่าวถาม

การกระทำที่ดูเหมือนไม่รู้และไม่เห็นอะไรเลย เป็นเรื่องที่ดูโกหกและชัดเจนมากเกินไป เพราะท้ายที่สุด ปลาหมึกยักษ์ ก็ตายไปแล้ว และ การต่อสู้ครั้งนั้น ก็เป็นการทำลายล้างครั้งยิ่งใหญ่และเสียงดังมาก

“มันถูกเม่นยักษ์ฆ่าไปแล้ว” อเล็กซ์ ตอบกลับ

ชายคนนั้น เลิกคิ้วทันที “มันถูกเม่นผลไม้แห่งปฐพีฆ่างั้นเหรอ? เกิดอะไรขึ้น?” เขากล่าวถาม

“ผมไม่ได้อยู่ที่นั่นตลอดการต่อสู้ แต่ผมอยู่ใกล้ทะเลสาบ ผมได้ยินเสียงระเบิดดังและเห็นปลาหมึกยักษ์กระโดดขึ้นไปในอากาศ!” อเล็กซ์ อธิบายอย่างกระตือรือร้น

“อย่างไรก็ตาม มีเรื่องที่น่าตกใจเกิดขึ้นหลังจากนั้น มันมีเข็มยาวขนาดยักษ์หลาย 10 เล่มแทงทะลุปลาหมึกยักษ์ และ ผมก็เห็นมันตกลงไปทางเหนือของทะเลสาบกลางป่า ซึ่งในตอนนั้น ผมได้เห็นสัตว์ชนิดหนึ่งที่มีขนแหลมคล้ายเม่นขนาดยักษ์พุ่งเข้ามาในบริเวณนั้น หลังจากการระเบิดอีก 2-3 ครั้ง ทุกอย่างก็สงบลง และ ผมค่อนข้างแน่ใจว่าเม่นยักษ์นั่นได้ฆ่าปลาหมึกยักษ์ไปแล้ว” อเล็กซ์ อธิบาย

ชายคนนั้น ลูบเคราของเขาด้วยความคิด

“สิ่งที่เธอเล่ามาก็ดูฟังดูสมเหตุสมผล แต่ฉันจำเป็นจะต้องตรวจสอบ โปรดรอที่นี่สักครู่”

อเล็กซ์ พยักหน้า

อเล็กซ์ ไม่อยากเสี่ยงและวิ่งหนีไปขณะที่ชายคนนั้นไม่อยู่ เพราะชายคนนั้นอาจมีหลายวิธีการที่จะตามหา อเล็กซ์ และ การหลบหนี ก็รั้งแต่จะปลุกความสงสัยเพิ่มเท่านั้น

ชายคนนั้นได้พูดหลายคำ และ คราวนี้ เขาใช้เวลาเกือบ 10 วินาทีเต็มในการท่องคำเหล่านั้น

แน่นอนว่า คาถาที่เขาร่ายนั้นดูซับซ้อนมาก

อเล็กซ์ รู้สึกได้ถึงพายุมานาที่กำลังเข้ามาหาชายคนนั้น และ หลังจากที่เขาร่ายคาถาเสร็จ ชายคนนั้นก็เริ่มลอยตัวขึ้น!

พายุที่เกิดขึ้นรอบตัวเขา ทำให้ อเล็กซ์ เกือบจะไถลไปไกล

อย่างไรก็ตาม พายุได้ล้อมรอบชายคนนั้นและยกเขาขึ้นไปเท่านั้น

ต้นไม้ได้สั่นสะเทือนอย่างรุนแรงรอบๆ ตัวเขาเนื่องจากพายุ และ ในที่สุด ชายคนนั้นก็พุ่งออกไปไกลๆ เหนือป่าพอดี

สิ่งนี้ทำให้ ดวงตาของ อเล็กซ์ เบิกกว้างด้วยความตกใจ

‘เขาบินได้! มนุษย์ในโลกนี้สามารถบินได้จริงๆ!’ อเล็กซ์ ครุ่นคิด

อเล็กซ์ ได้เห็นพลังที่พระเจ้าแสดงให้เขาเห็น ซึ่งเห็นได้ชัดว่ามันเหนือกว่าชายคนนี้ แต่ อเล็กซ์ ไม่อยากจะเชื่อเลยว่า มนุษย์คนแรกที่เขาพบ จะสามารถบินได้!

บิน!

นี่คือสิ่งที่มนุษย์ทุกคนใฝ่ฝันที่จะทำ!

มันเป็นสัญลักษณ์ของอิสรภาพและพลังที่เหนือจินตนาการ!

ความกระหายในอำนาจของ อเล็กซ์ ได้เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว!

ขณะที่ อเล็กซ์ ยังคงคิดถึงสิ่งที่เขาเพิ่งเห็น ชายคนนั้นก็มาถึงทะเลสาบและลงไปทางเหนือ

ที่นั่นมีพื้นที่ขนาดใหญ่ที่ต้นไม้ถูกทำลาย และ ชายคนนั้นก็มองเห็นหลุมหลายหลุม

ชายคนนั้นได้ค้นหาผ่านทะเลสาบเท่านั้น เพราะเนื่องจาก ปลาหมึกยักษ์น้ำแข็ง เป็นสัตว์น้ำ

ใครเล่าจะค้นหาปลาหมึกยักษ์บนบก?

ชายคนนั้นหันสายตาไป และ เขาก็พบหินขนาดมหึมา

อย่างไรก็ตาม หินก้อนนี้ไม่ใช่หิน แต่เป็นปากของปลาหมึกยักษ์

แน่นอนว่าเม่นไม่สามารถกินอะไรแบบนั้นได้ ซึ่งเป็นสาเหตุที่จงอยปากของมันยังคงอยู่ที่นี่

แม้จะผ่านไป 2 เดือนแล้ว จงอยปากก็ยังคงนอนอยู่ที่นั่นกลางป่า

ชายคนนั้นบินขึ้นไปอีกครั้งและบินกลับไปหา อเล็กซ์

อเล็กซ์ เกือบถูกลมพัดกลับเมื่อชายคนนั้น ค่อยๆ ร่อนลงต่อหน้าของเขาอย่างช้าๆ

หลังจากร่อนลงแล้ว ชายคนนั้น ก็พยักหน้าให้ อเล็กซ์ “สิ่งที่เธอพูดมาดูเหมือนจะเป็นเรื่องจริง ถึงแม้ว่าฉันจะไม่พบ ปลาหมึกยักษ์ แต่ฉันพบจงอยปากของมัน และ ก็พบว่ามันมีรูหลายรูที่กว้างพอๆ กับเข็มของเม่นผลไม้แห่งปฐพี ดูเหมือนว่า เจ้าเม่นนั่นจะได้อาหารที่ดีไปในคราวนี้”

จากนั้น ชายคนนั้นก็หรี่ตาลง “ไม่น่าแปลกใจเลยที่เจ้าเม่นนั่นทำท่าทางรังเกียจฉันในปีนี้” เขาพึมพัมออกมา “มันคงคิดว่าหลังจากที่กลายเป็นเม่นผลไม้ระดับสูงแล้ว มันจะสามารถหลีกเลี่ยงการจ่ายส่วนได้”

“ช่างเป็นสัตว์ร้ายที่โง่เขลาเสียจริง”

ร่างกายของ อเล็กซ์ และ เหงื่อเย็นก็ไหลอาบบนหลังของเขา ขณะที่เขาได้ยินคำพูดของชายคนนั้น

อเล็กซ์ ยังคงจำลักษณะเฉพาะอย่างหนึ่งได้

เม่นยักษ์ไม่ได้มาเยี่ยมเขาสามวันแล้ว!

ผู้ชายคนนี้…?

“เอ่อ เกิดอะไรขึ้นกับเม่นยักษ์นั่น?” เขากล่าวถาม

“เกี่ยวอะไรกับเธอ?” ชายคนนั้นกล่าวถามด้วยแววตาที่เย็นชา

สิ่งนี้ทำให้ร่างกายของ อเล็กซ์ สั่นเทา “ผมเคยแลกเนื้อกับผลไม้ของเม่นอยู่หลายครั้ง”

ชายคนนั้นเลิกคิ้ว “ทำไม? เพราะงั้นเธอจึงมีความรู้สึกผูกพันธ์กับมัน?”

อเล็กซ์ ไม่ได้ตอบ

“อย่าโง่ไปหน่อยเลย” ชายคนนั้นตำหนิอย่างเย็นชา “เหตุผลที่เม่นทำการแลกเปลี่ยนกับเธอ ก็เพราะเห็นว่าเธออยู่ในอาณาจักรพลังที่หนึ่งเท่านั้น มันเคยฆ่ามนุษย์ไปมากมายที่อยู่ในอาณาจักรพลังที่สองหรือแม้แต่บางคนในอาณาจักรพลังที่สาม หากเธออยู่ในอาณาจักรพลังที่สอง มันคงจะฆ่าเธอทันทีที่เห็น”

“เม่นผลไม้แห่งปฐพี จะตรวจจับศัตรูด้วยกลิ่น หากกลิ่นที่เธอปล่อยออกมา มีความหนาแน่นของมานาจำนวนมาก สัญชาตญาณสัตว์ของมัน ก็จะถูกกระตุ้น แน่นอนว่าเจ้าเม่นนั่น เคยฆ่าคนที่ให้อาหารมันเป็นระยะเวลา 20 ปี หลังจากที่เขาไปถึงอาณาจักรพลังที่สอง” ชายคนนั้นอธิบาย

อเล็กซ์ จำได้ว่าเม่นจะดมกลิ่นของเขาทุกครั้งที่มันเข้ามาใกล้เขา

ซึ่งตอนนี้การกระทำที่น่ารักของมันในตอนนั้น ดูเหมือนจะไม่น่ารักอีกต่อไป!

เพราะเม่นมักจะดม อเล็กซ์ หลายครั้งเสมอ ตอนที่พวกเขาพบกัน

ถ้า เม่นสามารถฆ่าคนที่เลี้ยงมันมากว่า 20 ปี ได้ เขาก็คงไม่มีข้อยกเว้น

สิ่งนี้ทำให้ความหนาวสั่นได้ไหลลงมาตามกระดูกสันหลังของ อเล็กซ์

“ขอบคุณที่เตือน” อเล็กซ์ ตอบกลับอย่างสุภาพ “แต่ผมขอถามคำถามคุณอีกสักคำถามจะได้มั้ย?”

หลังจากที่เห็นชายคนนั้นบินได้ อเล็กซ์ ก็มีความสุขมากยิ่งขึ้น

ชายคนนั้นพยักหน้า

“เนื่องจากเธอช่วยฉันไขปริศนาการหายตัวไปของปลาหมึกยักษ์น้ำแข็ง ฉันจะตอบคำถามของเธอก็แล้วกัน” เขากล่าวตอบ

“ผมเคยเห็นกิ้งก่าสีเขียวตัวหนึ่ง ที่มีความยาวประมาณ 1 เมตร และ มีความสามารถในการยิงลูกไฟออกจากป่า ไม่ทราบว่ามันคือสัตว์ชนิดใด?” อเล็กซ์ กล่าวถาม

ชายคนนั้นเกาคางของเขา

ทว่า เขาก็ไม่ได้ตอบคำถามทันที

“มันฟังดูคล้ายกับกิ้งก่าไม้พ่นไฟ” ชายคนนั้นตอบกลับ “ตามปกติ กิ้งก่าไม้พ่นไฟจะไม่อยู่ใกล้แอ่ง แต่จะอยู่บนภูเขารอบๆ แอ่ง ซึ่งฉันเดาว่ามันคงจะบังเอิญพลัดหลงหลังจากที่เกิดบนภูเขา”

“กิ้งก่าไม้พ่นไฟเป็นสัตว์ร้ายในอาณาจักรพลังที่สอง ซึ่งก็หมายความว่าพวกมันสามารถไปถึงอาณาจักรพลังที่สองได้ในทันทีที่พวกมันโตเป็นผู้ใหญ่ เธอบอกว่าเธอพบมันที่นี่?”

อเล็กซ์ พยักหน้า

“เธอเคยเห็นมันกินผลไม้ของเม่นผลไม้แห่งปฐพีบ้างหรือไม่?”

อเล็กซ์ พยักหน้าอีกครั้ง

“ถ้าอย่างนั้นก็ลืมเรื่องกิ้งก่านั่นไปซะ” ชายคนนั้นตอบ “เม่นผลไม้แห่งปฐพีจะรวบรวมของเสียไว้ที่เข็ม และ ในที่สุด เข็มก็จะออกผลเหล่านี้ จากนั้นผลไม้เหล่านี้ก็จะร่วงหล่นและตกลงสู่พื้น”

“ผลไม้เหล่านี้เต็มไปด้วยมานา และ สัตว์ร้ายทุกตัวก็ถูกดึงดูดโดยผลไม้เหล่านี้ ทว่า เจ้าเม่นกลับไม่รู้สึกสิ้นเปลืองในการสร้างผลไม้เหล่านี้ เพราะในฐานะสิ่งมีชีวิตในอาณาจักรพลังที่สาม เพียงแค่ของเสียของมัน ก็มีมานาอยู่จำนวนมากแล้ว”

“สิ่งนี้ทำให้ตลอดระยะเวลาหลายปีที่ผ่านมา มันทำให้ผลไม้ของเม่นผลไม้แห่งปฐพีมีคุณสมบัติเสพติดบางอย่าง มนุษย์อย่างเราสามารถกินผลไม้เหล่านั้นได้เนื่องจากจิตใจของพวกเรามีสติ แต่สัตว์ร้ายเหล่านั้นทำไปโดยสัญชาตญาณเท่านั้น และ ไม่สามารถต้านทานผลไม้เหล่านี้ได้”

“เนื่องจากกิ้งก่าไม้พ่นไฟได้ลิ้มรสผลไม้ไปแล้ว มันก็จะวนเวียนอยู่รอบๆ เม่นผลไม้แห่งปฐพี และ เมื่อมันกินผลไม้มากพอที่จะทำให้มันเติบโตไปสู่อาณาจักรพลังที่สอง”

“เมื่อถึงเวลานั้น เจ้าเม่น ก็จะหันมากินกิ้งก่าแทน”

อเล็กซ์ สูดลมหายใจเข้าลึก

เจ้าเม่นที่ดูน่ารักในใจของ อเล็กซ์ ได้หายไปนานแล้ว

สิ่งนี้คือ ปีศาจในคราบสัตว์ร้ายชัดๆ!

“ขอบคุณสำหรับคำอธิบาย” อเล็กซ์ กล่าว

ชายคนนั้น มองดู อเล็กซ์ เล็กน้อย

“สำหรับคำถามก่อนหน้านี้ของเธอ ฉันได้สอนมารยาทบางอย่างให้กับ เม่นผลไม้แห่งปฐพี และ ให้มันมาอาศัยอยู่ในสวนของฉัน เพื่อที่จะให้มันผลิตผลไม้ให้ฉันทั้งปี เอาล่ะฉันได้ตอบคำถามของเธอหมดแล้ว แต่เพราะว่าเธอช่วยฉันไขปริศนาการหายตัวไปของปลาหมึกยักษ์น้ำแข็ง ฉันจะให้เธอถามอีกคำถามก็แล้วกัน”

จิตใจของ อเล็กซ์ ได้เคลื่อนไหวทันที

เขาสามารถถามคำถามอะไรก็ได้ใช่มั้ย?

“แหล่งมานาคืออะไร?” อเล็กซ์ กล่าวถาม

“มันเปรียบเสมือนหอกไร้ตัวตน” ชายคนนั้นตอบกลับ “แหล่งมานาสามารถทำหน้าที่เป็นตัวเร่งพลังธาตุสำหรับสัตว์ร้าย โดยพ่อแม่จะมอบแหล่งมานาให้กับลูกหลานของพวกเขา ซึ่ง สัตว์ร้ายในอาณาจักรพลังที่สองสามารถสร้างแหล่งมานาที่ไม่บริสุทธิ์ได้ และ สัตว์ร้ายในอาณาจักรพลังที่สามสามารถสร้างแหล่งมานาที่บริสุทธิ์ได้”

“ผู้ฝึกหัดก็จำเป็นจะต้องมีแหล่งมานาเพื่อที่จะกลายเป็นนักเวทอย่างเป็นทางการ ผู้ฝึกหัดส่วนใหญ่สามารถใช้ได้เพียงแหล่งมานาที่ไม่บริสุทธิ์เท่านั้น เนื่องจากความยากลำบากในการได้รับมานา แต่ครอบครัวที่ร่ำรวยสามารถใช้จ่ายจำนวนมากเพื่อซื้อแหล่งมานาบริสุทธิ์ได้”

“และนั่นคือเหตุผลที่ฉันมาอยู่ที่นี่”

ในขณะนี้ ชายคนนั้นดูเหมือนจะจำอะไรบางอย่างได้

“ว่าแต่ ฉันยังไม่ได้แนะนำตัวเองเลย”

“ฉันคือ ดยุคแวร์ไวน์ เป็น จอมเวทย์ระดับสูง และ นี่คือ…”

ดยุคแวร์ไวน์ โบกมือไปที่ป่า

“นี่คือหนึ่งในสวนของฉัน”