บทที่ 106: ทำดีที่สุดแล้ว (1)
บทที่ 106: ทำดีที่สุดแล้ว (1)
กลุ่มของเรามุ่งเข้าไปในดันเจี้ยนต่อไป
ในไม่ช้า ประตูบานใหญ่ที่เปล่งออร่าเย็นยะเยือก ซึ่งแตกต่างจากสิ่งที่เราพบในตอนนี้ก็ปรากฏขึ้น
เหตุผลที่ดันเจี้ยนนี้ถูกเรียกว่า 'ดันเจี้ยนประเภทผี' น่าจะอยู่หลังประตูนี้ - บอสมอนสเตอร์
"มีบางอย่างที่รู้สึกหนาวเหน็บที่นี่"
"ใช่ ทำไมอยู่ๆก็หนาวขึ้นมานะ?"
ทราวิสและโมนิก้าพูดอย่างไม่สบายใจขณะมองไปที่ประตู
ฉันมองไปที่สมาชิกในทีมอย่างแน่วแน่
"ทุกคน เตรียมตัวให้พร้อมสำหรับการต่อสู้ บอสมอนสเตอร์น่าจะอยู่หลังประตูนั้น"
“โอ-โอเคร”
ปิเอลตอบรับ ดูจะหมดแรงไปบ้าง
"โอเค ธีโอ ฉันพร้อมแล้ว"
แอนดรูว์ประกาศ แต่ใบหน้าของเขายังไม่สบายใจ
'ของปิเอลยังเข้าใจได้ แต่แอนดรูว์เป็นอะไรไป?'
อย่างไรก็ตาม เราต้องเอาชนะบอสมอนสเตอร์โดยเร็วและออกจากดันเจี้ยนนี้ไป
อากาศที่ชื้นและอับชื้นที่นี่ทำให้รู้สึกอึดอัดมาก
ทีมของเราก้าวผ่านประตูและเข้าไปในห้องบอส
ข้างหน้าประมาณ 30 เมตร มีร่างผีที่มีขนาดพอๆกับชายวัยผู้ใหญ่ยืนอยู่
นี่คือบอสของดันเจี้ยนนี้ 'ผี'
การโจมตีทางกายภาพส่วนใหญ่ไม่ส่งผลกระทบกับมัน ดังนั้นจึงต้องใช้มานาหรือพลังศักดิ์สิทธิ์เพื่อเผชิญหน้ากับมันอย่างมีประสิทธิภาพ
ทราวิสและโมนิก้าจ้องไปที่ผี ดวงตาของพวกเขาเบิกกว้างด้วยความตกใจ
"อะไร... มันคืออะไร?"
"มันดูเหมือนผี แต่ทำไมมันถึงไม่เคลื่อนไหว?"
อย่างไรก็ตาม ไม่มีอะไรเกิดขึ้น
นี่เป็นเพราะธรรมชาติของบอสตัวนี้
'ผี' จะไม่โจมตีเว้นแต่จะมีคนเข้าใกล้ในระยะที่กำหนด
อย่างไรก็ตาม การจัดการกับมันโดยใช้เพียงเวทมนตร์จากระยะไกลอาจเป็นเรื่องยุ่งยาก
ยิ่งระยะห่างมากเท่าไหร่ เวทมนตร์ก็ยิ่งอ่อนแอลงเท่านั้น
ดังนั้น เราต้องเข้าใกล้ให้มากขึ้น
แต่พูดน่ะง่ายกว่าทำจริงอยู่แล้ว
ทันทีที่คุณเข้าใกล้ คุณจะโดนคาถา [ตาบอด]
แม้แต่ปิเอลที่มีฝีมืออย่างเธอก็ยังหลับตาสู้ไม่ได้
เราต้องการวิธีที่จะตอบโต้เรื่องนั้น
'มันเป็นมอนสเตอร์ที่สมบูรณ์แบบสำหรับมือใหม่ที่รีบเข้ามาโดยไม่มีกลยุทธ์'
โชคดีที่ฉันเป็นผู้เล่นที่มีประสบการณ์ซึ่งรู้จักเกมดั้งเดิม 'ไคเรน เซน่า' เหมือนหลังมือของฉันเอง
ฉันรู้ยุทธวิธีสำหรับใช้กับบิสดันเจี้ยนระดับต่ำแบบนี้
...แต่มันมีปัจจัยของความยากที่เพิ่มขึ้นมาอีก
ก่อนอื่น ฉันต้องดูว่าพฤติกรรมของมันเปลี่ยนไปหรือไม่?
"แอนดรูว์"
"มันคืออะไรเหรอ ธีโอ?"
"ยิงลูกไฟใส่มัน
"กว่าจะไปถึงระยะนั้น ฉันต้องใช้มานาพอสมควรนะ"
แน่นอน ฉันรู้เรื่องนั้น
ในการโจมตีเป้าหมายที่อยู่ห่างออกไป 30 เมตร มันเป็นเรื่องปกติที่จะต้องใช้มานาเป็นจำนวนมาก
ลูกไฟที่มีมานาน้อยจะสลายไปก่อนที่มันจะไปถึงเป้าหมาย
ฉันสบกับสายตาของแอนดรูว์อย่างแน่วแน่
"เชื่อใจฉัน และยิงมันออกไป"
"เอาล่ะ"
แอนดรูว์เพ่งมานาไปที่ฝ่ามือของเขาและปล่อยลูกไฟขนาดใหญ่ออกมา
ลูกไฟขนาดใหญ่พุ่งทะยานเข้าหาผี
'อืม ด้วยพลังที่มากขนาดนั้น...’
เขาอาจใช้มานาประมาณ 30% ของมานาทั้งหมด
ก่อนหน้านี้ฉันได้ตรวจวัดขีดจำกัดมานาของแอนดรูว์ตอนที่เขากำลังต่อสู้กับซอมบี้
ฟุ่บ!
ลูกไฟบินตรงไปชนกับผีอย่างจัง
ผีส่งเสียงร้องเงียบๆ
สำหรับบอส ผีถือว่าอยู่ในระดับต่ำกว่าบอสทั้งหมด มันขาดความสามารถในการพูดคุย
เสียงร้องอย่างทรมานของมันฟังดูเกือบจะเหมือนเสียงดนตรีอันไพเราะหากฟังจากหูของฉัน
'ดี พฤติกรรมของมันไม่ได้เปลี่ยนไปเลย'
แม้ภายนอกจะสงบ แต่ฉันก็วิเคราะห์สถานการณ์ในใจอย่างรวดเร็ว
จนกว่าจะมีคนเข้าใกล้มัน ผีจะไม่ตอบโต้แม้ว่าจะถูกโจมตีก็ตาม
มันไม่ได้เปลี่ยนไปเลย
ความท้าทายคือขีดจำกัดมานาของแอนดรูว์
มันไม่น่าเป็นไปได้ที่เราจะสามารถโค่นผีด้วยกำลังของเขาเพียงลำพัง แม้ว่าเขาจะใช้มานาที่เหลือทั้งหมดของเขาก็ตาม
ความยากของดันเจี้ยนเพิ่มขึ้นและพลังชีวิตของผีก็เช่นกัน
'...ฉันคิดว่าฉันคงต้องใช้มันแล้วล่ะนะ'
ด้วยเหตุนี้ ฉันจึงสั่งให้แอนดรูว์ยิงลูกไฟอีกลูก
หลังจากปล่อยลูกไฟอีกลูกใส่ผี แอนดรูว์ก็พูดขึ้น
"ฉันยิงลูกไฟขนาดนั้นได้อีกครั้งเดียวเท่านั้น"
"เอาเลย"
"...นายคิดเกี่ยวกับสิ่งที่จะเกิดขึ้นต่อไปหรือเปล่า ธีโอ? เมื่อเทียบกับมอนสเตอร์ที่ไม่มีตัวตนเช่นนี้ มันแทบจะไม่มีวิธีการโจมตีที่มีประสิทธิภาพเลยนอกจากการใช้มานา"
"ฉันเคยทำให้พวกนายผิดหวังตอนไหนกัน?"
ฉันมองไปที่สมาชิกในทีม รวมถึงแอนดรูว์ ด้วยสายตาแน่วแน่
"...ฉันจะยิง"
ด้วยคำพูดเหล่านั้นแอนดรูว์จึงยิงลูกไฟลูกสุดท้ายของเขาออกไป
เมื่อโดนลูกไฟ ผีก็จ้องมาที่เราอย่างดุร้ายและส่งเสียงกรีดร้องอย่างโกรธเกรี้ยว
แล้วไง?
ทั้งหมดที่มันทำได้คือกรีดร้อง
แม้ว่าเราจะสร้างความเสียหายให้กับผีเป็นจำนวนมาก แต่ก็ยังไม่เพียงพอที่จะกำจัดมัน
เราจำเป็นต้องสร้างความเสียหายมากขึ้น
อย่างไรก็ตาม การฟื้นฟูหลอดเลือดของผีมันตรงกับการฟื้นฟูมานาของแอนดรูว์
มันไม่มีเวลาให้ลังเลแล้ว
เราต้องโจมตีก่อนที่มันจะฟื้นตัวครั้งต่อไป
'ฉันรู้สึกเสียใจกับเด็กๆจัง'
ด้วยความคิดนั้น ฉันจึงพูดขึ้น
"มาเริ่มกันเลย เราจะเขาไปสู้กับมันในระยะใกล้... ปิเอล"
“วะ-ว่า?”
"เข้าใกล้มัน เคลือบอาวุธของเธอด้วยมานาและโจมตีซะ ฉันหวังพึ่งเธออยู่นะ"
"....โอเค"
ใบหน้าที่ประหม่าของปิเอลเปลี่ยนเป็นจริงจังอย่างรวดเร็ว มันเต็มไปด้วยความมุ่งมั่น
มันเป็นใบหน้าที่ฉันสามารถไว้วางใจได้
อย่างไรก็ตาม 'ฉันหวังพึ่งเธอ' ที่ฉันพูดไปเป็นเรื่องโกหก
มันขึ้นอยู่กับฉันที่จะจำกัดไอ้สิ่งมีชีวิตตัวนี้
ฉันชัก [โรมิโอและจูเลียต] ออกมาและตะโกน
"ไปกันเถอะ ชาร์จ!"
"ได้เลย!"
เมื่อฉันวิ่งไปหาผี คนที่เหลือในทีมก็วิ่งตามไป
จากนั้น—
“อ่า อั่ก! ฉันมองไม่เห็นอะไรเลย!”
"......ฉันก็มองไม่เห็นเหมือนกัน"
สมาชิกในทีมหยุดและเริ่มขยี้ตากันทีละคน
เราได้ก้าวเข้าไปในรัศมีของเวทมนตร์ [ตาบอด] ของผีแล้ว
ฉันเองก็โดนสถานะเดียวกัน
คาถา [ตาบอด] นี้แข็งแกร่งอย่างไม่น่าเชื่อ มากกว่าในเกมดั้งเดิมเสียอีก
ฉันพยายามประเมินสถานการณ์อย่างรวดเร็ว
ถ้ามันกินเวลา 10 นาทีในเกม อย่างน้อยมันก็คงกินเวลานานขนาดนั้น
'งั้น ฉันจะจบเรื่องนี้ภายใน 10 นาที'
ฉันใช้มานาที่เหลืออยู่ใน [ตลับเวทมนตร์] เพื่อร่าย [รักษา] ใส่ตัวเอง เพื่อปัดเป่าเอฟเฟกต์ [ตาบอด]
จากนั้นฉันก็ดึงสิ่งของที่เตรียมไว้ล่วงหน้าออกมาจากกระเป๋า
• น้ำศักดิ์สิทธิ์เกรดต่ำ [เกรด: หายาก ]
: ของเหลวที่เต็มไปด้วยพลังงานศักดิ์สิทธิ์
สามารถสร้างความเสียหายอย่างมากต่อสิ่งมีชีวิตที่ไม่บริสุทธิ์ [รายละเอียด]
ภายในขวดแก้วมีของเหลวสีเทาขุ่น - น้ำศักดิ์สิทธิ์
ในเรื่องนี้ สิ่งของศักดิ์สิทธิ์และสิ่งประดิษฐ์ทั้งหมดมีพลังพิเศษ
โดยธรรมชาติแล้ว แม้ว่าจะเป็นของเกรดต่ำแต่ก็มีราคาค่อนข้างแพง
แต่แม้แต่คนต่ำต้อยอย่างธีโอก็มีข้อได้เปรียบนั่นคือ:ความมั่งคั่ง
ท้ายที่สุดแล้ว เขาเป็นลูกหลานโดยตรงของตระกูลที่มีชื่อเสียง
เขามีเงินมากพอที่จะซื้อน้ำศักดิ์สิทธิ์เกรดต่ำ
โดยไม่ลังเล ฉันแกะขวดและโรยน้ำมนต์ลงบนโรมิโอ
น้ำมนต์เหนียวเหนอะหนะติดอยู่กับใบมีดคมของโรมิโอ
ฉันมองไปข้างหน้า
ผีกรีดร้องอย่างรุนแรง และรุกคืบเข้าใส่เรา
'ใช่ เข้ามาใกล้อีก'
เมื่อผีอยู่ห่างออกไปประมาณ 10 เมตร
วรู้ชช—
ฉันปาโรมิโอใส่ผีอย่างรวดเร็ว
ระยะทางสั้นๆทำให้มั่นใจได้ว่าโรมิโอจะโจมตีผีโดนตรงๆ
เสียงกรีดร้องของผีนั้นเทียบไม่ได้กับเสียงที่ปล่อยออกมาเมื่อโดนลูกไฟของแอนดรูว์
ฉันสั่งให้โรมิโอกลับไปทันที
โรมิโอบินกลับมาที่ด้านข้างของฉัน ซึ่งอยู่ติดกับเพื่อนร่วมทางของเขาในอ้อมแขนของฉัน จูเลียต
มันไม่มีเวลามาพักผ่อน
ฉันรีบฉีดน้ำมนต์ใส่โรมิโอและขว้างใส่ผีอีกครั้ง
ฉันทำซ้ำอีกสี่ครั้ง
เมื่อเวลาที่น้ำมนต์ใกล้จะหมดลง...
ฟุ่บ─
ร่างของผีหายไป
ไม่ทิ้งร่องรอยไว้ข้างหลัง ราวกับว่ามันไม่เคยมีอยู่จริง
[เคลียร์เควสต์ลับแล้ว รางวัล คุณได้รับ 1 เหรียญทองจากร้านค้า]
: การปราบบอสในดันเจี้ยน (ทำซ้ำได้)
[คุณเอาชนะบอสดันเจี้ยนได้เป็นครั้งแรก รางวัล: คุณได้รับ 3 เหรียญทองจากร้านค้า]
[คุณเอาชนะบอสดันเจี้ยนที่ความยากเพิ่มขึ้น รางวัล: คุณได้รับ 2 เหรียญทองจากร้านค้าเพิ่มเติม]
[รางวัลทั้งหมด: 6 เหรียญทองร้านค้า]
'ชอบเรื่องแบบนี้จริงๆ'
ฉันยิ้มเยาะด้วยความพึงพอใจ
มันมีรางวัลเพิ่มเติมสำหรับการเอาชนะบอสที่มีความยากสูงกว่าเดิม
ตอนนี้ฉันมีเหรียญทองทั้งหมด 22 เหรียญและเหรียญเงิน 40 เหรียญในความครอบครองของฉัน
ฉันมีเงินเพียงพอที่จะซื้อคุณลักษณะพิเศษระดับ 'ผู้เชี่ยวชาญ' ซึ่งมีมูลค่า 20 เหรียญทอง—และยังมีเงินเหลืออยู่ด้วย
แต่มันไม่มีความจำเป็นเร่งด่วนที่จะต้องซื้อคุณลักษณะพิเศษระดับ 'ผู้เชี่ยวชาญ' ในขณะนี้
ฉันมั่นใจว่าเราจะเป็นอันดับหนึ่งในการประเมินภาคปฏิบัตินี้
นั่นเป็นเพราะฉันเป็นคนที่เอาชนะบอส 'ผี'
มันจะใช้เวลาหลายวันกว่ามันจะเกิดใหม่
ดังนั้น มันจึงไม่ต้องรีบร้อน
ช่วงนี้รู้สึกว่าระบบค่อนข้างใจกว้างกับรางวัลที่ให้
ในอัตรานี้ฉันอาจจะสามารถซื้อคุณลักษณะพิเศษระดับ 'ปรมาจารย์' ได้
ด้วยความคิดเหล่านี้ ฉันจึงนำสมาชิกในทีมที่ค่อนข้างสับสนออกจากพื้นที่
หลังจากนั้นไม่นาน...
เมื่อฟื้นจากสถานะ [ตาบอด] แล้วเพื่อนร่วมทีมของฉันก็พูดขึ้นมา
"นั่นน่ากลัวมาก แต่บอสมัน...หายตัวไป? ฉันได้ยินเสียงมันกรีดร้องด้วย"
"ใช่เลย ธีโอ นี้นาย...โค่นมันด้วยตัวเองเหรอ?"
"ใช่แล้ว โชคดีที่ไอเท็มที่ฉันนำมาใช้ได้ดี"
ฉันพูดพลางเขย่าขวดน้ำศักดิ์สิทธิ์ที่ว่างเปล่า
แอนดรูว์มองมาที่ฉันด้วยความหงุดหงิดและชื่นชม
"....ขอโทษที่สงสัยนายนะ ธีโอ และเช่นเคย คุณเข้าใจทุกอย่างอยู่แล้ว"
ปิเอลมองมาที่ฉันด้วยสีหน้าซับซ้อนและพึมพำ
"…นายช่างน่าเหลือเชื่อจริงๆ"
จากนั้นเธอก็หันหลังกลับอย่างรวดเร็ว
'ทำไมเธอถึงทำท่าแบบนั้นอีกแล้ว?'
มันยากที่จะเข้าใจจริงๆ
เราเคลียร์ความเข้าใจผิดทั้งหมดกันไปแล้วไม่ใช่เหรอ?
อย่างไรก็ตาม ด้วยความพ่ายแพ้ของบอส...
มันได้เวลามองหาสัตว์ศักดิ์สิทธิ์แล้ว
ฉันอยากพักผ่อนสักหน่อย
การใช้ทะลุขีดจำกัด แม้จะเป็นเวลาสั้นๆ แต่ก็เหนื่อยมาก และด้วยเหตุการณ์ที่ไม่คาดคิดทั้งหมด ฉันก็หมดสภาพ
แต่ฉันก็ต้องเดินหน้าต่อไป
การพักผ่อนตอนนี้หมายความว่าอนาคตของฉันอาจจะยากขึ้นมาก
