บทที่ 74 คังอึนจอง
ฉันตื่นนอนตอนกลางวัน ฉันสงสัยว่าผ่านไปกี่วันแล้ว ขณะที่ฉันลุกขึ้นและมองไปรอบๆ ฉันเห็นลูกน้องสองคนยังคงมองไปยังโซลฟอเรสต์ ฉันนวดขมับที่สั่นเทาแล้วมุ่งตรงไปที่ โซลฟอเรสต์ กำแพงที่เคยพังทลายลง ก็หนาและสูงกว่าที่ฉันเคยเห็น ฉันสังเกตเห็นซอมบี้สีม่วงกระจายอยู่ตามผู้รอดชีวิตที่ยุ่งวุ่นวาย ผู้รอดชีวิตซึ่งเป...