ตอนที่ 1460 ขอถามหน่อยว่านี่มันเรื่องอะไร?

การเดินทางมายังอังกฤษของ หลินฟาน ครั้งนี้ ก่อให้เกิดการเคลื่อนไหวมากมายจริงๆ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเรื่องของ แก๊งอาร์ดวูล์ฟ ที่สร้างความสั่นสะเทือนให้กับประชาคมระหว่างประเทศ ซึ่งเกินความคาดหมายของ หลินฟาน ไปมาก ใครจะไปคิดว่าเดิมทีเขาแค่กําลังมาตามหา หลี่ จื่อเสีย ที่หายไปเท่านั้น…

โชคดีที่แม้ว่า หลินฟาน จะทําให้โลกต้องเดือดพล่าน แต่โลกนี้ก็ยังมีน้อยคนนักที่จะรู้ว่า หลินฟาน เป็นผู้ที่นำพาทั้งหมด

หลินฟาน เหมือนกับล่องหน และมีเพียงไม่กี่คนที่รู้ถึงการดํารงอยู่นี้ของเขา

อันนี้มันช่างน่าคุ้มค่าที่จะปลอบใจ ยิ่งกับในเรื่องแบบนี้แล้ว หลินฟาน ก็ชอบที่จะเก็บตัวอยู่อย่างเงียบๆ

หากวันหนึ่งเขาต้องการทำให้โลกรู้จักชื่อของเขา เขาอยากให้ช่วงเวลานั้นเป็นช่วงเวลาที่เขา ..กลายมาเป็นคนที่ร่ำรวยที่สุดในโลก

และวันนั้น มันอาจจะอยู่ไม่ไกล...

หลังจากรับชิปมาแล้ว หลินฟาน และหลี่ จื่อเสีย ก็ออกจากธนาคาร

“ก่อนที่คุณจะจากไป ผมจะพาคุณไปอีกที่หนึ่ง เพื่อพบกับคนคนหนึ่งก่อน” หลินฟาน หันมาพูดกับ หลี่ จื่อเสีย

“เป็นใคร?” หลี่ จื่อเสีย ถามอย่างอยากรู้อยากเห็นเล็กน้อย

หลินฟาน กล่าวว่า : “คุณอัลเลน เขาเป็นผู้เสนอราคาครั้งสุดท้ายในห้องประมูลในคืนนั้น ประธานของบริษัท AP Hi-Tech ของอังกฤษ”

พวกเขาได้มาถึงที่คฤหาสน์ของ อัลเลน

เมื่อรู้ว่า หลินฟาน กำลังมาที่นี่ อัลเลน ก็ได้รีบออกมาต้อนรับทันที

“คุณหลิน คุณช่วย คุณหลี่ ออกมาได้แล้ว ขอแสดงความยินดีด้วย นี่คือมันเยี่ยมมาก เยี่ยมจริงๆ!” อัลเลน พูดออกไปอย่างมีความสุข

หลินฟาน ยิ้ม แล้วพูดว่า : “ผมขอแนะนํา คุณอัลเลน, หลี่ จื่อเสีย, จื่อเสีย การช่วยเหลือคุณในครั้งนี้ คุณอัลเลน ก็ได้ใช้ความพยายามอย่างมาก หลังจากทราบถึงตัวตนของคุณในคืนนั้น เขาไม่เหมือนกับ มอร์แกน สมิธ ที่ต้องการลักพาตัวคุณ แต่เขาต้องการให้ความช่วยเหลือแก่คุณ แต่น่าเสียดายในครั้งนั้นที่เขามาช้าไปก้าวหนึ่ง”

หลี่ จื่อเสีย ริเริ่มที่จะเข้าไปจับมือกับ อัลเลน : “ขอบคุณมากคะ คุณอัลเลน”

อัลเลน ยิ้มแล้วพูดว่า : “สาเหตุหลักๆ แล้วมาจาก คุณหลิน ส่วนตัวผมเองเพียงแค่ใช้ความพยายามเพียงเล็กน้อยเท่านั้น คุณหลี่ ดีมากแล้วที่คุณไม่เป็นอะไร และผมเองดีใจมากที่ได้พบเห็นคุณด้วยตัวเอง เกี่ยวกับเทคโนโลยีของคุณ ไม่ทราบว่า คุณหลี่ ต้องการจะขายอยู่อีกหรือเปล่า?”

หลี่ จื่อเสีย กล่าวว่า : “ฉันตัดสินใจแล้วว่าจะไม่ขายมันอีกต่อไปแล้ว”

“เป็นเช่นนี้?” อัลเลน จับมือของตัวเอง และถอนหายใจออกมา : “น่าเสียดายจริงๆ เพราะผมอยากที่จะซื้อเทคโนโลยีนี้จริงๆ คืนนั้นผมเสนอราคาไปถึงหนึ่งพันล้านยูโรแล้ว ถ้าไม่ถูกขัดจังหวะกะทันหัน…”

ถ้าไม่ถูกขัดจังหวะกะทันหัน เทคโนโลยีนี้อาจจะถูกเขาแย่งมาได้แล้ว ตอนนี้ หลี่ จื่อเสีย ได้ตัดสินใจไม่ขายมันแล้ว และโดยไม่คาดคิดผู้ที่บาดเจ็บจะเป็น เขา.. อัลเลน

หลี่ จื่อเสีย มอง หลินฟาน แล้วยกยิ้มขึ้นมา : “คุณอัลเลน ฉันได้ปรึกษากับ คุณหลิน แล้ว แม้ว่าฉันจะไม่ขายเทคโนโลยีนี้อีกต่อไป แต่ในอนาคต ฉันเองหวังว่าเราจะมีโอกาสได้ร่วมมือกัน ถ้า คุณอัลเลน ยินดีที่จะเป็นตัวแทนของเราในต่างประเทศ…”

ดวงตาของ อัลเลน สว่างวาบขึ้นมา เขาได้รีบพยักหน้าไปอย่างรวดเร็วโดยแทบไม่ต้องคิดอะไรให้มาก : “เยี่ยมมาก เยี่ยมจริงๆ ผมยินดี!”

อัลเลน รู้ดีว่าเทคโนโลยีปัญญาประดิษฐ์ของ หลี่ จื่อเสีย นี้เป็นนวัตกรรมใหม่ และมีแนวโน้มอย่างมากที่จะเปลี่ยนแปลงโลกได้ ในอนาคต

แม้ว่าเขาจะไม่สามารถซื้อเทคโนโลยีนี้ได้ แต่การเป็นตัวแทนของตลาดในต่างประเทศ แน่นอนว่าเขาจะได้รับผลประโยชน์ไม่รู้จบในอนาคต!

ประเด็นคือ หลังจากผ่านเหตุการณ์ครั้งนี้ บุคลิกของ อัลเลน ได้รับการยืนยันแล้วจาก หลินฟาน

หยงจิ่ว กรุ๊ป ของ หลินฟาน ก็เป็นบริษัทไฮเทคเช่นกัน แม้ว่าตอนนี้ส่วนใหญ่จะทำตลาดในประเทศจีน แต่สักวันหนึ่ง หยงจิ่ว กรุ๊ป จะเดินทางไปต่างประเทศ และออกไปทั่วโลก หลินฟาน ต้องการพิชิตโลกด้วยการต่อสู้ ทั้งในต่างประเทศ เขาเองยังคงต้องการคนช่วยเหลือ

และอัลเลน ถือเป็นหุ้นส่วนคนแรกของ หลินฟาน ในการบุกเบิกตลาดในต่างประเทศ

หลินฟาน เองก็ไม่ได้คาดหวัง ทั้งเดิมทีเขาแค่ต้องการมาตามหา หลี่ จื่อเสีย ที่ได้หายตัวไป แต่ครั้งนี้ ดูเหมือนเขาจะทำกําไรได้ค่อนข้างมาก และเขาเองก็ยังได้วางรากฐานที่สําคัญสําหรับการพัฒนาต่อไปในอนาคตของ หยงจิ่ว กรุ๊ป

ในเวลานี้ อัลเลน มีความสุขมาก เขาตั้งตารอที่จะร่วมมือกับ จินอวี้ กรุ๊ป ของ หลี่ จื่อเสีย หรือพูดให้ถูกก็คือ การร่วมมือกับ หยงจิ่ว กรุ๊ป..

ตอนจบของ อัลเลน ตรงกันข้ามกับคู่แข่งเก่าของเขาอย่าง มอร์แกน สมิธ มอร์แกน สมิธ พยายามลักพาตัว หลี่ จื่อเสีย แต่กลับขาดทุน สูญเสียทั้งฮูหยิน เเละรี้พลไป(1) และยังมาถูก หลินฟาน ปล้นความมั่งคั่งไปเสียจนพื้นบ้านโล่ง…

โลกนี้ แม้ว่าความดีจะไม่ได้ตอบแทนความดีเสมอไป และความชั่วก็ใช่ว่าจะตอบแทนด้วยความชั่วเสมอไป หรือบ่อยครั้งนั้นความชั่วก็มักจะสามารถเอาชนะความดีได้เสมอ แต่การกระทําของ หลินฟาน ในครั้งนี้นั่นคือ ความดีจะตอบแทนด้วยความดี และความชั่วจะตอบแทนด้วยความชั่ว

จากนั้น หลินฟาน ได้นำหัวงูซึ่งเป็นหนึ่งในสิบสองหัวนักษัตรกลับมาจาก อัลเลน และขอให้ หลี่ จื่อเสีย นํากลับไปที่ประเทศจีน

ในวันเดียวกันนั้น หลินฟาน ก็ได้มายืนส่ง หลี่ จื่อเสีย ขึ้นเครื่องบินกลับไปยังประเทศจีน

เมื่อเห็นเครื่องบินบินขึ้น หลินฟาน ก็รู้สึกสบายใจขึ้น

อีกทั้ง หลินฟาน ยังได้มอบโชคระดับสุดยอดให้กับ หลี่ จื่อเสีย เพื่อให้การเดินทางของเธอเป็นไปอย่างราบรื่น

หลังจากทําทั้งหมดนี้เสร็จ หลินฟาน ก็ออกจากสนามบินไปด้วยความสบายใจ

อย่างไรก็ตาม เมื่อ หลินฟาน เดินออกจากสนามบิน ก็สังเกตเห็นว่าเขาถูกคนจับตามอง..

“ขอถามหน่อยว่า คุณใช่ คุณหลิน หลินฟาน หรือเปล่า? เราเป็นเจ้าหน้าที่ในสังกัดกองทัพบกที่ 6 มีคดีที่ต้องดำเนินการสอบสวน ขอให้ คุณหลิน กลับไปกับเรา และให้ความร่วมมือในการสอบสวน”

ชายฉกรรจ์สองคน ได้เดินเข้ามาใกล้ หลินฟาน และเข้ามาพูดกระซิบกระซาบกับ หลินฟาน

หลินฟาน ร้องโอ้ ออกมาแล้วกล่าวว่า : “ขอถามหน่อยว่า นี่มันเรื่องอะไร?”

ผู้ชายคนนั้น พูดว่า : “คุณหลิน กรุณากลับไปกับพวกเรา แล้วพอถึงเดี๋ยวคุณก็จะรู้เอง”

หลินฟาน กล่าวว่า : “หากพวกคุณไม่ยอมพูดให้มันชัดเจน ผมจะไม่ไปกับพวกคุณ”

ชายทั้งสองคนมองหน้ากัน คนหนึ่งพูดขึ้นว่า : “มันเกี่ยวข้องกับคดีจี้เครื่องบินเมื่อไม่กี่วันก่อน และเราจำเป็นต้องเข้าใจสถานการณ์บางอย่างกับ คุณหลิน”

หลินฟาน กล่าวว่า : “วันนี้ ตํารวจลอนดอน ได้มาหาผมแล้ว และผมได้มอบหลักฐานทั้งหมดให้กับสถานีตํารวจไปแล้ว หากพวกคุณอยากรู้อะไรก็สามารถถามกับสถานีตํารวจได้โดยตรง ไม่จําเป็นต้องมาหาผมในเรื่องอีก”

ผู้ชายคนนั้น กล่าวว่า : “เราต้องการทราบข้อมูลเพิ่มเติม และหวังว่า คุณหลิน จะให้ความร่วมมือ”

หลินฟาน กล่าวว่า : “โอเค.. ยังไงผมขอตัวโทรศัพท์ก่อนสักครู่ได้ไหม?”

ขณะพูดไป หลินฟาน ก็ได้หยิบโทรศัพท์ของเขาออกมา

“คุณหลิน คุณไม่ควรโทรออกไปจะดีกว่า” ผู้ชายคนนั้นพูดด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึมออกมา และได้เอื้อมมือจะไปหยิบโทรศัพท์มือถือของ หลินฟาน

อย่างไรก็ตาม ในวินาทีต่อมา.. เจ้าหน้าที่ทั้งสองคนที่บอกตัวเองว่ามาจาก กองทัพบกที่ 6 ก็ทรุดตัวนั่งยองๆ ลงกับพื้น ร่างกายของพวกเขาก็ได้โค้งงอเหมือนกุ้ง และสุดท้ายก็ล้มลงไปกับพื้น เอามือปิดหน้าท้องด้วยสีหน้าเจ็บปวด

หลินฟาน ตัดสินใจจัดการกับทั้งสองคนนี้ในทันที และโทรออกไป

“คุณแคทเธอรีน นี่ผมเอง…” หลินฟาน กล่าว

……

ค่ำคืนได้มาเยือน..

พระราชวังแพลตตินัม, ในเขตตะวันตกของเมืองลอนดอน

ที่นี่คือสถานที่ที่สมเด็จพระราชินีแห่งอังกฤษทรงดำเนินจัดการงานบริบทภายในของราชวงศ์ และเป็นพระราชวังของราชวงศ์อังกฤษ คืนนี้จะมีการจัดงานเลี้ยงอาหารค่ำขึ้นภายในพระราชวังแห่งนี้ ผู้เข้าร่วมหลักคือสมาชิกของราชวงศ์อังกฤษ นอกจากนี้ยังมี นายกรัฐมนตรี จอห์น พาร์กินสัน ของอังกฤษที่ได้ถูกรับเชิญให้มาเข้าร่วมงานด้วย

งานเลี้ยงอาหารค่ำนี้ถูกริเริ่มโดย สมเด็จพระราชินีแห่งอังกฤษ จัดขึ้นเพื่อเฉลิมฉลองการฟื้นตัว ตามความปรารถนาของ สมเด็จพระราชินี

งานเลี้ยงอาหารค่ำกําลังจะเริ่มขึ้น สมาชิกของราชวงศ์อังกฤษได้ทยอยกันมาถึง ตัวเอกของงานเลี้ยงอาหารค่ำอย่าง สมเด็จพระราชินี ยังคงไม่กลับมา

“ราชินี กำลังรีบกลับจากคฤหาสน์ในแถบชานเมือง ดังนั้นพระนางอาจจะล่าช้าไปเล็กน้อย”

“นี่คือมันยอดเยี่ยมมากที่ พระนาง สามารถกลับมามีพระพลานามัยแข็งแรงสมบูรณ์อีกครั้ง!”

“ฉันได้ยินมาว่า ครั้งนี้ มีแพทย์ที่ยอดเยี่ยมท่านหนึ่ง มาช่วยทำการรักษาอาการพระประชวรของพระนาง”

“อ้า.. ครั้งนี่ไม่ใช่ว่าเป็น ดร.วัตสัน เหรอ?”

“ข่าวของคุณล้าหลังไปแล้ว เงียบๆ ล่ะ ผมจะบอกความลับอย่างหนึ่งให้ฟัง เมื่อคืน ดร.วัตสัน ได้ประกาศว่า ราชินี…”

ทุกคนต่างกระซิบกระซาบกัน

“จอห์น!”

ชายผิวขาวผู้สูงศักดิ์ ได้เดินตรงเข้ามาหา นายกรัฐมนตรี จอห์น พาร์กินสัน และเข้าตบไหล่ นายกรัฐมนตรี

จอห์น พาร์กินสัน รีบทําความเคารพอย่างปลาบปลื้ม : “เจ้าชายพอตเตอร์..”

ชายผิวขาวผู้สูงศักดิ์คนนี้คือ มกุฎราชกุมารของราชวงศ์อังกฤษคนปัจจุบัน เจ้าชายพอตเตอร์!

“ฉันมีเรื่องบางอย่างอยากจะพูดคุยกันคุณ” เจ้าชายพอตเตอร์ ตรัสกับ จอห์น พาร์กินสัน

(1)[สูญเสียทั้งฮูหยิน เเละรี้พล (赔了夫人又折兵)] - ใช้เพื่ออธิบายถึงคนที่ต้องการเอาเปรียบ แต่ล้มเหลวในการใช้ประโยชน์ และประสบกับการสูญเสียแทน