บทที่ 150 เข้าป่าหลินหยวน
ฉินชิงขี่จุยเฟิง ทอดมองผืนหญ้าที่ถูกลมพัดดั่งคลื่นภายใต้แสงแดด จากนั้นจึงแหงนหน้าขึ้นมองท้องฟ้าสีครามและเมฆสีขาวในระยะไกล อดอารมณ์ดีไม่ได้ “จุยเฟิง ดูสิ สวรรค์สรรค์สร้างความงดงาม วันนี้เป็นวันดีจริงๆ” จุยเฟิงที่ได้ยินคำพูดของฉินชิงก็ร้องฮี่ออกมา “ไปกันเถอะ ไปเดินเล่นกัน คราวก่อนไม่ได้เดินเที่ยวในป่า...
