บทที่ 146 อัปเกรดร่างแยก (ตอนที่ 2)

บทที่ 146 อัปเกรดร่างแยก (ตอนที่ 2)

'ไม่มีทางที่จะทำอย่างนั้นได้จริงๆ เหรอ?'

ไรอันขมวดคิ้วและครุ่นคิด พลางหันไปมองการ์ดของระบบโดยไม่ได้ตั้งใจ จ้องมองเงาสีทองแดงที่สะดุดตาบนการ์ด [อั้งฉิก ] และทันใดนั้น แรงบันดาลใจหนึ่งก็ผุดขึ้นมาในหัว

บางทีอาจเป็นไปได้ว่าพลังของตัวละครนั้นแข็งแกร่งเกินไปสำหรับร่างแยกจักระ ทำให้ร่างแยกจักระไม่สามารถรับมันไว้ได้

เมื่อนึกถึงความเป็นไปได้ดังกล่าว ไรอันก็ค้นหา [การ์ดระดับ D ศิษย์พี่เหลา] ซึ่งมีเพียงหนึ่งการใช้งานที่เหลืออยู่ในระบบ รวมเข้ากับร่างแยกจักระใหม่ของเขา

หลังจากพาดผ่านช่วงเวลาที่รวมการ์ดและความกังวล ในที่สุดร่างแยกจักระก็สามารถรักษาพลังของการ์ดระดับ D ไว้ได้ ซึ่งมันก็ไม่ได้ยกเลิกการคงสภาพเหมือนก่อนหน้านี้

'สำเร็จ!'

เมื่อได้เห็นใบหน้าที่หยิ่งผยองของร่างแยกจักระ แววตาที่บอกว่าทุกคนที่นอกเหนือจากตัวเขาเป็นขยะ ไรอันก็รู้สึกตื่นเต้นยิ่ง

　　...

"อีวาน แวนโก คนที่ทำร้ายคุณในโมนาโก เขากำลังแก้แค้นให้กับแอนตัน แวนโก พ่อของเขา เขามีความขัดแย้งอย่างรุนแรงกับพ่อของคุณ ในเรื่องการวิจัยบางอย่าง แต่น่าเสียดายที่เขาแพ้และถูกเนรเทศไปโดยพ่อของคุณ เมื่อรัสเซียไม่มีประโยชน์อะไรกับเขา รัสเซียก็ทิ้งเขาไว้ในไซบีเรีย หลังจากใช้ชีวิตที่น่าสังเวชมาเป็นเวลา 20 ปีด้วยโรคพิษสุราเรื้อรังและความขุ่นเคือง อีวานก็เชื่อมั่นว่าทั้งหมดเป็นความผิดของพ่อคุณ... "

"อาการของคุณแย่กว่าที่ผมคิดไว้อีกนะ โทนี่"

ที่วิลล่าริมหน้าผา นิค ฟิวรี่มองไปที่ใบหน้าซีดเซียวของโทนี่ พอสรุปเรื่องอุบัติเหตุในโมนาโกแล้ว เขาก็ได้พูดถึงอาการของโทนี่ทันที

แม้ว่าเขาจะรู้จากนาตาชาแล้วว่าอีกฝ่ายมีอาการที่ไม่ดีนัก แต่เขาก็อดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้วจริงๆ เมื่อได้เห็นสภาพ

“ผมรู้น่า”

โทนี่ใช้ชุดเกราะของเขาประคองแก้วแอลกอฮอล์ไว้ที่ริมฝีปากเขา ไม่ปฏิเสธถึงอาการของตนสักนิดเดียว "ถ้าผมไม่พบวิธีรักษาภายในเวลาไม่ถึง 10 วัน ผมคงจะตายด้วยพิษจากแพลเลเดียม ผมถึงขั้นไปหาดูว่าคนที่ตายจากแพลเลเดียมมีสภาพเป็นยังไง... ดูเจ็บปวดกว่าที่ผมคิดไว้มาก"

“ฮึ่ม แล้วคุณเจออะไรที่ใช้ได้บ้างไหม?”

เมื่อมองไปที่โทนี่อย่างเงียบๆ ฟิวรี่ก็ต้องการใช้โอกาสนี้เพื่อพาเขาเข้าใกล้องค์กรชีลด์ และคืนมรดกพ่อของเขาให้แก่เขาเอง

โทนี่ยืนอยู่ตรงข้ามห้องและตอบว่า "ก็พอมีอยู่"

ฟิวรี่ถึงกับเงียบกริบไป

เป็นเวลาเสี้ยววินาที สีหน้าของฟิวรี่แข็งค้างไปเลย เขามีคำพูดอันยาวเฟื้อยในใจ แต่เห็นได้ชัดว่าคำพูดของโทนี่ได้โยนทุกสิ่งที่เขาเตรียมการไว้ลงหน้าต่างเสียแล้ว

เขาได้แต่มองไปที่นาตาชา แบล็ควิโดว์ขมวดคิ้วและส่ายศีรษะอย่างว่างเปล่า

“แล้วคุณเจออะไรบ้างล่ะ คุณสตาร์ค?”

แม้ว่าเขาจะประหลาดใจกับผลลัพธ์ที่ไม่คาดคิดนี้ แต่ฟิวรี่ก็ยังคงรักษามารยาทที่ไม่เปลี่ยนแปลงตามปกติของเขาและถามออกมา

"เผิงไหล คุณน่าจะคุ้นเคยกับมันดีนะ คุณเจ้าหน้าที่องค์กรชีลด์"

เขาเหลือบมองนาตาชาที่ยืนอยู่ข้างหลัง จากนั้นโทนี่ก็หันกลับไปหาฟิวรี่และพูดว่า "ผมต้องการข้อมูลทั้งหมดที่องค์กรชีลด์มีเกี่ยวกับเผิงไหล"

“นี่เป็นความลับสุดยอด ไม่มีทางที่องค์กรชีลด์จะให้สิ่งนั้นกับคุณได้” ฟิวรี่ส่ายศีรษะ เขาทำหน้าที่ในการรักษาความลับในฐานะผู้อำนวยการขององค์กรชีลด์เป็นอย่างดี

“อืม ผมรู้อยู่แล้วว่าคุณต้องพูดแบบนั้น” โทนี่ยักไหล่ ไม่แปลกใจกับคำตอบของฟิวรี่เลย เขายกมือขึ้นและจิบเครื่องดื่มแก้วสุดท้าย จากนั้นก็ยกมืออีกข้างขึ้นชี้ไปที่หน้าจอที่ฉายอยู่เหนืออากาศ จาร์วิสฉายภาพข้อมูลทั้งหมดจากฐานข้อมูลขององค์กรชีลด์ที่เชื่อมต่อกับเผิงไหล

"พูดตามตรง ระบบป้องกันทางไซเบอร์ขององค์กรชีลด์สงสัยจำเป็นต้องอัปเดตหน่อยแล้วล่ะ"

“คุณรู้ไหมว่าคุณกำลังทำอะไรอยู่ คุณสตาร์ค?” พอมองไปที่ฐานข้อมูลองค์กรชีลด์ ซึ่งเขาจัดว่าเป็นความลับสุดยอด ใบหน้าของฟิวรี่ก็ดูไม่น่าพอใจนัก "ถ้าผมต้องการ ผมสามารถจับกุมคุณได้ในตอนนี้เลย"

"ถ้าคุณต้องการ... ก็เอาเลย" โทนี่ปัดคำขู่ของนิค ฟิวรี่ด้วยความไม่ใส่ใจ "ผมมีเวลาแค่ไม่กี่วันก็อาจจะตายได้ ผมรู้ว่าชีลด์ไม่ต้องการแบบนั้น.. เพราะในตอนนี้ คุณต้องการให้ผมมีชีวิตอยู่”

"และผมก็อยากมีชีวิตอยู่" โทนี่หันศีรษะมองตรงไปยังดวงตาที่มีสภาพดีข้างเดียวของฟิวรี่ จากนั้นโทนี่ก็เลิกแสดงท่าทีเหยียดหยามและพูดด้วยสีหน้าเคร่งขรึมว่า "เผิงไหลอาจเป็นโอกาสเดียวของผม งั้นบอกผมมาสิคุณผู้อำนวยการ มันอยู่ที่ไหนกันแน่?”

แม้ว่าจะพบข้อมูลภายในขององค์กรชีลด์ส่วนใหญ่เกี่ยวกับเผิงไหลและมีข้อมูลเล็กน้อยของจิ่วโยว แต่เนื้อหาที่สำคัญนั้นล้วนเกี่ยวกับยิปมันและอาจารย์โรชิ ทว่าดูเหมือนมันจะถูกปิดผนึกโดยองค์กรชีลด์อย่างเข้มงวดมากขึ้น กระทั่งโทนี่ก็ไม่สามารถถอดรหัสมันได้อย่างรวดเร็วขนาดนั้น

ช่างน่าเสียดายที่ในขณะนี้ สิ่งที่เขาขาดมากที่สุดคือเวลา

เมื่อได้เห็นสายตาที่อ้อนวอนของโทนี่ ฟิวรีจึงบังคับตัวเองให้หันศีรษะหนีแล้วใช้น้ำเสียงเย็นชาตอบไป "ขอโทษด้วย ผมยึดมั่นในกฎ"

"ย่านเฮลคิทเช่น ไชน่าทาวน์ ที่นั่นคุณจะเจอเบาะแสเอง"

คำตอบที่เย็นชาของฟิวรี่ทำให้สีหน้าคาดหวังของโทนี่เลือนลางไป แต่แล้วเสียงจากด้านหลังก็ทำให้เขาหันศีรษะมา

พอมองดูนาตาชาซึ่งยืนอยู่ข้างหลังเขา เขาก็อ้าปาก แต่ท้ายที่สุดก็เพียงพยักหน้าเงียบๆ ตอบกลับไป

ในวินาทีถัดไป โทนี่ก็กางฝ่ามือออก แรงระเบิดจากฝ่ามือของเขาได้ส่งเขาบินขึ้นไปบนท้องฟ้า

"คุณแหกกฏนะ เจ้าหน้าที่โรมานอฟ"

เมื่อมองดูร่างที่ได้บินออกไปของโทนี่ ฟิวรี่ก็หันไปหานาตาชาโดยไม่หันกลับมามอง

"คุณก็ไม่ได้หยุดฉันไม่ใช่เหรอ นิค?"

เมื่อเห็นฟิวรี่ตำหนิ นาตาชาก็ไม่ได้รู้สึกกังวลเลย เธอยังคงสงบและตอบไปอย่างไม่แยแส

นาตาชารู้ว่าฟิวรี่ไม่ได้โหดเหี้ยมอย่างที่ภายนอกเขาเป็น

อีกทั้งพ่อของโทนี่ยังเคยเป็นอดีตสมาชิกและเป็นผู้ร่วมก่อตั้งองค์กรชีลด์

"นั่นเพราะเมื่อครู่ผมไม่ได้ยินอะไรสักหน่อย โทนี่ สตาร์คได้เจาะเข้าองค์กรชีลด์และพบข้อมูลด้วยตัวเขาเอง ถูกต้องไหม เจ้าหน้าที่โรมานอฟ?" ฟิวรี่หันหน้าไปและ 'อธิบาย' ทุกอย่างที่เกิดขึ้นกับนาตาชา ขณะยื่นกระเป๋าเอกสารที่เขาเตรียมไว้ให้กับเธอ "แม้ว่าไอรอนแมนจะค้นพบวิธีแก้ปัญหาของตัวเขาเองแล้ว แต่เราก็ยังต้องเตรียมพร้อมเอาไว้ ดังนั้นเจ้าหน้าที่โรมานอฟ..."

"ฉันเข้าใจแล้วค่ะ" นาตาชาเอื้อมมือไปหยิบกระเป๋าเอกสารออกจากมือของฟิวรี่ พยักหน้าเบาๆ ตอบไป

"บางทีโทนี่อาจพูดถูก" เมื่อมองดูแผ่นหลังของนาตาชาขณะที่เธอเดินออกไป ฟิวรี่ก็หันกลับมามองไปยังข้อมูลองค์กรชีลด์ที่เป็นความลับ เอกสารเกี่ยวกับเผิงไหลที่แผ่หลาบนหน้าจอเสมือนจริงตรงหน้าเขา ดวงตาของเขากะพริบไปมา "ระบบป้องกันทางไซเบอร์ขององค์กรชีลด์เห็นทีคงจำเป็นต้องอัปเดตหน่อยแล้ว"