บทที่ 120 : ประเภทภารกิจ คุ้มกัน (5-2)
บทที่ 120 : ประเภทภารกิจ คุ้มกัน (5-2)
มีเสียงผ้ากรอบแกรบดังขึ้น จากนั้นก็มีเสียงสะอื้นปะปนเข้ามา
'เธอร้องไห้เหรอ?'
แม้จะเป็นเพียงหุ่นเชิด แต่เธอก็เป็นเจ้าหญิง
อย่างมากเธอก็น่าจะอยู่ในช่วงวัยรุ่นตอนกลาง มันไม่ง่ายเลยที่จะยอมรับว่าจู่ๆ เธอก็ตกอยู่ภายใต้การลอบสังหาร
เมื่อฉันกลับมาที่ห้องนั่งเล่น เฟรียซิ ก็มอบชุดและมงกุฎให้ฉันด้วยสีหน้าเรียบเฉย ฉันยื่นมือไปรับชุดและมงกุฎนั้นมา
ฉันเดินออกไปข้างนอกโดยไม่ลืมที่จะหลีกเลี่ยงกับดักที่อีดิสวางไว้และโยนมันลงถังขยะ
ฉันกลับมาที่ห้องนั่งเล่น
เจอเธอกำลังสัมผัสกระโปรงเก่าๆ ตัวนั้น
“เนื้อผ้ามันแปลกๆ”
“มันแปลกจริงๆ แหละ เพราะมีแมลงกำลังวางไข่อยู่ในนั้น”
"อะไรนะ?!"
"ล้อเล่น"
“อย่ามาล้อเล่นแบบนี้สิ!”
ฉันยิ้มและตบบ่าเฟรียซิสเบาๆ
เธอจะยังคงโดดเด่นอยู่ดีเพราะผมสีทองของเธอ แต่ทุกอย่างก็ยังดูดีกว่าตอนแรก ตราบใดที่เธอซ่อนตัวอย่างมิดชิด เธอจก็ะไม่ถูกสังเกตเห็น ฉันนั่งลงบนเก้าอี้ในห้องนั่งเล่นแล้วพูดขึ้นมา
“เราจะออกเดินทางในอีกสองหรือสามชั่วโมง เธอควรจะนอนพักซะ”
“แล้วอาหารล่ะ…”
"หิวเหรอ? ไม่มีอะไรที่พอจะกินได้เลย”
“เข้าใจแล้ว…งั้นฉันจะพักผ่อนสักหน่อย”
เฟรียซิสนั่งลงพิงกำแพงอีกครั้ง
จากนั้นเธอก็ค่อยๆ หลับไป เธอในตอนนี้ดูเหนื่อยล้ามาก
ฉันมองออกไปนอกหน้าต่าง
ท้องฟ้ามืดลง แทบไม่มีแสงจันทร์ส่องลงมาและตอนนี้ทั้งภายในและภายนอกบ้านก็มืดสนิท มันไม่ได้ขัดขวางการมองเห็นของฉันมากนัก ต้องขอบคุณทักษะที่ฉันฝึกฝนได้รับก่อนที่จะมาที่นี่ แม้ในความมืดฉันก็มองเห็นโครงร่างของวัตถุได้
และเมื่อทุกอย่างมืดสนิท อีดิสก็กลับมา
เมื่อเห็นเฟรียซิสนอนหลับสนิท อีดิสก็หัวเราะเบาๆ
อีดิสสามารถมองเห็นวัตถุในความมืดได้เช่นเดียวกับฉัน
“เธอนอนหลับสบายดีเชียวนะ”
“ทางหนีล่ะ?”
"เจอแล้ว แต่เรายังมีปัญหานิดหน่อย”
อีดิสเริ่มอธิบายสิ่งที่เธอเห็นและได้ยิน
เราไม่สามารถไปไกลกว่าเส้นทางที่กำหนดไว้ได้ แม้ว่าเธอจะพยายามออกไปข้างนอกผ่านช่องว่างในกำแพงเมืองที่พังทลาย แต่อุปสรรคที่มองไม่เห็นก็ขวางเธอไว้ ทำให้ออกไปไม่ได้
“ทำไมออกไปไม่ได้?”
“ดูเหมือนว่าเราจะผ่านแค่ประตูหลักได้เท่านั้น”
“ประตูหลักน่าจะได้รับการป้องกันอย่างแน่นหนา”
สถานการณ์เริ่มตึงเครียด
หากมีเวลาเราคงจะสำรวจกันต่อไปได้ แต่ฉันไม่สามารถรับประกันได้ว่าอารอนจะอดทนได้นานแค่ไหน นอกจากนี้ยังมีความเป็นไปได้ที่ทหารจะเริ่มค้นหาพื้นที่และเจอเราโดยเร็วอย่างแน่นอน เราต้องหนีออกจากเมืองให้ได้ก่อนรุ่งสาง
'ช่วยไม่ได้'
ฉันไม่สามารถล่าช้าได้อีกต่อไป
ฉันปลุกเฟรียซิสให้ตื่น
เธอตื่นขึ้นอย่างรวดเร็ว
"ลุกขึ้น เรากำลังจะไปแล้ว”
“อือ เข้าใจแล้ว”
“ข้างนอกคงจะมืดมาก เกาะหลังฉันไว้”
เฟรียซิสพยักหน้า
เราสามคนออกจากบ้านไปพร้อมกัน ถนนถูกปกคลุมไปด้วยความมืด แม้ว่าฉันจะมองเห็นจะดัขึ้นแล้ว หากฉันไม่มีสมาธิ ฉันก็จะสูญเสียการรับรู้ทิศทางได้อย่างง่ายดาย คบเพลิงย้ายไปตามสถานที่ต่างๆ อีดิสกระซิบด้วยเสียงต่ำ
“พวกนั้นเป็นทหารลาดตระเวน”
“เด่นเชียวนะ”
ตราบใดที่เราหลีกเลี่ยงคบเพลิง เราก็จะไม่เจอทหาร
ฉันเดินตามอีดิสไป เราก็เดินผ่านตรอกหลายซอยและในที่สุดก็ถึงถนนสายหลัก ฉันซ่อนตัวอยู่ในเงามืดของอาคาร โดยก้มตัวให้ต่ำลงขณะมองไปข้างหน้า
คบเพลิงหลายอันรวมตัวกันในที่ไกลๆ และแสงสีเหลืองจากคบเพลิงก็ส่องสว่างไปรอบๆ
ประตูเมืองถูกปกกันอย่างหนาแน่น
ฉันรีบนับจำนวนศัตรูที่ยืนอยู่ใกล้ประตูอย่างรวดเร็ว
[ ทหารมนุษย์ Lv. 11x 21]
[ อัศวินมนุษย์ Lv. 21]
ข้อความปรากฏขึ้น บ่งบอกถึงการปรากฏตัวของศัตรู
'มีทหารค่อนข้างมาก'
รวมเป็นยี่สิบสองคน
จำนวนมันมากเกินไปที่เราสองคนที่จะรับมือ ยิ่งไปกว่านั้นยังมีอัศวินในชุดเกราะสีดำยืนอยู่หน้าประตูอีกด้วย เลเวลของเขาสูงอย่างน่าประหลาด ถ้าเขาเลเวล 21 เขาคงจะเลเวลสูงกว่าอัศวินที่ฉันเคยเผชิญหน้ามากอย่างน้อยห้าเลเวล
“เราควรลองประตูเมืองอื่นไหม?”
“เสียเวลา ที่อื่นคงจะคล้ายๆ กัน”
มีทางออกไม่มากนัก
และจะมีศัตรูเฝ้าอยู่ในแต่ละทางออกแบบนี้
ถ้าฉันอยู่คนเดียว ฉันก็สามารถฝ่าฟันไปได้ แต่ตอนนี้มีคนที่ฉันต้องปกป้อง เธอต้องออกไปข้างนอกเพื่อบรรลุเงื่อนไขความสำเร็จของภารกิจ
'ฉันคิดผิดหรือเปล่า?'
ถ้าฉันทิ้งอารอนและพยายามหนีตั้งแต่แรก ภารกิจคงจะสำเร็จได้ง่ายขึ้นมาก
ฉันเกาหัวอย่างกังวล ตอนนี้หันหลังกลับไม่ได้แล้ว ฉันต้องทำให้ดีที่สุดจากไพ่ที่ฉันมี
“อีดิส เธอรู้หรือเปล่าว่ากลุ่มปาร์ตี้ของอารอนอยู่ที่ไหน?”
“ไม่รู้ แต่ไม่น่าหายาก”
“เธอรู้ผังของเมืองแล้วใช่ไหม?”
อีดิสพยักหน้า
ภูมิศาสตร์เป็นพื้นฐานของการรวบรวมข้อมูล อีดิสต้องวิเคราะห์โครงสร้างเมืองก่อนที่จะหาทางออก ไม่เช่นนั้นเธอจะไม่สามารถให้คำแนะนำที่ถูกต้องได้
“มีสิ่งหนึ่งที่ฉันต้องการให้เธอทำ”
"ว่ามา"
“กลับไปบ้านที่เราอยู่กันเมื่อกี้ ในถังขยะข้างๆ บ้านมีชุดและมงกุฎของเด็กนั้น นำเสื้อผ้าเหล่านั้นไปให้เจนน่า และให้เธอสวมมันซะ”
“…เอาจริงเหรอ?”
“อื้อ เราจะใช้เธอเป็นเหยื่อล่อ”
ฉันจะอาศัยความมืดในตอนกลางคืน
เจนน่าและเฟรียซิส มีรูปร่างคล้ายๆกันถ้าเธอสวมเสื้อผ้าพวกนั้นคงจะแยกได้ยาก ยกเว้นแต่จะมีคนมาตรวจดูเธออย่างใกล้ชิด
“เมื่อเจนน่าปลอมตัวเสร็จให้เธอก่อความวุ่นวายให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้แต่ต้องไม่ถูกจับได้ กองกำลังศัตรูส่วนใหญ่ที่นั่นควรถูกดึงออกไปที่เธอเเน่ ในระหว่างนี้ฉันจะพาเด็กนี้หนีไปตามเส้นทาง”
“…”
“เมืองนี้อาจจะกว้างใหญ่ แต่มีสถานที่ซ่อนตัวจำกัดเธอทำได้ไหม?”
หลังจากลังเลอยู่ครู่หนึ่ง อีดิสก็พยักหน้าและหายไป
ฉันทิ้งโล่ไว้ที่มุมหนึ่งของอาคารและชักดาบออกจากฝัก โล่โลหะมีโอกาสที่จะสะท้อนแสง
['อารอน (★★)' ได้รับ 'พิษ' เลือดของเขาจะลดลงเป็นระยะ]
[พิษทำให้ฮีโร่แย่ลง!]
'ชิบ'
เวลาที่เขายื้อได้จากการดื่มยาดูเหมือนจะถึงขีดจำกัดแล้ว
ดึงดูดความสนใจของศัตรูและปกป้องอารอน มันค่อนข้างท้าทาย แต่ฉันไม่มีทางเลือกนอกจากต้องเชื่อในสิ่งที่ฉันทำ
อย่างมากก็คงเป็นชั่วโมง
ภายในเวลาที่มีนั้น ทุกอย่างจะต้องจบลง