Ch48: แปลก 4
ในห้องโถง ผู้หญิงคนนั้นก็หยุดตรงที่หลี่เฉิงอี้หยุดโยนแจกัน
"ตามการติดตามดู หากคุณขว้างแจกัน แรงนั้นสามารถกระแทกคนกลุ่มหนึ่งให้ถอยกลับไปได้ มันถึงระดับพื้นฐานของร่างกายที่ถูกดัดแปลงแล้ว" ดวงตาของเธอสแกนร่องรอยของเศษแจกันทีละชิ้น
"มันเป็นการเปลี่ยนแปลงแบบไหนล่ะชุดหมาป่าสีดำดิน?" ชายคนนั้นถาม
"ก็คล้ายกันนิดหน่อยแต่ความแข็งแกร่งก็อ่อนกว่านิดหน่อยและความเร็วก็พอๆ กัน ตอนนี้ยังบอกลักษณะไม่ได้" หญิงสาวยังคงเดินตามรอยไปยังลิฟต์ต่อไป "ไม่มีลิฟต์ ผู้ชายเดินขึ้นจากปล่องบันได"
เธอหันหลังกลับและเดินตามรอยไปตลอดทางขึ้นบันไดไปจนถึงชั้นเก้า
บนชั้น 9 เป็นเลานจ์ขนาดใหญ่ที่มีโลโก้ขนาดใหญ่ของ Ashe Real Estate พิมพ์อยู่บนผ้าผนังด้านขวา ตัวอักษรโลหะสีน้ำเงิน-ดำสะท้อนแสงจันทร์ในเวลากลางคืนอย่างแผ่วเบา
"ดาซงตายที่นี่ เขาถูกกระแทกลงมาจากอาคาร" ผู้หญิงคนนั้นเดินทีละขั้นไปยังหน้าต่างสูงจากพื้นจรดเพดานที่ถูกทุบและมองลงไปผ่านกระจกที่แตก
"คุณตัดสินใจแล้วหรือยัง?" ชายคนนั้นพูดด้วยน้ำเสียงทุ้ม
"มันอาจจะคล้ายกับหมาป่าดำประเภทพื้นดินที่ได้รับการดัดแปลงมาตรฐาน แต่มันไม่มีเครื่องยิงเขี้ยวของหมาป่าดำ แน่นอนว่ามันไม่ได้ตัดทอนว่าอีกฝ่ายจงใจไม่ได้ใช้มัน ผู้หญิงคนนั้นตอบว่า "เห็นได้ชัดว่าเหตุการณ์ในลานจอดรถของกรีอุสได้จบลงแล้ว มันถูกฝังไว้อย่างสมบูรณ์ และทุกคนที่รู้เกี่ยวกับเรื่องนี้ก็แทบจะตายไปแล้ว ฉันไม่ได้คาดหวังว่าปัญหาใหม่จะเกิดขึ้นในตอนนี้"
"ควรมีมุมอับ" ชายคนนั้นพูดผ่านเครื่องมือสื่อสาร
"มุมอับเหรอ?" หญิงสาวลังเล "นั่นเป็นผลมาจากวงกลมเล็กๆ ของความสุขในตนเองไม่ใช่หรือ มีของแบบนั้นจริงๆ เหรอ?"
"แน่นอนว่าเธอไม่รู้ว่าเธอไม่สนใจหรือเปล่า มันมีอยู่จริง เพียงแต่อัตราส่วนนั้นต่ำมาก มีเพียงประมาณสิบคนในเมืองเท่านั้นที่ต้องเผชิญในเวลาเดียวกัน ผู้คนมากมายจึงไม่รู้ จำนวนคนที่เสียชีวิตในหนึ่งวันเนื่องจากมุมอับในอาณาจักรยี่ทั้งหมดน่าจะน้อยกว่าสองสามร้อยคนอาจมีคนน้อยลงเพราะถ้าคุณเข้าไปในมุมอับคุณจะไม่ตายทันทีแต่คุณยังมีโอกาสที่จะอยู่รอด" ชายคนนั้นอธิบายว่า "ลองคิดดูสิ ในบรรดาผู้คนนับพันล้านในรัฐยี่ มีผู้เสียชีวิตนับหมื่นรายทุกวันจากสาเหตุทางธรรมชาติและอุบัติเหตุ และมีเพียงไม่กี่ร้อยคนที่ไม่โดดเด่น หากรัฐบาลไม่ทำ เพื่อความปลอดภัยของเด็กที่มีอำนาจบางคน พวกเขาคงจัดการมันไม่ได้ด้วยซ้ำ ขี้เกียจเกินกว่าจะดูแล"
"ถูกต้อง ท้ายที่สุดแล้ว สายตาของกลุ่มการเงินที่ทรงอำนาจทั้งหมดยังคงจับจ้องไปที่ซิงหูและเรา" หญิงสาวถอนหายใจ "ข้อพิพาทระหว่างเฟยยี่และไซบอร์กเกี่ยวข้องกับชะตากรรมของประเทศยี่และประเทศไวท์สตาร์ ขอบเขตของมุมอับนั้นเล็กเกินไปและสามารถเพิกเฉยได้"
"ถูกต้อง ดังนั้นฉันจึงประหลาดใจเมื่อพบว่ามันเกี่ยวข้องกับมุมอับ เดี๋ยวก่อน... ฉันพบว่าบริษัทหงจินในสุยหยางเกี่ยวข้องกับมุมอับจริงๆ ลูกชายของเจ้าของบริษัทเสียชีวิตในจุดบอด มันควรจะไม่ได้ตั้งใจ การสืบสวนมาถึงแล้ว คุณจัดการได้ไหม" ชายคนนั้นถาม
"โอเค บอกที่อยู่มา ฉันจะไปทันที" หญิงสาวหันหลังแล้วเดินไปที่บันได
"เมื่อได้รับการยืนยันแล้ว ให้ส่งคนมาดำเนินการโดยตรงและดำเนินการอย่างเรียบร้อย"
"วางใจได้"
-----------------------------
เขตเมืองจ้าวซาน
21:16 น. ถนนฉางตง เขตอี้เบ่ย
รถออฟโรดธงหมอกจอดช้าๆ ข้างถนน ฝังอยู่ในรถหลายแถวจอดอยู่ข้างถนนใต้ไฟถนนด้วย
คนหลายคนในรถมองออกไปทางหน้าต่าง
มีรถแบตเตอรี่เรียงเป็นแถวจอดอยู่ที่ขอบทางเท้า ริมถนน ข้างในรถแบตเตอรี่มีร้านค้าเรียงรายอยู่
หันหน้าไปทางหน้าต่างรถเป็น KTV ที่มีไฟกระพริบสีสันสดใสและมีคำว่า "Jinpeng Entertainment" แขวนอยู่บนนั้น
"นี่ไง สัญญาใหม่ของฉันคือพนักงานที่นี่" ซินดราพูดอย่างสงบและหยิบบุหรี่ออกมา
"คุณไม่รังเกียจเหรอ?" เขาเหลือบมองคนอื่น
มีคนไม่กี่คนที่ส่ายหัว
เขาหยิบไฟแช็กออกมา จุดไฟ และหายใจเข้าลึกๆ
"เด็กหญิงตัวน้อยชื่อจงหยิงคนนี้อายุเพียงสิบเจ็ดปี เธอทำงานที่นี่มาครึ่งปีแล้วและมีรายได้มากมาย แต่ก่อนที่เธอจะใช้จ่ายได้ เธอก็พบกับมุมอับ จากนั้นเธอก็ถูกค้นพบโดย กลุ่มช่วยเหลือซึ่งกันและกันที่ฉันโพสต์ออนไลน์ เธอคือ เธอริเริ่มสมัครเพื่อขอความช่วยเหลือ”
"เราควรเริ่มต้นที่ไหนเมื่อมาที่นี่" ซือหม่ากุยถาม
"รอให้เธอพาเราไปยังจุดที่เธอเข้าไปในมุมอับ พวกเธอสองคนจะสัมผัสได้และดูว่าคุณจะพบกับความทรงจำวูบวาบหรือไม่ ระวังตัวด้วย แม้ว่าฟังดูเหมือนไม่มีอันตรายใด ๆ ตราบใดที่คุณอพยพอย่างรวดเร็ว คุณยังต้องให้ความสนใจ เพราะท้ายที่สุดแล้ว หากพวกเธอเข้าไปอยู่ในอะไร อะไรก็เกิดขึ้นได้" ซินดราเตือน
"ไม่ต้องกังวล คุณจะไม่พบอันตรายทันทีที่เข้าสู่ทางตันของถนนที่เต็มไปด้วยหมอก ยังมีที่กั้นอยู่ เราแค่กระพริบเท่านั้น ดังนั้นมันจึงไม่ใช่ปัญหาใหญ่ แค่เตรียมรางวัลภารกิจ" ซือหม่ากุ้ย ยิ้มอย่างไม่ใส่ใจ
หลี่เฉิงอี้เห็นใบหน้าที่ยิ้มแย้มของเขาผ่านแสงโคมไฟถนนนอกหน้าต่าง เป็นรอยยิ้มที่ไม่ใส่ใจตัวเองหรือผู้อื่น เมื่อฉันอ่านคำที่ทำให้คนคิดถึงคนบ้าพวกเขาก็อดไม่ได้ที่จะคิดถึงพวกเขา ไม่น่าแปลกใจเลยที่เจ๊คิ้วดินสอเตือนเขาไว้ก่อน
หลี่เฉิงอี้ไม่พูดอะไร เขาหันหลังกลับและสังเกตรูปโปรไฟล์ที่ซินดราเพิ่งแชร์ต่อไป
เจ้านายบอกว่าถ้าภารกิจนี้สำเร็จเขาจะได้รับรางวัลเป็นอุปกรณ์บินมูลค่าหลายสิบล้าน ถ้าเขาไม่ใส่ใจ จะอายที่จะรับเงินหลายสิบล้านเหรียญ
"ฉันจะโทรหาเธอแล้วติดต่อไป" ซองรันซึ่งกำลังขับรถอยู่คลิกแว่นตา AR ของเธอ
คนอื่นๆ รออย่างเงียบๆ
ไม่นานหลังจากนั้น เด็กผู้หญิงในชุดเสื้อกั๊กสีดำก็ค่อยๆ เดินออกจากประตู KTV
หญิงสาวมีผมสีน้ำตาลหยิกยาวและสวมต่างหูเพชรสีเงินยาวถึงนิ้วที่หู ซึ่งจะเปล่งประกายเมื่อมองจากระยะไกล
ใบหน้านี้เป็นใบหน้ามาตรฐานของคนดังทางอินเทอร์เน็ตที่มีตาโต จมูกโด่ง และปากเล็ก แม้ว่าจะดูดีในสายตา แต่ก็ให้ความรู้สึกเหมือนพลาสติกไม่จริง
เด็กสาวมองไปทางซ้ายและขวา ถือกระเป๋าโซ่ทองสีดำ และในไม่ช้าก็พบว่ามีธงหมอกจอดอยู่ที่นี่ และเดินเข้าไปหามันด้วยรองเท้าส้นสูง
หลังจากเดินไปได้เพียงไม่กี่ก้าว หญิงสาวสวย อกใหญ่ก็เดินออกมาจากประตู KTV ข้างหลังเขา เขาตามทันเธอและพูดกับเธอสองสามคำ
เด็กสาวลังเลและเดินตามหญิงสาวสวยกลับมา
หลังจากนั้น หลายคนในรถก็รออยู่ แต่ผู้หญิงคนนั้นไม่ยอมออกมา
ซองหรานส่งข้อความไปหลายข้อความและโทรศัพท์ไปสองครั้ง จงหยิงไจ๋ตอบกลับข้อความและบอกว่าเธอต้องการจะออก แต่สัญญาที่เธอเซ็นสัญญามีข้อบกพร่อง หากเธอออกไปก่อนที่จะหมดสัญญาเธอจะต้องจ่ายเงินจำนวนมาก คนในบริษัทตอนนี้ไม่อยากปล่อยให้เธอไป
"ลืมไปเถอะ ฉันจะไปดู" ซือหม่ากุ้ยหมดความอดทนและผลักประตูออกไปเพื่อออกจากรถ
"ผมก็จะไปเหมือนกันฮะ" หลี่เฉิงอี้รู้สึกว่าเขาต้องได้รับเงิน และถ้าเขาไม่ทำอะไรสักอย่าง เขาก็จะไม่สามารถได้รับรางวัลก้อนโตได้ ท้ายที่สุดคุณต้องทำให้เจ้านายรู้สึกว่าคุณคุ้มค่าเงินเพื่อที่จะมีครั้งต่อไป
ทั้งสองลงจากรถเดินไปที่ประตู KTV เปิดประตูแล้วเข้าไปข้างใน ไฟในห้องโถงสลัว และแสงโดยรอบสีเหลืองอ่อนทำให้ผิวของผู้คนขาว ทำให้มองไม่เห็นข้อบกพร่องใดๆ เมื่อเข้าไปในห้องโถงจะมีทางเดินสองทางเข้าไปด้านใน
ซือหม่ากุยเหลือบมองหลี่เฉิงอี้
"แยกกัน?"
"ดีฮะ"
หลี่เฉิงอี้เรียนรู้การต่อสู้มานานกว่าสองเดือน และรูปร่างของเขาแข็งแกร่งขึ้นกว่าเดิมมาก และยังกล้าหาญมากขึ้นอีกด้วย
"แค่ออกไปเมื่อเจอใครสักคน ไม่ต้องรออีกต่อไป" ซือหม่ากุยเดินไปทางถนนซ้ายก่อนโดยไม่สนใจบริกรที่มาถาม
หลี่เฉิงอี้เลือกทางเดินทางด้านขวา เดินเข้าไป และผ่านห้องเล็กๆ ที่มีผีและหมาป่าร้องโหยหวน เมื่อมองดูประตูห้องที่ปิดอยู่ เขาไม่รู้ว่าจะหาพวกมันได้ที่ไหน
แค่ผลักประตูก็ดูแต่ละห้องเลยเหรอ?
หรือคุณแค่ต้องแกล้งมองหาใครสักคนแล้วหาห้องผิด?
"ท่านกำลังมองหาใครสักคนอยู่หรือเปล่าครับ" พนักงานเสิร์ฟชายปรากฏตัวทันเวลาและถามเสียงดัง
หลี่เฉิงอี้พยักหน้าอย่างรวดเร็ว
"ผมกำลังมองหาจงหยิงไจ๋ เธอทำงานที่ร้านของคุณรึเปล่าฮะ"
"เอ๋อเสี่ยวหยิง โปรดตามผมมาทางนี้ครับ" ทันใดนั้นบริกรก็ตระหนักได้และเป็นผู้นำไปด้านหน้า และขอให้หลี่เฉิงอี้ตามไป
ทั้งสองเดินไปตามทางเดิน หันไปทางทิศตะวันออกและทิศตะวันตก และไม่นานก็มาถึงห้องแต่งตัว
จงหยิง หญิงสาวผู้โด่งดังในอินเทอร์เน็ตเมื่อก่อนกำลังพูดเสียงดังกับชายและหญิงสองคน และดูเหมือนเธอจะตื่นเต้นเล็กน้อย
"เมื่อก่อนเซ็นสัญญาอ่านชัดเจนเป็นขาวดำทุกรายการอยากได้ตอนนี้อยากก่อปัญหามาหาผมเหรอ ตลกดี เราเป็นบริษัทกฎหมายที่ดำเนินงานประจำ ฝ่าฝืนกฎหมาย สัญญาคือถ้าคุณต้องชดใช้ค่าเสียหายให้โทรหาตำรวจถ้าทำได้!แม้ว่าคุณจะนำเรื่องนี้ขึ้นศาลเราก็จะชนะ!"
คนที่พูดคือผู้หญิงผมบลอนด์อ้วนที่กำลังเผชิญหน้ากับจงหยิง เธอเอามือประสานหน้าอกและสีหน้าเย็นชา ชายสองคนที่ยืนอยู่ข้างหลังเธอค่อนข้างแข็งแกร่งและเห็นได้ชัดว่าพวกเขาสนับสนุนเธอ
"แต่ตอนที่ฉันลงนามฉันไม่มีเงื่อนไขเหล่านี้นี่ไม่ใช่สัญญาดั้งเดิม!" จงหยิงพูดด้วยความโกรธ
"นี่คือลายมือของคุณ ถ้าไม่รับ ศาลจะไม่สนใจ มันจะเป็นคุณเองที่จะต้องเดือดร้อน น้องสาว ไม่อ่านเงื่อนไขตอนเซ็นแล้วพิมพ์ลายนิ้วมือเหรอ? จะออกไปข้างนอกวันนี้หรือไม่ไปทำงานก็ได้แต่ในอนาคตคุณจะถูกปรับสำหรับค่าเสียหายที่ชำระหนี้ เพิ่มเป็น 2 เท่าแล้วอย่ามาว่าฉันเป็นพี่สาวที่ใจร้ายนะ" หญิงอ้วนเล็กน้อยพูดด้วยสีหน้าเย็นชา .
"ฉัน!" ใบหน้าสวยของจงหยิงเปลี่ยนเป็นสีแดงด้วยความโกรธ และหน้าอกของเธอก็ขึ้นลงเรื่อยๆ
"ราคาเท่าไหร่? ผมเป็นเพื่อนของจงหยิง ผมจะชดใช้ให้" หลี่เฉิงอี้รู้ว่าถึงเวลาแล้วที่เขาจะต้องก้าวเข้ามา ถ้าเขาก้าวไปข้างหน้าในขณะที่อีกฝ่ายตกอยู่ในอันตราย เขาจะ สามารถรับความไว้วางใจจากอีกฝ่ายได้
หญิงอ้วนเล็กน้อยสังเกตเห็นหลี่เฉิงอี้ที่จอดอยู่ที่นี่แล้ว เมื่อเธอได้ยินสิ่งนี้ ใบหน้าของเธอก็ละลายทันทีและเธอก็เลิกคิ้ว
"ไม่มาก ตามสัญญาที่เธอลงนาม การเลิกจ้างชั่วคราวต้องใช้ค่าเสียหายห้าเท่าของค่าเสียหายที่ชำระบัญชี ค่าเสียหายที่ชำระบัญชีคือ 60,000 ค่าเสียหายห้าเท่าคือ 300,000"
"เท่าไหร่นะ?" หลี่เฉิงอี้กระพริบตา คิดว่าเขาได้ยินผิด
"สามแสน ชำระด้วยบัตรเครดิตหรือโอน?" หญิงอ้วนถามอย่างไม่เป็นทางการ
หลี่เฉิงอี้เหลือบมองจงหยิงซึ่งก้มศีรษะลงด้วยความรู้สึกผิดบนใบหน้าของเธอ
"สามแสนเลยเหรอ"
เขาหายใจออก จู่ๆ ก็ก้าวไปข้างหน้า และ---[ชั่งหัวความเป็นสุภาพบุรุษแม่ง]
พลั๊วะ-----!!!
มีเสียงดังปะทุออกมาจากใบหน้าของหญิงอ้วน ทำให้เธอเวียนหัวและแทบจะล้มลง
ก่อนที่อีกสองคนจะทันได้โต้ตอบ หลี่เฉิงอี้ก้าวไปข้างหน้า ยกเข่าขึ้น และกระแทกหน้าท้องของชายที่แข็งแกร่งที่อยู่ทางด้านขวาอย่างแรง แล้วเขาก็ยกมือขึ้นชกหน้าอีกฝ่าย มีเสียงปังสองครั้งและทั้งสองก็เซและเป็นลม แต่ก็ไม่ล้ม เห็นได้ชัดว่าความแข็งแกร่งของ Li Chengyi ไม่เพียงพอที่จะทำให้พวกเขาล้มลงแม้ว่าจะแอบโจมตีก็ตาม
แต่ไม่นานก็มีเสียงอู้อี้อีกสองเสียง และหลี่เฉิงอี้ก็เตะเอวพวกเขา
ครั้งนี้ เขาแอบใช้เสื้อเกราะเกล็ดดอกไม้บางส่วนซึ่งเสื้อผ้าเกล็ดแข็งนั้นกระแทกเข้าที่เอวของทั้งสองคนอย่างแรงและฟาดพวกมันให้เป็นรูปโค้งทำให้พวกเขาไม่สามารถลุกขึ้นได้อีก
หลี่เฉิงอี้ถอยหลังไปอีกก้าว คว้าผมของผู้หญิงอ้วนแล้วกระแทกเข้ากับผนังด้านข้าง
ปึง----!!
ใบหน้าของผู้หญิงคนนั้นมีเลือดออก และเธอก็ลื่นและล้มลงกับพื้น
"เอาล่ะ ไม่ต้องเอาเงินสามแสนไปแล้วมั้ง" เขาปรบมือแล้วมองดูจงหยิงที่อยู่ข้างๆ
จงหยิงตกตะลึง ไม่คาดคิดว่าเขาจะดำเนินการโดยตรง จริงๆ แล้วเธอแค่อยากจะลากพี่สาวจ้าวและคนรู้จักสองคนไปทำกิจวัตรด้วยกันและหาเงิน ท้ายที่สุด เมื่อพิจารณาจากทัศนคติของเจ้านายคนใหม่แล้วเขาก็ไม่ได้ขาดเงินดังนั้นเงินเพียงเล็กน้อยนี้ก็คงไม่มีอะไรเลย
เธอไม่ได้คาดหวังอย่างนั้น
"พี่จ้าว!? พี่จ้าว ไม่เป็นไรใช่มั้ย!?" เธอกรีดร้องและรีบไปช่วยหญิงอ้วนที่อยู่บนพื้น "ใครก็ได้ มีคนบาดเจ็บที่นี่ เลือดไหลท่วมหัวเลย!!" เธอเริ่มตะโกน
"อ้อ เธอโกหกฉันมานานแล้วเหรอเนี่ย?" หลี่เฉิงอี้โต้ตอบทันทีและเข้าใจสาเหตุและผล
ทันทีที่เขาต้องการโทรหาเจ้านายของเขา แต่ในไม่ช้า สิ่งที่ซือหม่ากุยเคยพูดไว้ก็ปรากฏขึ้นในใจของเขาโดยไม่มีเหตุผล
----คุณเบื่อที่จะต้องกังวลเกี่ยวกับเรื่องนี้และเรื่องนั้นเมื่อคุณกำลังจะตายเมื่อใดก็ตาม? แค่ทำทุกอย่างที่คุณต้องการ!---
อธิบายไม่ถูกว่า มีบางอย่างดูเหมือนจะค่อยๆ ผ่อนคลายในใจของหลี่เฉิงอี้
เขาขี้เกียจเกินกว่าจะพูดเรื่องไร้สาระหรือคิดมาก ดังนั้นเขาจึงชกหน้าจงหยิงอย่างแรง จากนั้นจึงเตะเธอที่หน้าท้อง
อุยยยยย-----
หลังจากได้ยินเสียงอู้อี้ จงหยิงก็ขดตัวด้วยความเจ็บปวดและถูกผมของเธอลากออกไป
"ไปกันเถอะ" ก่อนออกเดินทางเขาคว้าสัญญาฉีกเป็นชิ้นๆใส่กระเป๋าเสื้อ
เมื่อคุณต้องการแบล็กเมล์ คุณต้องเตรียมพร้อมที่จะถูกตอบโต้
