บทที่ 85: การล้างคริสตจักร เตรียมกลยุทธ์(ฟรี)

บทที่ 85: การล้างคริสตจักร เตรียมกลยุทธ์(ฟรี)

หลังจากจัดการกับอู๋จุน แล้ว หมู่บ้าน ฉวนชางทั้งหมดก็ถูกระดมพล ในความมืดมิดของค่ำคืน คบเพลิงเป็นแนวยาวก่อตัวขึ้นขณะที่ชาวบ้านทุกคนรีบวิ่งไปที่โบสถ์ที่อยู่ด้านหลังของหมู่บ้าน หัวหน้าหมู่บ้าน ชายในวัยห้าสิบและมีร่างกายที่แข็งแรง สามารถก้าวเดินอย่างรวดเร็วตามซูโม่ได้อย่างง่ายดาย "คุณ ซู มีแวมไพร์ที่สร้างปัญหาจริงๆ เหรอ?” เขาถาม.

“คุณไม่เห็นเองเหรอตอนที่พวกเราเผาอู๋จุน?” ซูโม่เหลือบมองเขา “เขี้ยวที่โดดเด่นในปากของอู๋จุนนั้นค่อนข้างชัดเจน”

หัวหน้าหมู่บ้านถอนหายใจอย่างหนัก “หมู่บ้าน ฉวนชางของเราไม่เคยทำบาปร้ายแรงใดๆ เหตุใดเราจึงต้องประสบภัยพิบัตินี้? และศพนั้นก็ถูกเผาไปแล้วไม่ใช่หรือ? มันจะฟื้นคืนชีพและกลายเป็นแวมไพร์ได้อย่างไร?”

อาเว่ยซึ่งเป็นผู้นำกลุ่มแสดงสีหน้าผิดธรรมชาติเมื่อได้ยินคำคร่ำครวญของหัวหน้าหมู่บ้านจึงรีบเร่งฝีเท้าเร็วขึ้น ซูโม่สังเกตเห็นแต่ไม่ได้เปิดเผยเขา แต่กลับพูดว่า “งานเร่งด่วนไม่ใช่การไล่ตามเหตุผล แต่ต้องกำจัดแวมไพร์ให้หมดก่อนที่มันจะทำให้เกิดความเสียหายมากขึ้น”

“เข้าใจแล้ว เข้าใจแล้ว!” หัวหน้าพยักหน้า ใบหน้าของเขาแสดงความสับสน “แต่ทำไมเราไปโบสถ์ล่ะ?”

ลุงเก้าที่เงียบอยู่ข้างๆ พวกเขาก็มองไปที่ซูโม่ด้วย เห็นได้ชัดว่าอยากรู้เกี่ยวกับคำตอบ

หลังจากไตร่ตรองอยู่ครู่หนึ่ง ซูโม่ก็ถามว่า “คุณจำเมื่อหลายสิบปีก่อนได้ไหม มีชาวต่างชาติสองคนมาที่นี่เพื่อสั่งสอน”

“ใช่แล้ว ฉันยังรู้สึกประทับใจ” หัวหน้าหมู่บ้านตอบโดยไม่ลังเล “หมู่บ้าน ฉวนชางของเราสวยงามแต่ห่างไกล โดยทั่วไปแล้วชาวต่างชาติเหล่านั้นมักจะไปแต่เมืองต่างจังหวัดที่คึกคักและไม่ค่อยมาที่แบบเรา”

“จนกระทั่งยี่สิบปีที่แล้ว บาทหลวงต่างชาติสองคนมาที่นี่เพื่อสร้างโบสถ์และเทศนา ในเวลานั้นผู้คนจำนวนมากไปที่นั่นทุกสัปดาห์เพื่อสักการะ ดังนั้นผู้เฒ่าผู้แก่ในหมู่บ้านประทับใจ”

“หนึ่งในแวมไพร์ก็คือหนึ่งในชาวต่างชาตินั่นเอง!” ซูโม่ตอบอย่างกระชับ “ชาวต่างชาติคนนั้นแสวงหาพลังจากปีศาจเพื่อความเป็นอมตะ แต่ถูกค้นพบและสังหารโดยนักบวชอีกคน ร่างของเขาถูกฝังอยู่ในสถานที่ในหมู่บ้านฉวนชางที่ซึ่งพลังงานหยินรวบรวมไว้”

“ตลอดหลายทศวรรษที่ผ่านมา ร่างกายของเขาดูดซับหยินได้เพียงพอ ทำให้เขากลายร่างเป็นแวมไพร์”

“และโบสถ์คือที่ที่เขาถูกฆ่า กระดูกของบาทหลวงที่ฆ่าเขาก็อยู่ที่นั่นด้วย ตอนนี้เมื่อเขากลายเป็นแวมไพร์ ความเกลียดชังของเขาก็ขยายใหญ่ขึ้น และเขามีแนวโน้มมากที่จะไปที่นั่น”

หัวหน้าหมู่บ้านพยักหน้า เข้าใจ และไม่ถามอีกต่อไป

ในไม่ช้า ชาวบ้านหลายร้อยคนก็มาล้อมโบสถ์ ล้อมรอบประตูหลัก

“มีค้างคาว!” จู่ๆก็มีคนตะโกน

ภายใต้แสงสว่างของคบเพลิง สามารถมองเห็นทั้งโบสถ์เต็มไปด้วยค้างคาว และเสียงกรีดร้องอันน่าสะพรึงกลัวของเหล่าแม่ชีจากด้านในเป็นครั้งคราว

“ขับไล่พวกเขาออกไป ฆ่าถ้าเป็นไปได้!” ซูโม่สั่งอย่างกระชับ

ชาวบ้านถือคบเพลิงขับไล่ค้างคาวออกไป โดยจำนวนมากถูกเผาจนตายและตกลงมาเป็นซากไหม้เกรียม ซูโม่สังเกตจากด้านข้าง เสกยันต์ไฟเป็นครั้งคราวและโยนพวกมันไปที่กลุ่มค้างคาว เผาครั้งละหลายสิบตัว เขางดเว้นจากการใช้ตุ๊กตากระดาษ

ท้ายที่สุดแล้ว ตุ๊กตากระดาษจะทำการโจมตีขั้นพื้นฐานเท่านั้น และมีดขนาดใหญ่ของพวกมันก็มีประสิทธิภาพน้อยกว่าคบเพลิงธรรมดา ยิ่งไปกว่านั้น เมื่อมีชาวบ้านธรรมดาๆ จำนวนมากอยู่ด้วย การใช้ตุ๊กตากระดาษอาจทำให้หลายคนหวาดกลัวและก่อให้เกิดความวุ่นวาย

ด้วยมือจำนวนมาก งานก็เสร็จอย่างรวดเร็ว ในไม่ช้า ค้างคาวทั้งหมดที่อยู่นอกโบสถ์ก็ถูกขับออกไป และชาวบ้านจำนวนมากก็เข้าไปในโบสถ์พร้อมคบเพลิง ก่อนหน้านี้ ซูโม่ได้สำรวจพื้นที่อย่างละเอียดแล้ว และไม่พบกระแสพลังหยิน ดังนั้นแวมไพร์ทั้งสองจึงยังมาไม่ถึง

ไม่นานนัก ค้างคาวที่เหลืออยู่ในโบสถ์ก็ถูกขับออกไปเช่นกัน ในที่สุดเหล่าแม่ชีที่ซ่อนตัวอยู่ทุกหนทุกแห่งก็ผ่อนคลายและวิ่งออกจากโบสถ์ไป ทุกคนมีสีหน้าร้องไห้และหวาดกลัวอย่างเห็นได้ชัด

แม่ชีที่มีน้ำหนักเกินเล็กน้อยของโบสถ์เข้าหาซูโม่และทำท่าสวดมนต์ “คุณซู ขอบคุณที่มาช่วยเหลือเรา! ฉันไม่รู้ว่าค้างคาวพวกนี้มาจากไหน” อาจเป็นเพราะศรัทธาของเธอ เธอยังคงปรารถนาที่จะช่วยคริสตจักร

“ยังเร็วเกินไปที่จะขอบคุณตอนนี้” ซูโม่พูดขณะที่เขาเดินเข้าไปในโบสถ์และมองไปรอบๆ “เราไม่ได้มาที่นี่เพียงเพื่อขับไล่ค้างคาว แต่เพื่อบางสิ่งที่สำคัญกว่านั้นมาก”

“มีอะไรสำคัญกว่านั้น?” หญิงชราพูดซ้ำด้วยความงุนงง

“ถูกต้อง” ซูโม่ยืนยันโดยสังเกตโบสถ์อย่างละเอียดถี่ถ้วน โบสถ์มากกว่าครึ่งหนึ่งสร้างจากไม้ ซึ่งจะลุกไหม้อย่างรุนแรงเมื่อถูกไฟไหม้ หากมีแวมไพร์เข้ามา มันก็จะกลายเป็นซากไหม้เกรียมทันที

“เตรียมตัวให้พร้อม” ซูโม่ออกคำสั่ง อาเว่ยที่ยืนอยู่ห่างๆ โบกมือ “เทน้ำมัน!” สมาชิกในทีมรักษาความปลอดภัยหลายสิบคนออกมาข้างหน้าพร้อมกับถังน้ำมันขนาดใหญ่ และทำให้สิ่งของกระเด็นไปทั่วโบสถ์

ดวงตาของแม่ชีเบิกกว้างด้วยความตกใจ "คุณกำลังทำอะไร?" แม่ชีที่ยืนอยู่ข้างๆ เธอแสดงความกลัวและความทุกข์กล่าวว่า "แม่ชี ดูเหมือนพวกเขาจะเผาโบสถ์!"

“คุณซู!” หญิงชราวิ่งไปหาซูโม่ “ฉันยอมรับว่ามีค้างคาวอยู่ในโบสถ์ ฉันผิดที่ปิดบังความจริงข้อนี้ แต่การเผาโบสถ์เพื่อสิ่งนี้มันเกินเหตุไปไม่ใช่หรือ? แค่ขับไล่ค้างคาวออกไป?”

ขณะที่เธอพูด เธอก็คว้าถังน้ำมันจากอาเว่ย“เฮ้ ฉันเตือนเธอแล้ว อย่าขัดขวางงานของฉัน เข้าใจไหม!” อาเว่ยตำหนิ

แต่หญิงชราก็เผชิญหน้าเขาอย่างกล้าหาญแม้จะก้าวไปข้างหน้า: "คุณมีสิทธิ์อะไรมาเผาโบสถ์ของฉัน?"

อาเว่ยซึ่งถูกเธอต้อนจนจนมุม ดึงปืนพกออกมาแล้วชี้ไปที่แม่ชี “ทำไมล่ะ บอกฉันสิว่าทำไม!” เขาตะโกน

แม่ชีที่อยู่ใกล้เคียงกรีดร้องด้วยความกลัวเมื่อเห็นปืน อย่างไรก็ตาม แม่ชีก็กลับมาสงบสติอารมณ์ได้อย่างรวดเร็ว “คริสตจักรยืนอยู่ได้ ตราบใดที่ฉันยืน มันก็พังเมื่อฉันล้ม ยิงเลย!”

ขณะที่อาเว่ยกำลังจะปลดเซฟตี้ แม่ชีก็คว้ากระบอกปืนไว้ “ถ้าอย่างนั้นก็ฆ่าฉันก่อน ชีวิตของฉันเป็นของพระเจ้าพร้อมที่จะสังเวยทุกเมื่อ!”

"ฉันต้องทนทุกข์ทรมานอย่างหนักเพื่อสร้างโบสถ์แห่งนี้ขึ้นใหม่ อดทนต่อความยากลำบาก แม้กระทั่งลดน้ำหนัก กัดฟันผ่านการเสียสละ หากคุณยืนกรานที่จะเผาโบสถ์ ฉันจะตายไปพร้อมกับมัน!"

“ใจเย็นๆ แม่ชี” ซูโม่พูด แล้วเดินเข้ามาใกล้และส่งสัญญาณให้อาเว่ย

อาเว่ยเข้าใจท่าทางแล้วจ้องมองไปที่แม่ชี “คราวนี้คุณโชคดี... เอาถังน้ำมันมาทำงานต่อ!”

“คุณซู คุณ…” แม่ชีเริ่มพูด แต่ซูโม่ขัดจังหวะเธอ: “ปีศาจนั่นกลับมาแล้ว”

แม่ชีก็สะดุ้ง "คุณหมายความว่าอย่างไร?"

“จริงๆ แล้ว” ซูโม่พูดพร้อมกับมองเข้าไปในดวงตาของเธอ “คุณควรจำโบสถ์ที่คุณแสดงให้ฉันเห็นเมื่อไม่กี่วันก่อน ซึ่งคุณบอกว่าคุณพ่อฉีถูกปีศาจฆ่า”

“ฉันจะบอกว่าปีศาจฟื้นคืนชีพแล้ว”