บทที่ 12 ภารกิจของสตาร์สครีม

บทที่ 12 ภารกิจของสตาร์สครีม

เมื่อเห็นซุนเฉิงรับ [แม่แบบหน่วยสอดแนม] ที่เขามอบให้ไป รอยยิ้มจางๆ ก็ปรากฏขึ้นบนริมฝีปากของสตาร์สครีม

หลังจากที่เขาให้ [แม่แบบหน่วยสอดแนม] สตาร์สครีมก็ปิดซ่อนสีหน้าเยาะเย้ยของตนและเผยรอยยิ้มกว้างอีกครั้ง ก่อนจะถามว่า "เป็นไง? เจ้าตัวน้อยจาก [กองทัพคาสเซ็ตต์] เจ้าพอใจกับของรางวัลที่ข้าให้ไปไหม?"

"พอใจมากครับท่าน"

ซุนเฉิงรู้สึกยินดียิ่งกับสิ่งที่ได้รับมา การวิวัฒนาล้วนเป็นสัญชาตญาณการเอาชีวิตรอดของสิ่งมีชีวิตทุกชนิด ชีวิตจักรกลก็ไม่มีข้อยกเว้นเช่นกัน แต่หลังจากเขาดูดซับข้อมูลความทรงจำของ 'เฟรนซี่' ไปอย่างสมบูรณ์แล้ว จิตสำนึกของซุนเฉิงก็ส่งผลกระทบต่อร่างกายนี้พอสมควร

ที่จริงแล้วการเลื่อนระดับจากดีเซปติคอนระดับต่ำไปสู่ระดับที่สูงนั้นเป็นเรื่องยากกว่าที่คิดไว้มาก ไม่ต่างจากมนุษย์คนหนึ่งที่ยกระดับตนจากยากจนไปสู่ความร่ำรวยด้วยความอุตสาหะ

ซึ่งดิเซปติคอนเป็นเผ่าพันธุ์ที่แปลกประหลาดมาก ซุนเฉิงที่ได้ซึมซับเข้าใจข้อมูลความทรงจำทั้งหมดของ 'เฟรนซี่' แล้วก็ต้องตกใจกับข้อมูลที่เขารับรู้มาพอสมควร

สิ่งมีชีวิตจักรกลประเภทนี้ดูเหมือนจะไม่สามารถให้กำเนิดได้ตามธรรมชาติ จากความทรงจำของ 'เฟรนซี่' พวกดิเซปติคอนระดับต่ำดูเหมือนจะออกมาจากสายการผลิตที่เหมือนโรงงาน ตราบใดที่มีทรัพยากรและพลังงานให้เพียงพอ ผสมกับพลังงานชีวิตบางส่วนที่ไม่อาจอธิบายได้ว่ามาจากไหน ก็จะกลายเป็นการกำเนิดดิเซปติคอน

ฉะนั้น เมื่อเทียบกับการลงทุนทรัพยากรมากขึ้นเพื่อสร้างดีเซปติคอนระดับล่าง การใช้ทรัพยากรเพื่อสร้างดีเซปติคอนระดับสูงย่อมคุ้มทุนมากกว่า

นั่นแหละคือเหตุผลที่ตั้งแต่ยุคของ [สงครามไซเบอร์โทรเนี่ยน] จนถึงปัจจุบัน ได้มีดิเซปติคอนระดับต่ำเพียงไม่กี่ตนที่สามารถก้าวไประดับถัดไปได้ก่อนที่อายุขัยของพวกเขาจะสิ้นสุดลง

แม้ว่าจะไม่รู้เหตุผลของสตาร์สครีมคืออะไรในการมอบ [แม่แบบหน่วยสอดแนม] ระดับที่สูง ซึ่งเต็มไปด้วยพลังงานชีวิตมาให้ แต่ซุนเฉิงก็ต้องรวบรวมทรัพยากรให้เพียงพอที่จะเปลี่ยนร่างจักรกลของเขาและก้าวไปสู่ดิเซปติคอนระดับสูงอยู่ดี

หลังจากรับรางวัลจากสตาร์สครีม ซุนเฉิงก็เลือกโยนคำสั่งของซาวด์เวฟออกไปจากหัวและจ้องมองไปที่สตาร์สครีม

"ท่านสตาร์สครีม ได้โปรดออกคำสั่งให้ข้าด้วย"

ถึงเขาจะไม่รู้ว่าเขาต้องทำอะไรต่อ แต่ซุนเฉิงเฉิงก็ยิ่งตื่นเต้นมากขึ้นเมื่อเขาคิดว่าเขาอาจจะได้รับระดับ [สปาร์ค] ที่สูงขึ้นหลังจากเสร็จสิ้นภารกิจที่อีกฝ่ายสั่งมา

"จงช่วยข้า แล้วเจ้าจะได้รับผลประโยชน์อีกมากมาย"

สตาร์สครีมมองลงมาที่เขาด้วยรอยยิ้มและดวงตาสีแดง ทั้งยังกล่าวมอบงานที่เขาต้องการโดยไม่ลังเล

"ข้าต้องการให้เจ้าทำสองอย่างให้ข้า ก่อนอื่นส่งสัญญาณระหว่างดวงดาวไปยังซาวด์เวฟ ทันทีและบอกเขาทุกอย่างเกี่ยวกับข้าที่อยู่บนโลกและฐานทั้งหมดนี้ตามจริง"

"ส่งสัญญาณระหว่างดวงดาว..."

ซุนเฉิงรู้สึกสับสนอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นใบหน้าของเขาก็เปลี่ยนไปอย่างมาก

เขารู้ว่าการส่งสัญญาณระหว่างดวงดาวคืออะไร มันเป็นหนึ่งในเทคโนโลยีที่สูงที่สุดบนดาวเคราะห์ไซเบอร์ตรอน ซึ่งเป็นสุดยอดเทคโนโลยีที่ใช้สำหรับการส่งข้อมูลระยะไกลระหว่างดาวเคราะห์ ว่ากันว่าดิเซปติคอนขั้นสูงสามารถใช้มันเพื่อส่งข้อมูลผ่านข้ามกาแล็กซีได้

แต่แม้ว่าดิเซปติคอนทุกตัวจะมีความสามารถในการใช้การส่งผ่านระหว่างดวงดาว แต่ก็ไม่มีใครใช้มันได้จริงๆ

เพราะการส่งสัญญานผ่านระหว่างดวงดาวทุกครั้งต้องใช้พลังงานจำนวนมากในทันที ทำให้เกิดความเสียหายอย่างมากต่อแกนหลัก

ซุนเฉิงประเมินอย่างระมัดระวังว่าการส่งสัญญาณโดยตรงจากโลกไปยังฐานดวงจันทร์คงจะใช้พลังงานสี่ถึงห้าร้อยจุด ซึ่งมันจะทำให้เขาอ่อนแอลงอย่างรุนแรงทันที

ยิ่งไปกว่านั้น อีกฝ่ายยังสั่งให้เขาส่งสัญญาณไปยังซาวด์เวฟและแจ้งให้พวกเขาทราบถึงการปรากฏตัวของสตาร์สครีมที่อยู่บนโลก

หลังจากคิดเล็กน้อย ซุนเฉิงก็รู้ดีว่าคำขอแรกของสตาร์สครีมนั้นแปลกเกินไป ดังนั้นเขาจึงต้องถามอย่างกล้าหาญว่า “นายท่านต้องการให้ข้าส่งสัญญาณระหว่างดวงดาวไปยังซาวด์เวฟและเปิดเผยฐานแห่งนี้งั้นเหรอ?”

แม้ว่าฐานที่ตั้งอยู่ของสตาร์สครีมที่อยู่ในเหมืองร้างบนภูเขาของเมืองทูซอนจะไม่ค่อยดีนัก แต่ก็อุดมไปด้วยทรัพยากรความร้อนใต้พิภพ เมื่อวิศวกรวางอุปกรณ์การผลิตพลังงานความร้อนใต้พิภพ มันก็จะกลายเป็นฐานพลังงานที่สามารถจัดหาพลังงานให้กับกองกำลังของเขาได้อย่างต่อเนื่อง ซึ่งก็ไม่เลวเลย ยิ่งไปกว่านั้น ซุนเฉิงไม่เชื่อว่าฐานแห่งนี้สร้างขึ้นเพื่อผลิตพลังงานเป็นแน่

ดังนั้นทันทีที่เขาได้ยินอีกฝ่ายสั่งให้เขารายงานทุกอย่างที่เขาเห็นต่อซาวด์เวฟ และแม้กระทั่งเปิดเผยฐานนี้ ถึงตัวซุนเฉิงจะโง่ แต่เขาก็รู้ได้อย่างรวดเร็วว่าสตาร์สครีม--------อาจจะต้องการวางแผนใหญ่อะไรบางอย่างอยู่

"ใช่ ข้าจะให้คนพาเจ้าไปรอบๆ ข้างในฐานทัพ เพื่อทำความรู้จักกับพื้นที่ และข้าต้องการให้เจ้ารายงานทุกอย่างที่เจ้าเห็นกับซาวด์เวฟอย่างตรงไปตรงมา หือ? เจ้าทําไม่ได้เหรอ?” สตาร์สครีมกล่าว พร้อมยิ้มแย้มออกมา แต่มันเต็มไปด้วยความดุร้ายและโหดเหี้ยม

เมื่อรู้สึกว่าดวงตาอิเล็กทรอนิกส์สีแดงโลหิตของอีกฝ่ายจับจ้องไปที่เขา ซุนเฉิงก็รู้สึกว่าหัวใจของเขาเต้นแรง เขาจึงพยักหน้าอย่างรวดเร็ว “ข้าทำได้ ท่านสตาร์สครีมนายข้า!

ทันทีที่เขาพูดจบ เขาก็รู้สึกถึงความกังวลในร่างกายที่คลายออกไปอย่างรวดเร็ว เขาอดไม่ได้ที่จะสูดลมหายใจ แสงสีฟ้าในดวงตาก็หรี่ลงเช่นกัน

"เกือบตายอีกแล้วไหมล่ะ!"

ซุนเฉิงถอนหายใจอย่างขมขื่น ตอนนี้เขารู้สึกว่าถ้าเขากล้าพูดอะไรในแง่ลบออกไป สตาร์สครีมอาจจะตบเขาและทำให้เขากลายเป็นซากอย่างแน่นอน!

"ดีมาก!" สตาร์สครีมพยักหน้าให้เขาและดวงตาของอีกฝ่ายก็เต็มไปด้วยความพึงพอใจ

เขาเป็นคนเจ้าเล่ห์จริงๆ หลังจากใช้การข่มขู่และแรงจูงใจร่วมกันแล้ว ตอนนี้เขาก็ให้ความมั่นใจกับซุนเฉิงว่า "ไม่ต้องกังวลกับการใช้พลังงานเลย เพราะบาริเคดจะพาเจ้าไปที่ห้องเสบียงในภายหลังเพื่อเติมพลังงานให้เจ้า!"

เมื่อได้ยินคำพูดเหล่านี้ มันก็ทำให้จิตใจของซุนเฉิงผ่อนคลายลงเล็กน้อย เขารู้อยู่แล้วว่าเขาไม่มีทางต่อต้านต่อหน้าผู้นำดิเซปติคอนคนนี้ได้แน่ ดังนั้นนอกเหนือจากเรื่องความลับของเขาที่อาจถูกเปิดเผยแล้ว ความกังวลมากที่สุดของเขาคงเป็นเรื่องถูกใช้จนพลังงานหมดและถูกไล่ออก หรืออาจถูกบดขยี้

แผนของสตาร์สครีมไม่ว่ายังไงมันก็คงจบอย่างเลวร้ายอยู่ดี แต่อย่างน้อยตอนนี้ก็พิสูจน์ให้เห็นว่าเขายังคงมีคุณค่าในสายตาของอีกฝ่าย ทำให้เขาคงไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับเรื่องความปลอดภัยไปพักใหญ่

ซุนเฉิงถอนหายใจด้วยความโล่งอก เขากัดฟันและถามว่า "นายท่านแล้วมีงานอื่นๆ ที่ท่านต้องการมอบให้ข้าหรือไม่?"

"ข้าอยากให้เจ้าไปที่ฐานทัพมนุษย์กับบาริเคดและช่วยข้าหาอะไรบางอย่าง!" สตาร์สครีมตอบอย่างใจเย็น ทันทีที่เขาพูดจบ เขาก็หันไปมองบาริเคด นักรบดิเซปติคอนผู้สง่างามที่กำลังยืนต่อหน้าซุนเฉิง แต่พอยืนอยู่ต่อหน้าสตาร์สครีมแล้ว เขาไม่ได้มีสภาพนักรบอะไรที่ว่านั่นแหละ เพียงแค่ยืนรออยู่ด้านข้างอย่างเงียบๆ และไม่ได้พูดอะไรสักนิดเดียว

เมื่อเห็นสตาร์สครีมมองมาที่เขา บาริเคดก็พยักหน้าและกล่าวว่า “การซุ่มโจมตีได้ถูกกำหนดไว้ล่วงหน้าแล้ว ร่วมกับข้าและท่านสตาร์สครีม ทุกอย่างก็พอแล้ว ไม่มีสิ่งใดจำเป็นต้องกังวล!”

ดูเหมือนว่าพวกเขากำลังวางแผนที่จะทำอะไรบางอย่างที่ยิ่งใหญ่จริงๆ!

ซุนเฉิงได้แต่ยิ้มอย่างขมขื่น ทั้งสองไม่ได้บอกแผนอะไรแก่เขา แต่เห็นได้ชัดว่าไม่ว่ายังไงเขาคงจะต้องไปรายงานแก่ซาวด์เวฟ ดังนั้นพวกเขาจึงได้ขอความช่วยเหลือจากเขา โดยไม่บอกว่าภารกิจใหม่คืออะไรหรือมีเป้าหมายใดในฐานทัพมนุษย์

แต่เขาจะทำอะไรได้กัน?

เขามีแต่ต้องตอบตกลง หัวใจของเขาคล้ายเต้นระรัว เขารู้สึกได้เลยว่าภารกิจทั้งสองนี้อาจเป็นกับดัก!