ตอนที่ 1445 เกิด แก่ เจ็บ ตาย เป็นเรื่องธรรมดาของมนุษย์..
เป็นเวลาดึกแล้ว
แม้แต่ในย่านไชน่าทาวน์ที่คึกคัก มีชีวิตชีวา.. ก็ยังเงียบสงบ คนเดินเท้าบนถนนก็เริ่มหาได้ยากแล้ว เมืองลอนดอนที่ขึ้นชื่อว่าเป็นเมืองที่ไม่เคยหลับไหลก็มาถึงช่วงเวลาที่เงียบสงบ ..ที่ซึ่งหาได้ยากในตอนก่อนวัน
หลินฟาน ขับรถกลับมาที่ ไชน่าทาวน์
ยังไม่ทันมาถึงหน้าร้านขายยาจีนของ อาจารย์เย่ ก็เห็นว่าตรงหน้าประตูร้านขายยาจีน เวลานี้.. มีรถเก๋งสีดำจอดอยู่สองคัน ที่ประตูมีชายสวมสูทสองคนเฝ้าอยู่หนึ่งคนซ้าย และอีกหนึ่งคนทางด้านขวา
หลินฟาน ขมวดคิ้วทันที ..เกิดอะไรขึ้น?
ภายในร้านขายยาจีน อาจารย์เสี่ยวเย่ กําลังต้อนรับคนสองคน คนหนึ่งเป็นหญิงสาวผิวขาว อีกคนเป็นชายผิวขาววัยกลางคนที่อยู่ในชุดสูท ท่าทางของเขาดูเหมือนสุภาพบุรุษอังกฤษในแบบสมัยเมื่อก่อน
“คุณหมอ คุณจําฉันได้ไหมคะ?” หญิงสาวผิวขาว กล่าวออกมา
อาจารย์เสี่ยวเย่ กล่าวว่า : “จําได้ ผมขอถามอะไรหน่อยว่า ผู้ป่วยจากครอบครัวคุณก่อนหน้านี้ เป็นอย่างไรบ้าง และเขามีอาการผิดปกติอะไรไหม?”
หญิงสาวผิวขาวคนนี้ พร้อมกับครอบครัวของเธอมาที่นี่เมื่อไม่กี่วันก่อน และได้พาชายผิวขาวที่ป่วยคนหนึ่งมาเพื่อรับการรักษา ในเวลานั้นยังมีแพทย์แผนจีนเฒ่าหลายคนในไชน่าทาวน์อยู่ด้วย
ในวันนั้น อาจารย์เสี่ยวเย่ ล้มเหลวในการรักษาชายผิวขาวคนนั้น จนในที่สุด หลินฟาน ก็ปรากฏตัวออกมา และช่วยชีวิตชายผิวขาวคนนั้นไว้ได้
ตอนนี้หญิงสาวผิวขาวคนนี้กลับมาอีกครั้ง สิ่งแรกที่ อาจารย์เสี่ยวเย่ คิดก็คือ ชายผิวขาวคนนั้น ยังไม่หาย ..ใช่ไหม?
หญิงสาวผิวขาว กล่าวว่า : “ไม่ใช่คะ น้องชายของฉันหายดีแล้ว พอวันรุ่งขึ้นเขาก็กลับมาเป็นปกติ ไม่ได้เป็นอะไรแล้วค่ะ ส่วนที่ฉันมาในครั้งนี้ ไม่ใช่เพราะเขา ฉันเพียงแค่ต้องการมาหา คุณหลิน”
อาจารย์เสี่ยวเย่ กล่าวว่า : “คุณหลิน ไม่ได้อยู่ที่นี่ แล้วไม่ทราบว่าคุณมีเรื่องอะไรถึงได้ต้องการตามหาเขา?”
หญิงสาวผิวขาว กล่าวว่า : “คือวันนั้นฉันได้ขอให้ คุณหลิน ช่วยรักษาเพื่อนคนหนึ่งของฉัน และฉันเองก็ได้ให้นามบัตรแก่เขาไปแล้ว แต่เขากลับไม่เคยติดต่อฉันกลับมาเลย”
อาจารย์เสี่ยวเย่ พูดว่า : “บางที.. เขาคงอาจจะไม่ว่าง”
หลายวันมานี้ หลินฟาน ได้ออกไปตามหา หลี่ จื่อเสีย และบางที.. เขาเองอาจจะลืมเรื่องนี้ไปแล้ว
หญิงสาวผิวขาว พูดว่า : “แล้วทางคุณพอจะทราบไหมคะว่า คุณหลิน ..อยู่ที่ไหน หรือคุณพอจะมีเบอร์โทรศัพท์ของเขาไหมค่ะ?”
อาจารย์เสี่ยวเย่ ส่ายศีรษะ แล้วกล่าวว่า : “ขอโทษจริงๆ ผมเองก็ไม่มี”
“เกิดอะไรขึ้น?”
ในเวลานี้ หลิว อวี่อิง เดินออกมาจากบ้าน และถามอย่างสงสัยออกมา
อาจารย์เสี่ยวเย่ พูดว่า : “แม่ครับ พวกเขามาตามหา คุณหลิน”
หลิว อวี่อิง กล่าวว่า : “เขาไม่ได้อยู่ที่นี่ พวกคุณมาหาผิดที่แล้วล่ะ”
หญิงสาวผิวขาว รีบพูดไปว่า : “คือพวกคุณอย่าได้เข้าใจผิด.. ฉันไม่ได้มีเจตนาร้ายใดๆ ฉันเพียงแค่มาหา คุณหลิน เพื่อจะขอให้เขาช่วยไปรักษาเพื่อนคนหนึ่งของฉันเท่านั้นค่ะ”
อาจารย์เสี่ยวเย่ กล่าวว่า : “แม่ครับ ชายผิวขาวคนที่ คุณหลิน รักษาให้หายในวันนั้น ก็คือ สมาชิกคนหนึ่งในครอบครัวของเธอ”
หลังจาก หลิว อวี่อิง กลับมาบ้าน ก็ได้ยินเรื่องเกี่ยวกับในคืนนั้นจาก อาจารย์เสี่ยวเย่ ทําให้ หลิว อวี่อิง ก้าวไปอีกขั้นหนึ่ง เธอได้เรียนรู้เกี่ยวกับความสามารถของ หลินฟาน ทั้ง หลินฟาน ยังเรียกได้เป็นหมอเทวดาที่ไม่มีใครเทียบได้อย่างแน่นอน
หลิว อวี่อิง กล่าวว่า : “ตอนนี้ คุณหลิน เขาไม่ได้อยู่ที่นี่ คนไข้อยู่ที่ไหนล่ะจะให้ฉันช่วยดูให้ก่อนไหม?”
หลิว อวี่อิง ตั้งใจจะแสดงให้เห็นว่า อย่างน้อยเธอก็เป็นคนอู่หลิน(武林, บู๊ลิ้ม, ผู้ฝึกศิลปะการต่อสู้) และยังเป็นผู้อาวุโส แต่เธอกลับแพ้ให้กับ หลินฟาน ทุกทาง.. เธอไม่ได้เป็นคนช่วย หลี่ จื่อเสีย แต่เป็น หลินฟาน ที่ได้ช่วยชีวิตเธอไว้ และแม้แต่ตัวเธอเองก็ได้ถูก หลินฟาน เข้าช่วยชีวิตเอาไว้เช่นกัน
ต่อหน้าคนรุ่นหลังคนนี้ เธอรู้สึกว่ามัน ..น่าอายจริงๆ คนอื่นมาหาหมอที่ร้านของเธอ คาดไม่ถึงว่าจะระบุชื่อ คุณหลิน ซึ่งมันกระตุ้นจิตวิญญาณการต่อสู้ของเธอ
“ถ้าฉันรักษาคนไข้คนนี้ให้หายได้ ก็ไม่จำเป็นต้องไปรบกวน คุณหลิน แล้ว” หลิว อวี่อิง กล่าวขึ้นมา
อาจารย์เสี่ยวเย่ ก็ช่วยแม่ของเขาพูดด้วยว่า : “ทางคุณแม่ของผมเองก็เป็นหมอที่ยอดเยี่ยมเช่นกันครับ”
หญิงสาวผิวขาว กล่าวว่า : “ผู้ป่วยไม่ได้อยู่ที่นี่คะ คุณหมอต้องไปกับฉัน ถ้าสามารถรักษาเพื่อนของฉันให้หายได้ ค่าตอบแทนที่คุณจะได้ก็มากพอดูทีเดียว”
หลิว อวี่อิง กล่าวว่า : “คุณช่วยอธิบายอาการป่วยของเพื่อนคุณให้ฉันฟังหน่อย ฉันจะได้ทําความเข้าใจโดยคร่าวๆ ก่อน”
หญิงสาวผิวขาว กล่าวว่า : “เพื่อนของฉันคนนี้ อายุ 90 ปีแล้ว ในช่วงสองปีที่ผ่านมา ร่างกายของเขาได้เริ่มแย่ลงเรื่อยๆ อวัยวะหลายส่วนเสื่อมสภาพ ล่าสุด ปัญหาในเรื่องของโรคหัวใจคงจะเด่นชัดที่สุดแล้ว ตอนนี้ต้องใช้เครื่องช่วยหายใจ ทางเราได้ตามหาหมอที่ดีที่สุดในอังกฤษมาเพื่อช่วยรักษาแล้ว แต่อาการไม่ดีขึ้น มีแต่จะยิ่งแย่ลงเรื่อยๆ หากเป็นแบบนี้ต่อไป เกรงว่าอีกไม่นานเขาคง…”
หลิว อวี่อิง ขมวดคิ้ว แล้วกล่าวว่า : “เกิด แก่ เจ็บ ตาย เป็นเรื่องธรรมดาของมนุษย์ เพื่อนของคุณเอง ฉันคิดว่าคงเป็นเพราะเขาอายุมากแล้ว อวัยวะภายในร่างกายเองก็คงเสื่อมลงตามธรรมชาติ สิ่งนี้เองก็ไม่ใช่สิ่งที่มนุษย์สามารถรักษาได้ เช่นเดียวกับเวลาที่ผ่านไป.. มันก็ไม่สามารถย้อนกลับคืนมาได้ มนุษย์เองก็ไม่สามารถกลับฟื้นคืนความเยาว์วัย มีแต่จะมุ่งสู่วัยชรา อีกทั้งในด้านการแพทย์ของเรานั้นก็มีขีดจํากัดเช่นกัน แม้ว่าจะพยายามอย่างเต็มที่แล้ว แต่ก็แทบที่จะมีผลใดๆ เลย ทำได้เพียงแค่ยืดยื้อเวลาชีวิตออกไปได้เพียงเล็กน้อยเท่านั้น อายุขัยของเขาเองคงใกล้จะมาถึงแล้ว และดูแล้วเราเอง ..คงไม่สามารถทำอะไรเพื่อช่วยเขาได้แล้วเช่นกัน”
หญิงสาวผิวขาว กล่าวว่า : “ไม่มีวิธีไหนช่วยได้จริงๆ เหรอคะ?”
หลิว อวี่อิง กล่าวว่า : “แน่นอนว่ามี ด้วยวิธีการแพทย์แผนตะวันตกสมัยใหม่ มีเครื่องมือที่ทันสมัยมากมาย และเพื่อให้เพื่อนของคุณอยู่รอดในระดับต่ำ ก็คงไม่น่าจะมีปัญหาอะไรมากนัก อีกทั้งสภาวะเช่นนี้ สามารถยืดอายุขัยของเขาไปได้ แต่แน่นอนว่า.. นี่ไม่แตกต่างอะไรจากผักมากนัก การมีชีวิตอยู่ แต่ก็ไม่ต่างอะไรกับเสียชีวิตไปแล้ว”
หญิงสาวผิวขาว กล่าวว่า : “นี่ไม่ใช่ผลลัพธ์ที่ฉันต้องการ ฉันหวังว่าเขาจะกลับมามีสุขภาพแข็งแรงดีได้ คุณหมอคะ คุณสามารถทําได้ไหม?”
หลิว อวี่อิง ส่ายศีรษะ และพูดอย่างมั่นใจไปว่า : “ทําไม่ได้”
หญิงสาวผิวขาว กล่าวว่า : “คุณหลิน.. แล้ว คุณหลิน ทําได้ไหม?”
“เรื่องนี้…” หลิว อวี่อิง อึ้งไปทันที ใช่แล้ว.. หากเป็น หลินฟาน เขาจะทําได้ไหม? เธอเองก็อยากรู้เช่นกัน
หญิงสาวผิวขาว กล่าวว่า : “คงจะดีไม่ใช่น้อยถ้าฉันได้พบกับ คุณหลิน”
จังหวะนั้น สุภาพบุรุษชาวอังกฤษ ได้กล่าวว่า : “พวกคุณในที่นี่ มีใครพอจะทราบไหมว่า คุณหลิน ไปไหน หรือเขาอยู่ที่ไหน?”
หลิว อวี่อิง รู้ดีว่า หลินฟาน ไปไหน, หลินฟาน ไปสั่งสอน มอร์แกน สมิธ แน่นอนว่าเรื่องแบบนี้ ..ไม่สามารถบอกคนอื่นได้
หลิว อวี่อิง ส่ายศีรษะ : “ทางเราไม่รู้ หรือพวกคุณจะกลับไปก่อนดีไหม และเมื่อพอ คุณหลิน กลับมาแล้ว ฉันจะช่วยบอกกับเขาให้เอง”
หญิงสาวผิวขาว คิดอยู่ครู่หนึ่ง แล้วพูดว่า : “ไม่ ฉันจะรอเขาอยู่ที่นี่ดีกว่าค่ะ ฉันขอถามได้ไหมคะว่าเขาจะกลับมาเมื่อไหร่?”
หลิว อวี่อิง กล่าวว่า : “ในเรื่องนี้ฉันเองไม่แน่ใจนัก บางทีอาจเป็นพรุ่งนี้ พวกคุณควรจะกลับไปก่อนจะดีกว่า เกรงว่าพวกคุณอาจจะต้องรอไปตลอดทั้งคืน”
ในที่นี่มันขึ้นอยู่กับว่า หลินฟาน จะจัดการกับเรื่องของ มอร์แกน สมิธ ..อย่างไร เธอเองก็ไม่ค่อยเข้าใจสถานการณ์นัก และไม่สามารถให้คําตอบแก่ หญิงสาวผิวขาวคนนี้ อย่างชัดเจนได้
แม้ว่าเธอจะรู้ แต่เธอก็ไม่สามารถรับปากแทน หลินฟาน ได้ อย่างไรก็ตาม เธอก็ไม่ใช่ว่าสนิทกับ หลินฟาน มากนัก ไม่รู้ว่า หลินฟาน จะตกลงที่จะรักษาให้กับอีกฝ่าย ..หรือไม่
เมื่อเผชิญกับโรคที่เสื่อมถอยตามธรรมชาติ หลินฟาน เขาจะสามารถทำอะไรได้อีก?
หญิงสาวผิวขาว มีความกังวลเล็กน้อย เธอพูดว่า : “เพื่อนของฉันอาจไม่สามารถรอนานขนาดนี้ได้ ทางคุณพอจะมีเบอร์โทรศัพท์ของ คุณหลิน ไหมค่ะ?”
หลิว อวี่อิง กล่าวว่า : “ต้องขอโทษ ฉันเองก็ไม่มี”
บางที หลี่ จื่อเสีย อาจจะมี แต่ หลี่ จื่อเสีย เธอได้หลับไปแล้วในเวลานี้
ขณะที่ หญิงสาวผิวขาว กําลังวิตกกังวลอยู่นั้น
“หยุด อย่าเดินเข้ามาใกล้กว่านี้อีก!”
ข้างนอก มีเสียงดุจากผู้คุ้มกัน
“อั๊กก!”
“อ๊ะ!”
ตามมาด้วยเสียงกรีดร้องสองเสียงดังขึ้น
ทุกคนภายในร้านต่างตกใจ และรีบมองออกไปข้างนอก
และพวกเขาก็ได้เห็น หลินฟาน โดยในมือของเขาถือชายในชุดสูทเดินเข้ามาอย่างสบาย เหมือนกับเขายกถือกระต่ายตัวน้อยๆ สองตัว ..อย่างไรอย่างนั้น
“แปลกจริง ชายทั้งสองคนนี้เป็นใครนะ ขวางทางเข้าบ้านคนอื่นไม่พอ ยังไม่ยอมให้ฉันเข้าไป….” หลินฟาน บ่นพึมพําออกมา
“คุณหลิน!” หญิงสาวผิวขาว พูดออกมาด้วยความประหลาดใจ
ในทางกลับกัน.. สุภาพบุรุษชาวอังกฤษคนนั้นกลับดูมีสีหน้าตกตะลึง ลูกน้องทั้งสองคนของเขา ทั้งหมดต่างเป็นบอดี้การ์ดในระดับแถวหน้า แต่ต่อหน้า ..ชายหนุ่มคนนี้ ถึงกับอ่อนแอขนาดนี้เลย?