ตอนที่ 460 ศึกตัดสินลูกศิษย์นอก

แม้หลี่ฟานจะบอกว่า เขาไม่จำเป็นที่ต้องรีบเร่งในการฝึกฝนพวกเขาก็ตาม

แต่ลุจจิที่ได้ยินเกี่ยวกับสถานการณ์ของนีโอกองทัพเรือ มันก็ทำให้เขารู้สึกอึดอัดมาก!

ลุจจิเคยถูกมองว่าเป็นชนชั้นสูงของรัฐบาลโลกมาโดยตลอด และเขาไม่อยากที่จะกลายเป็นพวกปลายแถว!

หลังจากที่เขาคำนวณเวลาที่ต้องใช้เพื่อเดินทางไปถึงเอนิเอส ล็อบบี้แล้ว ลุจจิก็ได้ยื่นคำร้องต่อหลี่ฟานทันที

สำหรับเรื่องนี้ ไม่เพียงแค่ลุจจิเท่านั้น แต่จาบราและคนอื่นๆ ก็พากันมองไปที่หลี่ฟานอย่างตั้งใจด้วยเช่นกัน

“เนื่องจากพวกนายดูสนใจในเรื่องนี้มาก ดังนั้นฉันก็จะเริ่มต้นการฝึกฝนให้กับพวกนายตอนนี้เลย”

หลี่ฟานพยักหน้า และนำนิ้วชี้และนิ้วกลางของมือขวามาประสานกันเป็นเครื่องหมาย ‘+’

ด้วยเสียง ‘ปัง!’ มันก็มีร่างโคลนสองคนปรากฏขึ้นข้างๆ หลี่ฟาน และมีลักษณะภายนอกที่เหมือนกับหลี่ฟานทุกประการ

จากนั้นร่างโคลนคนซ้ายก็ก้าวออกมาข้างหน้า และพูดในสายตาที่เต็มไปด้วยความประหลาดใจ ของจาบราและคนอื่นๆ

“ลุจจิและบลูโน่ พวกนายสองคนมากับฉัน ฉันจะพาพวกนายไปที่ห้องฝึกฝน”

“ที่นั่น พวกนายจะสามารถทำการฝึกฝนของตัวเองได้ดียิ่งขึ้น”

เมื่อพูดกับทั้งสองคนจบ ร่างโคลนก็หันไปมองที่บลูโน่

“ผลโดอา โดอา (ประตู) ของนายมันน่าสนใจมาก ฉันจะช่วยนายพัฒนาพลังของมันเอง”

“และถ้านายสามารถเป็นลูกศิษย์อย่างเป็นทางการของฉันได้ ฉันก็สามารถสัญญากับนายได้ว่า ฉันจะช่วยให้นายปลุกพลังผลปีศาจของตัวเองขึ้นมา น่าเสียดาย”

ร่างโคลนส่ายหัว ก่อนจะหันหลังและเดินไปที่ห้องฝึกฝนแรงโน้มถ่วงที่มุมกำแพง

ลุจจิกับบลูโน่หันมามองหน้ากัน ก่อนที่จะติดตามร่างโคลนนั้นไป

เมื่อพวกเขาจากไป ร่างโคลนที่อยู่ด้านขาวก็ก้าวออกมา

“สำหรับจาบราและคาคุ พวกนายทั้งสองคนสามารถอยู่ในห้องโถงได้ ฉันจะอธิบายเกี่ยวกับวิธีการฝึกฝนฮาคิให้เอง”

“ฉันคิดว่าด้วยระบบร่างกาย และความแข็งแกร่งของพวกนายในตอนนี้ มันน่าจะมาถึงจุดที่พวกนายสามารถทำการฝึกฝนฮาคิเกราะได้แล้ว”

“เพราะฉะนั้น ตั้งใจฟังในสิ่งที่ฉันกำลังจะพูดออกมาให้ดี”

เมื่อได้ยินร่างโคลนของหลี่ฟานพูดถึงการฝึกฝน ‘ฮาคิเกราะ’ จาบรากับคาคุก็นั่งลงกับพื้นทันที

“ส่วนเธอ คาลิฟา มากับฉัน” หลี่ฟานตัวจริงยกมือขึ้น และตบไปที่ไหล่ของคาลิฟา

“ภายในสองวัน ด้วยศักยภาพของเธอ เธอก็ควรที่จะสามารถปลุก ‘แรงดันวิญญาณ’ ขึ้นมาได้”

สำหรับการท้าทายของหลี่ฟานที่ถูกจัดขึ้นในเดรสโรซ่า มันไม่สามารถที่จะจบลงได้ภายในเวลาเพียงไม่กี่ชั่วโมง

ในตอนเริ่มต้นการท้าทาย สำหรับการต่อสู้ของลูกศิษย์นอกบางคน ที่มีพละกำลังเท่ากันและมีพละกำลังที่มหาศาล

ด้วยเวลาเพียงหนึ่งวัน มันก็อาจจะไม่เพียงพอที่จะทำให้การท้าทายครั้งนี้จบลงได้

ดังนั้น หลี่ฟานจึงไม่กังวลว่าตัวเองจะกลับช้า และพลาดการตัดสินของผู้ชนะในรอบสุดท้าย

เนื่องจากลุจจิและคนอื่นๆ ร้องขอการฝึกฝนจากเขา หลี่ฟานจึงใช้ประโยชน์จากช่วงเวลานี้ เพื่อทำการฝึกฝนขั้นต่อไปให้กับคาลิฟาด้วย

“แรงดันวิญญาณ? ตราบใดที่ฉันได้รับพลังนี้มา ฉันก็จะมีความแข็งแกร่งที่เทียบได้กับรีเบคก้า!”

คาลิฟาสูดหายใจเข้าลึกๆ เพื่อเติมเต็มกำลังใจให้กับตัวเอง และเดินตามหลี่ฟานไป

ณ จุดนี้ การฝึกฝนของพวกเธอได้เริ่มต้นขึ้นอย่างเป็นทางการแล้ว!

สองวันต่อมา คาลิฟาก็ได้นำลุจจิและคนอื่นๆ ออกไปจากโรงฝึก เพื่อเดินทางไปยังเอนิเอส ล็อบบี้

เมื่อเวลาผ่านไป คาลิฟาและคนอื่นๆ ก็เข้าใกล้เอนิเอส ล็อบบี้มากขึ้นเรื่อยๆ

และการท้าทายของหลี่ฟานที่ถูกจัดขึ้นในเดรซโรซ่า ก็กำลังเข้าใกล้จุดสิ้นจุดแล้วเหมือนกัน

คุซัน : “ยุคน้ำแข็ง!”

ซาดี้ : “หลุมแห่งความมืด!”

*ตู้มมมมม!

ความมืดที่มืดมิดและน้ำแข็งเย็นยะเยือก เข้าปะทะกันอย่างรุนแรง จนทำให้เกิดเสียงระเบิดดังออกมา

พื้นที่อยู่โดยรอบเริ่มแตกสลาย และเมฆบนท้องฟ้าก็สลายหายไปทันที

แต่ถึงอย่างนั้น ผลกระทบที่เกิดขึ้นจากการต่อสู้ในครั้งนี้ ก็ไม่ได้สร้างความเสียหายใดๆ ให้กับผู้คนที่กำลังชมอยู่ภายนอกเลยสักนิด

“การ์ป นายคิดว่าสองคนนี้ ใครกันจะเป็นผู้ชนะ?” หนวดขาวหันไปมองการ์ป คู่ต่อสู้เก่าของเขา

นี่เป็นวันที่สี่ของพวกเขาในเดรซโรซ่าแล้ว

หลังจากที่อยู่ด้วยกันมาสักระยะ หนวดขาวที่เป็นโจรสลัด และการ์ปซึ่งเป็นทหารเรือ ต่างก็สามารถพูดคุยกันอย่างสงบสุขได้

“แม้ว่าฉันหวังให้คุซันเป็นผู้ชนะ แต่เขาก็สูญเสียพลังงานมากเกินไปในการต่อสู้ครั้งก่อนๆ”

“ซาดี้คนนี้เธอไม่ได้อ่อนแอ ใครกันที่จะเป็นผู้ได้รับชัยชนะสูงสุด? พูดตามตรง ฉันเองก็ไม่มีความมั่นใจมากนักหรอก”

ขณะพูด การ์ปมองไปที่เด็นจิโร่ เนโกะมามูชิ และคนอื่นๆ ที่กำลังนั่งอยู่ไม่ไกล

พูดให้ถูกก็คือ เขากำลังมองไปที่จานที่เต็มไปด้วยอาหารน่าดึงดูด ที่พวกเขาถืออยู่ในมือต่างหาก!

“มันหอมมาก!” การ์ปพูดในขณะที่ดวงตาของเขาแข็งทื่อ

“พลเรือโทการ์ป โปรดรักษาภาพลักษณ์ของคุณให้ดีด้วย!”

กิออนตบฝ่ามือบนหน้าผากของเธอ นี่เป็นครั้งที่ 36 แล้ว ที่เธอเตือนเรื่องนี้กับการ์ป

อย่างไรก็ตาม ไม่ว่ากิออนจะเตือนเขาอย่างไร การ์ปก็ยังเป็นแบบนี้อยู่ดี

“กู ลา ลา ลา ลา ทำยังไงได้ ก็อาหารพวกนั้นมันมีกลิ่นที่หอมมากเกินไปจริงๆ”

หนวดขาวลูบจมูกของเขา คราวนี้เขาไม่ได้หัวเราะเยาะการ์ป

เพราะท้ายที่สุด แม้แต่เขาก็อยากลิ้มลองอาหารที่ทำขึ้นจากวัตถุดิบที่พิเศษเหล่านั้น

อาหารที่ทำขึ้นโดยฝีมือของการ์เร็ต ซึ่งได้เรียนรู้ทักษะการทำอาหารมาจากหลี่ฟาน

ในเวลานี้ กลิ่นที่หอมหวนก็ได้กระจายออกมาอีกครั้ง จากอีกด้านหนึ่งของพวกเขา

หนวดขาวและคนอื่นๆ จึงพากันหันไปมองยังทิศทางนั้นทันที

ที่นั่น การ์เร็ต คัสตาร์ด พุดดิ้ง และเพิ่มเติมไปด้วยเหล่าดิจิม่อนบางส่วน กำลังหรือถือจานอาหารเอาไว้ในมือ หรือเดินมาพร้อมกับจานอาหารบนหัวของพวกเขา

“มื้อเที่ยงมาแล้ว! มื้อเที่ยงล่ะ!” การ์ปลูบมือของเขาไปมา

“กิออน รีบให้เงินฉันเร็วๆ ไม่ก็ซื้ออาหารกลางวันพิเศษให้ฉัน 20 ชุด ไม่สิ! 30 ชุด!”

“เฮ้อ!” กิออนถอนหายใจ

ในเวลานี้ เธออดไม่ได้ที่จะนึกเสียใจขึ้นมา ที่เป็นคนเก็บเงินเบรีทั้งหมดที่เซ็นโกคุมอบให้เอาไว้กับตัวเอง

…