บทที่ 182: ผู้พิทักษ์
“ค่ะ ขอบคุณค่ะ ท่านพ่อ!” เย่อี้จือ พยักหน้าอย่างมีความสุขแล้วกลับไปที่บ้านพักของเธอ เธอนั่งไขว่ห้างบนเตียงและเริ่มการฝึกฝนบ่มเพาะของวันนี้ แสงสีทองจางๆ ส่องออกมาจากทั้งตัวของเธอ ทำให้ห้องมืดสลัวแต่เดิมสว่างไสว โชคดีของ เย่หลิงอ้าย อย่างมาก เมื่อเธอผ่านการบ่มเพาะของผู้บ่มเพาะระดับอาณาจักรที่หนึ่ง เธอ...