บทที่ 437 เลือดกระหายความรุนแรง + บทที่ 438 ผมเหนื่อยล่ะ เราค่อยมาสู้วันอื่นก็แล้วกัน
บทที่ 437 เลือดกระหายความรุนแรง แม่มดประจัญบานต่างถูกทุบตีจนฟกช้ำเบ้าตาดำ แม้กระทั่งฟันทุกซี่ของพวกเธอก็กระจัดกระจายอยู่บนพื้น และพวกเธอก็ไม่แม้แต่จะสามารถแยกทางซ้ายจากทางขวาได้ พวกเธอเจ็บปวด สับสน งุนงง และขยับตัวไปไหนไม่ได้ คำสั่งของหัวหน้าตระกูลมีผลแต่เพียงเล็กน้อยสำหรับพวกเธอภายใต้สถานะดังกล่าว ...
