บทที่ 249 ไม่มีทางหนี
บทที่ 249 ไม่มีทางหนี จุดสีดำปรากฏขึ้นและขยายออกไปอย่างคลุมเครือในหมอกแห่งความโกลาหล กลายเป็นเงาดำขนาดใหญ่ ทันทีหลังจากนั้น ช่องว่างในหมอกแห่งความโกลาหลก็เปิดออก ร่างมนุษย์ที่เดินโซเซค่อยๆเดินออกมาจากหมอกราวกับว่าเขาเพิ่งหัดเดิน นัยน์ตาของหลินหยานหดตัวอีกครั้งในขณะที่เขาอุทานเบา ๆ “กัวฟาน…” ร่างมนุษ...