บทที่ 129 จงยับยั้งชั่งใจให้มากกว่านี้ในอนาคต!
บทที่ 129 จงยับยั้งชั่งใจให้มากกว่านี้ในอนาคต! “ยืนขึ้นก่อนเถอะ” ซูเฉินยื่นมือออกไปช่วยนางลุกขึ้นจากพื้นแล้วกล่าวเบาๆ “การทำงานหนักเหมือนวัวหรือม้าไม่สำคัญ ควรกลับไปดูแลมารดาเสียก่อน ให้โอสถแก่นางโดยเร็วที่สุด” ดวงตากลมโตของซือโม่ เต็มไปด้วยน้ำตาขณะที่นางกล่าวอย่างน่าสงสารว่า “ข้าขอทราบนามของนายท่าน...