ตอนที่ 44 ศึกป้อมร้าง 3

กอสมูว์เป็นอมตะ พ่อมดเฒ่าทราบเรื่องนี้ดี เขาจึงไม่ได้หวังว่าการโจมตีระดับตำนานของอุกาบาตจะทำให้มันสิ้นชีพลงได้

ออสบอร์นเหวี่ยงไม้เทาครึ่งบนแรกที่เหลืออยู่ไปทางร่างควันดำที่ปรี่เข้ามา แต่ไม้เท้าที่กลายเป็นของไร้ค่าไปแล้วไม่อาจทำอันตรายเจ้าแห่งผีตนนี้ได้

ฝ่ามือชั่วร้ายที่ควบแน่นขึ้นจากพลังแห่งความมืดใต้ชุดคลุมของกอสมูว์ เอื้อมไปด้านหน้า มันจับคอพ่อมดเอาไว้และตรึงร่างแก่ชรานั้นขึ้นไปบนซากกำแพงของป้อมปราการ

มันอยากจะฆ่าคนตรงหน้าให้ตาย ก่อนที่จะถูกความเสื่อมทรามของโอลาชีกลืนกินไปโดยสมบูรณ์

"กอสมูว์ ข้าว่าเจ้าเปลี่ยนไปนะ ครั้งสุดท้ายที่เราเจอกัน เจ้าเป็นคนที่รักชีวิตมาก แต่ครั้งนี้เจ้าประมาทเกินไป เจ้าไปพบกับสิ่งใดมากันแน่?"

คำพูดของออสบอร์นเหมือนจี้ใจดำเจ้าแห่งผีตนนี้เข้าอย่างจัง มันกัดฟันกรอดๆ ราวกับต้ังใจจะฉีกคนตรงหน้าออกเป็นพันๆชิ้น

"หุบปากไอ้แก่!"

พร้อมกับคำพูดของมัน พลังแห่งความตายก็มารวมกันที่มืออีกข้างหนึ่งของกอสมูว์ ดาบคันคาดูถูกเรียกออกมาอีกครั้ง แต่ครั้งนี้ดาบไม่ได้เชื่อฟังมันอีกต่อไป

ใบมีดวิบวับด้วยรังรังสีอํามหิตสั่นไปมา เดี๋ยวหันไปทางพ่อมดเฒ่า เดี๋ยวหันไปทางกอสมูว์

เจ้าแห่งผีไม่สามาถควบคุมมันได้สมบูรณ์ดั่งเช่นที่ผ่านมา

"โธ่เว้ย!"

กอสมูว์เริ่มอารมณ์ปั่นป่วน มันใกล้จะกลับไปกระหายเลือดและบ้าคลั่งอีกครั้ง

"อันที่จริงนะกอสมูว์ เจ้าว่ายน้ำเป็นรึเปล่า?"

ออสบอร์นมองไปที่ท่าทางวุ่นวายของร่างผีตรงหน้า แล้วก็ถามออกมาด้วยใบหน้าเปื้อนยิ้ม

กอสมูว์ไม่เข้าใจคำถามของพ่อมดชรา ในความคิดอันชั่วช้ามันถือว่าคนตรงหน้าได้ตายไปเรียบร้อยแล้ว พลังเวทย์ที่มันสัมผัสได้จากร่างนี้กำลังหมดลง อาวุธแต่ละชิ้นไม่อาจแสดงพลังอันใดได้อีก มันรู้ด้วยซ้ำว่าภายในของพ่อมดเฒ่าบอบช้ำจนเกินเยียวยา

ออสบอร์นไม่ได้ต้องการอธิบายอะไรให้ผีตนนี้ฟัง เขาชูมือขึ้นไปบนอากาศเบื้องหน้า ขยับนิ้วไปมาราวกับกำลังเต้นระบำ

ก่อนที่เจ้าแห่งผีจะเข้าใจว่าอะไรเป็นอะไร พ่อมดเฒ่าก็พูดทำลายความเงียบขึ้นเสียก่อน

"เซอร์ไพรส์"

ฉับพรันไม่ทันสิ้นเสียงของออสบอร์น สายน้ำขนาดมหึมาก็ไหลบ่าออกมาราวเขื่อนแตก จุดที่พวกมันปรากฎมาจากตรงหน้าของออสบอร์นเอง ถ้าจะพูดให้ถูกก็มาจากตรงหน้าของกอสมูว์ด้วย

สายน้ำพวกนี้ไม่ใช่น้ำธรรมดาพวกมันมีสิเงินส่องสว่างราวกับน้ำอันศักดิ์สิทธิ์ ที่พบได้เฉพาะในดินแดนของทวยเทพเท่านั้น ทันทีที่มันตกลงบนร่างควันดำของกอสมูว์ พลังงานความมืดของมันก็กระจายออกมาโดยรอบเพื่อต่อต้านสายน้ำพวกนี้

แต่ไฟน้อยไม่อาจเอาชนะน้ำมากได้

เสียง ฉ่า ฉ่า เหมือนกับเหล็กร้อนโดนจุ่มลงน้ำ ดังต่อเนื่องยาวนานอยู่หลายนาที ถ้าสายน้ำที่ออสบอร์นนำมามีน้อยกว่านี้ มันคงต้านทานได้ แต่ใครจะรู้น้ำพวกนี้ยิ่งมายิ่งมากไม่มีวี่แววว่าจะน้อยลงเลย

กอสมูว์เริ่มสิ้นหวัง

ก่อนหน้านี้พ่อมดเฒ่าดูเหมือนว่าใช้พลังเวทย์ไปหมดแล้วแท้ๆ แต่ทำไม่จู่ๆกลับเสกน้ำจำนวนมหาศาลเช่นนี้ขึ้นมาได้ และยังเป็นน้ำที่มีพลังงานชีวิตและพลังงานแสงอันบริสุทธิ์เข้มข้นราวกับปลุกเสกโดยเทพเจ้า

หรือว่าพ่อมดตรงหน้าของมันจะเป็น...?!

นาทีต่อมาพลังงานความมืดของมันก็หมดลง น้ำศักดิ์สิทธิ์ท่วมทับเข้ามาจากทุกทิศทุกทาง ตอนนี้บริเวณโดยรอบไม่ต่ำกว่าหนึ่งตารางกิโลเมตรเต็มไปด้วยน้ำสีเงินที่ออสบอร์นเรียกออกมา

มีมากมายน้ำแสนลิตร!

พ่อมดเฒ่าหาซากของอาคารหลังหนึ่งและปีนขึ้นไปอยู่บนนั้น ขณะที่เฝ้ามองร่างควันดำของกอสมูว์กำลังดิ้นทุรนทุรายอยู่ท่ามกลางมวลน้ำศักดิ์สิทธิ์มหาศาล

ในสายตาของเขาร่างควันดำตรงหน้าที่มืดมิดน่ากลัวปานนนั้น เมื่อได้พลังแห่งแสงนับไม่ถ้วนหลอมละลายจนทั่ว พลังงานแห่งความเสื่อมทรามที่พ่อมดเฒ่าคุ้นเคยก็เริ่มปรากฎขึ้น

โลหิตพระเจ้า!

แต่โลหิตพระเจ้าก้อนนี้มีปริมาณมากกว่าและดุร้ายมากกว่าที่พบในร่างของนีลล์ เขาเข้าใจว่ามันควรมีหน้าที่ที่แตกต่างกัน

โลหิตพระเจ้าที่ใช้กับพวกวอร์ล็อคมีคุณสมบัติที่อ่อนโยนและช่วยพัฒนาร่างกายให้เหมาะสมกับพลังเวทย์ แต่โลหิตพระเจ้าที่พบในร่างของกอสมูว์นั้นเผด็จการมากกว่าและมีเจตจำนงชั่วร้ายสถิตอยู่คล้ายกับมีความคิด มันไม่กลัวแสงสีเงินจากน้ำศักดิ์สิทธิ์ของออสบอร์นด้วยซ้ำ

พ่อมดเฒ่าหรี่ตาลง นี่ยังไม่ใช่ไม้ตายแท้จริงของเขา ตอนแรกเมื่อเห็นรางวัลจากระบบที่เพิิ่มขึ้นมากกว่าครั้งก่อน เขาก็เข้าใจได้ทันทีว่าภารกิจที่เปลี่ยนใหม่ในครั้งนี้ไม่ใช่ระดับความยากที่เขาสามารถจัดการได้ โดยอาศัยคาถาระดับตำนานบทเดียวแน่นอน

ราลวัลภารกิจมากขนาดนี้เขาต้องเตรียมไพ่ตายเอาไว้จำนวนมาก เพื่อป้องกันเหตุไม่คาดคิดต่างๆที่อาจเกิดขึ้นได้ และเตรียมทุ่มสุดตัวอย่างแท้จริง

ตอนนั้นเองออสบอร์นก็ตะโกนขึ้นไปบนท้องฟ้า

"กรีมัวร์!"

สิ้นเสียงของออสบอร์นรถม้าคันใหญ่ที่สั่นโงนเงนมาตลอดทางก็เผยกายออกมา มันมีน้ำไหลออกมาตลอดทางราวกับรถบรรทุกน้ำหนักเกิน หากวิ่งบนถนนอาจทำให้ถนนทรุดลงจนเป็นข่าวแน่นอน

เบื้องหน้าตรงที่นั่งของสารถีท่านผู้หญิงกรีมัวร์ ยันกายลุกขึ้นเหยียบอยู่บนที่พักเท้า ผมเพ้ากระเซอะกระเซิงไม่ได้อยู่ในสภาพดีเหมือนในตอนแรก

หล่อนต้องใช้พละกำลังจำนวนมากเพื่อบังคับรถม้าเอาไว้

ในสายตาของนางมีความรู้สึกที่แสนแสนเจ็บปวดรวดร้าว แต่ยังไม่เท่ากับหัวใจที่หลั่งเลือดออกมาทุกครั้งเมื่อเห็นรถม้าส่งเสียงดังเอี๊ยดอ๊าดราวกับจะแตกออกจากกัน

อีกายักษ์ลากรถต้องเปลี่ยนไปสองชุดก่อนหน้านี้ เพราะว่าไม่อาจเทียมรถม้าคันนี้ได้ไหว ตรงหางตายังเห็นตะปูชิ้นหนึ่งส่งเสียงลั่นและดีดหลุดตกลงไปเบื้องล่างได้ชัดเจน

ออสบอร์นถ้าทำขนาดนี้แล้วคุณยังไม่ชนะฉันจะถลกหนังคุณแน่นอน!

หญิงชรากล้ำกลืนความเจ็บปวดเข้าไป และมุ่งตรงไปยังจุดที่ออสบอร์นกำหนด นั่นคือร่างของกอสมูว์

รถม้าคันใหญ่ที่บวมออกด้านข้างอย่างชัดเจนลอยตรงไปด้านนั้น พร้อมกับเสียงไม้ลั่นไปตลอดทาง

เจ้าแห่งผีเงยใบหน้าที่อาบไปด้วยความเจ็บปวดของมันขึ้นสู่ท้องฟ้าเบื้องบน นี่กำลังจะทำอะไรกันอีก

โครม!

น้ำห่าใหญ่อีกระลอกหล่นล่วงมาจากท้องฟ้า คราวนี้เป็นรถม้าคันนั้นที่นำมันมา น้ำสีเงินระยิบระยับทรงพลังไม่แพ้มวลน้ำก้อนแรกของออสบอร์นเลย

"ออสบอร์นรับไว้!"

กรีมัวร์โยนห่อผ้าเท่ากำปั้นลงไปด้านล่าง ทิศทางคือที่ที่พ่อมดเฒ่ายืนอยู่

ออสบอร์นเอื้อมมือคว้าถุงผ้านั่นไว้และเปิดออก มันคือหินสีขาวสมบัติลับก้นหีบ!

ก่อนหน้านั้นเขาใช้มันเปลี่ยนทะเลสาบทั้งผืนเป็นน้ำศักดิ์สิทธิ์ เพื่อช่วยลูกศิษย์ของกรีมัวร์ น้ำพวกนั้นเขาทุ่มเทพลังลงไปอย่างยากลำบากจะปล่อยให้เสียของได้ยังไง

พ่อมดเฒ่าจึงใช้ที่เก็บของในระบบขนาดหนึ่งร้อยลูกบาศก์เมตรสิบช่องใส่น้ำพวกนั้นมาจนเต็มและปลดปล่อยออกมาในช่วงวินาทีสุดท้าย ก่อนจะให้กรีมัวร์นำหินสีขาวก้อนนี้ไปเปลี่ยนน้ำในสระน้ำที่อยู่ใกล้เคียงให้เป็นน้ำศักดิ์สิทธิ์เช่นกัน และใช้รถม้าบรรทุกมาที่นี่

จากการคำนวณของเขาพื้นที่หนึ่งร้อยลูกบาศก์เมตรเก็บน้ำได้หนึ่งพันลิตร เขามีพื้นที่พวกนี้อยู่สิบช่องน้ำก้อนแรกที่เอาออกมาควรมีจำนวนทั้งหมดหนึ่งล้านลิตร

แต่นั่นก็ยังไม่พอ ออสบอร์นต้องการชำระล้างพื้นที่ในการปกครองของกอสมูว์ทั้งหมด เพื่อตัดการเชื่อมต่อระหว่างเจ้าแห่งผีและสถานที่แห่งนี้

แต่นั่นไม่อาจทำได้หากกอสมูว์ยังคงมีพลังอยู่เต็มเปี่ยม เขาจึงจำเป็นต้องลงมือกับกอสมูว์ก่อน ให้มันอ่อนแรงลงมากที่สุดจากนั้นถึงจะดำเนินการตามแผนที่วางไว้

ดังนั้นออสบอร์นจึงจำเป็นต้องใช้น้ำศักดิ์สิทธิ์จำนวนมาก ก่อนที่คิดจะใช้แผนนี้เขาก็เตรียมตัวรับความโกรธเกรี้ยวของหญิงชราเอาไว้แล้ว เพราะรถม้าขนาดสองร้อยตารางเมตรของนางจะต้องแบกรับภาระมหาศาลแน่นอน

กอสมูว์ที่กรีดร้องไม่หยุดนับแต่น้ำก้อนแรกถูกนำออกมา เริ่มมีอาการที่แปลกแยกไปอีกครั้ง สติปัญญาของมันเริ่มถดถอย และการกลายพันธุ์ที่หยุดไปก่อนหน้า เริ่มปรากฎให้เห็น

โลหิตพระเจ้าเต้นไหวตุบๆ อยู่ในร่างควันดำ จิตวิญญาณที่อยู่ภายในคืบคลานไปทั่วร่างวิญญาณของกอสมูว์ทีละน้อย จนใกล้จะยึดร่างนี้สำเร็จ

พลังของออสบอร์นทำให้มันตื่นตัวอย่างถึงที่สุด เจตจำนงในโลหิตพระเจ้ากำลังสู้กับพลังแห่งแสงในมวลน้ำอย่างกล้าหาญ

มันไม่กลัว!

พ่อมดเฒ่าเห็นเหตุการณ์นี้แล้ว เขาไม่กล้าดูถูกโลหิตพระเจ้าชิ้นส่วนนี้ มันไม่อ่อนด้อยเท่ากับของนีลล์

ออสบอร์นหยิบเอาการ์ดสีขาวใบหนึ่งออกมาจากอกเสื้อ เขาพึ่งได้มันมาจากวงล้อน้ำโชค

นี่ต่างหากคือไพ่ตายของเขา!