บทที่ 136 ความขัดแย้ง
ติดตามเป็นกำลังใจให้ผู้แปลได้ที่แฟนเพจ:BamแปลNiyay
บทที่ 136 ความขัดแย้ง
"นี่เหรอคือความช่วยเหลือที่นายไปหามาได้?"
ณ ย่านไชน่าทาวน์ ภายในโรงฝึกศิลปะการต่อสู้
เจสซิก้าถามพร้อมกับขมวดคิ้ว ขณะที่เธอมองไปยังชายผมสั้นร่างกำยำในเสื้อเกราะกันกระสุนตรงหน้าเธอ
เมื่อต้องเผชิญกับการคุกคามของจิ่วโยว เจสซิก้าไม่เพียงแต่อยู่ภายใต้ความกดดันมากมายเท่านั้น แต่แมตต์ก็เช่นกัน ด้วยเหตุนี้ เขาจึงเข้าหาแฟรงค์เพื่อชักชวนเข้ากับดีเฟนเดอร์ส ซึ่งมันตรงกันข้ามกับปณิธานเขาในอดีตเลย
"ก่อนอื่น ฉันไม่ได้มีความต้องการที่จะเข้าร่วมกลุ่มเล็กๆ ของพวกนาย" เมื่อพันนิชเชอร์พูด เขาก็ไม่ให้ความเคารพกับแมตต์แม้แต่น้อย "แต่ฉันจะเข้าร่วมการต่อสู้ครั้งต่อไป" แฟรงค์ยินดีที่จะเข้าร่วมการต่อสู้ด้วยเหตุผลง่ายๆ -- คิงพิน
เขาพยายามอย่างหนักเพื่อกำจัดองค์กรที่ชั่วร้ายในย่านเฮลคิทเช่น และจากการตรวจสอบของเขา คิงพินเป็นผู้ควบคุมกองกำลังทั้งหลายในย่านนี้ ดังนั้นอีกฝ่ายจึงเป็นเป้าหมายของเขา
เจสซิก้าเลิกคิ้ว เธอดูไม่ได้ใส่ใจกับคำตอบที่แสนอบอุ่นของแฟรงค์เลย ทว่าเมื่อพิจารณาว่าอีกฝ่ายเป็นหนึ่งในคนทีจะช่วยสู้กับจิ่วโยว เธอก็ปัดความไม่พอใจออกไป เพราะรู้ดีว่ามันไม่ใช่การต่อสู้เล่นๆ แบบเด็ก
"เจสซิก้า" ลุคเคจพูดด้วยความรู้สึกออกมา เพราะสัมผัสได้ว่ามีบางอย่างผิดปกติ "เธอทำงานเสร็จแล้วเหรอ?"
สิ่งที่ลุคถามถึงคือเรื่องที่ครั้งก่อนเจสซิก้าได้พูดก่อนออกจากโรงพยาบาลไป
"ใช่ ฉันทำสำเร็จไปแล้ว"
หลังจากได้ยินคำถามของลุค เจสซิก้าก็ให้คำตอบสั้นๆ แม้ว่าไรอันจะสัญญากับเธอว่าเขาจะแจ้งให้ภาคีทราบถึงเรื่องจิ่วโยว แต่คำตอบก็ยังไม่มาถึง
บางทีภาคีคงตัดสินใจที่จะไม่ยุ่งเกี่ยวกับเรื่องของจิ่วโยวกระมัง
เมื่อนึกถึงความเป็นไปได้นั้น อารมณ์ของเจสซิก้าก็เต็มไปด้วยความรู้สึกมากมายปนเปกันหมด แต่เธอก็ไม่ได้บ่นออกมา นี่คือการต่อสู้ของดีเฟนเดอร์ส ไม่ใช่ของภาคี
“พวกเรา ฉันไม่คิดว่าเราจะอดทนรอได้อีกต่อไปหรอกนะ”
เมื่อชำเลืองมองไปที่ทั้งกลุ่มภายในโรงฝึกศิลปะการต่อสู้ แดนนี่ก็อดไม่ได้ที่จะพูดว่า "ฉันได้รับข้อมูลว่าคิงพินพยายามอย่างมากในการจัดระเบียบโลกใต้ดินทั้งหมดในยมโลกอมตะ กลุ่มใดก็ตามที่ไม่เห็นด้วยกับเขาจะถูกจัดการทันที"
ด้วยพลังของไอรอนฟิสต์ในตัวเขา แขนที่หักของแดนนี่จึงได้รับการรักษาแล้ว
แม้ว่ามันจะหักไป แต่เขาก็ยังสามารถใช้พลังไอรอนฟิสต์ได้อยู่ดี
"ฉันก็สังเกตเห็นเรื่องนี้แล้วเหมือนกัน" แฟรงค์ขมวดคิ้ว ยืนยันข้อมูลของแดนนี่ “เมื่อเร็วๆ นี้แก๊งจำนวนมากได้หายไปจากย่านเฮลคิทเช่น ฉันไม่มีปัญหากับสิ่งที่เกิดขึ้นกับขยะหรอก แต่เห็นได้ชัดว่ามันจะส่งผลกระทบต่อความสมดุลในย่านเฮลคิทเช่น”
"ย่านฮาร์เล็มก็เหมือนกัน ทุกวันนี้มีแก๊งจำนวนมากต่อสู้กันบนท้องถนน คนทั่วไปต่างอยู่ในสถานการณ์เสีย่ง ป๊อปบอกว่ามันเป็นภาพที่น่ากลัวที่สุดที่เขาเคยเห็นมาในย่านฮาร์เลมเลย ผู้คนเริ่มย้ายออกจากฮาร์เล็มไปแล้วด้วยซ้ำ" ลูคกล่าวเสริม
"เหมือนกันในไชน่าทาวน์ แก๊งจำนวนมากเริ่มเข้ามารีดไถเงิน ฉันเคยสู้กับพวกมันมาบ้าง แต่พวกมันก็มีจำนวนมากเหมือนตั๊กแตน ร้านค้าจำนวนมากได้แต่ต้องถูกบังคับให้ปิดตัวลง"
ยิปมันพูดขึ้นด้วยแววตาอันเต็มไปด้วยความกังวล
โดยธรรมชาติแล้ว เขาย่อมรู้ดีถึงเรื่องทั้งหมดที่เกิดขึ้น หลังจากได้รับการสนับสนุนจากจิ่วโยว ไม่สิ ต้องบอกว่าจาก [มาโคโตะ ชิชิโอะ] คิงพินก็เริ่มแผนอันทะเยอทะยานที่จะนำย่านเฮลคิทเช่นและโลกใต้ดินที่เหลือของนิวยอร์กมาอยู่ใต้ร่มเงาของเขาเอง สิ่งนี้จะทำให้สถานะของเขาแข็งแกร่งขึ้น ทำให้เขาเป็น 'ราชา' ที่แท้จริงบนโลกใต้ดินของนิวยอร์ก
"เราไม่สามารถปล่อยให้เรื่องนี้มันเป็นไปแบบนี้ได้" แมตต์พูดขึ้น ช่วงนี้เขาได้เห็นหลายคดีที่เกี่ยวข้องกับยมโลกอมตะ คนบริสุทธิ์จำนวนมากได้รับบาดเจ็บเพราะสงครามครั้งนี้ "มันต้องมีวิธีที่จะหยุดเรื่องนี้"
“บางทีเราคงก้าวเข้าไปและหยุดพวกแก๊งพวกนี้ซะ”
"อะไรกัน? อยากจะคุยกับพวกมันดีๆ หรือไง? “เมื่อได้ยินเช่นนั้น เสียงเยือกเย็นที่เต็มไปด้วยความเหยียดหยามก็ดังออกมาจากปากของแฟรงค์”ถ้าถามฉัน ขอแนะนำให้ฆ่ามันให้หมดเลย แบบนั้นแก้ปัญหาได้เยอะ"
"นายทำเกินไปแล้วนะแฟรงค์"
เมื่อได้ยินคำพูดว่าให้ฆ่าจากพันนิชเชอร์ แมตต์ก็อดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้วและพูดว่า "เป้าหมายของเราคือการหยุดความโกลาหลที่เพิ่มขึ้น ไม่ใช่เพื่อเพิ่มเชื้อเพลิงให้กับเปลวไฟ"
“สำหรับฉัน พวกมันเป็นต้นกำเนิดของความโกลาหล ถ้าพวกมันยังอยู่ที่นั่น ย่านเฮลคิทเช่นก็จะไม่มีวันสงบสุขหรอก” จากประสบการณ์ส่วนตัวของเขา แนวทางของแฟรงค์คือการผลักดันให้แก๊งพวกนั้นสูญพันธุ์ ทำให้ไม่มีใครรอดชีวิตกลับมา เขาได้รับการลงโทษอย่างเจ็บปวดแล้วเพราะเคยใจอ่อนเกินไป ตอนนี้จึงไม่มีเหตุผลที่เขาจะเมตตาอีกต่อไป
“ถ้านายไม่เห็นด้วยกับฉัน ฉันก็ไม่มีปัญหาที่จะทำมันด้วยตัวเองอยู่แล้ว”
“บางทีเขาอาจจะพูดถูกนะแมตต์ นี่คือสงคราม” ในขณะนั้นเอง เจสซิก้าก็พูดขึ้นมา เธอดูจะเห็นด้วยกับคำพูดของแฟรงค์มาก "เราไม่ได้เผชิญหน้ากับมาดามเกาหรือเดอะแฮน แต่เป็นคิงพินกับจิ่วโยว ถ้าเราไม่ต้องการให้คนบริสุทธิ์ได้รับบาดเจ็บมากขึ้น เราก็ต้องลงมือให้หนักขึ้น"
“อย่างน้อยที่สุด มันก็คงจะทำให้อะไรง่ายขึ้นมาเยอะกว่านี้”
"..."
ความคิดเห็นของเจสซิก้าได้ทำให้แมตต์เงียบไป
เขาพยายามปกป้องย่านเฮลคิทเช่นและยึดมั่นในคติของเขา แต่ในสถานการณ์ที่อยู่ในมือตอนนี้ ทุกสิ่งที่เขายึดมั่นในอดีตได้ดูเหมือนจะไร้ซึ่งหนทางไปแล้ว
"บางทีมันอาจจะมีวิธีที่ดีกว่านี้ บางอย่างที่ดูจะหัวรุนแรง...น้อยกว่านี้" เมื่อรู้ถึงความกังวลของแมตต์ ลุคก็พูดขึ้นมาเพื่อทำให้บรรยากาศโดยรอบเย็นลง อันที่จริงเขาไม่ค่อยเห็นด้วยกับข้อเสนอสุดโต่งของพันนิชเชอร์ แม้ว่าจะมาจากท้องถนนเช่นกัน แต่ลุคเองก็ยังพอรักษาเส้นแบ่งของเขาไว้ได้เสมอ มันเป็นเส้นที่เขาเคยทำลายเมื่อเขาสูญเสียคนที่เขารักที่สุดไป
เนื่องจากความคิดเห็นที่แตกต่างกัน บรรยากาศในโรงฝึกศิลปะการต่อสู้จึงกระอักกระอวนยิ่ง
"มีคนกำลังมา"
ทันใดนั้น ประสาทสัมผัสชั้นยอดของแมตต์ก็ได้ยินเสียงฝีเท้าใกล้เข้ามา เขาขมวดคิ้วและบอกทุกคนในโรงฝึกศิลปะการต่อสู้ทันที
เขาสามารถบอกได้ว่าบุคคลนั้นกำลังเข้าใกล้โรงฝึกศิลปะการต่อสู้ของอาจารย์ยิป ซึ่งเป็นที่ตั้งของดีเฟนเดอร์สโดยเฉพาะ ไม่มีทางเลยที่จะมีใครมาที่นี่เวลาดึกเช่นนี้
ทุกคนเชื่อมั่นในตัวแมตต์มาก ดังนั้นเมื่อพวกเขาได้ยินคำเตือนของเขา พวกเขาก็ลงมือทันที แฟรงค์ดึงเอ็ม 1918 ของเขาออกมาและชี้ไปที่ทางเข้า
"ดูเหมือน... ฉันจะมาสายสินะ?"
