ตอนที่ 1017 การต่อสู้ที่ไม่อาจหลีกเลี่ยง (ฟรี)

ตอนที่ 1017 การต่อสู้ที่ไม่อาจหลีกเลี่ยง

ภายในสมรภูมิหมื่นเผ่า

เซียวเฉิงเฟิงกำลังสังหารไปทุกทิศทุกทาง

ผู้เชี่ยวชาญต่างเผ่าที่พบเขาไม่มีพลังที่จะต้านทาน และถูกตบตายอย่างง่ายดาย

เนื่องจากผู้เชี่ยวชาญจำนวนมากถูกสังหาร

จักรพรรดิมากมายต่างโกรธแค้น

ในสี่ทวีป

จักรพรรดิที่เป็นอมตะทั้งหมดออกมาพร้อมกัน และมุ่งหน้าไปยังดินแดนของเผ่ามนุษย์เพื่อขอคำอธิบาย

แดนดับอมตะ!

มันอยู่ที่ทางแยกของทั้งสี่ทวีป

ใครก็ตามที่ต้องการเข้าสู่ดินแดนของเผ่ามนุษย์จะต้องผ่านแดนดับอมตะ

ณ ตอนนี้

ออร่าที่น่าสะพรึงกลัวสองดวงปรากฏขึ้นจากแดนดับอมตะ และปิดกั้นเส้นทางของจักรพรรดิจากเผ่าต่างๆ

“ทำไมไม่ลงมาคุยกันล่ะ”

เสียงอันไพเราะของฉินซู่เจียนดังขึ้น

ได้ยินแบบนั้น..

ดวงตาของจักรพรรดิอสูรกะพริบ แต่เขาก็ลงมาจากความว่างเปล่าเช่นกัน

เมื่อลงมาจากความว่างเปล่า

ฉินซู่เจียน และจักรพรรดิจ้าว ยืนอยู่ในแดนดับอมตะโดยเอามือไพล่หลัง

เมื่อได้เห็นจักรพรรดิแห่งเผ่าต่างๆ

พวกเขาไม่มีสีหน้าประหลาดใจแม้แต่น้อย

แต่จะเห็นได้ว่ามีสัญญาณแห่งความหวาดกลัวที่ไม่อาจตรวจพบได้แวบขึ้นมาผ่านดวงตาของจักรพรรดิอสูร

สำหรับจักรพรรดิทั้งสองแห่งเผ่ามนุษย์

เขารู้สึกหวาดกลัวจากก้นบึ้งของหัวใจ

ก่อนที่เผ่ามนุษย์จะออกจากทวีปตะวันออก เผ่าอสูรได้ครอบครองทวีปตะวันตก และเป็นหนึ่งในเผ่าพันธุ์ชั้นนำ แม้แต่เผ่าเทพ และเผ่าโลหิตก็ไม่สามารถเอาชนะเผ่าอสูรได้

อย่างไรก็ตาม.

หลังจากที่เผ่ามนุษย์ออกจากทวีปตะวันออก สถานการณ์ของเผ่าอสูรก็แย่ลงอย่างมาก

เขาเป็นจักรพรรดิอสูร

หากเขาพ่ายแพ้ต่อจักรพรรดิมนุษย์หลายครั้ง

สำหรับสิ่งนี้.

คงเป็นเรื่องโกหกถ้าบอกว่าเขาไม่กลัว

หลังจากนั้นไม่นาน.

จักรพรรดิทั้งหมดได้ปรากฏตัวขึ้นแล้ว

แม้แต่จักรพรรดิแห่งเผ่าฮู่ฮั่น และเผ่าสุนัขเก้าหัวก็มาถึงแล้ว

แต่ความแตกต่างก็คือ

จักรพรรดิฮู่ฮั่น และจักรพรรดิหลี่ฉวนอยู่เคียงข้างเผ่ามนุษย์

สำหรับจักรพรรดิองค์อื่นๆ พวกเขาอยู่ตรงข้ามของเผ่ามนุษย์

“จักรพรรดิฉิน!”

“จักรพรรดิฉิน!”

จักรพรรดิหลี่ฉวน และจักรพรรดิฮู่ฮั่นประสานมือแล้วพูด

"ขอบคุณสำหรับความช่วยเหลือของพวกเจ้า!"

ฉินซู่เจียนพยักหน้า จากนั้นเขาก็มองไปที่จักรพรรดิองค์อื่นๆ และพูดด้วยรอยยิ้มจางๆ

“หากเจ้าต้องการพูดอะไร ก็พูดมาข้ารอฟังอยู่”

หลังจากพูดสิ่งนี้

จักรพรรดิเหมันต์ก็พูดอย่างเย็นชา "จักรพรรดิฉิน เจ้าไม่ต้องอ้อมค้อม ข้ามีเพียงคำถามเพียงข้อเดียว ทำไมเซียวเฉิงเฟิงถึงอยู่ในสมรภูมิหมื่นเผ่า?”

“เกี่ยวกับเซียวเฉิงเฟิง เผ่ามนุษย์ต้องให้คำอธิบายแก่เรา”

จักรพรรดิ;kp6ที่อยู่ด้านข้างก็กล่าวเสริมด้วยเสียงทุ้มลึก

เมื่อได้ยินสิ่งนี้

ฉินซู่เจี้ยนดูสับสน “เซียวเฉิงเฟิง? เขาเป็นมนุษย์ เขาไม่ใช่ทั้งอมตะ และไม่ใช่จักรพรรดิของเผ่ามนุษย์ เขาไม่ได้ฝ่าฝืนกฎใดๆ ด้วยการเข้าสู่สมรภูมิหมื่นเผ่า”

“ท้ายที่สุด ตามการประชุมหมื่นเผ่า จักรพรรดิและอมตะไม่ได้รับอนุญาตให้ต่อสู้ในสมรภูมิหมื่นเผ่า ตอนนี้ ข้าไม่เห็นทัณฑ์สายฟ้าใดๆ เลย นั่นน่าจะเพียงพอที่จะอธิบายทุกอย่าง!”

เมื่อได้ยินสิ่งนี้

ใบหน้าของจักรพรรดิทัั้งหมดก็มืดลงทันที

ถูกต้องแล้ว!

เซียวเฉิงเฟิงไม่ใช่ทั้งอมตะหรือจักรพรรดิ!

แต่ก็ชัดเจน

อีกฝ่ายคือฉินซู่เจียนคนที่สอง

ด้วยความแข็งแกร่งเช่นนี้ เขาสามารถฆ่าทุกคนในสมรภูมิหมื่นเผ่าได้ ใครจะทนต่อความเสียหายเช่นนี้ได่

ตอนนี้ เขายังคงสังหารอย่างไม่หยุดยั้งในสมรภูมิหมื่นเผ่า

เกือบทุกย่างก่าวจะมีผู้ทรงอำนาจตาย

หากเป็นเช่นนี้ต่อไป สมรภูมิหมื่นเผ่าทั้งหมดจะเป็นของเผ่ามนุษย์

เมื่อถึงเวลานั้น ผู้ฝึกฝนจากเผ่าอื่นจะถูกกำจัดออกไป ชะตาฟ้าจะถูกครอบครองโดยเผ่ามนุษย์อย่างสมบูรณ์ เมื่อนั้น เผ่าอื่นในสี่ทวีปจะสามารถแข่งขันกับเผ่ามนุษย์ได้หรือไม่?

ใบหน้าของ จักรพรรดิโลหิตมืดมน เขาพูดอย่างไม่แยแส "จักรพรรดิฉิน เจ้าไม่ต้องพูดไร้สาระมากเกินไป ข้ามีเพียงคำขอเดียวเท่านั้น เซียวเฉิงเฟิงต้องออกจากสมรภูมิหมื่นเผ่า มิฉะนั้นเราจะไม่ยอมถอย!”

“ไม่เพียงแต่เซียวเฉิงเฟิงเท่านั้นที่ต้องออกจากสมรภูมิหมื่นเผ่า แต่สัตว์ขี่ของเจ้า เจ้ากระทิงเขียวนั่นก็ต้องออกจากสมรภูมิหมื่นเผ่าด้วย” จักรพรรดิอสูรกล่าว

เขาตระหนักดีถึงความแข็งแกร่งของหนิวต้าหลี่

แม้ว่าอีกฝ่ายจะไม่แข็งแกร่งเท่าเซียวเฉิงเฟิง แต่ก็ยังเป็นผู้ทรงอำนาจที่แข็งแกร่งมาก

หากหนิวต้าหลี่ยังอยู่ในสมรภูมิหมื่นเผ่า เขาจะเป็นเซียวเฉิงเฟิงอีกคนในอนาคตอย่างแน่นอน

ดังนั้น เรื่องนี้จึงต้องได้รับการแก้ไข

ตอนนี้จักรพรรดิของเผ่าต่างๆ อยู่ที่นี่แล้ว จักรพรรดิอสูรก็จึงกล้าวคำขอเช่นนี้ออกมา

เมื่อได้ยินสิ่งนี้

ใบหน้าของฉินซู่เจียนมืดลง “ดังนั้นผู้ทรงอำนาจของเผ่ามนุษย์จึงต้องออกจากสมรภูมิหมื่นเผ่า หากเป็นเช่นนั้น มันจะต่างกับการขอให้ผู้ฝึกฝนเผ่ามนุษย์ทั้งหมดออกไป และสละดินแดนตรงไหน?”

“จักรพรรดิฉิน เจ้าพูดเกินจริงไปแล้ว” จักรพรรดิเหมันต์พูดอย่างสงบ "เพียงแต่ว่าการมีอยู่ของคนสองคนนั้นได้ขัดขวางความสมดุลของสมรภูมิหมื่นเผ่าอย่างชัดเจน จะดีกว่าที่จะให้พวกเขาออกไป"

เมื่อมีจักรพรรดิมากมายที่นี่ จักรพรรดิเหมันต์ไม่ได้กังวล

เว้นแต่ว่าเผ่ามนุษย์ต้องการที่จะสู้ตายไปพร้อมกับเผ่าต่างๆ อย่างสิ้นเชิง พวกเขาก็ต้องเห็นด้วยกับเรื่องนี้

ส่วนเผ่ามนุษย์มีความมั่นใจที่จะทำเช่นนั้นหรือไม่

พูดตรงๆ จักรพรรดิเหมันต์ไม่ได้กังวล

เผ่ามนุษย์นั้นทรงพลัง แต่ก็มีขีดจำกัดด้านความแข็งแกร่งของพวกเขา

อย่างไรก็ตาม ทันทีที่จักรพรรดิเหมันต์พูดจบ

ฉินซู่เจียนก้าวไปข้างหน้า ออร่าของเขาก็พุ่งทะยานสั่นสะเทือนความว่างเปล่าของโลก

"คำขอของพวกเจ้าไม่สมเหตุสมผลเลย งั้นเรามาต่อสู้กันเถอะ!"

สำแดงกฏฟ้าดิน!

กฎแห่งพลัง!

กฎปรุงยา!

กฎตีเหล็ก!

กฎค่ายกล!

ไพ่ตายของเขาทั้งหมดถูกเปิดเผยในทันที

พลังต่อสู้ของฉินซู่เจียนเพิ่มสูงขึ้นโดยตรงถึงจุดสูงสุดที่ 1,400,000

ในทันที

ความว่างเปล่าก็แตกสลาย

ฝ่ามือของฉินซู่เจียนบดบังท้องฟ้าขณะที่มันกลืนกินทุกสิ่ง

“จักรพรรดิฉิน เจ้ากล้าดียังไง!”

"เจ้ากล้าดียังไง!"

เมื่อเห็นพลังที่น่าตกตะลึงนี้ จักรพรรดิทุกองค์ก็ตกตะลึง และโกรธจัด

พวกเขาไม่ได้คาดหวังเลยว่าฉินซู่เจียนกล้าที่จะหยิ่งผยอง เมื่อเผชิญหน้ากับอมตะยี่สิบถึงสามสิบคน เขาโจมตีโดยตรงโดยไม่พูดอะไร

อย่างไรก็ตาม.

แม้ว่าพวกเขาจะโกรธมาก แต่พวกเขาก็ไม่กลัวด้วยเหตุนี้

เพราะพวกเขาไม่ได้อยู่ตัวคนเดียว

ทันที

โดยมีจักรพรรดิเหมันต์เป็นผู้นำ อมตะทั้งสิบจึงโจมตีโดยตรง

พลังทั้งสองปะทะกัน และฉีกฝ่ามือที่บดบังท้องฟ้าออกจากกันทันที

ผลที่ตามมาของการทำลายล้าง

สร้างความหายนะไปทุกทิศทุกทาง

เมื่อใดก็ตามที่คลื่นกระแทกผ่านไป พื้นที่ก็แตกสลายทีละนิ้วราวกับว่ามันทำจากเซรามิก ความมืดอันไม่มีที่สิ้นสุดถูกเปิดเผยจากภายใน

ร่างกายของฉินซู่เจียนสั่นเล็กน้อย

ในชั่วพริบตาต่อมา เขาได้นำกระบี่หินออกจากทะเลจิตสำนึกแล้ว

พลังของอาวุธบรรพบุรุษถูกกระตุ้นอย่างสมบูรณ์

อีกด้านหนึ่ง

ขณะที่จักรพรรดิจ้าวโบกมือ พลังอันไม่มีที่สิ้นสุดก็ปะทุขึ้น และกลายเป็นมังกรยักษ์ที่พุ่งเข้าหาจักรพรรดิอสูร และอมตะคนอื่นๆ

“ข้าจะขอคำชี้แนะจากพวกเจ้าทุกคนด้วย!”

“จักรพรรดิจ้าว!”

ใบหน้าของจักรพรรดิอสูรเย็นชาในขณะที่เขาเปิดเผยร่างที่แท้จริงของเขา

จักรพรรดิองค์อื่นๆ

พวกเขายังโจมตีในเวลาเดียวกัน

การต่อสู้ที่ยิ่งใหญ่ปะทุขึ้นในทันที

จักรพรรดิหลี่ฉวน และจักรพรรดิฮู่ฮั่นยืนอยู่ในที่เดิม และมองหน้ากัน

เดิมทีพวกเขาวางแผนที่จะช่วยเหลือ

อย่างไรก็ตาม เมื่อทั้งสองฝ่ายโจมตีกันจริงๆ พวกเขาก็ตระหนักได้ทันทีว่าไม่มีที่ๆ ให้พวกเขาแทรกแซง

จักรพรรดิฉินกับจักรพรรดิจ้าว

พวกเขารับมืออมตะมากกว่ายี่สิบคนโดยตรง

การเปลี่ยนแปลงดังกล่าว

มันเกินความคาดหมายของพวกเขาโดยสิ้นเชิง

จักรพรรดิฮู่ฮั่นเอียงศีรษะเพื่อดูจักรพรรดิหลี่ฉวนแล้วถามว่า "เราจะชนะไหม"

ได้ยินแบบนั้น..

จักรพรรดิหลี่ฉวนเงียบไปครู่หนึ่ง จากนั้นเขาก็ค่อยๆพูดว่า "อาจจะ!"

พวกเขาสามารถชนะได้หรือไม่?

เขาไม่รู้

ทุกคนเพิ่งทะลวงเข้าสู่ขอบเขตอมตะได้ไม่นานมานี้ และฉินซู่เจียนยังไม่ได้กลายเป็นอมตะด้วยซ้ำ

บนพื้นผิวดูเหมือนว่า เผ่ามนุษย์แทบไม่มีโอกาสชนะเลย

อย่างไรก็ตาม …

ลึกลงไปในใจของจักรพรรดิหลี่ฉวน ยังคงมีความหวังอยู่บ้าง

“หากจักรพรรดิฉินกล้าทำเช่นนี้ บางทีเขาอาจจะมั่นใจจริงๆ!”

ความมั่นใจนี้มาจากไหน?

จักรพรรดิหลี่ฉวนเองก็ไม่ทราบ

ในท้องฟ้า

ร่างสูงตระหง่านของฉินซู่เจียนยืนอย่างภาคภูมิบนท้องฟ้า กระบี่หินในมือของเขาเปล่งประกายด้วยแสงเย็นอันไม่มีที่สิ้นสุด การฟันทุกครั้งสามารถทำลายมิติได้ ทำให้การแสดงออกของอมตะหลายคนเปลี่ยนไป

ถ้าฉินซู่เจียนใช้พลังเต็มที่ ความแข็งแกร่งของเขาก็ไม่อ่อนแอไปกว่าอมตะระดับสอง

จากนั้นเมื่อรวมกับซาเสิ่น …

แม้ว่าศัตรูจะเป็นอมตะระดับสาม เขาก็มั่นใจว่าเขาสามารถต่อสู้ได้

แม้ว่าจะมีอมตะอยู่ตรงหน้าเขา แต่พวกเขาก็ล้วนเป็นอมตะระดับหนึ่ง

บูม!

กระบี่ฟันลง

การแสดงออกของจักรพรรดิเหมันต์เคร่งขรึมอย่างยิ่ง ขณะที่เขากำหมัด และต่อยออกไป พลังหยินควบแน่น และน้ำค้างแข็งพวยพุ่งทะยานขึ้นไปในอากาศ พลังแห่งกฏถูกผลักไปสู่ขีดจำกัด

กระบี่ชี่พุ่งปะทะเข้ากับน้ำค้างแข็ง

กระบี่ชี่ที่น่าสะพรึงกลัวได้ทำลายมันในทันที แต่ในขณะเดียวกัน น้ำค้างแข็งเหล่านั้นก็ไล่ตามกระบี่ชี่ และทำให้แขนของฉินซู่เจียนแข็งตัว

บูม!

จักรพรรดิเหมันต์ถอยหลังหนึ่งก้าวหลบการโจมตีของฉินซู่เจียน

ในเวลาเดียวกัน …

พลังชี่ก็ปะทุขึ้น ฉินซู่เจียนได้ทำลายน้ำค้างแข็งบนแขนของเขาไปแล้ว เขาฟันออกไปอีกครั้ง แต่เป้าหมายของเขาคืออมตะอีกคนหนึ่ง

ในขณะนี้ ออร่าของจักรพรรดิวายุพุ่งสูงขึ้นอย่างดุเดือด

ในขณะนี้ พลังแห่งกฎที่เขาควบคุมกดลงพร้อมกับเสียงดังกึกก้อง

กฎลงมา

โลกส่วนนี้กลายเป็นเขตแดนวายุ

ทุกสิ่งที่ถูกปกคลุมไปด้วยเขตแดนวายุถูกทำลายจนกลายเป็นฝุ่นทันที

“จักรพรรดิฉิน เจ้ายังไม่ได้บรรลุ และเป็นอมตะ เจ้าจะไม่มีวันเข้าใจพลังอมตะ!”

จักรพรรดิวายุเป็นเหมือนเทพเจ้าในขณะที่เขามองลงไปที่ฉินซู่เจียน

ภายใต้อิทธิพลของพลังแห่งกฎ เสียงของเขาก้องกังวาน

“พลังอมตะ!”

ฉินซู่เจียนยิ้มอย่างเย็นชา และพลังทั้งหมดของเขามารวมตัวกันในกระบี่หิน

อาวุธบรรพบุรุษของเผ่ามนุษย์ ที่ถือกำเนิดมาตั้งแต่ยุคโบราณ ไอสังหารที่สั่งสมมานับไม่ถ้วนถูกกระตุ้นอย่างสมบูรณ์

เขาก้าวไปข้างหน้า

กระบี่หินแยกโลกออกเป็นสอง

บูม!

กระบี่ชี่ที่รวบรวมไอสังหารแห่งฟ้าดินทำลายล้างทุกสิ่งที่มันสัมผัส โลกที่แต่เดิมสดใสราวกับกลางวันก็มืดลงทันที

ทันทีที่มันมืดลงชั่วครู่

โลกก็กลับมาสดใสอีกครั้ง