บทที่ 140 ถวายพระพร
"เหนียงเหนียง ตื่นได้แล้วเพคะ" หยินผิงกำลังเลิกม่านและมุ้งข้างเตียงเพื่อปลุกฉินชิง ฉินชิงหลับเป็นตายอยู่บนเตียง แทบไม่ได้ยินเสียงปลุกอันเป็นระดับเสียงปกติของหยินผิง หยินผิงเหมือนจะชินกับเรื่องนี้แล้ว จึงเพิ่มระดับเสียงปลุกฉินชิงต่อไป "เหนียงเหนียง ตื่นได้แล้วเพคะ วันนี้วันที่สิบแล้วนะเพคะ" คราวนี้ฉิ...
