บทที่ 105 : ก้าวไปข้างหน้าอีกครั้ง (3-1)
บทที่ 105 : ก้าวไปข้างหน้าอีกครั้ง (3-1)
“…นั่นแหละคือทั้งหมด”
ฉันดื่มน้ำไปอึกหนึ่ง อาจจะเพราะฉันพูดมากจนคอแห้ง
พวกเขาทั้งสามมองมาที่ฉันด้วยสีหน้าสับสน ดูเหมือนว่าพวกเขาจะไม่เข้าใจจริงๆ เจนน่าจึงยกมือขึ้นแล้วพูด
“มีระดับ สถานะ ทักษะ เพราะสิ่งนี้พวกเราจึงแข็งแกร่งขึ้นได้อย่างรวดเร็วใช่ไหม?”
"ถูกต้อง เมื่อเราพูดถึงหน้าต่าง 'ค่าสถานะ' มันหมายถึงความสามารถของพวกเธอ พวกเธอสามารถคาดการณ์ความแข็งแกร่งของตัวเองได้จากการดูหน้าต่างนั้น”
“มีหลายครั้งหลังจากการต่อสู้ที่จู่ๆ ผมก็รู้สึกแข็งแกร่งขึ้น มันคงจะมาจากการที่ระดับเพิ่มขึ้นสินะครับ”
"ยากที่จะเชื่อเลยแฮะ กระทั่งนักเวทย์เองก็ทำแบบนี้ไม่ได้”
ออลก้าพึมพำ
ระดับ สถานะ ทักษะ และหน้าต่างสถานะ
มันคงไม่ง่ายเลยที่จะยอมรับว่าพวกเราได้รับประสบการณ์จากการล่าสัตว์ประหลาด ได้รับทักษะผ่านการฝึกฝนและการเติบโต กระทั่งสำหรับฉันที่รู้ว่าโลกนี้เป็นเกม มันก็ดูเป็นเรื่องที่ไม่สมจริงสักเท่าไร
ถึงอย่างนั้น ฉันก็รู้สึกโล่งใจ
การอธิบายบางสิ่งที่มองเห็นได้แค่ด้วยตาของฉันเป็นเรื่องยาก ฉันจึงต้องบอกปัดมันมาตลอด แต่เมื่อคนเหล่านี้สามารถมองเห็นระดับของพวกเขาได้แล้ว ก็ไม่จำเป็นต้องปิดบังอะไร พวกเขาก็ต้องเรียนรู้ที่จะยอมรับมัน หากพวกเขาไม่ปรับตัวเข้ากับกฎเกณฑ์ของโลกนี้ พวกเขาคงไม่รอดแน่
“นี่จะเป็นบทบาทของพวกเธอต่อจากนี้ไป”
การที่มองเห็นหน้าต่างสถานะมีประโยชน์ต่อการเติบโตมากกว่าที่ฉันคิดไว้ ถ้าฉันไม่เห็นหน้าต่างสถานะของฉัน ฉันคงต้องใช้เส้นทางที่ยากกว่านี้มาก ฉันดื่มน้ำเสร็จแล้วพูดต่อ
“ทำไมนายถึงสามารถอธิบายเรื่องนี้ให้พวกเราฟังได้ล่ะ?”
“นายไปรู้เรื่องนี้มาจากไหน? พวกเราไม่เห็นเคยได้ยินเรื่องนี้มาก่อน”
“ฉันแค่บังเอิญรู้มา”
“บังเอิญเหรอ? น่าสงสัยมาก…”
“อ่าฮะ พี่ออลก้า! ก็ฮานอยู่ที่นี่มาตั้งแต่แรกแล้ว”
"ถูกต้องๆ พี่เขาเป็นตำนานเลยนะครับ”
“นั่นยิ่งน่าสงสัย…”
ออลก้าหรี่ตาลงแล้วพึมพำออกมา
“เอาเถอะ ถ้าไม่อยากพูดก็ไม่เป็นไร ทุกคนมีความลับของตัวเองทั้งนั้น แต่คำแนะนำที่นายให้มาก็มีประโยชน์อยู่พอสมควร”
“ถูกต้อง ถูกต้อง มันมีประโยชน์มาก มันทำให้เรามีวันนี้ได้”
“เธอแปลกๆ ไปนะ ดูประจบประแจงเกินไปยังไงไม่รู้”
“มันไม่ใช่การประจบประแจง แต่เป็นกลยุทธ์การเอาตัวรอดต่างหาก”
เจนน่าเริ่มเล่าว่าเราพบกันได้อย่างไร และเอาชนะความยากลำบากด้วยกันมาแบบไหน
หัวข้อก็เปลี่ยนไป อารอนเองก็เข้าร่วมวงสนทนาด้วย ออลก้าละสายตาไปจากฉัน แต่ยังคงฟังบทสนทนาอยู่
ฉันยิ้ม
หากพวกเขารอดไปจนถึงตอนจบ ฉันวางแผนที่จะบอกพวกเขาทุกอย่าง
แน่นอนว่านั้นคงถึงเวลาต้องจากกันจริงๆ
เช้าวันรุ่งขึ้น
เจนน่าเรียกทุกคนมาและเริ่มอธิบายเกี่ยวกับหน้าต่างสถานะ ผู้ที่เข้าใจได้อย่างรวดเร็วส่วนใหญ่จะเป็นฮีโร่ที่เข้าร่วมการต่อสู้อยู่บ่อยครั้ง เพราะตอนที่พวกเขาลงหอคอยไป พวกเขาสัมผัสได้ว่าพวกเขาแข็งแกร่งขึ้นอย่างผิดปกติเนื่องจากพลังบางอย่าง มันจึงเป็นเรื่องปกติสำหรับพวกเขาที่จะเข้าใจได้โดยทันที
แต่ในตอนนี้ พวกเขามองเห็นได้เพียงหน้าต่างสถานะของตนเองเท่านั้น
พวกเขาไม่เห็นหน้าต่างสถานะของฮีโร่คนอื่นหรือข้อความของระบบต่างๆ ซึ่งมันเป็นเพียงส่วนเล็กๆ ที่มีแค่ฉันเห็นเท่านั้น บางทีอาจจะเป็นเพราะระดับการวิจัยยังต่ำหรือว่าฉันมีอะไรพิเศษ ฉันเองก็ยังไม่รู้ มันคงจะบอกได้เองเมื่อเวลาผ่านไป
การฝึกช่วงเย็นวันนั้น
“การฝึกฝนที่เราทำคือการพัฒนาร่างกายของเราและการเพิ่มทักษะใช่ไหม?” เจนน่าถาม
"ถูกต้อง"
ลูกธนูสามลูกถูกยิงออกไป
เจนน่าขึงธนูและยิงออกไปหนึ่งครึ่งต่อการเคลื่อนไหว หลังจากเชี่ยวชาญการยิงที่รวดเร็วแล้วนั้น ความเร็วในการยิงของเธอก็เร็วผิดปกติจากตอนแรกมาก ฉันปัดและเบี่ยงลูกธนูขณะที่ฉันเดินไปหาเจนน่า
เคร้ง!
เสียงเสียดสีของโลหะดังก้องกังวาน
เจนน่าชักกริชออกมาอย่างรวดเร็ว และสกั้นดาบไว้ได้ทันที
“อย่างที่ฉันคิดไว้ มันเหมือนมีบางอย่างที่ยังถูกซ่อนอยู่”
ใบมีดกระทบทะกัน
เจนน่าเคลื่อนไหวอย่างคล่องแคล่วและเหวี่ยงกริชของเธอ และก็พบช่องว่างในทันทีที่เจนน่าเคลื่อนไหวต่อไป เธอก็แทงกริชของเธอไปด้วย
"โธ่เอ้ย!"
เจนน่ารีบหยิบกริชขึ้นมาและการตีลังกากลางอากาศหลบไปข้างหลัง จากนั้นจึงเริ่มยิงธนูต่อ การสลับใช้อาวุธเป็นไปอย่างราบรื่นและไม่ช้าเลย มันคงเป็นผลของการฝึกที่หนักหน่วง
“มันเบาไป”
ลูกศรที่พุ่งมาถูกดาบของฉันเหวี่ยงใส่จนมันร่วงหล่นลงมาราวกับใบไม้ปลิว
ไม่จำเป็นต้องใช้โล่บัง ทันทีที่ลูกศรถูกปล่อยออกมาฉันก็สามารถคาดเดาวิถีมันได้ ฉันก้าวเท้าหลบและหลีกเลี่ยงลูกธนูสามลูกในก้าวเดียว ด้วยการแกว่งดาบเพียงครั้งเดียว ฉันก็ทำลายลูกธนูไปสองดอก
"เหลือเชื่อ…"
ในเวลาไม่นาน กระบอกเก็บธนูของเจนน่าก็ว่างเปล่า
ฉันโยนลูกธนูอันใหม่ให้เธอ
เจนน่ามองมาที่ฉันราวกับว่าเธอไม่อยากจะเชื่อเลย
สนามฝึกซ้อมเกลื่อนไปด้วยซากลูกธนูที่หัก
“นั่นเป็นทักษะด้วยเหรอ การปัดธนูได้แบบนั้นน่ะ?”
"ถูกต้อง"
"ขี้โกง แบบนี้ฉันไม่สามารถโจมตีนายได้เลยน่ะสิ”
“ถ้ามีทักษะในการป้องกัน เธอไม่คิดว่ามันจะทักษะในการเจาะทะลวงบ้างเหรอ?”
เจนน่าเอียงศีรษะด้วยสีหน้าสับสน
ในขณะนั้นเอง ฉันก็เดินไปหาเจนน่า เป้าหมายของฉันคือลำคอที่เหมือนกับกวางน้อย ก่อนที่จะโดนโจมตี เจนน่าก็ก้มศีรษะลง ใบมีดก็เฉียดบาดผมของเจนน่าและผ่านไปแค่เสี้ยวเดียว
“นายกำลังจะฆ่าฉันจริงๆ งั้นเหรอเนี่ย?!”
“ได้แบบนั้นก็คงจะดีเหมือนกัน”
"เฮ้!"
ฉันโจมตีหลายครั้งเข้าไปที่ร่างกายของเจนน่า แต่ยังไม่เกิดบาดแผลร้ายแรงใดๆ ที่จะหยุดยั้งการดวลครั้งนี้ได้
ฉันสามารถเชือดคอเธอได้
ฉันสามารถฉีกหน้าท้องของเธอได้
การทำให้บาดเจ็บสาหัสสามารถทำได้ภายในห้องรอ
ตราบใดที่ฉันไม่ได้ฆ่าเธอด้วยการโจมตีเพียงครั้งเดียว มันก็ไม่เป็นไร
ในอดีตตอนที่เราฝึกฝนกัน เจนน่าจะยิงธนูจากที่ไกลๆ และฉันจะยืนนิ่งๆ เพื่อสกัดกั้นพวกมัน แต่ตอนนี้เรามาถึงขั้นที่การฝึกฝนระดับนั้นไม่เพียงพอสำหรับเราอีกต่อไป เพื่อยกระดับทักษะ จึงจำเป็นต้องมีเงื่อนไขที่รุนแรงมากขั้น
ใช้อาวุธจริงๆ ต่อสู้และไร้กฎเกณฑ์
จนกระทั่งคู่ต่อสู้ต้องตาย
หลังจากเหตุการณ์ประท้วงกับนายท่านในครั้งนั้น เราจึงตัดสินใจเลือกการฝึกแบบนี้ ซึ่งมันให้ความรู้สึกเหมือนการต่อสู้จริง เพื่อทำให้การฝึกฝนมีประสิทธิภาพมากขึ้น และจะได้ไม่ลืมความรู้สึกที่แท้จริงของการต่อสู้หลังจากการประท้วงครั้งนั้น ผู้ที่ไม่เคยมีประสบการณ์การต่อสู้ก็มองมาที่เราเหมือนกับว่าเราเป็นบ้าไปแล้ว แต่ฉันไม่สนใจพวกเขาหรอก เพราะผลลัพธ์ที่ได้จะแสดงเองว่าใครจะมีชีวิตรอดได้นานกว่ากัน
เหล่าฮีโร่รวมตัวกันเป็นวงกลมที่สนามฝึกซ้อมและเฝ้าดูพวกเรา
“นี่ฉันกลายเป็นความบันเทิงให้ไอ้พวกนั้นแล้วงั้นเหรอ?”
ความรำคาญของฉันก็เพิ่มขึ้น แต่สนใจไปก็เท่านั้น
ฉันไม่สนใจพวกเขาและดวลกับเจนน่าต่อไป
ปัง! เคร้ง!
หลบและเบี่ยงตัว
ไม่ว่าจะเป็นลูกธนูหรือกริช สัญชาตญาณตามธรรมชาติก็ฝังแน่นในตัวของฉันไปแล้ว ดาบในมือเคลื่อนไหวอย่างเป็นธรรมชาติ แม้จะไม่ได้มีเจตนาที่จะขยับมันก็ตาม ความเชี่ยวชาญในการใช้อาวุธของฉันได้ก้าวไปไกลกว่าระดับจิตสำนึกแล้ว มันกำลังเข้าใกล้ขอบเขตแห่งจิตไร้สำนึก
เจนน่าหลบเลี่ยงการโจมตีด้วยดาบในแต่ละครั้งด้วยการเคลื่อนไหวร่างกายที่ว่องไว แต่เธอไม่สามารถป้องกันไม่ให้เกิดบาดแผลได้ ถ้าเธอยิงธนูฉันก็ขวางพวกมันไว้ด้วยกริช แต่เธอไม่สามารถเอาชนะดาบได้เลย
เจนน่ากระโดดไปข้างหลัง เดาะลิ้นของเธอราวกับนึกอะไรขึ้นมาได้
“ฉันไม่อยากจะเชื่อเลย!”
ชนะ 18 ครั้งจาก 19 รอบ
นั่นแหละคือผลการดวลของฉันกับเจนน่า