บทที่ 314: ไม่มีทางหนี!
เมื่อมองจากทางอากาศจะเห็นว่าพวกโจรที่หลบหนีนั้นเหมือนกับแมลงวันไร้หัวที่บินมั่วซั่วไปมาอยู่ในแดนร้างอันแห้งแล้ง แม้จะวิ่งต่อไม่ไหวแล้วก็ตามแต่พวกมันก็ยังไม่หยุดขยับขา ยังพยายามลากขาตัวเองต่อให้จะยากลำบากขนาดไหนเพื่อเอาตัวเองให้อยู่ห่างจากทหารเชิ่งหลงข้างหลังนั่นให้ได้มากที่สุด ฉากนองเลือดที่ได้เห็นต...