บทที่ 99 : ฉันจะทำให้นายรู้สึกถึงความล้มเหลว (6-1)
บทที่ 99 : ฉันจะทำให้นายรู้สึกถึงความล้มเหลว (6-1)
[ขอความช่วยเหลือเหรอ?]
[อินเทอร์เน็ต?]
[ท่านต้องการความช่วยเหลือจากฉันเหรอคะ?!]
ไอเซลล์กระพริบตา
ฉันไม่ได้อธิบายให้ชัดเจน แต่เธอคงน่าจะเข้าใจสิ่งที่ฉันต้องการ ไอเซลล์จ้องมองอย่างว่างเปล่ามาระยะหนึ่ง ตัวเธอสั่นราวกับถูกฟ้าผ่า
[เดี๋ยวก่อนพูดจริงเหรอคะ? ท่านกำลังพูดถึงการเข้าถึงอินเทอร์เน็ตใช่ไหม? จากที่นี่เนี่ยนะคะ?]
ฉันพยักหน้า
[เช่นนั้นรอสักครู่…]
ไอเซลล์หันมองด้วยสีหน้าสับสน
หรือมันใช้งานไม่ได้งั้นเหรอ? ฉันเลยถามเผื่อไว้
“ถ้ามันไม่ได้ก็ไม่เป็นไรหรอก”
ไม่ใช่ว่าไม่มีใครสามารถช่วยนายท่านไรก็ได้ ได้นอกจากฉันซะหน่อย
ฉันยอมแพ้แล้วทิ้งตัวนอนลงบนเตียง มันดึกแล้ว ฉันเริ่มรู้สึกง่วงนอน พรุ่งนี้ฉันคงต้องตื่นแต่เช้าเพื่อทำตามตารางการฝึกซ้อมของฉัน
[ไม่ใช่ว่ามันจะใช้งานไม่ได้หรอกค่ะ ฉันทำให้ได้!]
“แล้วทำไมต้องลังเลขนาดนั้น?”
[ฉันทำได้ แต่มันมีข้อจำกัดบางประการ การรบกวนข้อมูลจากมิติอื่นก็ไม่ใช่เรื่องง่ายสำหรับฉันเหมือนกัน เพราะมันมีบทลงโทษ…]
ไอเซลล์เริ่มอธิบายสิ่งที่เธอต้องทำเพื่อเชื่อมต่ออินเทอร์เน็ตบนโลก
เธอบอกว่ามันมีเวลาจำกัด
เราไม่สามารถเชื่อมต่อได้ทุกเมื่อที่เราต้องการ จำเป็นต้องใช่ระยะเวลาประมาณหนึ่งสำหรับการเชื่อมต่อหนึ่งครั้ง ระยะเวลาจะแตกต่างกันไปขึ้นอยู่กับสถานการณ์ แต่อย่างน้อยก็อาจจะประมาณหนึ่งเดือนตามเวลาของห้องรอ
[เราต้องรวบรวมเอาเศษข้อมูลที่เหลือจากนายท่าน ถึงมันจะเป็นงานอดิเรกของฉัน แต่ก็ไม่ใช่เรื่องง่ายเลยล่ะค่ะ]
ไอเซลล์ถอนหายใจและส่ายหัว
เธอนั้นเคยเล่นมันอย่างอิสระเสรีมาก ก่อนที่เธอจะมาที่นี่เพื่อดูแลห้องรอนี้
ซึ่งเมื่อเชื่อมต่อกับโลกภายนอก แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าจะสามารถใช้งานได้ไม่จำกัด ระยะเวลามันจำกัด ลดลงได้ตามเงื่อนไขบางประการ
[หากท่านแค่ท่องเว็บและดูเฉยๆ ท่านก็จะมีเวลามากกว่าหนึ่งชั่วโมง แต่ถ้าท่านเข้าไปยุ่งโดยตรงด้วยการเขียนบทความหรือตอบกลับ ระยะเวลาจะลดลงเร็วมาก]
“ถ้างั้นก็ยากแล้วสิ”
หากใช้อินเทอร์เน็ตได้อย่างไร้ขีดจำกัด ฉันคงจะสามารถทำได้มากกว่าแค่ให้คำแนะนำ เช่นการตรวจสอบสถานการณ์ของตัวเองบนโลก และบริษัทโมเบียสเป็นยังไง
ทว่าด้วยเงื่อนไขที่มี ฉันคงสามารถทำได้เพียงสิ่งเดียวเท่านั้น
ไอเซลล์พูดด้วยน้ำเสียงเหนื่อยอ่อน
"งั้นก็ดีเลย ฉันเองก็ไม่ได้เข้าไปในกลุ่มแฟนคลับตัวยงของmjkoโลกิมานานแล้ว”
ไอเซลล์ประเมินปฏิกิริยาของฉันอย่างละเอียด
สิ่งที่เกิดขึ้นตอนนี้คือฉันจะขอไปรบกวนงานอดิเรกจำกัดเวลาที่เธอพึงเก็บไว้เสมอ แต่ถึงอย่างนั้นฉันก็ไม่มีทางเลือกอื่นแล้ว
“ฉันจำเป็นต้องใช้อินเตอร์เน็ต”
[ตรงๆ เลยงั้นเหรอคะ?]
“แบบนั้นน่าจะดีกว่านะ”
ไอเซลล์มีสีหน้าที่ดูเศร้าหมอง
ทันใดนั้นเธอก็แตะแก้มของเธอเบาๆ และมีท่าทีอันมุ่งมั่น
[เข้าใจแล้ว ก็ได้ค่ะ เพื่อประโยชน์ของท่านโลกิ!]
ไอเซลล์หายตัวไปและปรากฏตัวอีกครั้งในชุดปกติของเธอ นอกจากนี้เธอยังมีผ้าขาวที่มีอักษรจีนแปลว่า "ชัยชนะ" ('必勝') มัดไว้บนหน้าผากของเธอ
ไอเซลล์เริ่มแกว่งแขนราวกับกำลังเล่นคาราเต้
[ย๊ากกกกกก! พลังนางฟ้า!]
ด้วยเสียงตะโกนของไอเซลล์ดังกึกก้อง เธอยื่นแขนไปข้างหน้า
หน้าต่างปรากฏขึ้นในอากาศ หน้าต่างบนหน้าจอนั้นเหมือนกับคอมพิวเตอร์
[ขอโทษทีนะคะ แต่ท่านต้องรีบทำอย่างรวดเร็วแล้วค่ะ! ฉันไม่สามารถคงสภาพมันไว้ได้นานนัก]
เหงื่อหยดหนึ่งไหลลงมาบนหน้าผากของไอเซลล์
แขนที่เหยียดออกมาของเธอสั่นเทา
“เธอจำเป็นต้องทำท่านั้นจริงๆ เหรอ?”
[ไม่ต้องมาสนใจหรอกค่ะ! มันเป็นท่าตั้งสมาธิของฉัน ยังไงก็รีบหน่อยนะคะ ฉัน ฉัน…]
“ถ้างั้นก็เงียบๆ หน่อย ฉันจะทำให้มันเสร็จเร็วๆ เอง”
การแทรกแซงเกมและการรบกวนระบบนอกเกมอาจแตกต่างกัน
ฉันตัดสินใจอย่างรวดเร็วโดยแตะไปยังอินเทอร์เน็ต หน้าจอเริ่มต้นที่คุ้นเคยของเครื่องมือค้นหาปรากฏขึ้น ฉันเข้าสู่เว็บไซต์ทันที มีคีย์บอร์ดที่ฉันสามารถพิมพ์ได้อยู่ด้านล่าง
จากหน้าจอเข้าสู่ระบบ ฉันเข้าสู่บอร์ดของพิกมีอัพอย่างเป็นทางการ
“ฉันไม่ได้มาที่นี่นานแล้วแฮะ”
ตั้งแต่ครั้งสุดท้ายที่ฉันอัปโหลดคำแนะนำ ก็เป็นเวลาครึ่งปีแล้วที่ฉันเข้ามาที่นี่
ฉันปิดหน้าต่างข้อความส่วนตัว ไม่มีเวลาที่จะมาเล่นอย่างอื่น ใบหน้าของไอเซลล์เปลี่ยนเป็นสีแดง ฉันเข้าสู่หมวดหมู่หน้ากลยุทธ์ของบอร์ดอย่างเป็นทางการ มีคำแนะนำการเล่นเกม ฉันไล่อ่านทีละโพสต์ เริ่มจากด้านบน
ใช้เวลาไม่นานนัก ฉันก็พบโพสต์ที่ฉันต้องการ
■ ช่วยเหลือ/แนะนำการเล่นเกม
"ช่วยด้วย ผ่านไม่ได้"
“วินด์****”
"สวัสดีครับ ผมมีเรื่องอยากจะถาม”
“คือมันน่าอายมาก มันก็หนึ่งเดือนมาแล้วตั้งแต่ผมเริ่มเล่นมา ในตอนแรกสิ่งต่างๆ ก็กำลังผ่านไปได้ดี แต่เมื่อเร็วๆ นี้ ผมรู้สึกติดขัดอะไรบางอย่างเล็กน้อย ผมทำตามคำแนะนำทุกประการแล้ว ดังนั้นมันจึงแปลกมาก แต่ก่อนอื่น นี่คือสถานะปัจจุบันของห้องรอของผมครับ”
เขาแนบภาพหน้าจอของห้องรอไว้ด้วย
หน้าต่างข้อมูลที่แสดงรายการฮีโร่ที่เขาเป็นเจ้าของและสถานะสิ่งอำนวยความสะดวกก็ปรากฏขึ้น
ไม่ต้องสงสัยเลย
ในรายชื่อฮีโร่ ฉันได้เห็นฮีโร่ 2 ดาวชื่อ 'ฮาน อิสรัต'
ด้านล่างนี้คือระดับปัจจุบัน สถานะ และทักษะที่แสดงไว้
“ฉันเป็นตัวละครในเกมจริงๆ เหรอเนี่ย?”
ฉันระงับความรู้สึกในใจและเริ่มอ่านต่อ
นายท่านไรก็ได้ได้บรรยายถึงกลยุทธ์ที่เขาใช้เพื่อเล่น และวิธีที่เขาจัดการห้องรอโดยละเอียด เขาอัพเกรดสิ่งอำนวยความสะดวกเมื่อใดและอย่างไร วิธีที่เขาจัดกลุ่มปาร์ตี้ แม้กระทั่งเหตุการณ์และอุบัติเหตุที่เกิดขึ้นเกือบทั้งหมด
ฉันรู้สึกปวดหัวเล็กน้อยเมื่ออ่านข้อความทั้งหมดนี้