บทที่ 294 : ความลับของหยวนปิงเหม่ย!

บทที่ 294 : ความลับของหยวนปิงเหม่ย!

ในวันที่สองหลังจากเป็นผู้บริหารหลักคนที่สี่ของกลุ่มพันธมิตรมนุษย์

ชูโ​จวก็ได้รับของขวัญจากกลุ่มพันธมิตรมนุษย์เป็นเครื่องบินรบอัจฉรินะระดับบรรพกาลสีแดงเข้ม

ในความเป็นจริง, ตั้งแต่ได้รับศาสตร์​ลึกลับ​ตัดมิติมา….. ชูโ​จวก็ไม่ได้สนใจ​เครื่อง​บินรบอัจฉริยะ​อีกต่อไป

เเต่อย่างไรก็ตาม, เขาก็ยังต้องรับของขวัญนี้​ไว้

จากนั้น, เขาก็ได้มอบเครื่องบินรบอัจฉรินะระดับเฉียนคุนคันเดิมของเขาให้กับตงฟางหมิงจู

…….

“นี่คือเครื่องบินรบอัจฉรินะระดับเฉียนคุนที่มีเเต่เทพนักรบที่มีสิทธิ์สั่งซื้อใช่ไหม?”

บนพื้นถนนของโรงยิมศิลปะการต่อสู้โทมาฮอว์ก…..ตงฟางหมิงจูมองไปที่เครื่อง​บินรบอัจฉริยะ​ตรงหน้าเธออย่างตื่นเต้น​และจูบชูโ​จวอย่างลึกซึ้ง

ความจริงเธอไม่ได้ยึดติดกับเครื่อ​งบินรบอัจฉริยะ​มากนัก

ด้วยสถานะปัจจุบันและทรัพยากรทางการเงินที่เธอควบคุมอยู่…..เธอสามารถซื้อเครื่องบินรบอัจฉรินะลำนี้ได้ด้วยตัวเองอยู่เเล้ว

อย่างไร​ก็ตาม…..นี่คือของขวัญจากชูโจว

ดังนั้น, เธอจึงให้ความสำคัญ​กับ​มันมากเป็นพิเศษ​

“ชูโจว, ด้วยอุปกรณ์​และเทคโนโลยีจากองค์กร​จันทร์​เดือน​ดับ​ที่คุณมอบให้ฉัน”

"หอการค้าใบมีดของเราจะกลายเป็นหอการค้าอันดับหนึ่งของมนุษยชาติในเร็ว​ๆนี้อย่างแน่นอน”

"เเต่น่าเสียดายที่คุณกลายเป็นผู้ทรงพลัง​ที่สุดไปแล้ว…แม้ว่าหอการค้าใบมีด​จะกลายเป็นหอการค้าอันดับหนึ่ง, ฉันคิดว่ามันก็คงจะไม่สามารถช่วยเหลือ​อะไรคุณได้มากนัก"

ดวงตาของตงฟางหมิงจูจ้องมองไปที่ชูโจวด้วยความรักใคร่

เธอหลงรักผู้ชายคนนี้จริงๆ

เเละเธออยากจะช่วยเขาในบางเรื่องบ้าง

เเต่มันน่าเสียดายที่พรสวรรค์ของผู้ชายคนนี้น่ากลัวมากเกินไป

สิ่งนี้จึงทำให้เธอช่วยอะไรเขาไม่ได้มากนัก

เเต่แน่นอนว่าเธอยังมีความสุขและภูมิใจกับความก้าวหน้าอย่างรวดเร็วของผู้ชายของเธอ

เธอแค่เสียใจที่เธอช่วยเขาไม่ได้ก็เท่านั้นเอง

…..

ชูโจวรับรู้​ได้ถึงความรักของตงฟาง​หมิง​จู​

เขาเปิดแขนของเขาและโอบกอดอีกฝ่ายอย่างอ่อนโยนไว้ในอ้อมแขนของเขาและกระซิบข้างหูของเธอ

“คุณหมิงจู, ทุกสิ่งที่คุณทำเพื่อฉันนั้นมันเพียงพอแล้ว”

“เเละคุณเองก็ต้องใช้เวลามากขึ้นในการฝึกฝน……สำหรับหอการค้าใบมีด, ควรให้มืออาชีพมาจัดการมันส่วนเราก็เเค่เฝ้าดู”

“เเต่แน่นอนว่าถ้าหมิงจูชอบอาชีพนี้,  คุณก็สามารถ​ทำต่อไปได้”

"อีกอย่าง, โลกอาจไม่ใช่เป้าหมาย​สุดท้าย​ของเรา"

"บางทีในอนาคต, เราอาจจะสามารถเปิดหอการค้าใบมีด​ไปทั่วทั้งจักรวาลก็ได้"

เมื่อได้ฟังเสียงกระซิบในหู, หัวใจของตงฟาง​หมิง​จู​ก็หวานราวกับน้ำผึ้ง….จากนั้นเธอก็กอดร่างของชูโจวไว้แน่นและพูดเบาๆ

“ชูโจว…..เรากลับบ้านกันเถอะ”

เมื่อได้ฟังเสียงขี้อายและกระตือรือร้นของตงฟางหมิงจู, ชูโจวก็อุ้มร่างของเธอขึ้นมาและหายตัวไปทันที

……

แสงแดดส่องเข้ามาจากหน้าต่างบ้านของชูโ​จวจนมองเห็นร่างสองร่างที่ซ้อนกันอยู่ข้างใน

นอกหน้าต่างมีลมแรงและฝนตกปรอยๆ

ผ่านไปสักพักลมและฝนก็หยุดลง

ชูโจวเดินออกจากห้องนอนด้วยอารมณ์เบิกบาน​

เขานั่งอยู่หน้าโต๊ะ​คอมพิวเตอร์และเปิดคอมพิวเตอร์ขึ้นทันที​

ด้วยความคิด, เขาได้นำสำเนาความรู้และเทคโนโลยีทั้งหมดที่ปล้นมาจากดาวเคราะห์ทั้งเจ็ดมาถ่ายโอนไปยังคอมพิวเตอร์ของเขา

จากนั้นเขาก็โอนถ่ายความรู้และเทคโนโลยีนี้ไปยังสำนักงานใหญ่ของกลุ่มพันธมิตรมนุษย์โดยตรง

ในไม่ช้า, สำนักงานใหญ่ของกลุ่มพันธมิตรมนุษย์ก็โทรมาหาเขา

“ถึงผู้บริหารหลักคนที่สี่, ฉันชื่อหวังเล่ย”

"ฉันเป็นบุคคลที่รับผิดชอบแผนกวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีของสำนักงานใหญ่, เเละเราเพิ่งได้รับสำเนา​ความรู้กับเทคโนโลยีขั้นสูงอันล้ำค่าจำนวนมหาศาล"

"เป็นผู้บริหารหลักคนที่สี่หรือไม่….ที่ส่งข้อมูล​เหล่านี้​มาให้พวกเรา?” เสียงจากปลายสายดูตื่นเต้นมาก

“ถูกต้อง​แล้ว….เป็นฉันเองที่ส่งไป”

"ฉันได้รับสิ่งต่างๆเหล่านี้มาจากเมืองฐานที่ก่อตั้งโดยองค์กรจันทร์เดือนดับบนดาวอังคารและดาวเคราะห์อีกเจ็ดดวง, ตอนนี้ฉันจึงส่งให้คุณเพื่อดูว่ามันมีประโยชน์หรือไม่” ชูโจวตอบอย่างใจเย็น

“มีประโยชน์…..มันมีประโยชน์มาก”

"ถ้าพวกผมสามารถ​แยกแยะความรู้และเทคโนโลยีเหล่านี้ได้"

"อย่างน้อยมันก็จะช่วยให้เราพัฒนาวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีของกลุ่​มพันธมิตรมนุษย์ให้ไปข้างหน้า​ได้เกือบสามร้อยปี"

"พวกเราต้องขอบคุณผู้บริหารหลักที่สี่อย่างมาก” หวังเล่ยกล่าวขอบคุณ​อย่างตื่นเต้น

"ถ้าอย่างนั้นก็ต้องขอให้คุณทำงานหนักหน่อยเเล้ว" หลังจากพูดจบ, ชูโจวก็ยุติการติดต่อกับหวังเล่ย

……

“จุ๊จุ๊, ความรู้และเทคโนโลยีเหล่านี้​ล้วนจากเมืองฐานดาวเคราะห์ทั้งเจ็ดของ​องค์กร​จันทร์​เดือน​ดับ​”

"ผู้บริหารหลักคนที่สี่เป็นคนที่แสดงปาฏิหาริย์ได้อย่างง่ายดายจริงๆ ”

ในสำนักงานใหญ่ของกลุ่มพันธมิตรมนุษย์

หวังเล่ยและนักวิทยาศาสตร์หลายคนกำลังดูสำเนา​ที่บันทึกความรู้กับเทคโนโลยีขั้นสูงทุกประเภท……และพวกเขาต่างล้วนรู้สึก​ตื่นเต้นอย่างถึงที่สุด​

โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อพวกเขาเห็นว่ามีเทคโนโลยีการผลิต "เรือรบพิฆาตดวงดาว" อยู่บนนั้น, พวกเขาทั้งหมดก็ตื่นเต้น​จนลืมหายใจ​กันเลยทีเดีย​ว

“ฟังนะทุกคน, พวกคุณควรรู้ว่าองค์กรจันทร์​เดือน​ดับ​นั้นทรงพลังมากแค่ไหน”

"ดังนั้น​เมืองฐานที่พวกเขาสร้างขึ้นบนดาวเคราะห์ทั้งเจ็ดนั้นจะต้องเป็นสถานที่​ที่อันตรายอย่างยิ่ง”

"ผู้บริหารหลักคนที่สี่ของเราได้เสี่ยงไปบุกรุกบนดาวเคราะห์ทั้งเจ็ดเเละได้นำความรู้และเทคโนโลยีอันล้ำค่าเหล่านี้มามอบให้กลุ่มพันธมิตรมนุษย์ของเรา"

"ดังนั้น, เราจะต้องไม่ทำให้ความพยายามอันอุตสาหะของผู้บริหารหลักคนที่สี่ต้องสูญเปล่า​"

หวังเล่ยกล่าวพร้อมมองไปที่นักวิทยาศาสตร์หลายคนด้วยใบหน้าที่เคร่งขรึม

ส่วนนักวิทยาศาสตร์ทุกคนก็พยักหน้ารับอย่างจริงจัง

หลังจาก​นี้, พวกเขาจะต้องพยายาม​ทำงานอย่างหนักเพื่อย่อยความรู้และเทคโนโลยีอันล้ำค่าเหล่านี้

และงานของพวกเขาจะต้องคู่ควรกับความพยายามของผู้บริหารหลักคนที่สี่

……..

หลังจากส่งมอบความรู้และเทคโนโลยีที่ได้รับจากดาวเคราะห์ทั้งเจ็ดให้กับกลุ่มพันธมิตรมนุษย์แล้ว

ชูโ​จวก็รู้สึกสบายตัวขึ้นมาก

เทคโนโลยีความรู้เหล่านี้จะสามารถแสดงคุณค่าได้สูงสุดก็ต่อเมื่อให้พวกมันไปอยู่ในมือของกลุ่มพันธมิตรมนุษย์เท่านั้น

จากนั้น​ชูโจวก็ปิดคอมพิวเตอร์ของเขา……เดินไปนั่งที่โซฟาแล้วคิดถึงแผนการฝึกฝน​ครั้งต่อไป

เขามองไปที่แผงคุณสมบัติ

【คะเเนนคุณสมบัติ: 2.73 พันล้าน】

คะแนนคุณสมบัติที่เขามีนั้น, มันยังไม่เพียงพอ….ไม่ว่าจะใช้เพื่ออัพเกรดศาสตร์​ลึกลับ​หรือเพื่ออัพเกรด​สายเลือดจันทร์เดือนดับ

เเละในตอนนี้, ไม่ว่าจะเป็​นองค์กรใหญ่​ทั้งสามหรือมอนสเตอร์คงจะระวังตัวเขาอย่างมาก

อีกอย่าง​หนึ่ง, ในฐานะผู้บริหารหลักคนที่สี่ของกลุ่มพันธมิตรมนุษย์

ถ้าเขายังใช้วิธีเดิมในการเก็บคะแนน​คุณสมบัติ…..มันก็จะเทียบเท่ากับการประกาศสงครามของเผ่าพันธุ์​มนุษย์กับฝ่ายมอนสเตอร์และสามองค์กรใหญ่​

เเละเห็นได้ชัดว่าตอนนี้ไม่ใช่เวลาที่ดีที่สุดสำหรับกลุ่มพันธมิตรมนุษย์​ในการประกาศสงคราม

“ดูเหมือนว่าในเวลานี้, มันจะเป็นไปไม่ได้ที่จะปรับปรุงศาสตร์​ลึกลับ​หรือสายเลือดจันทร์เดือนดับ”

"หากเป็นกรณีนี้, มันคงจะดีกว่าถ้าทำความเข้าใจศาสตร์​ลึกลับ​เพิ่มอีกสักสองสามข้อ”

เมื่อคิดได้เช่นนี้, ชูโ​จว​จึงหยิบ "หนังสือศาสตร์ลึกลับ" ที่อยู่ในกพื้นที่​ช่องว่างในร่างกายของเขาออกมา

ใน "หนังสือศาสตร์ลึกลับ" นั้นมีศาสตร์​ลึกลับถึงสามสิบหกรูปแบบ​ที่บันทึกไว้

เเละเขาได้เข้าใจศาสตร์​ลึกลับ​ในหนังสือ​ศาสตร์​ลึกลับ​ไปเเล้วหกรูปแบบ…..ดังนั้นมันจึงมีศาสตร์ลึกลับอีกสามสิบรูปแบบ​ที่สามารถให้เขาทำความเข้าใจได้

เเต่เมื่อเขากำลังจะเลือกศาสตร์​ลึกลับ​ประเภทใดประเภท​หนึ่ง, นาฬิกาสื่อสารของเขาก็ดังขึ้นเสียก่อน

เขามองลงไปและพบว่ามันเป็นข้อความของหยวนปิงเม่ย

“คุณชายน้อย, ฉันคิดถึงคุณ…..มาเจอกันที่เก่านะ”

ชูโจวเลิกคิ้วและรู้ว่ามันคือที่ไหนเกือบจะในทันที

จากนั้น, เขาก็ฝากข้อความถึงตงฟาง​หมิง​จู​ที่หลับใหลเเละออกจากบ้านพัก​ไปทันที​

…….

บริเวณ​พื้นที่รกร้างว่างเปล่า

ณ ทะเลสาบอันสวยงาม

ชูโ​จวและหยวนปิงเม่ยเคยใช้เวลานอนหลับฝันดีด้วยกันที่นี่

เเละในขณะนี้, ชูโจวก็ได้กลับมาที่นี่อีกครั้ง

ในเวลานี้หยวนปิงเหม่ยเพิ่งอาบน้ำเสร็จ….และเธอก็ได้เอนกายลงบนก้อนหินเรียบๆ

ผมสีดำราวกับน้ำตกของเธอห้อยลงมาตามพื้นผิวหิน, และด้วยผ้ากอซสีดำบางๆมันจึงทำให้ร่างกายอันงดงาม​เหมือนหยก, ภูเขาลูกคลื่น, และดวงตาของเธอที่เผยให้เห็นร่องรอยของความเกียจคร้านเเละอารมณ์ที่มืดมน

นี่เป็นฉากที่มีเสน่ห์อย่างมากและเพียงพอที่จะทำให้ใครก็ตามคลั่งไคล้

เมื่อเห็นชูโจวกำลังมา, สาวสวยที่นอนอยู่บนก้อนหินเรียบๆก็หันมาพูดกับเขาทันที​

"คุณ​ชายน้อย, ทำไมไม่เข้ามาล่ะ?"

เมื่อ​ได้ยิน​เช่นนี้, เปลวไฟในหัวใจของชูโจวก็ถูกจุดขึ้นมาโดยตรง…..และเขาก็พุ่งไปข้างหน้า

ช่วงเวลาต่อมา, หมอกสีดำหนาทึบก็ปกคลุมก้อนหินและในหมอกสีดำ… ดูเหมือนว่ามีงูตัวใหญ่สองตัวพันกันและกลิ้งไปมาอย่างไม่มีที่สิ้นสุด

น้ำในทะเลสาบอันสวยงาม​แกว่งไปมาอย่างแผ่วเบาเป็นระลอกคลื่น

จนกระทั่งตกกลางคืน, หมอกสีดำที่เเกว่งไปมาอย่างรุนแรงก็ค่อยๆสงบลงและสลายไป

ณ เวลานี้, ชูโจวนั่งอยู่บนก้อนหินด้วยสีหน้าแน่วแน่ราวกับนักปราชญ์

เขามองลงไปที่หยวนปิงเหม่ยที่นอนอยู่ข้างๆและพูดด้วยรอยยิ้ม

"ปิงเหม่ย, ดูคุณน่าจะมีเรื่องอย่างอื่นนอกจากคิดถึงฉันนะ"

หยวนปิงเหม่ยตบต้นขาของชูโจวเบา ๆด้วยมือหยกของเธอ, และพูดอย่างอย่างไม่พอใจเล็กน้อย

"เจ้าคนใจร้าย, ถ้าไม่มี​ปัญหา​อะไรฉันจะมาหาคุณ​ไม่ได้​เลยหรือ?"

“ฉันอาจจะเเค่อยากเฉลิมฉลองกับคุณหลังจากได้ยินข่าวการเลื่อนขั้นสู่ผู้ทรงพลัง​ที่สุด​ของคุณ​ก็ได้” หยวนปิ​งเ​ม่ย​กล่าวอย่างร้อนรน​เล็กน้อย​

เมื่อได้ยิน​เช่นนี้, ชูโจวก็เอาเเต่อมยิ้มโดยไม่พูดอะไรสักคำ

หยวนปิงเหม่ยมองชูโจวด้วยสีหน้าเซ็ง…และสุดท้ายก็พูดด้วยรอยยิ้มเล็กน้อย

"เห้อ…..คุณเดาได้ถูกต้องแล้ว, ฉันมีเรื่องอื่นๆอีกนอกจากคิดถึง​คุณ"

เธอลุกขึ้นมานั่งข้างชูโจว…..มองทะเลสาบใสที่อยู่ตรงหน้า, และหลังจากนั้นเธอก็กระซิบ

“คุณ​ชายน้อย, คุณเคยคิดบ้างไหมว่าทำไมฉันถึงเริ่มตามหาคุณตั้งแต่แรก?”

เมื่อ​ได้ยิน​เช่นนี้, ดวงตาของชูโจวก็หรี่ลงเล็กน้อย…..คำถามนี้อยู่ในใจเขามานานแล้ว

เเถมตอนนี้เขายังรู้จักหยวนปิงเหม่ยเป็นอย่างดี​

แม้ว่าพฤติกรรมบางอย่างของอีกฝ่ายดูเหมือนจะเต็มไปด้วยการหว่านเสน่ห์…..แต่จริงๆแล้วเธอเป็นผู้หญิงที่ค่อนข้าง​เก็บตัว​มาก

ดังนั้น, ในตอนที่หยวนปิงเม่ยพบกับเขาเป็นครั้งแรกบนดาดฟ้าของโรงแรมหวงฟู๋

เธอกลับมีความสัมพันธ์ใกล้ชิดกับเขาทันที…..ซึ่งนี่ถือว่าเป็นเรื่องผิดปกติอย่างเห็นได้ชัด

เพียงแค่, ช่วงก่อนหน้านี้​หยวนปิงเหม่ยหลีกเลี่ยงเกี่ยวกับ​หัวข้อนี้…..ดังนั้นเขาจึงไม่ได้ถามเธอมากนัก​

เเต่ตอนนี้….เมื่อเขาได้ยินหยวนปิงเม่ยเริ่มพูดด้วยตัวเอง​, เขาก็ตั้งใจฟังทันที

“จริงๆแล้วฉันมีพ่อบุญธรรม….เเละพ่อบุญธรรม​ของฉันก็คือชูตงไหล, พ่อของคุณนั่นแหละ​”

“ตอนที่ฉันยังเด็กมาก, พ่อบุญธรรมบอกฉันเล่นๆว่าในอนาคตเขาอยากจะให้ฉันเป็นภรรยาของลูกชายเขา”

"เเต่ฉันจริงจังกับมันมาก…..เเละตั้งแต่ที่ฉันรู้ว่าคุณมีตัวตน"

"ฉันก็บอกตัวเองไว้นานแล้ว….ว่าฉันเป็นภรรยา​ของคุณ!"

………………………………