บทที่ 131 เผชิญหน้ากับกรีนก็อบลิน
ติดตามเป็นกำลังใจให้ผู้แปลได้ที่แฟนเพจ:BamแปลNiyay
บทที่ 131 เผชิญหน้ากับกรีนก็อบลิน
บนหลังคา
ภายใต้หน้ากาก สีหน้าของปีเตอร์ดูหนักอึ้งเล็กน้อย เรื่องที่เอ็ดดี้เปิดเผยนั้นค่อนข้างน่าตกใจ เขาต้องการเวลาในการย่อยมันสักพัก
ไอ้แมงมุมหนุ่มมองไปที่เอ็ดดี้และพูดด้วยความเป็นห่วง "แล้วคุณวางแผนที่จะทำอะไรต่อไปเหรอครับ?"
เอ็ดดี้โชคร้ายมาก เขาต้องพบกับเรื่องเลวร้ายในชีวิตเมื่อไม่นานมานี้ ทั้งยังต้องถูกองค์กรลึกลับลากเข้าไปในการทดลอง
สไปดี้ได้แต่จินตนาการว่าเอ็ดดี้ต้องรู้สึกเช่นไร เขารู้สึกเศร้าแทนอีกฝ่ายมากเลย
เอ็ดดี้ส่ายศีรษะไปมา ในดวงตาของแมงมุมหนุ่ม เขาดูสับสนมาก “ผมก็ไม่รู้ ผมกำลังจะไปหาแฟนเก่าของผม แต่กลัวว่าเวน่อมจะออกมาทำร้ายเธอ...”
เมื่อนึกถึงฉากที่เขาเกือบถูกเวน่อมกลืนกินไปก่อนหน้านี้ ไอ้แมงมุมหนุ่มก็เห็นด้วยกับการตัดสินใจของเอ็ดดี้ "คุณบร็อก บางทีคุณอาจจะคุยกับ... เอ่อ... เวน่อมในร่างกายของคุณและทำความเข้าใจกับสถานการณ์ดูนะครับ"
“ผมก็อยากทำ แต่ไอ้เวน่อมมันเป็นสัตว์ประหลาดที่กินคน”
"อืม มันคงต้องใช้เวลาสักหน่อย"
ปีเตอร์เองก็นึกขึ้นมาได้ว่าเขานั้นต้องใช้เวลานานมากเลยถึงจะทำความคุ้นเคยกับพลังและความสามารถในร่างกายของเขาได้ เขาจึงได้แต่ปลอบประโลมเอ็ดดี้
“น่าเสียดายที่พวกแกไม่มีเวลามากขนาดนั้นหรอก”
ทว่าในขณะนั้นเอง เสียงโหยหวนของกรีนก็อบลินก็ดังขึ้น
จากนั้นพวกเขาก็เห็นอีกฝ่ายขี่เครื่องร่อนโผล่มาจากขอบตึก
เมื่อพบร่องรอยของเวน่อมแล้ว ก็ดูจะเป็นไปไม่ได้เลยที่นอร์แมนจะยอมแพ้อย่างง่ายดาย ซึ่งเขาก็ไม่คิดเลยว่าทั้งสองยังอยู่ด้วยกันอีก
"เอาเป็นบาร์บีคิวดีไหม? สไปเดอร์แมน!"
เมื่อทั้งสองเห็นเขา กรีนก็อบลินก็หัวเราะและยกแขนขึ้น ในเวลาต่อมา เปลวไฟก็ปรากฏจากอาวุธที่ยื่นออกมาจากชุดเกราะของเขา มันพ่นไปทางทั้งสอง
"คุณบร็อกระวัง!"
เมื่อเผชิญหน้ากับเปลวไฟที่ลุกโชนมาที่พวกเขา ปีเตอร์ก็ต้องการที่จะกระโดดลงมาและปกป้องเอ็ดดี้ แต่เขาก็หยุดร่างกายเอาไว้
เพราะเขาเห็นมวลของซิมไบโอตสีดำโผล่ออกมาจากภายในร่างกายของเอ็ดดี้
ในชั่วพริบตา เอ็ดดี้ได้หายตัวไปและถูกแทนที่ด้วยเวน่อมที่แสนน่าสะพรึงกลัว
มันกระโดดหลบเปลวไฟจากชุดเกราะของกรีนก็อบลิน
กลางอากาศ เวน่อมได้มองไปที่กรีนก็อบลินที่ยืนอยู่บนเครื่องร่อนของเขา ปากของมันอ้าออกและชี้นิ้วที่แหลมคมของมันไปที่เขา
ในเวลาต่อมา นิ้วของเวน่อมก็เปลี่ยนเป็นกรงเล็บและแทงไปที่กรีนก็อบลิน
การป้องกันของเกราะกรีนก็อบลินน่าทึ่งมาก เพราะมันสามารถป้องกันการโจมตีของเวน่อมได้ ทว่าก่อนที่นอร์แมนจะได้ถอนหายใจด้วยความโล่งอก เขาก็เห็นหนามแหลมบนชุดเกราะหน้าอกของเขากลายเป็นของเหลวและพันรอบร่างกายของเขาเอาไว้ จากนั้นแรงจากแขนของเวน่อมก็เหวี่ยงนอร์แมนออกจากเครื่องร่อน ทุบเขาผ่านพื้นผิวแข็งของหลังคา
ปัง--
[คะแนนชื่อเสียงจากกรีนก็อบลิน +300]
เมื่อมองไปที่หลุมขนาดใหญ่บนหลังคา แมงมุมหนุ่มก็ได้แต่อ้าปากค้าง เพียงแค่มอง เขาก็รู้เลยว่ามันจะเจ็บปวดแค่ไหน
ความสาหัสที่โดนหลังถูกโจมตีเช่นนี้ไปคงไม่เบาเลย
ทว่าก่อนที่สไปดี้จะได้ทำอะไร เขาก็เห็นเวน่อมกำลังถอนมือออกมาและมองมาทางเขา
"เอิ๊ก~"
เมื่อเขาพบกับดวงตาสีซีดของเวน่อม สไปดี้ก็ได้แต่กลืนน้ำลายโดยไม่รู้ตัว จิตใจของเขาหวนนึกถึงฉากการพบกันครั้งแรกของพวกเขาอีกครั้ง เขายิ้มอย่างงุ่มง่ามและพูดว่า "เฮ้ นี่ผมเองคุณบร็อก คุณจำผมได้...ใช่ไหม?"
เวน่อมยิ้มและกระดิกลิ้นยาวของมันออกมาจากปาก มันตอบด้วยน้ำเสียงแหบแห้ง “แน่นอนสิ ฉันจำแกได้ อาหารที่วิ่งหนีไป เอ็ดดี้เรียกแบบนี้ว่า....ส่งอาหารแบบจานด่วนงั้นเหรอ?”
"คือผมขอโทษทีนะ ผมไม่คิดว่านี่จะเป็นสิ่งที่ผมจะพูดสักหน่อย..."
สไปดี้ส่ายศีรษะอย่างรวดเร็วพร้อมกับตอบคำถามของเวน่อมอย่างกังวล
พูดตามตรงนะ เขาเพิ่งเริ่มเรียนมัธยมปลายและยังไม่มีแฟนเลย เขายังไม่อยากจากโลกนี้ไปเร็วนักด้วยการถูกกินหรอกนะ
"มันไม่ได้ขึ้นอยู่กับแกสักหน่อย"
เวน่อมไม่สนใจคำตอบของสไปเดอร์แมน มันบิดหัวและพยายามพุ่งไปหาปีเตอร์
ทว่าในเวลาต่อมา เขาก็ได้ยินเสียงดังมาจากส่วนลึกของรูขนาดใหญ่บนหลังคา หลังจากนั้นไม่นาน กรีนก็อบลินก็ได้กระโจนออกมาจากหลุม ด้วยแรงกระแทกจากการโจมตี ชุดเกราะกรีนก็อบลินของนอร์แมนจึงบุบสลายไปหลายส่วน ดวงตาสีเหลืองข้างหนึ่งบนหน้ากากอันน่าสะพรึงกลัวของเขาได้แตกเป็นเสี่ยงๆ
เมื่อจ้องมองไปที่เวน่อมผ่านดวงตาที่เห็นได้ข้างเดียวของหมวกกรีนก็อบลิน เขาก็ตะโกนออกมาด้วยความโกรธ "เมื่อฉันจับแกได้ ฉันจะทำให้แกร้องขอความตายเลย!" ในฐานะประธานของบริษัทออสคอร์ป นอร์แมนไม่เคยตกอยู่ในสถานการณ์เช่นนี้มาก่อน
“งั้นฉันจะกินแกก่อน!”
เวน่อมไม่สนใจคำขู่ของนอร์แมน จุดยืนของมันในการกินดูชัดเจนยิ่ง
เมื่อมองไปที่ร่างใหญ่โตของเวน่อมที่พุ่งเข้าใส่ นอร์แมนก็เผยรอยยิ้มแห่งชัยชนะออกมา ในวินาทีต่อมา นอร์แมนก็กดปุ่มบนชุดเกราะของเขา จากนั้นเปลวไฟก็ได้พวยพุ่งออกมาจากปากของหมวก
"กรรร!"
ตามที่นอร์แมนคาดการณ์ไว้ก่อนหน้านี้ เปลวไฟเป็นจุดอ่อนของเวน่อม
ซิมไบโอตกรีดร้องด้วยความเจ็บปวดขณะที่เปลวเพลิงได้ปะทุออกมาจากหน้ากากก็อบลิน ในเวลาต่อมา มันก็กระจัดกระจายออกจากร่างกายของเอ็ดดี้ราวกับว่ามันกำลังตกอยู่ในความทุกข์ทรมาน
'ดูเหมือนว่าความกลัวไฟจะเป็นจุดอ่อนที่ฝังอยู่ในสัญชาตญาณของเวน่อมสินะ'
ในร้านขายของเก่า ไรอันได้สังเกตเห็นฉากนี้และจดบันทึกไว้ในใจ
ความกลัวไฟของซิมไบโอตเวน่อมนั้นเห็นได้ชัดว่าเป็นผลข้างเคียงที่คล้ายกับอาการหูอื้อของ [เบบี้] ซึ่งเป็นสิ่งที่จะหลีกเลี่ยงก็ไม่ได้
"คุณบร็อก ระวัง!"
เมื่อเห็นว่าเอ็ดดี้บร็อกตกอยู่ในอันตรายเพราะไมมีเวน่อมคอยคุ้มกัน แมงมุมหนุ่มจึงงอข้อมือและยิงใยแมงมุมไปที่หน้าอกของเอ็ดดี้ จากนั้นเขาก็ดึงอีกฝ่ายเข้ามาใกล้และช่วยเขาให้พ้นจากเปลวไฟในชั่วพริบตา
เอ็ดดี้ได้รอดชีวิตมาได้ด้วยความช่วยเหลือของสไปเดอร์แมน
แต่ก่อนที่แมงมุมหนุ่มจะได้ถอนหายใจด้วยความโล่งอก เขาก็เห็นว่าซิมไบโอตที่กระจัดกระจายกลับมารวมตัวกับเอ็ดดี้อีกครั้ง ราวกับว่ามันสัมผัสได้ถึงบางสิ่งบางอย่าง
