ตอนที่ 345 ฉันจะท้าทายหลี่ฟานอย่างแน่นอน
“ลูฟี่ ตอนนี้นายถูกจับอยู่นะ!”
“ทำไมนายต้องขอให้คนที่จับนาย แสดงพลังของตัวเองให้นายดูด้วยเนี่ย!”
โซโลที่เต็มไปด้วยความโกรธมองไปที่ลูฟี่ และถ้าไม่ใช่เพราะรู้ตัวว่าเขาไม่สามารถเอาชนะวีวี่ได้ล่ะก็
โซโลก็คงจะรีบวิ่งไปหาลูฟี่ และเอาฝักดาบของเขาฟาดหัวของลูฟี่ไปแล้ว!
โซโลเชื่อว่าด้วยฮาคิเกราะของเขาในตอนนี้ แม้แต่ร่างยางของลูฟี่ก็ยังได้รับบาดเจ็บจากการโจมตีของเขา!
“มันสำคัญด้วยหรอ? ซันจิจ่ายเงินไปแล้ว และเจ้าหญิงวีวี่ก็จะปล่อยฉันไปแน่นอน ฮี่ฮี่ฮี่”
ลูฟี่พูดด้วยรอยยิ้ม ราวกับว่าเขาไม่กลัวที่ตัวเองถูกจับเลย
“ใช่ ซันจิจ่ายเงินไปแล้ว เจ้าหญิงวีวี่จะต้องไม่ทำร้ายลูฟี่อย่างแน่นอน!” ช็อปเปอร์พูดขณะที่รีบเดินไปหาวีวี่
“เจ้าหญิงวีวี่ ฉันเคยดูคุณต่อสู้กับ 7 เทพโจรสลัดในรายการทองคำด้วย”
“คุณสามารถแสดง ‘ซูซาโนะโอ’ ให้ฉันดูได้ไหม? ฉันอยากเห็นว่ามันจะใหญ่เหมือนกับหุ่นยนต์รึเปล่า?”
วีวี่เหลือบมองไปที่ช็อปเปอร์ หลังจากครุ่นคิดเล็กน้อย เธอก็ยิ้มแล้วปฏิเสธ
“ขออภัย ฉันไม่สามารถใช้ ‘ซูซาโนะโอ’ เพื่อการแสดงได้”
“แต่ฉันสามารถแสดงวิชานินจาอื่นๆ ให้เธอดูได้นะ”
หลังจาดพูดจบ วีวี่ก็ได้ทำการประสานอินด้วยมือทั้งสองข้างอย่างรวดเร็ว
“คาถาน้ำ : ระเบิดน้ำมังกรวารี!”
เมื่อเสียงของวีวี่ดังขึ้น มังกรน้ำขนาดใหญ่ก็ปรากฏขึ้นบนพื้นทรายที่ร้อนระอุ
จากนั้นมังกรน้ำก็ลอยขึ้นไปบนท้องฟ้าสูงหลายสิบเมตร และเมื่อมันลอยขึ้นไปอยู่ในความสูงระดับหนึ่งแล้ว
มันก็ระเบิดดัง ‘ปั้ง’ ออกมา และกระจัดกระจายกลายเป็นหยดน้ำที่ตกลงสู่พื้น
“สุดยอด!” ช็อปเปอร์และลูฟี่มีดวงตาที่เป็นประกาย
ส่วนอุซปที่อยู่ด้านข้าง ก็มีความต่อกลัววีวี่มากยิ่งขึ้นไปอีก แม้ว่าเขาจะหลบอยู่หลังโซโลก็ตาม
ในเวลาเดียวกัน ร่างโคลนของวีวี่ก็กลับมาจากร้านอาหารที่ลูฟี่กินแล้วหนี และนำข้อมูลกลับมาบอกวีวี่
“นายต้องขอบคุณลูกเรือของนายนะลูฟี่” วีวี่พูดกับลูฟี่ ที่ยังคงประหลาดใจกับระเบิดน้ำมังกรวารี
“เพราะซันจิได้จ่ายค่าเสียหายให้กับผนังของร้านอาหาร และค่าอาหารที่นายกินไปหมดแล้ว แถมยังจ่ายค่าชดเชยเพิ่มเติมให้อีกด้วย”
“และเจ้าของร้านอาหาร ก็ไม่ต้องการที่จะเอาผิดกับนายแล้ว”
“ดังนั้น นายจะได้รับโทษสถานเบาสำหรับความผิดของนาย และนายจะสามารถออกมาจากคุกได้ ภายในสองหรือสามวันหลังจากนี้”
“ไปเถอะ ฉันจะพานายไปขังที่คุกในอลาบาสต้าก่อน หลังจากนี้ฉันหวังว่านายจะสำนึกผิดนะ”
แม้ว่าซันจิจะจ่ายค่าเสียหายกับค่าอาหาร และชดใช้ให้กับเจ้าของร้านอาหารไปแล้วก็ตาม
แต่ตามกฎหมายของอลาบาสต้า ลูฟี่ก็ยังคงต้องถูกลงโทษ ดังนั้นวีวี่จึงไม่ได้ตั้งใจที่จะปล่อยลูฟี่ไปง่ายๆ
“คือว่า… เจ้าหญิงวีวี่ ในเมื่อพวกเราจ่ายค่าเสียหายไปหมดแล้ว คุณจะปล่อยลูฟี่ไปไม่ได้หรอ?”
เมื่อเห็นวีวี่กำลังจะพาลูฟี่ออกไป ซันจิก็รีบไปยืนอยู่ตรงหน้าวีวี่และพูดกับเธอทันที
“ตามกฎหมายของที่นี่ ลูฟี่ยังต้องถูกนำตัวไปขังอยู่ในคุกก่อน” วีวี่เหลือบมองไปที่ซันจิ โซโล และคนอื่นๆ
“แต่ไม่ต้องกังวล ฉันจะลงโทษตามความผิดที่เขาก่อขึ้นในอลาบาสต้าเท่านั้น และจะไม่มีการลงโทษร้ายแรงใดๆ กับเขา”
“ฉันจะไม่จับกุมเขา เพราะสิ่งที่เขาได้ก่อขึ้นบนประเทศหรือเกาะอื่นๆ”
“เขาก็ดูเหมือนกับนักผจญภัยมากกว่าโจรสลัด ดังนั้นฉันคิดว่าลูฟี่คงไม่ได้ทำเรื่องที่ชั่วร้ายอะไร”
“สำหรับพวกนายทุกคน สามารถอยู่ที่อลาบาสต้าไปอีกสักสองหรือสามวันได้ และรอจนกว่าลูฟี่จะกลับออกมาจากคุกเพื่อไปทะเล”
สำหรับมุมมองที่ลูฟี่และพรรคพวกของเขา เป็นนักผจญภัยมากกว่าโจรสลัด วีวี่ก็ได้ยินมาจากหลี่ฟานโดยธรรมชาติ
และสำหรับคนประเภทนี้ หากจับเขาได้ วีวี่ก็รู้สึกว่าไม่เพียงแต่อลาบาสต้าของเธอเท่านั้น
แม้แต่เซเฟอร์ที่อยู่ในนีโอกองทัพเรือหรือไอน์ พวกเขาก็คงจะไม่จับลูฟี่เข้าไปขังในอิมเพลดาวน์หรอก
“อะไรนะ เธอยังต้องการนำลูฟี่ไปขังงั้นหรอ!” อุซปเบิกตากว้าง
“พวกเราควรทำยังไงกันดี ลูฟี่จะถูกนำไปขังในอิมเพลดาวน์อย่างงั้นหรอ?”
“นายดูจริงจังเกินไปหน่อยนะ คุณจมูกยาว” วีวี่มองไปที่อุซปเล็กน้อย
“มันเป็นแค่คุกในประเทศนี้เท่านั้น”
“ถึงแม้พวกนายจะได้ชดเชยให้เจ้าของร้านอาหารแล้วก็ตาม แต่การละเมิดกฎหมายของประเทศนี้ ก็ยังถือว่าเป็นสิ่งที่ผิดกฎหมาย”
“การชดเชยค่าเสียหาย มันเป็นเพียงการลดโทษลงเท่านั้น และความผิดที่เขาก่อก็จะไม่หายไปเพราะเหตุนี้”
“ดังนั้น ในช่วงสองหรือสามวันที่พวกนายอยู่ที่นี่ ก็อย่าสร้างปัญหาใดๆ ให้กับอลาบาสต้า”
“ไม่อย่างนั้น ฉันจะเป็นคนที่มาจับพวกนายเอง”
พูดจบวีวี่ก็ยกลูฟี่ขึ้นทันที และเดินออกไปอย่างรวดเร็ว หายวับไปต่อหน้าของทุกคนในพริบตา
“เอ่อ… พวกเราควรทำยังไงดี? ลูฟี่ถูกพาตัวออกไปแล้ว โซโล คิดหาวิธีหน่อยสิ!” อุซปคว้าแขนของโซโล และตะโกนด้วยความสยดสยอง
“ชิ๊! ไอ้เจ้าบ้าอุซป ปล่อยแขนของฉันได้แล้ว!” โซโลผลักอุซปออกไป ในขณะที่ใบหน้าของเขาดูนิ่งเฉย
“เอาล่ะ อุซป นายไม่ต้องเป็นห่วงลูฟี่มากเกินไปนักหรอก” ซันจิจุดบุหรี่ของตัวเอง
“นายก็ได้ยินสิ่งที่เจ้าหญิงวีวี่พูดออกมาแล้วไม่ใช่หรอ? เธอจะกักขังตัวลูฟี่ไว้เพียงสองหรือสามวันเท่านั้น”
“นี่มันไม่เหมือนกับสถานการณ์ที่เคยเกิดขึ้น ที่ร้านอาหารบาราติเอตอนนั้นงั้นหรอ?”
“มันก็แค่ตอนนั้นลูฟี่ถูกจับโดยเซฟ และถูกทำให้เป็นพนักงานเสิร์ฟอาหารสักสองหรือสามวัน”
“และนี่ก็เป็นการกักขังลูฟี่ไว้สองหรือสามวันเท่านั้น ตราบใดที่เจ้านั่นทำตัวดีๆ พวกเราก็จะได้เจอกับลูฟี่ในอีกไม่กี่วัน”
“เมื่อเทียบกับเรื่องนี้ พวกเราไปที่พระราชวังกันเถอะ”
“ดูจากทางที่เจ้าหญิงวีวี่จากไป ลูฟี่อาจจะถูกขังอยู่ในคุกของพระราชวังก็ได้”
ได้ยินสิ่งที่ซันจิพูด อุซปก็อดไม่ได้ที่จะนึกไปถึงสถานการณ์ที่ลูฟี่ถูกจับ เพราะไปทุบเพดานร้านอาหารบาราติเอ
“ใช่แล้ว! ดูเหมือนว่าลูฟี่จะไม่เป็นอะไรมากจริงๆ” อุซปถอนหายใจอย่างโล่งอก
“อุซป นายนี่มันจะโล่งใจได้เร็วจริงๆ” โซโลเหลือบมองอุซป
“แต่คราวนี้ ไอ้กุ๊กห่วยก็พูดถูก”
“นอกจากนี้ อลาบาสต้าก็ยังมีนักดาบอันดับหนึ่งของโลกอยู่ ไม่สิ! ต้องพูดว่ามีโรงฝึกของปรมาจารย์ดาบหลี่ฟานอยู่ต่างหาก!”
“ถ้าไม่พวกเราไม่อยากเจอสถานการณ์แบบเดียวกับลูฟี่อีก ก็อย่าสร้างปัญหาขึ้นที่นี่จะดีกว่า”
ซันจิพ่นควันบุหรี่ออกมา เขามองไปที่โซโลแล้วพูดขึ้น
“ครั้งนี้นายค่อนข้างพูดอย่างตรงไปตรงมานะ ทำไม? หรือนายคิดที่จะไปท้าทายหลี่ฟานกัน?”
“แน่นอน ฉันจะต้องไปท้าทายเขาอย่างแน่นอน! แต่มันต้องไม่ใช่ตอนนี้!”
โซโลกำด้ามดาบสีขาวที่เอวของเขาแน่น และร่างของนามิก็ปรากฏขึ้นอีกครั้ง ภายในจิตใจของเขา
“ตอนนี้ฉันยังอ่อนแอเกินไป ก่อนที่ฉันจะไปท้าทายลี่ฟาน อย่างน้อย ฉันก็ต้องเอาชนะนามิให้ได้ก่อน!”
“บัดซบ! ฉันไม่อนุญาตให้แกไปท้าทายคุณนามิ!”
ในทันทีที่เขาได้ยินชื่อของนามิ ซันจิก็ตะโกนใส่โซโลอย่างดุเดือด!
“มันไม่ใช่เรื่องของนาย! ฉันจะต้องไปท้าทายนามิในอนาคตแน่นอน!” โซโลตะคอกกลับซันจิ และไม่มีท่าทีว่าจะยอมแพ้ในคำพูดของเขาเลยสักนิด
หลังจากผ่านไปสองสามประโยค ทั้งสองก็พุ่งเข้าไปต่อสู้กันเหมือนอย่างเคย
…
