ตอนที่ 340 ความสนใจของหลายๆ คน
ได้ยินคำพูดของหลี่ฟาน ซาดี้ก็นึกไปถึงพลังผลปีศาจ และฮาคิของเธอในตอนนี้
ที่ได้รับการปรับปรุงโดยวิธีการฝึกฝนที่ยอดเยี่ยมของหลี่ฟาน จากนั้นมุมปากของซาดี้ก็พองขึ้นโดยไม่ตั้งใจ
ในความคิดของเธอ ฉากที่ตัวเธอได้กลายเป็นลูกศิษย์อย่างเป็นทางการของหลี่ฟาน ได้ปรากฏขึ้นมาในใจของเธอแล้ว
‘ถ้าฉันสามารถเป็นลูกศิษย์อย่างเป็นทางการของอาจารย์หลี่ฟานได้ล่ะก็...’
‘ฉันก็จะสามารถใช้เวลาสองปี ภายในห้องฝึกฝนแห่งกาลเวลากับอาจารย์หลี่ฟานได้!’
‘ด้วยเวลาสองปีที่ชายและหญิงผู้โดดเดี่ยวอาศัยอยู่ด้วยกัน ฉันไม่เชื่อว่าฉันจะไม่สามารถเอาชนะหัวใจของอาจารย์หลี่ฟานได้!’
ผ่านการพูดคุยกับนามิ โรบิน และคนอื่นๆ ซาดี้ก็ได้เรียนรู้ว่าหลี่ฟานกับลูกศิษย์หญิงคนอื่นๆ นั้น ดูเหมือนจะไม่ได้มีความสนิทสนมกันมากเกินไปนัก ภายในตอนที่อยู่ในห้องฝึกฝนแห่งกาลเวลา
แต่ซาดี้เชื่อว่านี่เป็นเพียงเพราะ เสน่ห์ของนามิกับคนอื่นๆ มีไม่พอเท่านั้น!
หากลองเปลี่ยนเป็นตัวเธอเอง ซาดี้คิดว่าหลี่ฟานจะต้องไม่สามารถป้องกันเสน่ห์ของเธอได้อย่างแน่นอน!
และเมื่อซาดี้นึกถึงความตื่นเต้นที่อาจจะเกิดขึ้น มุมปากของเธอก็เต็มไปด้วยน้ำลาย
และเธอก็ไม่รู้เลยว่าในขณะนี้ หลี่ฟานและคนอื่นๆ อีกสองสามคน กำลังมองมาที่เธอด้วยใบหน้าแปลกๆ
‘ผู้หญิงงี่เง่าคนนี้…’ หลี่ฟานส่ายหัว
‘ลืมมันไปเถอะ ฉันไม่ต้องไปสนใจความคิดของเธอหรอก’
จากนั้นหลี่ฟานก็หันไปมองโนจิโกะ ซึ่งเป็นลูกศิษย์ในนามของเขาอีกคน
“โนจิโกะ นอกเหนือจากนามิและคนอื่นๆ ที่อยู่รอบตัวฉัน ฉันสามารถพูดได้ว่าเธอเป็นคนที่แข็งแกร่งที่สุด”
“ถ้าเธอยังต้องการจะเป็นลูกศิษย์อย่างเป็นทางการของฉันอยู่ล่ะก็ เธอก็จะต้องพยายามทำให้ดีที่สุด”
ได้ยินคำพูดของหลี่ฟาน โนจิโกะก็มีรอยยิ้มที่เผยให้เห็นถึงความสดใส
“การแข่งขันเพื่อเป็นลูกศิษย์อย่างเป็นทางการของอาจารย์หลี่ฟาน? มันน่าสนใจจริงๆ”
“ถึงแม้ว่าฉันจะสนิทกับซาดี้มาก แต่ฉันก็ไม่คิดว่าฉันจะปล่อยโอกาสนี้ไปแน่นอน”
โนจิโกะในตอนนี้มีความแข็งแกร่งมาก! โดยเฉพาะพลังผลกุระ กุระที่ตื่นขึ้นของเธอ
นอกจากนี้ เธอก็ยังเป็นผู้ฝึกฝนฮาคิที่ยาวนานที่สุดภายใต้หลี่ฟาน และกล่าวได้ว่าเธออาจจะเป็นคนที่มีแนวโน้ม ว่าจะได้รับชัยชนะในการท้าทายครั้งนี้มากที่สุด
คำพูดของโนจิโกะ ได้ถูกส่งผ่านไปยังหูของซาดี้ และปลุกเธอให้ตื่นจากจินตนาการของตัวเองทันที
“อย่ามั่นใจเกินไปนัก โนจิโกะ! ฉันจะไม่มีทางยอมแพ้เธอแน่!” ซาดี้พูดขึ้นอย่างเคร่งขรึม
“ฮิฮิ พวกเรามาเป็นกำลังใจให้กันและกันเถอะ” โนจิโกะหัวเราะเบาๆ
“รีเบคก้า เธอไปพูดคุยเรื่องนี้กับราชาริคุให้ฉันหน่อย” หลี่ฟานหันไปพูดกับรีเบคก้าที่ยืนอยู่ข้างๆ
“แค่บอกว่าฉันกำลังวางแผนที่จะสร้าง ‘โรงฝึกศิลปะการต่อสู้’ ขึ้นในโคลอสเซียมของเดรซโรซ่าก็พอ”
“เพราะในเวลานั้น ฉันวางแผนที่จะทำการแข่งขันเพื่อท้าทายในโคลอสเซียม”
“แน่นอนว่า ฉันจะใช้โคลอสเซียมเป็นครั้งคราวเท่านั้น และโคลอสเซียมสามารถจัดการแข่งขันอื่นๆ ได้ตามปกติ”
แม้ว่า ‘โรงฝึกศิลปะการต่อสู้’ จะมีหน้าที่ในการทำการท้าทาย
แต่อย่างไรก็ตาม มันก็ยังมีไว้สำหรับให้ผู้เข้าร่วม ได้ทำการแข่งขันกันเอง และหลี่ฟานก็ยังสามารถกำหนดมันได้
ตราบใดที่มันอยู่ในขอบเขตการอนุญาตของหลี่ฟาน ตราบใดที่มันอยู่ไม่ไกลจากโรงฝึกศิลปะการต่อสู้ ทุกคนก็สามารถเข้าร่วมการท้าทายได้
และสิ่งนี้มันสอดคล้องกับความตั้งใจของหลี่ฟาน เพราะท้ายที่สุดแล้ว
การปล่อยให้ผู้ที่ยังไม่ได้เป็นลูกศิษย์ของเขา เข้าสู่ห้องฝึกฝนลึกลับในโรงฝึกเพื่อทำการท้าทาย มันก็จะเป็นการเปิดเผยความลับที่มากเกินไป อย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้
ด้วยวิธีนี้ ‘โคลอสเซียม’ ของเดรซโรซ่า มันจึงกลายเป็นสถานที่แรกที่หลี่ฟานนึกถึงขึ้นมา
นอกจากนี้ สถานที่ตั้งของเดรซโรซ่าก็ยังอยู่ในนิวเวิลด์
และการท้าทายที่เกิดขึ้นในนิวเวิลด์ มันก็จะง่ายต่อการดึงดูดคนที่มีความสามารถ ให้มาเข้าร่วมการท้าทายมากขึ้น
“เข้าใจแล้วค่ะ อาจารย์หลี่ฟาน” รีเบคก้าพยักหน้าอย่างเชื่อฟัง
“ฉันจะไปบอกคุณปู่เกี่ยวกับเรื่องนี้ในภายหลัง”
“ว่าแต่ว่าอาจารย์หลี่ฟาน คุณบอกว่าตอนนี้ คุณกำลังวางแผนที่จะรับลูกศิษย์นอก 20 คนใช่ไหม?”
“ถ้ารวมพี่สาวโนจิโกะกับซาดี้จังเข้าไปด้วย พวกเธอก็มีแค่สองคนเองเท่านั้น”
“ถ้าอย่างนั้น ลูกศิษย์นอกอีก 18 คนที่เหลือ อาจารย์หลี่ฟาน คุณมีใครที่อยู่ในใจของคุณบ้างไหม?”
ได้ยินคำถามของรีเบคก้า หลี่ฟานก็ยิ้มพร้อมกับยักไหล่
“ฉันไม่มีผู้สมัครพิเศษสำหรับเรื่องนี้ และฉันก็ไม่ได้เร่งรีบที่จะทำการรับลูกศิษย์นอกด้วย”
“ดังนั้น ฉันสามารถรอจนกว่ารายการทองคำจะเริ่มการประกาศ จากนั้นฉันก็ค่อยๆ เลือกลูกศิษย์นอกเข้ามาก็ได้”
“แน่นอนว่า ถ้าเธอมีคนที่อยากจะแนะนำให้เป็นลูกศิษย์นอกของฉัน รีเบคก้า เธอก็สามารถแนะนำใครก็ได้”
ด้วยเหตุนี้ หลี่ฟานจึงเหลือบมองไปที่นามิ โรบิน และคนอื่นๆ ที่อยู่ภายในห้อง
“ถ้าอย่างนั้น ฉันก็คงต้องขอสมัครเป็นลูกศิษย์นอกของนายแล้วล่ะ ฮ่าฮ่า” เบลเมลซึ่งยืนอยู่ด้านข้างนามิ ได้เดินเข้าไปหาหลี่ฟานพร้อมกับเสียงหัวเราะ
เธอวางมือลงบนไหล่ของหลี่ฟานอย่างไม่เป็นทางการ และชี้นิ้วโป้งมาที่ตัวเอง
“หลี่ฟาน ให้ฉันได้เป็นลูกศิษย์นอกของนายด้วย แน่นอนว่า ฉันแค่ต้องการชื่อของมันเท่านั้น!”
“ฉันไม่อยากเรียกนายว่าอาจารย์ หรืออะไรทำนองนั้นหรอก ไม่อย่างนั้นฉันก็คงจะมีรุ่นพี่เลอะเทอะ”
“เธอไม่ได้มีจุดประสงค์แค่นี้เท่านั้นใช่ไหม?” หลี่ฟานเลิกคิ้วขึ้น และยิ้มให้กับเบลเมล
“ฉันรู้ว่าเธอกำลังคิดอะไรอยู่ และฉันก็ได้เตรียมการรับมือกับเรื่องนี้เอาไว้แล้ว”
“แม้ว่าเธอกับโนจิโกะ จะได้พบกันในการท้าทายก็ตาม แต่ฉันก็จะไม่อนุญาตให้เธอออมมือได้”
“ในตอนนั้น ฉันจะทำการสะกดจิตกับเธอโดยตรง และทำให้เธอใช้ความสามารถออกมาอย่างเต็มที่ ฮ่าฮ่าฮ่า”
ได้ยินคำพูดของหลี่ฟาน เบลเมลก็ขมวดคิ้วขึ้นมาทันที
“นายมันตระหนี่จริงๆ นายจะให้ฉันพอใจกับความคิดที่รอบคอบของฉันหน่อยไม่ได้หรอ?”
“ลืมมันไปเถอะ ในเมื่อฉันไม่มาสามารถทำเรื่องนี้ได้ ฉันก็คงต้องปล่อยมันไป”
“แต่ที่นายพูดเอาไว้ก่อนหน้านี้ ว่าลูกศิษย์นอกของนาย สามารถใช้ทรัพยากรวัตถุดิบของโรงฝึกได้ใช่ไหม?”
“ฉันสนใจอาหารที่นายทำมาก นายก็รู้ใช่ไหม หลี่ฟาน?”
มองไปที่เบลเมลที่กำลังถูมือของเธออยู่ตรงหน้าเขา หลี่ฟานก็อดไม่ได้ที่จะส่ายหัวออกมา
“ลืมมันไปเถอะ ถ้าเธอต้องการ ฉันก็สามารถยอมรับเธอเป็นลูกศิษย์นอกของฉันได้”
“แล้วเธอล่ะ โอลิเวีย เธออยากจะเป็นลูกศิษย์นอกของฉันด้วยไหม?”
เนื่องจากทุกคนเห็นพ้องต้องกันว่า เบลเมลควรเป็นลูกศิษย์นอกของเขา หลี่ฟานจึงวางแผนที่จะทำให้แม่ของโรบิน เป็นลูกศิษย์นอกของเขาด้วย
ด้วยวิธีนี้เบลเมลกับโอลิเวีย ก็จะสามารถรับประทานอาหารที่โต๊ะเดียวกัน กับลูกสาวของพวกเธอได้
“ฉันตกลง หลี่ฟาน” โอลิเวียยิ้มและพยักหน้า
“เอาล่ะ พวกเธอทุกคนสามารถลองคิดดูได้ ว่าจะแนะนำใครให้เป็นลูกศิษย์นอกของฉัน” หลี่ฟานหันไปพูดกับลูกศิษย์ของเขาทุกคน
“ถ้าพวกเขาเป็นคนที่เหมาะสม ฉันก็จะยอมรับพวกเขาเป็นศิษย์นอกของฉันแน่นอน”
หลังจากคำพูดของหลี่ฟานจบลง นามิและคนอื่นๆ ก็คิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ทันที
ส่วนรีเบคก้าก็ได้รีบไปทำตามคำร้องขอของหลี่ฟาน และรีบไปที่พระราชวังของเดรสโรซ่าทันที
และข่าวเกี่ยวกับแผนการของหลี่ฟาน ในการสร้าง ‘โรงฝึกศิลปะการต่อสู้’ ขึ้นในโคลอสเซียม ก็ถูกถ่ายทอดไปยังราชาริคุ
เกี่ยวกับการตัดสินใจของหลี่ฟาน ราชาริคุเห็นด้วยกับมันทันที และสั่งให้คนของเขาทำการจัดตั้ง ‘โรงฝึกศิลปะการต่อสู้’ ของหลี่ฟาน ขึ้นในพื้นที่แยกต่างหากของโคลอสเซียม
“ลูกศิษย์นอกของคุณหลี่ฟานงั้นหรอ?” ไซรัส พ่อของรีเบคก้าแตะคาง และคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้
“ฉันจะสามารถเป็นลูกศิษย์นอกของคุณหลี่ฟานได้ไหมนะ?”
แม้เสียงของไซรัสจะบางเบา แต่ไวโอเล็ตที่ยืนอยู่ข้างๆ ไซรัส ก็ได้ยินเสียงพึมพำของเขาทันที
“เรื่องนี้ มันคงเป็นเรื่องที่ฉันต้องทำการตัดสินใจให้ดี” ไซรัสเงยหน้าขึ้นด้วยใบหน้าจริงจัง
เขามองไปที่รีเบคก้าและราชาริคุ ที่กำลังหารือเกี่ยวกับรายละเอียดการก่อสร้าง ‘โรงฝึกศิลปะการต่อสู้’ ขึ้นในโคลอสเซียม
“แม้ว่ารีเบคก้าจะทรงพลังมาก แต่ฉันก็ไม่สามารถทิ้งหน้าที่ในการปกป้องอาณาจักร ไว้กับเธอเพียงลำพังได้!”
“ในฐานะพ่อ ฉันต้องทำงานหนักมากขึ้น!”
“ไม่ใช่แค่นั้นหรอกนะ” ไวโอเล็ตหัวเราะเบาๆ
“คุณต้องวางแผนที่จะชุบชีวิตพี่สาวของฉันขึ้นมาด้วยสิ ไซรัส!”
“เพราะตราบใดที่คุณได้รับอำนาจมาจากคุณหลี่ฟาน ความน่าจะเป็นที่คุณจะได้รับไอเท็มฟื้นคืนชีพมาจากรายการทองคำ ก็จะต้องเพิ่มมากขึ้นในอนาคต”
“ไวโอเล็ต ถ้าเธอคิดถึงพี่สาวของเธอ มันก็คงจะเป็นเรื่องยาก ที่ฉันจะสามารถชุบชีวิตสการ์เล็ตขึ้นมาได้” ไซรัสส่ายหัว
“เพราะท้ายที่สุด ลูกศิษย์สองคนของคุณหลี่ฟาน ก็ได้ทำการชุบชีวิตครอบครัวของพวกเธอขึ้นมา ผ่านม้วนคัมภีร์ฟื้นคืนชีพที่ได้รับมาจากรายการทองคำ”
…
