บทที่ 110 ไร้ชื่อ (2)

บทที่ 110 ไร้ชื่อ (2)

บทที่ 110 ไร้ชื่อ (2) คนเมื่อกี้นี้อายุน้อยกว่าลูกชายสองคนที่ไร้ประโยชน์ของเขาเหรอ? รูม่านตาของเขาค่อยๆขยายออก และความตกใจก็แพร่กระจายไปทั่วทั้งใบหน้าอย่างควบคุมไม่ได้ การแสดงออกอย่างสง่างามตามปกติของเขาถูกแทนที่ด้วยความตกใจอย่างหนาแน่น คนที่อายุไม่ถึง 20 ปีอย่างน้อยก็อยู่ที่ขอบเขตเหนียวแน่นหรือสงสั...