บทที่ 82 เท้าของ เฟิ่งหยินซวง  

เฟิ่งหยินซวงฉีกหน้าเขาโดยตรง สำหรับหนานหยูเทียน นี่เป็นการโจมตีที่รุนแรงมาก แม้ว่าเขาจะเคยพบเงื่อนงำบางอย่างในเรื่องเล็กน้อยมาก่อน และเขาเตรียมใจมาบ้างสำหรับเรื่องนี้ แต่นั่นเป็นเพียงการคาดเดา ตอนนี้เฟิ่งหยินซวงได้ยอมรับมันด้วยตัวเองแล้ว และยังทำให้เขาขายหน้าอีกด้วย หนานหยูเทียนกำลังจะระเบิด

เมื่อเกิดเรื่องใหญ่เช่นนี้ แน่นอนสิ่งแรกที่เขาต้องการทำคือเข้าในวังเพื่อหารือกับท่านแม่ของเขา หลี่เฟยรู้สึกโกรธมากโดยธรรมชาติเมื่อได้ยินสิ่งนี้ เล็บที่แหลมคมของนางจิกลึกเข้าไปในฝ่ามือของนาง

“เจ้ากำลังพูดถึงอะไร เฟิ่งหยินซวงกล้าที่จะสนใจชายอื่น และทำให้เจ้าขายหน้า มันมากเกินไป”

ซูมันรูอยู่กับหนานหยูเทียนในวังด้วย แต่ตอนนี้นางได้แต่ยืนก้มหน้าไม่กล้าหายใจ ครั้งนี้เมื่อเกิดเรื่องใหญ่ขึ้น มันยากที่จะรับประกันได้ว่านางจะกลายเป็นหมัดเด็ดของพวกเขาในทันใด

ดังนั้นนางจึงควรพยายามลดการมีอยู่ของนางให้มากที่สุด

“ท่านแม่ กษัตริย์ผู้นี้จะไม่มีวันยอมแพ้ในเรื่องนี้ เฟิ่งหยินซวงกล้าที่จะหลอกลวงกษัตริย์องค์นี้ และราชาองค์นี้จะต้องชดใช้กับนาง ในราคาที่นับไม่ได้” นี่เป็นความอัปยศอดสูครั้งใหญ่ที่สุดที่เขาได้รับในช่วงหลายปีที่ผ่านมา

เขาเป็นองค์ชายสามที่สง่างาม แต่เขากลับถูกผู้หญิงตัวเล็ก ๆ ล้อเล่น หากเรื่องนี้แพร่งพรายออกไป เขาถูกหย่าร้างกับหญิงที่อกหักแล้วไปอยู่กับชายอื่น จะเอาหน้าไปไว้ที่ไหนอีกเล่า? เขาจะต้องกลายเป็นตัวตลกของตอนใต้ราชวงศ์ชู ทั้งหมดอย่างแน่นอน

ใบหน้าของสนมหลี่เริ่มมืดมนมากขึ้นเรื่อย ๆ และเห็นได้ชัดว่านางเข้าใจความร้ายแรงของเรื่องนี้มากยิ่งขึ้น เดิมทีพวกเขาต้องการใช้ความสัมพันธ์ของเฟิ่งหยินซวงเพื่อทำให้ตระกูลเฟิ่งมีอำนาจ แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่าจะเป็นไปไม่ได้

เมื่อเห็นว่าตอนนี้ตระกูลเฟิ่งสนิทสนมกับองค์ชายรองมาก องค์ชายรองก็มีบารมีสูงมากในราชสำนักแล้ว สิ่งที่เกลียดที่สุดคือไม่ว่าตอนนี้พวกเขาจะเกลียดเฟิ่งหยินซวงมากแค่ไหน พวกเขาก็ทำอะไรนางไม่ได้จริง ๆ

พวกเขาทำข้อตกลงสามเดือนในตอนเริ่มต้น และเป็นคำพูดของพวกเขาเองที่จะเคารพการเลือกของเฟิ่งหยินซวง ตอนนี้ หากมีอะไรเกิดขึ้นจากเรื่องนี้ พวกเขาจะไม่เพียงแต่ไม่ได้รับประโยชน์ใด ๆ เลย แต่จะทำให้ฮ่องเต้ไม่ชอบแม่และลูกชายของพวกเขาด้วย

อะไรจะเจ็บปวดและโกรธแค้นที่สุดในโลกนี้ ในเมื่อรู้ว่าศัตรูอยู่ตรงหน้า แต่นางก็หมดหนทางและไม่สามารถฆ่านางได้

ตอนนี้พวกเขากล้าที่จะต่อต้านตระกูลเฟิ่งหรือไม่? แน่นอนว่าเป็นไปไม่ได้!

นางสนมหลี่และหนานหยูเทียนกำลังโกรธจนตัวสั่น และแผนการใหญ่ทั้งหมดที่พวกเขาคิดไว้ก่อนหน้านี้ก็หยุดชะงัก ไม่รู้จะระบายความโกรธในใจยังไง ก็ต้องหาวิธีระบายตามธรรมชาติ

แม้ว่าซูมันรูจะพยายามอย่างดีที่สุดแล้วเพื่อลดความรู้สึกของการมีอยู่ แต่วินาทีต่อมาเมื่อนางถูกจ้องมองด้วยสายตาเย็นชาสองคู่ นางยังคงสั่นสะท้านในใจ ก่อนที่พวกเขาจะทันได้พูด ซูมันรูก็เริ่มคุกเข่าลงกับพื้นและคุกเข่าเพื่อสารภาพความผิดของนาง

“สนมหลี่ องค์ชายสาม ทั้งหมดเป็นความผิดของรูเอ๋อร์ รูเอ๋อร์ไม่เห็นความตั้งใจอันชั่วร้ายของเฟิ่งหยินซวงก่อนหน้านี้ แต่เป็นเพราะแผนการของเฟิ่งหยินซวงนั้นลึกล้ำเกินไป”

เพราะนางรู้ว่าหากนางไม่ทำเช่นนี้ ชะตากรรมของนางจะเลวร้ายลงเมื่อพวกเขาคิดออกเอง

หลี่เฟยเย้ยหยัน จากนั้นก้าวไปข้างหน้า นิ้วของนางสวมเกราะที่แหลมคม นางยกคางของซูมันรูและวัตถุมีคมนั้นจิ้มเข้าที่ผิวหน้าของนาง ทำให้นางรู้สึกแสบอย่างเห็นได้ชัด

ถ้านางใช้แรงมากกว่านี้ ก็กลัวว่านางจะเห็นเลือด

“เจ้าพูดแบบนี้จะมีประโยชน์อะไร เราเชื่อใจเจ้ามากมาโดยตลอดและทุ่มเททุกอย่างให้กับเจ้า และเจ้ายังยืนยันกับเราต่อหน้าเราว่า เฟิ่งหยินซวงปฏิบัติต่อเจ้าเหมือนน้องสาวจริง ๆ ผลลัพธ์เป็นอย่างไรบ้าง เจ้าเท่านั้นที่ให้ข้อมูลผิดครั้งแล้วครั้งเล่า ทำลายสิ่งดี ๆ ของวังนี้และฮ่องเต้ เจ้ารู้ไหมว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับคนที่ผิดพลาด”

ในความเป็นจริงวิธีการที่ซูมันรูให้ไว้หลายครั้งไม่ใช่ปัญหา แต่ถนนสูงหนึ่งฟุตและปีศาจสูงสิบฟุต เฟิ่งหยินซวงในวันนี้ไม่ใช่สิ่งที่เคยเป็น นางมาพร้อมกับความทรงจำในอดีตชาติของนาง นางได้เห็นทุกอย่างแล้ว ไม่ใช่สิ่งที่พวกเขาสามารถจัดการได้

ซูมันรูตกใจมากที่นางคุกเข่าอ้อนวอนขอความเมตตาอย่างสิ้นหวัง “สนมหลี่ โปรดยกโทษให้ข้าด้วย ข้าอยู่ข้างราชินีและองค์ชายสามมาโดยตลอด และข้าไม่มีหัวใจ แม้ว่าข้าจะมีชีวิตที่ตกต่ำ มันไม่น่าเสียดายที่ต้องตาย แต่ข้าไม่เต็มใจที่จะทำเช่นนั้นจริง ๆ เฟิ่งหยินซวงกล้าที่จะหลอกลวงข้าแบบนี้ แม้ว่าอยากอยากจะตาย ข้าต้องเห็นเฟิ่งหยินซวงได้รับผลกรรมก่อนที่ข้าจะตาย มิฉะนั้นข้าจะไม่สามารถตายได้”

ความไม่พอใจที่รุนแรงและไม่เต็มใจฉายแววในดวงตาของนาง นางใช้ความพยายามอย่างมากเพื่อทำให้สนมหลี่และองค์ชายสามพอใจ และในที่สุดก็ได้รับความไว้วางใจจากพวกเขา นางอยู่ห่างจากความเจริญรุ่งเรืองเพียงก้าวเดียว นางจะยอมตายแบบนี้ได้อย่างไร

นางไม่ได้ไม่พอใจความชั่วร้ายของนางสนมหลี่ และความโหดเหี้ยมของหนานหยูเทียน แต่กลับโยนความผิดทั้งหมดไปที่เฟิ่งหยินซวง และรู้สึกว่านางเป็นคนเดียวที่ทำร้ายตัวเองจนถึงจุดที่นางเป็นอยู่ตอนนี้

บางทีอาจเป็นเพราะความไม่พอใจอย่างรุนแรงที่นางแสดงออกมาซึ่งดึงดูดความสนใจของนางสนมหลี่ เดิมทีนางต้องการฆ่าซู มันรูโดยตรง แต่ตอนนี้นางเปลี่ยนใจแล้ว

ตอนนี้พวกเขาทั้งหมดเกลียดเฟิ่งหยินซวง แต่พวกเขาไม่กล้าปฏิบัติต่อนางอย่างเปิดเผย เนื่องจากซูมันรูเกลียดนางมากเช่นกัน ดีกว่าที่จะปล่อยให้นางไป

“เฮ้อ… ตอนนี้เจ้าแย่ไปแล้วซุมันรูและ ฮวงเอ๋อร์ให้โอกาสเจ้ามากมาย แต่ทุกครั้งไม่ใช่เพราะเจ้าไม่ดีพอ เจ้าต่างหากที่แย่ แม้ว่าไม่ได้ฆ่าเจ้า เจ้าคิดว่าเฟิ่งหยินซวงจะปล่อยเจ้าไปได้ไหม”

นอกจากนี้ ในเมื่อตอนนี้เฟิ่งหยินซวงกล้าที่จะฉีกหน้านางกับองค์ชายสาม นางจะกลัวอะไรอีก เมื่อคิดได้เช่นนี้คำพูดที่นางพูดต่อหน้าก่อนจะมาที่นี่ก็ไม่ใช่เรื่องเท็จทั้งหมด เฟิ่งหยินซวงโกหกนางมาตลอด ไม่เคยเชื่อ และยังจงใจใช้นางส่งข่าวเท็จให้องค์ชายสาม

เมื่อนึกถึงสิ่งนี้ซูมันรูก็เหงื่อตกแล้ว เป็นไปได้ไหมว่าเฟิ่งหยินซวงรู้เกี่ยวกับการสื่อสารลับของนางกับองค์ชายสามแล้ว?

เมื่อนึกถึงการแก้แค้นของเฟิ่งหยินซวงต่อเฉินชูเซียน และบุคลิกที่คาดเดาไม่ได้และเอาแน่เอานอนไม่ได้ของนาง ซูมันรูแทบจะเหงื่อไหลออกมา

ตอนนี้นางไม่มีทางออกแล้ว นางต้องยึดต้นไม้ใหญ่ขององค์ชายสามให้แน่น มิฉะนั้นนางจะล้มเหลวทั้งหมด

ซูมันรูพูดทันที “ไม่ ไม่มีที่ว่างสำหรับการซ้อมรบในเรื่องนี้ ข้ารู้ทางตันของเฟิ่งหยินซวงด้วย เราสามารถใช้เรื่องนี้เพื่อพลิกสถานการณ์ได้”

วิธีนี้ที่นางคิดไว้ในใจแล้วก็พอจะช่วยแก้ปัญหาตรงหน้าได้

เฟิ่งหยินซวงเจ้ากล้าที่จะหลอกข้าและทำให้ข้าถูกคุกคามในตอนนี้ ข้าจะไม่มีวันปล่อยเจ้าไป แม้ว่าเจ้าจะตายข้าจะทำให้จุดจบของเจ้าเลวร้ายยิ่งกว่าของข้า!