ตอนที่ 265 การท้าทายล้มเหลว
“หืม? นายเป็นคนที่ต้องการท้าทายฉันงั้นหรอ?”
“บอกตามตรง รูปลักษณ์ภายนอกของนายมันน่าเกลียดมากจริงๆ”
“วันนี้ฉันอารมณ์ดี ดังนั้นฉันจะให้เวลานาย 5 วินาที เพื่อยอมรับความพ่ายแพ้… ตอนนี้การนับถอยหลังได้เริ่มขึ้นแล้ว”
มองไปที่โอนิงุโมะที่ยืนอยู่ตรงข้ามกับตัวเอง เดวีม่อนก็พูดออกมาพร้อมกับหัวเราะคิกคัก
“ลักษณะของดิจิม่อนตัวนี้…”
มองไปที่ดิจิม่อนที่อยู่ตรงหน้า ปีกสีดำที่เป็นเอกลักษณะเฉพาะอย่างยิ่งของ ‘ดิจิม่อนสัตว์ร้าย เทวดาตกสวรรค์’ โอนิงุโมะก็ขมวดคิ้วแน่น
ภายในพริบตา โอนิงุโมะก็ตระหนักว่าดิจิม่อนที่อยู่ตรงหน้าเขาก็คือ ดิจิม่อนพิเศษที่กองทัพเรือของพวกเขาต้องระตัวเอาไว้มากที่สุด
‘ดิจิม่อน ร่างสมบูรณ์’ ที่หลี่ฟานพูดถึงโดยเฉพาะ ‘ดิจิม่อนสัตว์ร้าย เทวดาตกสวรรค์ เดวีม่อน’!
เดวีม่อนไม่สนใจท่าทางการแสดงออกของโอนิงุโมะ มันยังคงนับถอยหลังของมันต่อไป “สี่…”
‘ดิจิม่อนตัวนี้ มันมีความสามารถอย่างที่หลี่ฟานพูดเอาไว้จริงๆ หรอ?’ โอนิงุโมะจ้องไปที่เดวีม่อนอย่างใกล้ชิด
ราวกับมนุษย์และสัตว์ที่ไม่เป็นอันตราย เดวีม่อนที่กำลังพูดคุยกับเขา ดูไม่เป็นอันตรายเลยสักนิด?
“บ้าเอ้ย! สิ่งที่โอนิงุโมะควรทำ คือรีบยอมรับความพ่ายแพ้ไม่ใช่รึไง!” เซ็นโกคุชกพื้นด้วยกำปั้นของเขา!
“ผู้ชายคนนั้น บางทีเขาอาจจะต้องการท้าทายเดวีม่อน!” การ์ปลุกขึ้นจากเก้าอี้ของเขาทันที ใบหน้าของดูจริงจังมากขึ้น!
การ์ปที่เคยติดต่อกับหลี่ฟานมาก่อนแล้ว เขาไม่คิดว่าคนอย่างหลี่ฟานจะให้ข้อมูลเท็จ
‘ดิจิม่อนสัตว์ร้าย เทวดาตกสวรรค์ เดวีม่อน แน่นอนว่าเป็นการดำรงอยู่ที่ทรงพลังมาก’ การ์ปคิดกับตัวเอง
[ร้อยอสูร ไคโด: ฮึ่ม! ทหารเรือผู้เย่อหยิ่ง เขาไม่ยอมฟังคำเตือนของหลี่ฟาน ฉันคิดว่านายจะต้องเสียใจ! ]
[ราชสีห์ทองคำ ชิกิ: ไม่! ไคโด นายคิดผิด! โอนิงุโมะคงไม่มีโอกาสที่จะได้เสียใจหรอก! ]
ภายในสนามประลองของรายการทองคำ
“นายคือ ‘ดิจิม่อนสัตว์ร้าย เทวดาตกสวรรค์ เดวีม่อน’ ใช่ไหม?” โอนิงุโมะถามเดวีม่อน
ท้ายที่สุด โอนิงุโมะก็ไม่เต็มใจที่จะละทิ้งโอกาส ที่เขาได้มาอย่างยากลำบากแบบนี้
และวางแผนที่จะถามคำถามกับดิจิม่อนตรงหน้า ว่ามันคือ ‘ดิจิม่อนสัตว์ร้าย เทวดาตกสวรรค์ เดวีม่อน’ ที่หลี่ฟานพูดถึงหรือเปล่า?
“หนึ่ง… หมดเวลาแล้ว!” เดวีม่อนไม่ได้สนใจที่จะตอบคำถามของโอนิงุโมะ
ในทันทีที่การนับถอยหลังจบลง โอนิงุโมะก็กำลังจะเข้าสู่โหมดระมัดระวังตัว แต่ทันใดนั้น คลื่นพลังออร่าที่มองไม่เห็นก็ถาโถมเข้ามาใส่เขา
โอนิงุโมะไม่มีแม้แต่โอกาสที่จะได้ต้านทาน และถูกออร่านี้กดทับลงไปบนพื้นทันที
‘มันเป็นไปได้ยังไงกัน!’ โอนิงุโมะอยากจะอ้าปากพูดออกมา แต่ก็พบว่าร่างกายของเขาไม่สามารถขยับได้แม้แต่น้อย!
นับประสาอะไรกับการพูด แม้แต่การลืมตาที่ง่ายที่สุดก็ยังเป็นไปไม่ได้!
ครู่หนึ่ง ภายในจิตสำนึกของโอนิงุโมะ ก็ดูคลุมเครืออย่างมาก! และเขาก็ไม่แม้แต่จะสามารถสื่อสารกับรายการทองคำผ่านจิตใจ เพื่อขอยอมแพ้ได้!!!
“นายรู้จักฉันด้วยอย่างงั้นหรอ? ฉันอยากรู้จริงๆ ว่านายไปรู้เรื่องของฉันมาจากที่ไหน?” มุมปากที่ชั่วร้ายของเดวีม่อนถูกยกขึ้นเล็กน้อย
“ฉันอาศัยอยู่ในพื้นที่ที่แตกต่างไปจากโลกของนาย และนายก็ไม่มีทางที่จะรู้จักพื้นที่แห่งนั้นได้”
“แต่ในเมื่อนายนายรู้จักฉัน แล้วทำไมนายถึงไม่ขอยอมแพ้ไปล่ะ?”
“นายมันอ่อนแอเกินไป ภายใต้ออร่าของฉัน นายก็ยังไม่สามารถแม้แต่จะพูดออกมาได้!!!”
“ฉันจะให้โอกาสนายอีกครั้ง ชีวิตหรือความตาย มันคือความน่าจะเป็นครึ่งหนึ่งของนายในตอนนี้”
“ถ้านายรอดจากมันได้ ฉันก็จะให้โอกาสนายอีกครั้ง เพื่อขอถึงความเมตตา”
หลังจากที่เดวีม่อนพูดจบ ลูกแก้วแสงที่มีพลังศักดิ์สิทธิ์และพลังปีศาจ ก็ได้ปรากฏขึ้นมาในมือของเดวีม่อน
ก่อนที่เขาจะคว้างมันใส่โอนิงุโมะ และกลายเป็นลูกแก้วทรงกลมสามมิติ ที่กักขังโอนิงุโมะไว้ด้านใน
[เซ็นโกคุ พระพุทธองค์: นี่มันอะไรกัน! หลี่ฟาน! นายรู้จักสิ่งนี้ใช่ไหม? ทำไมดิจิม่อนตัวนั้นถึงบอกว่าโอนิงุโมะ จะมีชีวิตหรือความตายกัน!? ]
[หนวดขาว นิวเกท: ฉันรู้สึกว่าลูกแก้วนี้อันตรายมาก และฉันก็ไม่รู้ว่าโอนิงุโมะที่ถูกขังอยู่ภายในนั้น จะรู้สึกยังไง? ]
[ปรมาจารย์ดาบ หลี่ฟาน: ‘ชีวิตและความตาย’ หนึ่งในทักษะของเดวีม่อน คนที่โดนการโจมตีนี้เข้าไป มีโอกาสครึ่งหนึ่งที่จะเสียชีวิตในทันที และมีโอกาสอีกครึ่งหนึ่งที่จะมีชีวิตรอด แต่ก็จะได้รับบาดเจ็บสาหัส!
เดวีม่อนตัวนี้… ไม่ได้ตั้งใจที่จะฆ่าเขาโดยตรง แต่ปล่อยให้โอนิงุโมะมีความเป็นไปได้ที่จะรอดชีวิต และขอความเมตตาจากเขา
หลังจากที่ลูกแก้วแสงหายไป หากโอนิงุโมะโชคไม่ดี กองทัพเรือของพวกนาย ก็เตรียมตัวจัดงานศพให้กับโอนิงุโมะไว้ได้เลย ]
[หมัดเหล็ก การ์ป: ครึ่งหนึ่งของความน่าจะเป็น ที่จะมีโอกาสเสียชีวิต และอีกครึ่งหนึ่งของความน่าจะเป็น ที่จะมีโอกาสมีชีวิตรอด แต่ก็จะได้รับบาดเจ็บสาหัส?! นี่มันเป็นการโจมตีอะไรกัน!!! ]
[ราชสีห์ทองคำ ชิกิ: นี่การ์ป ฉันว่าฉันมีเรื่องที่อยากจะขอนายอยู่นะ ถ้าเกิดว่า… หืม? ลูกแก้วแสงหายไปแล้ว ฉันสงสัยว่าตอนนี้โอนิงุโมะจะเป็นยังไงกันแน่? ]
ที่โลกภายนอก ผู้คนทั่วโลกกำลังมองดูสิ่งที่เกิดขึ้นภายในรายการทองคำอย่างตั้งใจ
ในตอนนี้ โอนิงุโมะยังคงรักษาท่าทางที่จมลงกับพื้นของเขาเอาไว้ และไม่มีร่องรอยของบาดแผลบนร่างกายของเขาเลยสักนิด
อย่างไรก็ตาม คนที่ไปถึงระดับความแข็งแกร่งของการ์ป ในไม่ช้าพวกเขาก็พบว่า โอนิงุโมะไม่ได้หายใจอีกต่อไปแล้ว! และเขาก็กำลังดูเหมือนกับคนที่ตายไปแล้วจริงๆ !!!
“อะไรกัน นายนี่มันไม่น่าสนใจสักนิดเลยจริงๆ” เดวีม่อนส่ายหัว ก่อนจะหันหลังกลับเดินเข้าไปในประตูอวกาศ และหายไปจากสายตาของผู้คนทั่วโลกโดยสิ้นเชิง
— พลเรือโท โอนิงุโมะ ทำการท้าทายล้มเหลวและเสียชีวิต! —
ข้อความสีทองตัวใหญ่ปรากฎขึ้นในรายการทองคำ และสีของคำว่า "เสียสีวิต" ก็เป็นตัวอักษรสีแดง ราวกับว่ารายการทองคำ กำลังยืนยันความตายของโอนิงุโมะ!
[ผมแดง แชงค์: เขาตายไปแล้วจริงๆ! ฉันไม่เข้าใจการกระทำของพลเรือโทคนนี้เลย หากเขาต้องการจะยอมรับความพ่ายแพ้ เขาก็ควรจะสื่อสารกับรายการทองคำผ่านจิตใจของเขาสิ ทำไมโอนิงุโมะถึงไม่ทำแบบนัั้น! ]
[ฟาวเวอร์ วิสต้า: มันแปลกจริงๆ ร่างกายของเขาถูกระงับโดยออร่าของเดวีม่อน แต่อย่างน้อยความคิดของเขาก็น่าจะยังใช้งานได้สิ?
มันคงเป็นไปไม่ได้ที่ผู้ชายคนนี้ จะกำลังตะลึงกับออร่าของเดวีม่อน และลืมคิดที่จะยอมแพ้ไป ดูร่างของโอนิงุโมะในตอนนี้สิ ดวงตาของเขายังคงเปิดอยู่เลย! ]
[หนวดขาว นิวเกต: สำหรับเรื่องนี้ ฉันคิดได้แค่ว่า โอนิงุโมะคงไม่สามารถที่จะคิดได้ ]
[ทายาทปีศาจ บุลเล็ต: ฮึ่ม! กองทัพเรือโลภเกินไป ด้วยข้อมูลมากมายที่ได้รับมาจากหลี่ฟาน มันก็ยังมีผู้บาดเจ็บล้มตาย! เซ็นโกคุ นายอย่าตายแบบนี้ เพราะฉันยังต้องการที่จะส่งนายไปยังอีกโลกหนึ่งด้วยมือของตัวเอง! ]
[ราชสีห์ทองคำ ชิกิ: ทำไมนายถึงพูดแบบนี้กันล่ะบุลเล็ต ดูนายพูดเข้าสิ! มันมีแต่ฉันเท่านั้น ที่สามารถเอาหัวของเซ็นโกคุไปได้! ]
[ทายาทปีศาจ บุลเล็ต: ชิกิ หลังจากที่ฉันเอาหัวของเซ็นโกคุมาได้แล้ว ต่อไปมันก็จะเป็นหัวของนาย! ]
[ราชสีห์ทองคำ ชิกิ: โอ้! นายกล้าบอกไหมว่าตอนนี้นายอยู่ที่ไหน ฉันจะดีใจมาก ที่สามารถทำให้นายเป็นหนึ่งในตุ๊กตาศพของฉันได้! ]
[ผมแดง แชงค์: เอาล่ะ! พวกนายสองคน หยุดทะเลาะกันในรายการทองคำได้แล้ว ฉันรู้ว่าพวกนายทั้งคู่ต่างก็เป็นโจรสลัดที่ยิ่งใหญ่ แต่ตอนนี้พวกเรามาคอยดูกันดีกว่า ว่ากองทัพเรือจะทำยังไงต่อไป? ]
ในรายการทองคำ เหล่าโจรสลัดได้พากันล้อเลียนเพราะความไม่รู้ และความเย่อหยิ่งของกองทัพเรือ ที่มีต่อการตายของพลเรือโท โอนิงุโมะ
แต่ในขณะนี้ เซ็นโกคุไม่ได้แสดงความคิดเห็นใดๆ ในรายการทองคำ เพื่อหักล้างความคิดของพวกเขา
เพราะเมื่อมองไปยังร่างของโอนิงุโมะ ที่พึ่งจะถูกเคลื่อนย้ายกลับมาจากรายการทองคำ
เซ็นโกคุ อาคาอินุและทหารเรือคนอื่นๆ ก็กำลังพากันตกอยู่ในความเงียบ
…