ตอนที่ 15 : คริสตัลสีน้ำเงิน-ขาว!
เมื่อมองไปที่วัตถุดิบในกระเป๋าที่เขามี แผนการณ์ของเขาก็ชัดเจนขึ้น
เขาต้องการสร้างอาวุธของตัวเอง!
อาวุธทำมือ!
อาวุธทำมือ เป็นเนื้อหาเกมที่ไม่เหมือนใครใน [Divine Domain]
แตกต่างจากเหล็กดํา เงิน และทอง... อาวุธทำมืออยู่ในระดับที่แตกต่างอย่างแท้จริง
มันไม่ได้ถูกจัดอยู่ในระดับใดๆในที่นี้เลย
ความแข็งแกร่งของอาวุธทำมือ อาจเป็นแค่ไอเทมระดับเริ่มต้นธรรมดาๆไปจนถึงไอเทมระดับตำนานเลยก็เป็นได้ แต่ที่ยิ่งไปกว่านั้น อาวุธทำมือที่ถือได้ว่าเป็นชั้นยอดที่แท้จริงนั้น สเตตัสของมันอาจแซงหน้าไอเทมระดับตํานานได้เลยด้วยซ้ำ!
แต่อย่างไรก็ตาม
เงื่อนไขในการสร้างอาวุธทำมือนั้น เรียกว่าแทบจะเป็นไปไม่ได้ ไม่ว่าจะเป็นวัตถุดิบที่ใช้ในการสร้างหรือการออกแบบ
ในชีวิตก่อนหน้านี้ของเขา แม้ว่าเขาจะเป็นถึง เทพแห่งสงคราม แต่แม็คเรย์ก็ยังไม่สามารถสร้างอาวุธที่มีความแข็งแกร่งมากกว่าไอเทมระดับตํานานได้ นี่นับว่าเป็นหนึ่งในความเสียใจที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของเขา
ในฐานะเทพแห่งสงคราม แม็คเรย์สามารถใช้ทักษะใดในคลาสใดก็ได้ รวมถึงคลาสลับด้วย
แต่อย่างไรซะ เมื่อจะปล่อยสกิลที่เกี่ยวข้องกับคลาสใดก็จําเป็นที่จะต้องเปลี่ยนไปใช้อาวุธของคลาสนั้นด้วย
เหมือนกับการเปลี่ยนอาวุธเป็นไม้เท้าเมื่อร่ายสกิลของนักบวช
เมื่อใช้สกิลของนักธนู เขาก็ต้องเปลี่ยนอาวุธเป็นธนู
แต่ต่อให้จะเพิ่มค่าความแม่นยำของเขาจนมากกว่า 2,000 แล้วก็ตาม แต่ก็ยังมีช่วงหน่วงเล็กน้อยขณะที่เปลี่ยนอาวุธอยู่ดี
เรื่องนี้ทําให้แม็คเรย์ต้องปวดหัวอยู่เสมอ
ในชีวิตก่อนหน้านี้ เขาต้องยัดอาวุธทุกชนิดเข้าไปในกระเป๋าของตัวเอง
จากการศึกษาลักษณะของอาวุธและไอเทมต่างๆ เขาต้องใช้เวลาถึงสองปีในการออกแบบอาวุธทำมือที่สร้างขึ้นมาเพื่อเขาโดยเฉพาะ
แม็คเรย์ตั้งชื่อมันว่า—{Limitless}
ในหัวใจของแม็คเรย์ ระดับของ {Limitless} นั้นเกินระดับตำนานไปนานแล้ว!
สิ่งที่สำคัญที่สุดคือ...
มันไม่ใช่เพราะการทำดาเมจเพิ่มเติมที่ไร้ขีดจํากัดซึ่งเกินขอบเขตของไอเทมในตํานานในระดับเดียวกันอย่างแน่นอน
แต่มันเป็นเพราะเอฟเฟกต์พิเศษของอาวุธที่ไม่เคยปรากฎใน [Divine Domain] มาก่อน : {Limitless} สามารถเปลี่ยนเป็นรูปแบบอาวุธใดๆ ก็ได้ในทันทีโดยไม่มีระยะหน่วงเวลา!
นี่เป็นสิ่งประดิษฐ์เพียงอย่างเดียวที่สมกับชื่อ ‘เทพแห่งสงคราม’ ในใจของแม็คเรย์!
น่าเสียดายที่ในชีวิตก่อนหน้านี้ เขามีแค่เพียงพิมพ์เขียวของ {Limitless} เท่านั้น กว่าจะออกแบบมันเสร็จก็เป็นเวลานานแล้วนับตั้งแต่การเปิดตัวของ [Divine Domain]
วัตถุดิบเพียงอย่างเดียวซ้ำยังต้องใช้เป็นจํานวนมากเพื่อสร้าง {Limitless} ขึ้นมานั้น ได้ถูกเหล่ากิลด์ใหญ่ต่างๆผูกขาดไปหมดแล้ว มันจึงกลายเป็นความฝันที่ฟุ้งเฟ้อไป
เหตุผลที่แม็คเรย์ตัดสินใจเข้าร่วม [ศึกการต่อสู้แห่งเหล่าทวยเทพ] ในชีวิตก่อนหน้านี้ของเขา นั่นก็เพื่อค้นหาวัตถุดิบหายากอื่นๆที่จะสามารถนำมาใช้แทนวัตถุดิบที่อยู่ภายใต้การครอบครองของกิลด์จตุรเทพได้
นั่นคือวัตถุดิบที่เป็นเอกลักษณ์เพียงอย่างเดียว ซึ่งจะได้จากการเคลียร์ดันเจี้ยนได้เป็นครั้งแรกเท่านั้น —- {คริสตัลสีน้ำเงิน-ขาว} มันเป็นวัตถุดิบเพียงอย่างเดียวที่จําเป็นในการสร้าง {Limitless}!
แม็คเรย์กำคริสตัลในมือพลางกระซิบ
“{Limitless}ในชีวิตนี้ ฉันจะต้องสร้างนายขึ้นมาให้ได้!”
เขายัดวัตถุดิบอื่นๆ และเหรียญทองแดงบางส่วนที่กูลผู้หลอกลวงดร็อปไว้ ลงในกระเป๋าและมุ่งหน้าออกจากดันเจี้ยนในทันที
หลังจากที่เขาออกจากดันเจี้ยนและกลับมาที่เมืองแล้ว แม็คเรย์ก็มองดูผลจากการเก็บเกี่ยวของเขาด้วยความพึงพอใจ
เขาใส่รางวัลของผู้เล่น MVP ที่มีคริสตัลสีน้ำเงิน-ขาวและดาบลับบ็อคระดับเงินไว้ในคลังส่วนตัว
ส่วนวัตถุดิบทั่วไปอื่นๆ เขาก็เลือกที่จะโพสต์ขายมันในร้านค้าของระบบ
…
กะโหลกของก็อบลิน*8 >>>> 5 เหรียญทองแดงต่อชิ้น
อัญมณีแห่งความมืด *8 >>>> 9 เหรียญทองแดงต่อชิ้น
[กรงเล็บที่แตกหัก] *8 >>> 3 เหรียญทองแดงต่อชิ้น
[หินต่ำสุด]*6 >>>> 4 เหรียญทองแดงต่อชิ้น
และอื่นๆ
รวมเป็น 174 เหรียญทองแดง!
…
นี่คือเสน่ห์ของยุคบุกเบิก
แม้ว่าระบบจะหักค่าธรรมเนียม 5% ในการทําธุรกรรม เขาก็ยังได้เหรียญทองแดงกว่า 160 เหรียญ!
ในวันแรกของการเปิดตัว นี่ถือได้ว่าเป็นเงินจํานวนมหาศาล
หลังจากเสร็จสิ้นการขายวัตถุดิบแล้ว แม็คเรย์ก็เปิดแจ้งเตือนคําขอเป็นเพื่อนของระบบขึ้นมา
ไม่น่าแปลกใจเลยที่จะมีตัวเลข 99+ ปรากฎที่บนแจ้งเตือนคําขอเป็นเพื่อนของเขา มันเริ่มกะพริบเป็นสีแดง
แม็คเรย์ลูบมือของเขาเข้าด้วยกันและเริ่มดูข้อความแจ้งเตือน
เขาสแกนข้อความอย่างรวดเร็วผ่านชื่อและข้อความของผู้ที่ส่งเข้ามา
และบล็อกข้อความจำพวก "ลูกพี่ พาผมไปด้วยเถอะนะครับ" ทิ้ง
โดยเขาได้ยอมรับคําขอสําหรับการทําธุรกรรมและคําขอเป็นเพื่อนจากคนที่เขาจําได้ในชีวิตก่อนหน้านี้
เขาพิมพ์ข้อความลงในฟอรั่ม เนื้อความระบุว่า —- ผู้ที่สนใจซื้อของจากฉัน ให้มารวมตัวกันที่หน้าร้านช่างตีเหล็กในหมู่บ้านผู้เริ่มต้น หมายเลข 777 ภายในครึ่งชั่วโมง ไม่มีการเลท
หลังจากนั้นก็กดปุ่มส่ง
เมื่อจัดการเรื่องนี้จบ เขาก็เหยียดหลังอย่างมีความสุข แต่ทันใดนั้น ก็มีความคิดนึงแวบเข้ามาในใจของเขา
"ฉันยังมีเจ้าหนี้รออยู่นี่หว่า!"
เขาเพิ่งจะนึกขึ้นได้ว่าเจ้าของห้องเช่ารอเขาอยู่
แม็คเรย์เคลื่อนตัวละครของเขาไปที่ด้านหน้าของโรงตีเหล็ก
หลังจากนั้นก็ยืนขึ้นและเดินไปที่ประตู แต่เมื่อไปถึงก็พบว่า เจ้าของบ้านได้จากไปแล้ว เธอเพียงแต่ทิ้งโน้ตไว้ที่หน้าประตูเท่านั้น
{{ฉันอาศัยอยู่ที่ห้องฝั่งตรงข้าม กรุณาจ่ายค่าเช่าภายในเช้าวันนี้ด้วย}}
แม็คเรย์ถือโน้ตทวงหนี้ไว้และลูบคางที่มีไรหนวดของเขา
"ลายมือสวยจังแหะ"
…