แม้ว่าเทคนิคทางจิตวิญญาณรูปกระดาษของเขาจะลึกลับและสามารถผสมผสานกับทักษะสลับเงาของเขา ทำให้เขาอยู่ยงคงกระพัน แต่ก็มีข้อบกพร่องสำคัญประการหนึ่ง: ต้องใช้เวลา

ในร้านขายอุปกรณ์งานศพ นี่ไม่ใช่ปัญหาเนื่องจากมีหุ่นกระดาษสำเร็จรูปอยู่ทุกหนทุกแห่ง แต่ถ้าเขาไปที่อื่นในอนาคต เขาคงไม่สามารถขนทั้งร้านติดตัวไปด้วยได้

ซูโม่ค่อยๆ ย่อขนาดกระดาษให้มีขนาดเท่ากับถั่วเหลืองแล้วใส่ลงในกระเป๋าของเขาก่อนที่จะมุ่งหน้าไปยังบ้านของลุงเก้า

ภายในบ้าน

“น้องชาย ดูเหมือนคุณจะรีบร้อนอยู่เสมอ อยู่ต่ออีกสักหน่อยไม่ได้หรือ?” ลุงเก้าแนะนำ

เหวินไฉ และ ชิวเซิง พูดพร้อมกันว่า "ถูกต้องเลย เศรษฐีเหริน ได้เชิญคณะละครจากเมืองต่างจังหวัดมาเฉลิมฉลองสันติภาพเป็นพิเศษ พวกเขากำลังจัดเวทีสำหรับการแสดงคืนนี้ ทำไมไม่พักค้างคืนและ ออกไปหลังการแสดงล่ะ?”

เมื่อเผชิญกับการโน้มน้าวใจของพวกเขา ซือมู่ยังคงยืนกรานว่า "ฉันอดไม่ได้ที่จะรอ ลูกค้าที่ฉันพามาครั้งนี้ถูกเผาโดยน้องชายซู ลูกค้ากำลังรอฉันอยู่ ฉันต้องไปและอธิบายให้แต่ละคนฟัง และหารือเรื่องการชดเชย”

ซือมู่พูดติดตลกกับซูโม่ว่า "น้องชายซู คุณทำให้ฉันตกอยู่ในสถานการณ์ที่ยากลำบาก"

ซูโม่เข้ามาโดยสวมชุดสูทจงซาน "พี่ชายซือมู่" เขาหัวเราะ "ฉันจะตำหนิคุณได้อย่างไร การสังหารปีศาจเป็นหน้าที่ของเรา สำหรับลูกค้าของคุณ... มันเป็นแค่โชคร้าย ฉันจำเป็นต้องทำแบบนั้น "

เมื่อเห็นซือมู่จากไป ลุงเก้าก็ส่ายหัวแล้วเดินไปที่สวนหลังบ้าน

อย่างไรก็ตาม เหวินไฉ และ ชิวเซิง มีพลังมากกว่า “อาจารย์อาซู ฉันได้ยินมาว่าเศรษฐีเหรินใช้เงินเป็นจำนวนมากกับคณะละครนี้ ถ้าเราไปช้าเกินไป เราอาจจะไม่ได้ที่นั่งดีๆ”

“คุณขอให้เศรษฐีเหรินจองที่นั่งดีๆ ให้เราได้ไหม”

ซูโม่แตะชิวเซิงบนหน้าผาก "ถ้าคุณทั้งสองใช้เวลาครึ่งหนึ่งของความพยายามในการฝึกฝน คุณจะไม่มีทางล้มเหลวในการสอบเต๋า" จากนั้นจึงจากไป

“อาจารย์อาซู?” ชิวเซิงเรียก

ซูโม่โบกมือโดยไม่หันกลับมามอง "ถ้าฉันเห็นเศรษฐีเหริน ฉันจะพูดถึงมัน"

ในยุคนี้ ผู้คนมีตัวเลือกความบันเทิงจำกัด นอกจากดูละครหรือฟังเพลงแล้วยังมีบ่อนการพนันและซ่องโสเภณีอีกด้วย คณะละครชื่อดังแบบนี้หายากจริงๆ

ซูโม่ซึ่งเคยพบกับความบันเทิงมากมายจากภาพยนตร์และรายการทีวีในชีวิตที่แล้ว ไม่สนใจการแสดงดังกล่าว

...

ข้างคฤหาสน์เหริน

เดิมทีสถานที่แห่งนี้บรรพบุรุษของตระกูลเหริน ใช้เป็นสถานที่ต้อนรับแขก อย่างไรก็ตาม เมื่อเวลาผ่านไปและโชคลาภของตระกูลเหริน ลดลง จำนวนแขกก็ลดลง และสถานที่ก็ทรุดโทรมลง

ตอนนี้เศรษฐีเหรินได้ทำความสะอาดและเสนอให้เป็นที่พักสำหรับคณะละครจากเมืองต่างจังหวัด

"ไป่หยาง" เป็นชื่อของคณะละคร ซึ่งบ่งบอกถึงความเข้มแข็งและความมั่นคง

ขณะนี้ลานบ้านคึกคักไปด้วยกิจกรรม ผู้แสดงละครจะนั่งอยู่หน้ากระจกแต่งหน้า พิจารณาการแต่งหน้าและเครื่องแต่งกายอย่างพิถีพิถัน

หัวหน้าคณะเป็นชายชราสวมชุดจีนโบราณสั่งนักแสดงหลายคนว่า "คืนนี้คุณต้องทำให้ดีที่สุด ทุ่มสุดตัว ดูเผินๆ ผู้มีอำนาจที่แท้จริงที่นี่คือ เหรินฟาเศรษฐีเหริน! หากเราทำให้เขาพอใจเราจะได้รับรางวัลอย่างแน่นอน”

“เราเข้าใจแล้ว” นักแสดงพยักหน้าเห็นด้วย

“ว่าแต่ เสี่ยวลี่จืออยู่ที่ไหน?” จู่ๆ ชายชราก็ถามด้วยความขมวดคิ้ว

“เขายังอยู่ในห้องของเขา กำลังเตรียมตัว” เด็กสาวตอบด้วยน้ำเสียงไม่พอใจ “ฮึ่ม เขามักจะทำตัวสูงส่งและทรงพลังมาก มักจะเป็นคนสุดท้ายที่ออกมาเสมอ ทำตัวลึกลับ ฉันสงสัยว่าเขากำลังทำอะไรอยู่”

เสี่ยวลี่จือเป็นเสาหลักของคณะละครไป่หยาง เกือบครึ่งหนึ่งของชื่อเสียงของคณะสามารถนำมาประกอบกับเขาได้ อย่างไรก็ตาม เขาเป็นคนสันโดษ ไม่ค่อยเข้าสังคม และได้รับการดูแลที่ดีกว่าคนอื่นๆ มาก แม้ว่าจะเป็นเรื่องของห้อง เขาก็ได้รับการจัดสรรห้องแยกต่างหากสำหรับการแต่งหน้าเท่านั้น แน่นอนว่าสิ่งนี้ทำให้เกิดความไม่พอใจอย่างมาก

ชายชราเหลือบมองหญิงสาวแต่เลือกที่จะไม่แสดงความคิดเห็นเพิ่มเติม เขาเพียงพูดเบา ๆ ว่า "ฉันจะไปเร่งเขาให้เร็วขึ้น"

ภายในห้องที่มีแสงสลัวๆ

ร่างเพรียวนั่งอยู่หน้ากระจก ค่อยๆ เช็ดปากด้วยผ้า ผ้าเปื้อนสีแดงราวกับว่าเขาทาลิปสติกมากเกินไป

อย่างไรก็ตาม มีชายคนหนึ่งนอนอยู่

ชายคนนั้นเสียชีวิตไประยะหนึ่งแล้ว ดวงตาของเขาเบิกกว้าง ใบหน้าของเขาแข็งทื่อด้วยความหวาดกลัวและความเจ็บปวด ราวกับว่าเขาได้เห็นบางสิ่งที่น่าสะพรึงกลัวก่อนที่เขาจะเสียชีวิต

เมื่อตรวจสอบอย่างใกล้ชิด ท้องของชายคนนั้นถูกฉีกขาด และอวัยวะภายในของเขาหายไปทั้งหมด!

0 0 โหวต

Article Rating

0 Comments

Inline Feedbacks

ดูความคิดเห็นทั้งหมด