บทที่ 128 อีกาโกรธาทะยาน!

บทที่ 128 อีกาโกรธาทะยาน!

"จิ่วโยว?"

ในร้านขายของเก่า ไรอันเลิกคิ้วด้วยความประหลาดใจขณะที่เขาได้ยินชื่อนี้จากปากของเจสซิก้า

“นั่นมันอะไรกันงั้นเหรอ?”

ด้วยความที่เขาเพียงแสดงตนเป็นช่องทางการสื่อสารกับภาคี ตัวตนของเขาก็ไม่ควรที่จะรู้จักจิ่วโยวได้

"มันคือองค์กรที่ชั่วร้ายและน่ากลัวยิ่งกว่าเดอะแฮน"

เจสซิก้าพูดขึ้นด้วยสีหน้าปนเปไปด้วยอารมณ์อันมากมาย

ถ้าเป็นไปได้ เธอก็ไม่อยากจะติดต่อกับสมาชิกของภาคี แต่จิ่วโยวได้แสดงให้เห็นถึงความแข็งแกร่งอันมากกว่าที่ดีเฟนเดอร์สจะจินตนาการได้ หากไม่มีความช่วยเหลือจากภาคีแล้วล่ะก็ ดีเฟนเดอร์สคงจะต้องพานพบกับอนาคตอันน่ากลัวแน่

ทั้งเมืองนิวยอร์กก็จะตกอยู่ในอันตรายเช่นกัน

บอกตามตรง เจสซิก้านั้นไม่ได้สนใจสถานการณ์ของนิวยอร์กสักเท่าไรนัก เธอเลิกคิดที่จะเป็นซูเปอร์ฮีโร่และเพียงใช้ชีวิตอันปกติในย่านเฮลคิทเช่นมานานแล้ว ชีวิตที่เป็นเพียงนักสืบธรรมดา คอยถ่ายรูปจับชู้ ทว่าเมื่อนึกถึงครอบครัวของเธอ เธอก็ไม่สามารถปล่อยผ่านมันไปได้

"ดูเหมือนว่านายจะพูดถูกนะ"

เมื่อมองไปที่ไรอัน รอยยิ้มก็ได้ปรากฏขึ้นบนริมฝีปากของเจสซิก้า "ถึงฉันจะต้องการชีวิตธรรมดามาโดยตลอด แต่ชีวิตธรรมดาก็ดูจะไม่เหมาะกับฉันเลย"

ไรอัน “เป็นเพราะคุณมีความสามารถพิเศษต่างหาก คุณก็เลยจึงต้องเผชิญหน้ากับสิ่งที่เข้ามาท้าทายเสมอ แต่อย่างน้อย คุณก็มีความสามารถในการต่อสู้เพื่อตัวของคุณเอง”

เจสซิก้า “แต่บางครั้งฉันก็ไม่อยากจะมีความสามารถเหล่านี้เลย”

ไรอัน “นั่นมันก็แค่บางครั้งไม่ใช่เหรอ?”

"..."

หลังจากขมวดคิ้วและเงียบไปพักใหญ่ เจสซิก้าก็สูดลมหายใจเข้าลึกๆ "อืม บางทีนายอาจจะพูดถูก"

“ผมจะบอกทางภาคีถึงเรื่องจิ่วโยวให้เอง” หลังจากชำเลืองมองเจสซิก้าเงียบๆ ไรอันก็กล่าวด้วยเสียงทุ้มต่ำ "ถ้าองค์กรชั่วร้ายนั้นมีอยู่จริง เราคงจะต้องลงมืออีกครั้ง"

"ไม่ว่ายังไงก็ ขอบคุณนะ..."

“มันไม่ใช่เพราะคุณหรอก เจสซิก้า เพื่อความถูกต้องและเพื่อภาคีต่างหาก”

“ความถูกต้อง?”

[คะแนนชื่อเสียงจากเจสซิก้า โจนส์ +220]

...

"สิ่งต่างๆ ดูท่าจะเคลื่อนไหวไปเร็วกว่าที่ฉันคิดไว้อีกแฮะ"

ในร้านขายของเก่า หลังจากพูดคุยกับเจสซิก้าเสร็จแล้ว ไรอันก็อดไม่ได้ที่จะพึมพำออกมา

เขาคาดหวังว่าจะให้ดีเฟนเดอร์สเป็นคนมาเกี่ยวข้องกับจิ่วโยวอยู่แล้ว แต่การต่อสู้คงต้องรอไปสักพัก จนกว่าเขาจะมีการ์ดในมือมากพอ ไม่เช่นนั้นมันคงจะเป็นการต่อสู้ที่ไม่ยิ่งใหญ่อะไร

เมื่อหมากและการ์ดของเขามีมากพอ การต่อสู้ระหว่างดีเฟนเดอร์สและจิ่วโยวคงจะยิ่งใหญ่ขึ้นอย่างมาก ในตอนนั้นเอง เขาก็นึกภาพคนหนึ่งขึ้นมาได้ คิงพิน

ถึงภายนอกเจ้าพ่ออาชญากรรมคนนี้จะยอมจำนน แต่ในความเป็นจริงเขายังคงไม่เต็มใจ

ซึ่งมันก็เป็นเรื่องปกติ เพราะเขาคืออาชญากรตัวพ่อ ทำไมคิงพินอย่างเขาถึงต้องยอมจำนนต่อผู้อื่นอย่างง่ายดายเช่นนี้กันล่ะ?

หลังจากครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง ไรอันก็รู้สึกว่าจำเป็นต้องเตือนคิงพินก่อนที่สถานการณ์มันจะเกินควบคุม

ดังนั้นเขาจึงได้สร้างตัวละครใหม่จากจิ่วโยวขึ้นมา หากใช้แต่พิฆาตไร้เทพมาติดต่อกับคิงพินตลอดเวลา มันคงเป็นอะไรที่น่าสงสัยเกินไป

ด้วยความที่เป็นองค์กรชั่วร้ายที่สามารถต่อกรกับเผิงไหลได้ หากจะใช้เพียงพิฆาตไร้เทพคนเดียวก็คงจะสิ้นคิดมาก เขาคิดว่ามันจำเป็นต้องมีตัวละครที่ลึกลับแบบเผิงไหลมาเพิ่ม

เมื่อตัดสินใจแล้ว ไรอันก็หยุดลังเลทันทีและเปิดระบบเพื่อแลก [หีบสมบัติเหล็กดำ]

ถึงคะแนนชื่อเสียงสะสมของไรอันนั้นมากพอที่จะแลก [หีบสมบัติทองแดง] สองใบ แต่เมื่อพิจารณาถึงการสร้างภูมิหลังของจิ่วโยว การ์ดระดับ D คงจะเหมาะสมกว่า

[ไอเท็ม: เศษชิ้นดาวปลอม]

[ความสามารถ:ปรารถนา]

[แนะนำ: เมื่อเศษชิ้นส่วนดาวปลอมหลับใหลอยู่ที่มุมหนึ่งของโลก พลังของมันจะส่งผลต่อหินที่อยู่รอบๆ ทำให้หินเหล่านั้นมีพลังคล้ายกับดวงดาวแห่งสันติ เมื่อชิ้นส่วนดาวปลอมติดอยู่กับวัตถุ มันสามารถใช้ความสามารถของมันได้แต่เมื่อมันถูกแยกออกจากวัตถุ มันจะกลายเป็นเพียงผงสีขาว]

[คำพูดอันเป็นที่จดจำ: อ่า...ดาวปลอมอีกแล้วเหรอเนี่ย!]

ชิ้นส่วนแห่งดวงดาวเป็นไอเท็มเวทย์มนตร์จากโลก 'บีโรโบคาบูทัก' มันเป็นของที่พิเศษและยิ่งใหญ่มาก

ทว่าชิ้นส่วนดาวปลอมเป็นเหมือนของรองลงมาที่ไม่ค่อยมีความสามารถพิเศษอะไร ทำได้แค่เอาไปเล่นแผลงๆ เท่านั้นแหละ

ไรอันส่ายศีรษะ เขาไม่ได้คาดหวังอะไรมากมายจากไอเท็มในหีบสมบัติทองแดงอยู่แล้ว จากนั้นเขาก็มองดูการ์ดที่ได้รับมา

[การ์ดระดับ D -- ฮักฟู]

[ทักษะ สร้างวรยุทธ์]

[ภูมิหลัง: ฮักฟูเป็นหนึ่งในตัวละครที่ปรากฏในการ์ตูน 'การผจญภัยของแจ็คกี้ชาน' เขาปรากฏตัวครั้งแรกในตอน 'การแสดงของสุนัขและหมู' เขาเป็นสมาชิกของมือมืด เป็นชายร่างสูงและแข็งแกร่ง มีศิลปะการต่อสู้ที่ยอดเยี่ยมและมีนามแฝงว่า 'พยัคฆ์ทมิฬ ']

[คำพูดอันเป็นที่จดจำ: "อีกาโกรธาทะยาน!"]

ไรอันถึงกับเงียบกริบไป

ที่จริงแล้ว การ์ดระดับ D [ฮักฟู] ถือเป็นการ์ดที่ดี

แต่เมื่อเขาจินตนาการว่าตัวเขากำลังควบคุมร่างแยกของเขาในขณะที่ตะโกนออกมาว่า 'อีกาโกรธาทะยาน' 'ลิงเด็ดไข่สองป๋อง' 'หมัดปลาหมึกยักษ์พิโรธ' 'กระต่ายหนีจิ้งจอก' มันก็ออกจะ... เขารู้สึกว่าภาพลักษณ์ของจิ่วโยวคงแย่ลงอย่างมากเป็นแน่

ไรอันส่ายศีรษะและกวาดภาพในใจออกไป จากนั้นเขาก็เหลือบมองไปที่การ์ดในระบบ ก่อนจะตัดสินใจที่จะลองแลกหีบสมบัติอื่นดู

[ไอเท็ม: ซาลาเปาไส้ถั่วโกหก]

[ความสามารถ: อาหาร]

[แนะนำ: ของจากภาพยนตร์เรื่อง 'คนกัดคน ']

[คำพูดอันเป็นที่จดจำ: ซาลาเปาพูดจริง! ภายใน 30 วินาที ทุกคนที่กินมันลงไปจะเหมือนถูกฉีดด้วยเซรุ่มพูดจริง แต่เดี๋ยวก่อนนะ นี่มันซาลาเปาโกหกไม่ใช่เหรอ!]

...

[การ์ดระดับ D -- มาโคโตะ ชิชิโอะ]

[ทักษะ สามดาบลับ]

[ภูมิหลัง: วายร้ายที่ยิ่งใหญ่ที่สุดใน 'ซามูไรพเนจร' เขาเป็นซามูไรจากกลุ่มโจชู ในช่วงท้ายของสงคราม ฝ่ายของเขากลับไม่ไว้วางใจชิชิโอะ พวกเขาคิดเสมอว่าชิชิโอะนั้นมีความทะเยอทะยานมากเกินไป ทั้งยังกลัวว่าหากชิชิโอะเปิดเผยเรื่องภารกิจลอบสังหารต่อสาธารณะ รัฐบาลโลกอาจถูกล่มคว่ำ ดังนั้นหลังจบสงคราม รัฐบาลโลกสั่งให้ซามูไรไปฆ่าเขาทิ้งกับจุดไฟเผา แม้รอดตายแต่ก็สาหัสแผลไฟไหม้ทั้งตัว เหงื่อระบายออกไม่ได้ ต้องใส่ผ้าพันแผลคลุมตัวเป็นมัมมี่ ไม่มีใครรู้เลยว่าชิชิโอะจะรอดจากสถานการณ์เช่นนั้นมาได้ ทว่าด้วยความโกรธแค้น เขาก็จะขจัดรัฐบาลโลกให้สิ้นซากเสีย]

[คำพูดอันเป็นที่จดจำ: ธรรมชาติที่แท้จริงของมนุษย์คือความรุนแรง โลกใบนี้คือนรก ข้าจะสร้างประเทศอันทรงพลังที่มีแต่ปีศาจเท่านั้นที่อยู่รอดได้ มีเพียงประเทศที่เป็นดั่งนรกเท่านั้นที่ควรมีอยู่!]

'นี่เป็นการ์ดที่ดีเลย'

เมื่อเห็นการ์ด [มาโคโตะ ชิชิโอะ] ไรอันก็พยักหน้าด้วยความยินดี ภาพลักษณ์ที่ชั่วร้ายและร้ายกาจเช่นนี้เหมาะกับองค์กรชั่วร้ายอย่างจิ่วโยวอย่างมาก ถือว่าดีกว่า 'อีกาโกรธาทะยาน' มากโข

จากนั้นเขาก็จ้องมองไปที่ไอเท็มในหีบสมบัติด้วยความลังเล

“รสชาติดีแฮะ”

"ฉันชื่อไรอัน พ่อหนุ่มรูปหล่อและเป็นที่นิยมในหมู่หญิงสาว มุ่งมั่นที่จะรักษาสันติภาพของโลก ส่งเสริมความรักและความเมตตาทั่วโลกหล้า.."