ตอนที่ 199 แผนการของหนวดดำ
นิวเวิลด์ ที่ไหนสักแห่งในท้องทะเล
“‘ซิลเวอร์คลอธ ลิซาร์ด’ มันมีความสามารถที่คล้ายกับผลสั่นสะเทือนจริงๆ งั้นหรอ!?” ทีชลุกขึ้นจากดาดฟ้าเรือ และมองไปที่รายการทองคำด้วยความตกใจ
“ถ้าฉันได้ชุดคลอธนี้มา มันก็ไม่จำเป็นที่ฉันจะต้องกินผลสั่นสะเทือนไม่ใช่หรอ?”
“ในบรรดาชุดคลอธทั้งหมด มันมีชุดคลอธไหนที่มีความสามารถคล้ายกับผลแห่งความมืดอยู่ด้วยรึเปล่า?”
ด้านข้าง ชิริวที่กำลังเช็ดดาบของเขาความรัก เหลือบมองที่ทีชแล้วพูดขึ้น
“ถึงแม้ชุดคลอธจะมีพลังที่พิเศษ แต่มันก็ขึ้นอยู่กับสถานการณ์ นายต้องได้รับอันดับที่สูงมากในรายการทองคำเท่านั้น ถึงมีความเป็นไปได้ที่จะได้รับคลอธในระดับนี้มา”
“ทีช มันไม่ใช่ทางเลือกที่ฉลาดนักหรอก ที่จะตั้งความหวังในเรื่องนี้น่ะ”
หลังจากได้ยินสิ่งที่ชิริวพูด ทีชก็หัวเราะออกมาดังลั่น
“เซีย ฮ่าๆๆๆ! ชิริว สิ่งที่ผู้คนกลัวที่สุดก็คือการไม่มีความหวัง!”
“ตราบใดที่มันยังมีความหวังสำหรับสิ่งที่ต้องการ ฉันก็ยังสามารถรอได้!”
“ชิริว นายเองก็ไม่อยากมีดาบฟันวิญญาณบ้างหรอ?”
ทีชเป็นคนที่เชื่อในความฝัน เชื่อในความหวัง และเต็มใจที่จะรอความหวังเล็กๆ เป็นเวลานาน และสิ่งที่เขามีมากที่สุดก็คือความอดทน
ด้วยเหตุนี้เอง เขาจึงสามารถอยู่ในกลุ่มโจรสลัดหนวดขาว โดยไม่เปิดเผยตัวตนเป็นเวลาหลายสิบปีได้
หลังจากที่เขาถูกขับออกจากกลุ่มโจรสลัดหนวดขาว ด้วยความหวังที่จะได้รับพลังจากรายการทองคำ ทีชจึงเลือกที่จะขโมยดาบอันโด่งดังจากเกาะวาโนะคุนิ เพื่อเตรียมพร้อมสำหรับรายการ [ อันดับอาวุธดาบ ]
เมื่อชิริวได้ยินชื่อของดาบฟันวันญาณ เขาอดไม่ได้ที่จะหยุดเช็ดดาบที่สุดแสนจะสำคัญของเขา
“ดาบฟันวิญญาณ ถ้าฉันได้รับมันมา มันก็เป็นเรื่องที่น่ายินดี” ชิริวมองไปที่ทีช
“ทีช นายมีแผนที่จะทำอะไรอยู่ใช่ไหม?”
“คนอย่างนาย จะไม่มีทางเปลี่ยนทิศทางการเดินเรือไปที่ ‘นอร์ธบลู’ โดยไม่มีเหตุผล”
“นายมีจุดประสงค์อะไรกันแน่?
ทีชยิ้ม เขามองไปที่ระดับน้ำทะเลที่กำลังไหลขึ้นในระยะไกล แล้วพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงที่สูง
“ชิริว นายยังจำรายการ [ อันดับอาวุธดาบ ] ครั้งที่สองได้ไหม?”
“แน่นอน ฉันจำได้!” ชิริวพยักหน้า “แค่พูดในสิ่งที่นายต้องการ”
ทีชมีรอยยิ้มที่กว้างขึ้น และหันไปพูดกับชิริว
“[ อันดับอาวุธดาบ ] ปรากฎขึ้นหลังจาก [ อันดับวิชาดาบ ] และมันก็อาจจะเป็นแบบเดียวกับ [ อันดับศิลปะการต่อสู้ ]”
“ตอนแรก ฉันก็ไม่ค่อยแน่ใจเกี่ยวกับความคิดของตัวเองเท่าไหร่นัก”
“แต่หลังจากที่ได้เห็นรางวัลของอิม ในการได้รับสิทธิ์เพื่อครอบครองเซนต์คลอธ ฉันก็เกือบจะยืนยันความคิดของตัวเองแล้ว”
“เมื่อรายการทองคำ เปิดการท้าทาย ‘ดาบฟันวิญญาณ’ ให้สำหรับตาเหยี่ยว หลังจากนั้นก็มี [ อันดับอาวุธดาบ ] เกิดขึ้นในภายหลัง”
“คราวนี้รายการทองคำ ได้เปิดการท้าทาย ‘เชนต์คลอธ’ ให้สำหรับอิม ดังนั้นหลังจากนี้ มันจะต้องมีรายการจัดอันดับของชุดเกราะ หรือไม่ก็ชุดต่อสู้ออกมาอย่างแน่นอน!”
“ชิริวมันไม่เหมือนกับอาวุธดาบ เพราะมันมีชุดเกราะที่โดดเด่นไม่มากนักในโลกนี้ ที่สามารถสร้างชื่อเสียงของตัวเองได้!”
“ยกเว้นเสื้อชุดคลอธและชุดเกราะเหล็กที่หลี่ฟานเคยนำออกมา ฉันก็ได้ยินมาว่ามีเพียง ‘ตระกูล วินสโมค’ เท่านั้น ที่มีชุดต่อสู้แบบนี้อยู่”
“ชิริว ฉันคิดว่านายควรเข้าใจสิ่งที่ฉันพูดนะ?”
ชิริวเก็บดาบของเขากลับเข้าไปในฝัก แล้วค่อยๆ ลุกขึ้นยืน ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยรอยยิ้ม
“โอ้! ทีช นายเป็นคนที่ตลกจริงๆ ไม่สิกัปตัน!”
“ฉันเคยได้ยินเกี่ยวกับชุดต่อสู้ของตระกูล วินสโมคมาบ้าง”
“ถ้านายต้องการไปคว้าชุดต่อสู้ของตระกูล วินสโมค เหมือนกับที่นายเคยไปคว้าดาบที่มีชื่อเสียงของวาโนะคุนิล่ะก็…”
“ฉันก็คงสามารถมีส่วนร่วมได้เล็กน้อย แต่พวกเราคงต้องมีการแบ่งกันอย่างยุติธรรมนะ กัปตัน!”
ทีชยิ้มและผายมือออก “แน่นอน! ก็พวกเราเป็นเพื่อนกันนี่น่า ชิริว!”
ตอนนี้ ภายในทะเลนอร์ธบลู ทะเลที่ตะกูล วินสโมคครอบครองอยู่ พวกเขายังไม่รู้ว่าอดีตหัวขโมยดาบทีช ได้เล็งเป้าหมายไปที่ชุดต่อสู้ของพวกเขาแล้ว!
เพราะในขณะนี้ จัดด์ได้พยายามอย่างเต็มที่เพื่อค้นหาโรงฝึกของหลี่ฟานในทะเลนอร์ธบลู
ยกเว้นตัวเขาเอง ลูกๆ ของเขาทุกคน ได้ถูกส่งออกไปยังพื้นที่ต่างๆ ของทะเลนอร์ธบลู เพื่อทำการค้นหากันอย่างเต็มที่
…
[ราชานรก เรย์ลี่: เซนต์คลอธแบบนี้ มันเป็นสมบัติล้ำค่าที่เกินกว่าที่คนทั่วไปจะเข้าใจได้ โดยที่ไม่ต้องใช้พลังคอสโม่ มันก็เป็นไปได้ที่จะใช้ท่าที่มีความรุนแรงระดับนี้ออกมา
ถ้าหลี่ฟานใช้พลังคอสโม่ ตอนที่สวมใช่โกลด์คลอธอยู่ล่ะก็… ฉันก็ไม่รู้เลยว่า มันจะออกมาเป็นแบบไหน? ]
[ดอน ชินเจ่า: ถ้าฉันได้รับเซนต์คลอธแบบนี้มา ฉันก็จะสามารถเอาชนะการ์ปได้อย่างแน่นอน! ]
[ซาโบ้: แม้ว่าเซนต์คลอธจะทรงพลังมาก แต่มันก็คงจะตามหามาครอบครองได้ยากเหมือนกัน และก็มันอาจเป็นไปไม่ได้ที่จะไปถึงในระดับเดียวกันกับอิม ถ้าเปลี่ยนเป็นคนอื่นๆ ]
[กะเทยกะเรียนขาว เบนเฮม: เอ่อ… ทำไม ‘ซิลเวอร์คลอธ ลิซาร์ด’ ถึงดูสวยงามแบบนี้ล่ะ? แถมมันยังดูสวยงามกว่า ‘บรอนซ์คลอธ ซิกนัส’ ด้วย! ]
[ลูฟี่ หมวกฟาง: เยี่ยมมาก! ฉันอยากได้ชุดเกราะแบบนี้จัง! ]
[ซันจิ ขาดำ: มันเป็นชุดคลอธที่แข็งแกร่งมาก เพื่อความปลอดภัยสำหรับอิม มันคงจะดีกว่าที่เธอจะไม่ทำการท้าทายต่อไป ฉันมักจะรู้สึกว่าการท้าทาย ‘โกลด์คลอธ’ มันจะไม่ใช่เรื่องง่าย… ]
[อิซโช: ผู้ที่ได้รับในสิ่งที่ตัวเองพอใจมักมีความสุข และการได้รับ ‘ซิลเวอร์คลอธ ลิซาร์ด’ มานั้น ก็เป็นรางวัลที่ดีอยู่แล้ว ]
[บิ๊กมัม ชาร์ล็อตต์ หลินหลิน: หืม? ถ้าเป็นตัวฉันที่เป็นคนเลือก แน่นอนว่าฉันจะต้องท้าทายครั้งที่สามต่อไป ด้วยความช่วยเหลือของ ‘ซิลเวอร์คลอธ ลิซาร์ด’ แม้แต่หนวดขาว ฉันก็ยังสามารถเอาชนะได้! ]
[หนวดขาว นิวเกต: หลินหลิน เธอช่างกล้าพูดจริงๆ เห็นได้ชัดว่าความแข็งแกร่งของ ‘ซิลเวอร์คลอธ ลิซาร์ด’ ยังไม่ได้เป็นที่ทราบแน่ชัดเท่าไหร่นัก ]
ถึงแม้ว่าจะพูดแบบนั้นออกไปก็ตาม แต่หนวดขาวก็รู้สึกอย่างแผ่วเบาว่า อิมที่สวมใส่ ‘ซิลเวอร์คลอธ ลิซาร์ด’ มีความสามารถในการเอาชนะตัวเองได้
ท้ายที่สุด แม้แต่ตัวเขาเอง ก็ยังไม่มีความมั่นใจที่จะเอาชนะอาคาอินุได้อย่างง่ายดาย โดยที่ไม่ต้องสวมใส่ชุดคลอธ!
แม้กระทั่งเวลานี้ ตอนที่เขาอยู่ในจุดสูงสุดของความแข็งแกร่งของตัวเองก็ตาม
ในกระดานข้อความ ผู้คนต่างเห็นด้วยกับการท้าทายครั้งที่สามของอิม หรือไม่ก็รู้สึกว่ามันไม่คุ้มที่จะท้าทายต่อไป
ในฐานะห้าผู้เฒ่าที่เหลืออยู่เพียงสี่คน ที่รู้จักตัวตนของอิมอยู่พอประมาณ พวกเขาเลือกที่จะนั่งเงียบๆ อยู่ในที่นั่งของพวกเขา
ตอนนี้ พวกเขาไม่กล้าที่จะรบกวนท่านอิม และไม่กล้าให้คำแนะนำใดๆ สำหรับเธอ
แม้พวกเขาจะรู้สึกว่า ด้วยความแข็งแกร่งของท่านอิม รวมกับ ‘ซิลเวอร์คลอธ ลิซาร์ด’ เธอก็ควรจะสามารถเอาชนะคู่ต่อสู้คนอื่นๆ ได้อย่างง่ายดาย
สำหรับการท้าทายครั้งที่สาม เพื่อครอบครอง ‘โกลด์คลอธ’ ดูเหมือนมันจะเป็นทางเลือกที่ดีกว่า
แต่พวกเขาก็ไม่รู้ลักษณะเฉพาะและความสามารถของ ‘ซิลเวอร์คลอธ ลิซาร์ด’
นอกจากนี้ยังมีหลี่ฟานที่อยู่ในฝ่ายตรงกันข้าม หรือลูกศิษย์ของเขาที่อาจจะเติบโตขึ้นมากในอนาคต
ดังนั้น ห้าผู้เฒ่าจึงคิดว่า มันจะเป็นการดีที่สุดที่จะให้ท่านอิม ทำการตัดสินใจด้วยตัวเอง
จากการจ้องมองของห้าผู้เฒ่าทั้งสี่คน ดูเหมือนว่าอิมจะตัดสินใจได้แล้ว
เธอลืมตาขึ้น และมองไปที่ท้องฟ้าอย่างเรียบเฉย
[อิม: ฉันขอท้าทายครั้งที่สาม เพื่อรับสิทธิ์ในการครอบครอง ‘โกลด์คลอธ’!!! ]
— เวลาถูกกำหนด : อดีต, สถานที่ถูกกำหนด : เกาะร้างนิรนาม —
‘เยี่ยมมาก ดูจากเวลาแล้ว ฉันไม่ควรเจอกับหลี่ฟานในปัจจุบันหรืออนาคต!’ อิมโล่งใจ
ห้าผู้เฒ่าทั้งสี่คนที่กำลังดูอยู่ที่โลกภายนอก ก็พากันโล่งใจด้วยเช่นกัน
— คู่ต่อสู้ถูกกำหนด : หลี่ฟาน —
ห้าผู้เฒ่า : “???”
อิม : “!!!!!”
…
