ตอนที่ 112 ลบตราประทับทาส

หลังจากควบคุมคุมะให้ส่งมังกรฟ้าทั้งสองคนไปที่อิมเพลดาวน์ หลี่ฟานก็ไม่เร่งรีบที่จะปล่อยคุมะออกจากการควบคุมของเขา

จากนั้นเขาจึงหันไปเหลือบมองทาสโจรสลัด ที่เซนต์โรซาร์ใช้เป็นพาหนะของตัวเอง

“นายเป็นทั้งทาสและโจรสลัดของมังกรคนนั้น?”

“และถึงแม้ว่ามังกรฟ้าคนนั้นจะไม่ได้อยู่ที่นี่แล้ว แต่รัฐบาลโลกและกองทัพเรือก็คงจะไม่ปล่อยนายไป”

“ถ้าอย่างงั้น ทำไมนายไม่ไปอยู่ที่อิมเพลดาวน์ล่ะ? การถูกคุมขังอยู่ในอิมเพลดาวน์ มันก็น่าจะดีกว่าการเป็นทาสของมังกรฟ้า และใช้ชีวิตอย่างไร้ศักดิ์ศรีแบบนี้นะ”

พูดจบ หลี่ฟานก็ไม่ได้ตั้งใจที่จะพูดคุยกับทาสโจรสลัด เมื่อเขายกมือขึ้น และปลอกคอระเบิดที่อยู่บนคอของทาสโจรสลัด ก็ถูกถอดออกอัตโนมัติโดยไม่ระเบิด

จากนั้นคุมะก็พุ่งเข้าไปหาพวกเขา และส่งพวกเขาไปที่อิมเพลดาวน์ทีละคน

และเมื่อพวกเขาลอยมาถึงอิมเพลดาวน์ มันก็มีชุดเกราะเหล็ก ‘Mark 43’ ที่คอยต้อนรับพวกเขาอยู่

“ต่อไปก็ถึงตาพวกเธอแล้ว” หลี่ฟานมองไปที่ทาสธรรมดา และถอดปลอกคอระเบิดออกจากคอของพวกเธอด้วยวิธีเดิม

“ในเวลาสั้นๆ นี้ พวกเธอได้รับอิสระแล้ว”

“ถ้าพวกเธอต้องการกลับไปที่บ้านเกิดของตัวเองในอนาคต มันก็ขึ้นอยู่กับการตัดสินใจของพวกเธอเอง”

“ยังไงก็ตาม หากพวกเธอวางแผนที่จะอยู่อาศัยในอาณาเขตของฉัน ฉันก็สามารถให้คุมะส่งพวกเธอไปได้ทันที”

หลังจากได้ยินคำพูดของหลี่ฟาน เหล่าทาสก็ชำเลืองมองกันและกัน

โดยไม่ลังเล ทาสทั้งหมดได้พากันเลือกตัวเลือกที่สองทันที

จากมังกรฟ้าทั้งสามคนที่อยู่ที่นี่ สองคนถูกหลี่ฟานคุมขังไว้ที่อิมเพลดาวน์ และอีกคนก็ถูกหลี่ฟานฆ่าตาย

สำหรับพวกทาสที่เฝ้าดูการกระทำของหลี่ฟานมาตั้งแต่ต้น พวกเธอรู้ดีว่าหลังจากนี้ มันจะเกิดอะไรขึ้นกับพวกเธอ

แม้ว่าพวกเธอจะสามารถหลบหนีการจับกุมของกองทัพเรือและรัฐบาลโลกไปได้ แต่พวกเธอก็คงจะต้องใช้ชีวิตโดยการปกปิดตัวตนไปได้ตลอดชีวิตเท่านั้น

“ในเมื่อพวกเธอเห็นด้วยกับตัวเลือกนี้ ฉันจะส่งพวกเธอไปที่เดรสโรซ่าก่อน”

หลังจากรับรู้การตัดสินใจของทาสทุกคน หลี่ฟานก็พยักหน้าและบอกให้พวกเธอเดินไปหาคุมะทีละคน

หญิงสาวที่สวมชุดเต้นรำและมีแผ่นหลังที่เรียวงาม ได้โค้งคำนับให้กับหลี่ฟาน ก่อนที่จะเดินไปหาคุมะเป็นคนแรก

อย่างไรก็ตาม ก่อนที่เธอจะได้ก้าวเดินออกไปถึงสองก้าว เธอก็ได้ถูกหลี่ฟานหยุดเอาไว้

“มีอะไรหรอคุณหลี่ฟาน?” หญิงสาวที่ถูกเรียก หันมาด้วยความกลัวขณะมองไปที่หลี่ฟาน

แม้ว่าเธอจะรู้ว่าหลี่ฟานกำลังช่วยเหลือตัวเธอและทาสคนอื่นๆ แต่เนื่องจากพลังและอิทธิพลของหลี่ฟาน เธอจึงมีความกลัวต่อหลี่ฟานอยู่เล็กน้อย

“ฉันลืมทำบางอย่าง เธอช่วยหันหลังมาให้ฉันหน่อย” หลี่ฟานพูดกับเธอ

“หันหลัง?” แม้ว่าหญิงสาวจะงุนงง แต่เธอก็พยักหน้าและหันหลังให้กับหลี่ฟาน

‘นี่คือตราประทับทาสของมังกรฟ้า?’ มองดูตราประทับที่น่าเกลียดบนแผ่นหลังของหญิงสาว หลี่ฟานก็เลิกคิ้วขึ้นขณะเอื้อมมือออกไปและกดมัน

หลังจากสัมผัสไปที่แผ่นหลังของหญิงสาว หลี่ฟานก็รู้สึกได้อย่างชัดเจนว่าร่างกายของเธอเริ่มสั่นเล็กน้อย

ผ่านตราประทับทาส หลี่ฟานสามารถรู้สึกได้ถึงความเจ็บปวดของหญิงสาว ที่เธอมีให้กับมัน

“หลี่ฟาน เจ้ากำลังจะทำอะไร!” ที่เกาะอมาซอล ลิลลี่ จักรพรรดินีโจรสลัด โบอา แฮนค็อก ลุกขึ้นยืนจากเก้าอี้งูของเธอ

เมื่อเธอเห็นว่าหลี่ฟาน ยื่นมือออกไปสัมผัสตราประทับทาสของหญิงสาวที่สวมชุดเต้นรำ คิ้วที่สวยงามของแฮนค็อกก็ขมวดเข้าหากันในทันที

ในตอนที่พวกเธอยังเด็ก แฮนค็อกและน้องสาวทั้งสองคนของเธอ ได้ถูกประทับตราทาสนี้ลงไปบนแผ่นหลัง และตราประทับนี้ก็เป็นความเจ็บปวดที่สุดในชีวิตของพวกเธอ!

และแม้ว่าเธอจะได้กลายเป็นจักรพรรดินีของเกาะอมาซอล ลิลลี่แล้ว แต่แฮนค็อกก็มักจะฝันร้ายเพราะตราประทับบนแผ่นหลังนี้อยู่บ่อยๆ

ด้วยเหตุผลนี้เอง แฮนค็อกจึงห้ามทุกคนบนเกาะยกเว้นน้องสาวทั้งสองของเธอ ไม่ให้เข้ามาใกล้วังขณะที่เธอกำลังอาบน้ำ

ด้านข้างแฮนค็อก น้องสาวของเธอ ‘โบอา มารีโกลด์’ ขมวดคิ้ว และเมื่อเธอต้องการจะพูดอะไรบางอย่างออกมา

เธอก็เห็นว่ามือของหลี่ฟาน ที่กำลังแตะอยู่บนแผ่นหลังของหญิงสาวที่สวมชุดเต้นรำ กำลังเรืองแสงสีเขียวออกมา

และภายใต้แสงสีเขียวนี้ ตราประทับทาสที่น่าเกลียดบนแผ่นหลังของเธอก็ค่อยๆ จางหายไป

ไม่กี่วินาทีต่อมา แผ่นหลังของหญิงสาวที่สวมชุดเต้นรำ ก็ฟื้นคืนสู่สภาพเดิมที่เรียบเนียนเหมือนเคย

“ท่านพี่! ท่านพี่! ฉันตาฝาดไปรึเปล่า!” มารีโกลด์หันไปมองพี่สาวของเธอ

และเธอก็พบว่าแฮนค็อกกำลังอ้าปากกว้างออกมาเล็กน้อย ในขณะที่ดวงตาของเธอกำลังจ้องมองไปที่ภาพในรายการทองคำ

เห็นได้ชัดว่าเธอกำลังเต็มไปด้วยความตกใจ!

“เอาล่ะ ฉันลบตราประทับทาสของเธอออกเรียบร้อย เธอไปได้แล้ว” หลี่ฟานดึงมือของเขากลับมา ขณะพูดกับหญิงสาวเบาๆ

“ลบตราประทับทาส?!” หญิงสาวที่สวมชุดเต้นรำ หันกลับมามองหลี่ฟานด้วยความประหลาดใจ และเห็นว่าทาสคนอื่นๆ กำลังมองมาที่เธอและหลี่ฟานด้วยความตื่นเต้น

หลี่ฟานพยักหน้า แล้วหันไปมองทาสคนอื่นๆ

“ต่อก็ถึงตาพวกเธอทุกคนแล้ว”

หลี่ฟานยกมือขวาขึ้น และแสงสีเขียวที่เต็มไปด้วยจักระของนินจาแพทย์ ก็พุ่งออกมาจากมือของเขาราวกับริบบิ้น และพากันลอยไปยังตำแหน่งตราประทับบนร่างกายของทาสแต่ละคน ราวกับมีชีวิต!

ไม่กี่วินาทีต่อมา ภายใต้การจ้องมองของหญิงสาวที่สวมชุดเต้นรำ ตราประทับทาสที่อยู่บนร่างกายของทาสทุกคน ก็ได้หายไป ราวกับว่ามันไม่เคยมีอยู่บนร่างกายของพวกเธอมาก่อน

ในช่วงเวลานี้ ทาสทั้งหมดพากันกอดกัน หรือไม่ก็ตะโกนออกมาด้วยความตื่นเต้น

“ขอบคุณ! คุณหลี่ฟาน! ขอบคุณมาก!”

หญิงสาวที่สวมชุดเต้นรำ โค้งคำนับให้กับหลี่ฟานอีกครั้ง และกล่าวขอบคุณเขาอย่างจริงใจ

“ไม่ต้องขอบคุณฉันหรอก” หลี่ฟานยิ้ม

"ตอนนี้ ฉันควบคุมคุมะมานานแล้ว มันคงไม่ดีเท่าไหร่นักที่จะทำการควบคุมเขาแบบนี้ต่อไป”

“หลังจากไปถึงที่เดรซโรซ่าแล้ว ฉันก็ขอให้พวกเธอมีชีวิตที่ดีขึ้นแล้วกันนะ”

“ถ้ามีอะไรที่ต้องการ ก็ให้ไปหาลูกศิษย์ของฉัน รีเบคก้า”

“ฉันเชื่อว่าเธอจะต้องช่วยพวกเธออย่างแน่นอน”

หลังจากพูดจบ หลี่ฟานก็หันไปมองที่คุมะ

ภายใต้อำนาจของเนตรวงแหวน คุมะก็เปรียบเสมือนกับหุ่นยนต์ และทำตามความต้องการของหลี่ฟานอย่างมีประสิทธิภาพ โดยทำการส่งทาสทั้งหมดไปที่เดรซโรซ่าทีละคน

…