ตอนที่ 160 ฉันพ่ายแพ้ด้วยหมัดนี้

— [ อันดับศิลปะการต่อสู้ ] อันดับที่ 3 [ หมัดมังกรผงาดโรซัน ] ผู้ใช้ หลี่ฟาน — 

— เผาไหม้พลังงานคอสโม่ในร่างกาย พร้อมกับรวบรวมพลังทั้งร่างเอาไว้ที่หมัดขวา ก่อนที่จะเหวี่ยงหมัดอันทรงพลังออกไป ทำให้เกิดเป็นมังกรสีน้ำเงินขนาดใหญ่ ที่สามารถพุ่งฝ่าน้ำตกที่มีความสูงกว่า 3000 เมตรขึ้นไปได้! — 

[ราชานรก เรย์ลี่: มันคือพลังอีกอย่างที่คล้ายกับฮาคิสินะ ชื่อของพลังแบบใหม่ได้ปรากฏออกมาอีกแล้ว เหมือนกับพลังจักระที่ปรากฏขึ้นมาก่อนหน้านี้ ]

[ราชสีห์ทองคำ ชิกิ: พลังคอสโม่? หลี่ฟานไปเรียนรู้พลังนี้มาจากที่ไหนกัน? ]

[ผมแดง แชงค์: เดี๋ยวก่อน ตั้งแต่เมื่อไหร่กันที่พลเรือโทการ์ปต่อสู้กับหลี่ฟาน! แถมเขาก็ยังพ่ายแพ้ให้กับ [ หมัดมังกรผงาดโรซัน ] ด้วย!? ]

[ชาร์ล็อตต์ สมูทตี้: มันน่าทึ่งมาก แม้แต่วีรบุรุษของกองทัพเรือ ก็ยังสามารถที่จะเอาชนะได้ด้วยการโจมตีเพียงครั้งเดียว สมกับที่เป็นคุณหลี่ฟานจริงๆ

ดูเหมือนว่านอกจากนอกจากวิชาดาบแล้ว การเรียนรู้ศิลปะการต่อสู้จากคุณหลี่ฟาน ก็ยังเป็นตัวเลือกที่ยอดเยี่ยมเหมือนกัน ]

[บิ๊กมัม ชาร์ล็อตต์ หลินหลิน: หลี่ฟานเคยเอาชนะตาเหยี่ยวด้วยการเคลื่อนไหวเพียงครั้งเดียว [ นางแอ่นหวนกลับ ]  รายการทองคำช่างเลือกฉายการสาธิตได้ดีจริงๆ ]

‘แม้แต่การ์ปก็ยังพ่ายแพ้ด้วยการเคลื่อนไหวเพียงครั้งเดียวงั้นเหรอ?’ บิ๊กมัมขมวดคิ้วเล็กน้อย

สำหรับการ์ป บิ๊กมัมรู้จักพลังของเขาค่อนข้างดี และเพียงแค่ได้ดูการต่อสู้ของเขากับหลี่ฟาน เธอก็รู้ดีว่า [ หมัดเหล็ก ] ของการ์ปนั้น ทรงพลังถึงขนาดไหน

และแม้แต่ตัวของเธอเอง ก็ยังไม่เคยที่จะเอาชนะการ์ปได้อย่างง่ายดายแบบนี้

‘หลี่ฟาน… นายมันเป็นสัตว์ประหลาด’

กองบัญชาการกองทัพเรือ

“เวรเอ้ย ทำไมรายการทองคำถึงแสดงการสาธิตแบบนี้ออกมาเนี่ย!!!” เซ็นโกคุคำราม

“มันต้องมีเหตการณ์อื่นๆ ที่หลี่ฟานใช้วิชานี้อยู่สิ แต่แล้วทำไม มันถึงเอาเหตการณ์ที่การ์ปพ่ายแพ้ออกมาแสดงเป็นการสาธิตกันล่ะ!!”

สำหรับเรื่องที่การ์ปพ่ายแพ้ให้กับหลี่ฟาน เซ็นโกคุได้ทำการปิดข่าวนี้ทั้งหมดเอาไว้ และมันก็ไม่สามารถที่จะเปิดเผยออกไปได้

วีรบุรุษผู้สง่างามของกองทัพเรือ ผู้ที่เคยไล่ตามราชาโจรสลัด โรเจอร์ไปทั่วโลก กลับต้องมาพ่ายแพ้ให้กับเด็กหนุ่มอย่างหลี่ฟาน!

หากพวกโจรสลัดได้เห็นสิ่งนี้ มันก็จะยิ่งทำให้พวกเขาอาละวาดมากยิ่งขึ้นเท่านั้น

เพราะแม้ว่าการ์ปจะพ่ายแพ้ให้กับหลี่ฟาน แต่หลี่ฟานก็ยังเป็นคนที่แข็งแกร่งมากๆ

และถึงมันจะแบบนั้น แต่พวกโจรสลัดมันจะสนใจเรื่องพวกนี้ด้วยงั้นหรอ?

ความจริงที่ว่าวีรบุรุษของกองทัพเรือพ่ายแพ้ด้วยหมัดเดียว ก็คงจะทำให้พวกมันรู้สึกตื่นเต้นจนบ้าคลั่ง!

ในขณะเดียวกัน ผู้ใช้ศิลปะการต่อสู้ในท้องทะเลทุกคนก็กำลังอยู่ในความตื่นเต้น

สำหรับที่ผ่านมา ผู้คนส่วนใหญ่ที่ออกทะเลตามหาโรงฝึกของหลี่ฟาน ก็ล้วนแต่เป็นนักดาบกันทั้งนั้น

แต่ตอนนี้ เมื่อพวกเขาเห็นศิลปะการต่อสู้ของหลี่ฟาน ผู้ใช้ศิลปะการต่อสู้หลายคนก็ตัดสินใจออกทะเล เพื่อไปค้นหาโรงฝึกของหลี่ฟานด้วย!

[ราชานรก เรย์ลี่: การ์ป หมัดนั้นของหลี่ฟาน มันเป็นยังไงบ้าง? ]

[หมัดเหล็ก การ์ป: ชิ๊! ถ้านายอยากรู้ นายก็ลองไปท้าสู้กับหลี่ฟานดูสิ ผู้ชายคนนั้นทำให้ฉันต้องรู้สึกเจ็บหน้าอกไปตั้งหลายวัน! ]

[ราชสีห์ทองคำ ชิกิ: เหอะ! สามารถทำให้การ์ปได้รับบาดเจ็บไปได้หลายวัน วิชานี้คู่ควรกับอันดับสามใน [ อันดับศิลปะการต่อสู้ ] แล้ว เพียงแต่ว่า ถ้าอันดับสามยังมีพลังที่แข็งแกร่งถึงขนาดนี้? แล้วสองอันดับแรกล่ะ? ]

[ชาร์ล็อตต์ สมูทตี้: ฉันมั่นใจได้เลยว่า สองอันดับแรกใน [ อันดับศิลปะการต่อสู้ ] จะต้องเป็นของคุณหลี่ฟาน! ]

ทันทีที่ข้อความของชาร์ล็อตต์ สมูทตี้ หายไป [ อันดับศิลปะการต่อสู้ ] อันดับที่ 2 ก็ปรากฎขึ้นทันที

— [ อันดับศิลปะการต่อสู้ ] อันดับที่ 2 [ หมัดร้อยมังกรสังหาร ] ผู้ใช้ หลี่ฟาน — 

— รวมรวมพลังคอสโม่ภายในร่างกาย และระเบิดมันออกมาอย่างถึงขีดสุด ก่อนที่จะปลดปล่อยออกมาเป็นปราณมังกรนับร้อยตัว และยิ่งใช้พลังคอสโม่มากเท่าไหร่ มังกรที่ปล่อยออกมาก็จะมีมากขึ้นเท่านั้น —

— หมัดร้อยมังกรสังหาร มีระยะการโจมตีกว้าง พร้อมกับความสามารถในการติดตามคู่ต่อสู้ และต้องใช้พลังคอสโม่ที่สูงมากในการแสดงมันออกมา —

ภาพในรายการทองคำได้เปลี่ยนไป หลี่ฟานในตอนนี้กำลังยืนอยู่ต่อหน้าภูเขาลูกหนึ่ง

จากนั้น เขาก็ทำการยกมือขึ้นมา ผ่านไปไม่นานนัก มังกรทองคำหลายร้อยตัวก็บินออกมาจากร่างของเขา และก่อตัวขึ้นเป็นฝูงมังกรทองที่ครอบคลุมไปทั่วหลายร้อยเมตร พากันพุ่งเข้าใส่ภูเขาที่อยู่ตรงหน้า

*ตู้ม!! *ตู้ม!! *ตู้ม!! *ตู้ม!!

ภายใต้ประกายแสงวาบวาบ ด้วยการสั่นของแผ่นดินและภูเขา ทำให้ภูเขาสูงตระหง่านที่อยู่ตรงหน้าของหลี่ฟาน ถูกบดขยี้ออกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยภายในเวลาเพียงสิบวินาที

[หมัดเหล็ก การ์ป: นี่… มันเป็นเรื่องบ้าอะไรกัน? ทำไมมันถึงมีศิลปะการต่อสู้แบบนี้อยู่ด้วย? ]

การ์ปตกตะลึงกับภาพที่กำลังถูกหยุดเอาไว้ เพียงแค่มังกรตัวเดียวมันก็สามารถที่จะจัดการกับเขาได้แล้ว และตอนนี้มันกลับมีมังกรหลายร้อยตัว

ถ้าหลี่ฟานใช้วิชานี้กับเขาในตอนนั้น การ์ปก็รู้สึกว่าเขาก็อาจจะได้ไปพบกับโรเจอร์ก็ได้

“ฮ่าๆๆ ฉันคิดไม่ถึงจริงๆ ว่ามันจะมีศิลปะการต่อสู้แบบนี้อยู่ในโลกด้วย!” การ์ปหัวเราะเสียงดัง

ส่วนไคโดที่กำลังยืนอยู่หน้าประตูโรงฝึกของหลี่ฟาน เปลือกตาของเขาก็ได้กระตุกขึ้นรัวๆ ในขณะที่กำลังมองไปที่การสาธิตในรายการทองคำ

ดูเหมือนว่า เขากำลังเห็นภาพของตัวเองที่กลายร่างเป็นมังกร กำลังถูกฝูงมังกรของหลี่ฟานไล่ตาม

'ชั้นไม่สามารถเป็นศัตรูกับหลี่ฟานได้! และจะต้องพยายามทำดีกับเขาเอาไว้!' ดวงตาของไคโดในตอนนี้ ดูแข็งกร้าวมากกว่าที่เคย

“ยามาโมโตะ เปิดประตูออกมาเถอะ”

“ก่อนหน้านี้มันเป็นความผิดของชั้นเอง พวกเรามาคุยกันแบบพ่อลูกเถอะ”

ไคโดตะโกนไปที่ประตู น้ำเสียงของเขาดูน่าสังเวช และดูเหมือนกับว่ากำลังร้องไห้ ราวกับเขาเป็นชายชราที่ลูกของตัวเองทอดทิ้ง

ด้านในโรงฝึก หน้าผากเรียบๆ ของยามาโตะ ได้ปรากฏรอยย่นขึ้นมาเป็นจำนวนมาก และเพราะความโกรธ เธอถึงกับใช้ความสามารถของผลปีศาจออกมาโดยไม่รู้ตัว ทำให้ตัวเธอกลายร่างเป็นมนุษย์มังกร

“ใจเย็นๆ ยามาโตะ สงบสติอารมณ์เอาไว้ เธอต้องเชื่อฟังคำสั่งของอาจารย์หลี่ฟานสิ”

“ใช่แล้ว เธอต้องรอไปก่อน รอจนกว่าเธอจะได้รับรางวัลของเธอ หลังจากนั้นค่อยขับไล่ไอ้สารเลวนี่ออกไปด้วยความได้เปรียบอย่างท่วมท้น”

“หายใจเข้าลึกๆ หายใจเข้าลึกๆ ทำใจให้เย็นเข้าไว้”

เมื่อเห็นยามาโตะที่พยายามควบคุมอารมณ์ของตัวเอง วีวี่และเบลเมลก็อดที่จะหัวเราะออกมาไม่ได้

“ฮิๆ มีใครที่จะเป็นเหมือนเธอไหมเนี่ย”

“อย่าขำสิวีวี่ ตอนนี้ ยามาโตะกำลังพยายามควบคุมตัวเอง ไม่ให้ออกไปต่อสู้กับไคโดอย่างเต็มที่อยู่นะ”

หลังจากที่ได้ยินเสียงหัวเราะที่ดังออกมา ยามาโตะก็เหลือบมองไปที่วีวี่และเบลเมลอย่างไม่พอใจ

“ขอโทษนะยามาโตะ มันเป็นเพราะเธอน่ารักมากเกินไป” เบลเมลโบกมือไปมา

เนื่องจากความสัมพันธ์ระหว่างยามาโตะ นามิ และโนจิโกะ เบลเมลจึงให้ความสนใจกับยามาโตะเป็นอย่างมาก

“พวกเธอสองคนเนี่ย...” ยามาโตะถอนหายใจ ก่อนที่จะเงยหน้าขึ้นไปมองรายการทองคำ

“ฉันก็ตกใจมากจริงๆ อาจารย์หลี่ฟานมีศิลปะการต่อสู้อย่าง [ หมัดมังกรผงาดโรซัน ] และ [ หมัดร้อยมังกรสังการ ] ซ่อนอยู่ด้วย หลังจากที่ฉันกลับไปแล้ว ฉันต้องขอให้เขาสอนวิชาพวกนี้ให้กับฉันให้ได้”

“แต่ก่อนหน้านั้น ฉันต้องเชื่อฟังคำพูดของอาจารย์หลี่ฟานก่อน หลังจากที่ได้รับรางวัลของฉันแล้ว ฉันถึงจะสามารถออกไปจัดการกับไคโดได้”

“มิฉะนั้น ถ้าอาจารย์หลี่ฟานไม่พอใจ และไม่สอนวิชาพวกนี้ให้กับฉันขึ้นมา มันก็คงจะแย่มากๆ”

“พลังคอสโม่! แค่ชื่อของมันก็ดูสุดยอดมากๆ แล้ว”

ขณะพูด ยามาโตะก็อดไม่ได้ที่จะนึกถึงภาพของตัวเอง ที่กำลังมังกรปลดปล่อยมังกรนับร้อยตัวออกไปด้วยการโบกมือ

“ยามาโตะ เธอช่วยฉันพูดคุยกับหลี่ฟานหน่อยได้ไหม?”

“ฉันสามารถเป็นลูกศิษย์ของเขาได้นะ จากความสัมพันธ์ทางสายเลือดของพวกเรา เธอคงจะไม่ใจร้ายเกินไปที่จะไม่บอกที่ตั้งของโรงฝึกอื่นๆ ของหลี่ฟานให้ชั้นรู้หรอกใช่ไหม?”

ด้านนอกประตู เสียงของไคโดได้ดังเข้ามาภายในโรงฝึก

“บ้าเอ้ย! ฉันจะออกไปจัดการกับแกเดี๋ยวนี้เลย! ไอ้สารเลว!” ยามาโตะคำราม และต้องการเปิดประตูด้วยกระบองที่อยู่ในมือของเธอ

วีวี่ที่อยู่ด้านข้างจึงเอื้อมมือออกไปอย่างรวดเร็ว และคว้าร่างของเธอเอาไว้

…