ตอนที่ 155 รีเบคก้าปรากฏตัว

คำพูดแบบสุ่มของหลี่ฟาน ทำให้ผู้คนทั่วโลกสงสัยเกี่ยวกับตัวตนของอิมมากยิ่งขึ้น

และในรายการทองคำ ทหารเรือมากมายที่อยู่ในรายชื่อ ต่างพากันถามคำถามนี้กับห้าผู้เฒ่า

นอกจากนี้ มันยังมีคำถามที่ถามถึงอิมโดยตรงอีกด้วย

แต่ทั้งคู่ก็เลือกที่จะเงียบ

หลังจากนั้นไม่กี่นาที รายการทองคำก็ได้ทำการประกาศอันดับต่อไปออกมา

— [ อันดับศิลปะการต่อสู้ ] อันดับที่ 5 [ ชุนโค (ยุทธพริบตา) ] ผู้ใช้ หลี่ฟาน, รีเบคก้า —

— เป็นวิชาที่ผสมผสานวิถีมาร (คิโด) กับการต่อสู้ด้วยมือเปล่า (ฮาคุดะ) เข้าด้วยกัน ทำให้สามารถดึงอนุวิญญาณออกมาจากร่างได้อย่างมหาศาล

จนปรากฏเป็นเหมือนสายฟ้าขึ้นทั่วร่าง พร้อมกับทำการเพิ่มความเร็วในการโจมตีและพลังทำลายให้มากยิ่งขึ้น —

ทันทีที่การสาธิตเริ่มต้นขึ้น มันก็เป็นภาพของหลี่ฟานและรีเบคก้า ที่กำลังต่อสู้กันด้วยชุนโคของตัวเอง

ทั้งสองคนต่างก็ยืนอยู่บนน้ำทะเล พวกเขาละทิ้งการป้องกันอย่างสมบูรณ์ และโจมตีซึ่งกันและกันด้วยมือที่ไหม้เกรียมไปด้วยแสงสายฟ้า

และเนื่องจากความเข้มข้นของพลังทั้งสองฝ่าย น้ำทะเลโดยรอบจึงพากันระเหยออกไป แต่ชุดที่พวกเขาสวมอยู่กลับไม่เป็นอะไร เพราะมันเป็นชุดที่หลี่ฟานเตรียมเอาไว้สำหรับการฝึกฝนชุนโคโดยเฉพาะ

[หมัดเหล็ก การ์ป: มันเป็นภาพของหลี่ฟาน และเด็กผู้หญิงคนก็ควรจะเป็น ‘รีเบคก้า’ ที่อยู่ในอันดับร่วมกันกับเขา ถ้าอย่างนั้นมันก็หมายความว่า เด็กผู้หญิงคนนี้เป็นลูกศิษย์ของหลี่ฟานใช่ไหม? ]

[ผมแดง แชงค์: มันควรจะเป็นอย่างนั้น หลี่ฟานน่าจะกำลังสอนรีเบคก้าให้เรียนรู้ศิลปะการต่อสู้ที่เรียกว่า [ ชุนโค ] อยู่ มิฉะนั้น ด้วยพลังของหลี่ฟาน สาวน้อยคนนี้ก็คงจะไม่สามารถต่อสู้กับหลี่ฟานได้นานถึงขนาดนี้ ]

[ร้อยอสูร ไคโด: เหอะ! หลี่ฟานคนนี้ เขายังมีหมัดและพลังเท้าที่ทรงพลังอยู่ด้วย ]

[ชายชาตรีแห่งท้องทะเล จินเบ: มันเป็นพลังที่น่ากลัวมาก น้ำทะเลระเหยเพียงเพราะพลังที่รั่วไหลออกมาจากการต่อสู้ของพวกเขา ฉันกลัวว่าแม้แต่ [ คาราเต้มนุษย์เงือก ] ก็คงจะไม่สามารถเทียบได้กับวิชานี้ได้ ]

[ราชานรก เรย์ลี่: ฉันมีลางสังหรณ์ว่าอันดับหนึ่งใน [ อันดับศิลปะการต่อสู้ ] จะต้องตกเป็นของหลี่ฟานอีกครั้ง ฮ่าๆๆ ]

ในขณะนี้ ไม่ว่าใครก็ตามที่มีสายตาที่เฉียบแหลม พวกเขาก็สามารถเห็นได้ว่า [ ชุนโค ] ซึ่งเป็นวิชาที่พัฒนาโดย “ชิโฮอิน โยรุอิจิ” เป็นวิชาการต่อสู้ที่ทรงพลังอย่างยิ่ง!

แม้ว่ารีเบคก้า จะห่างไกลจากความสามารถในการใช้วิชานี้ ให้เหมือนกับที่ “ชิโฮอิน โยรุอิจิ” ใช้ แต่เธอก็ยังสามารถแสดงพลังของการเคลื่อนไหวที่รวดเร็วได้!

เดรสโรซ่า

ไวโอเล็ต, อดีตราชาริคุ, ไซรัส และคนอื่นๆ กำลังมองไปที่รีเบคก้าในรายการทองคำด้วยใบหน้าที่ตกตะลึง

'รีเบคก้า เธอเป็นคนที่เข้าไปในโรงฝึกแห่งนั้นเป็นคนแรกใช่ไหม'

'ดีมาก… เดรสโรซ่ารอดแล้ว '

ไวโอเล็ตตื่นเต้นมากจนน้ำตาไหล

ในขั้นต้น เธอวางแผนที่จะไปเป็นลูกศิษย์ของหลี่ฟาน แต่หลังจากที่เธอถูกโดฟลามิงโก้หยุดเอาไว้ และเขาก็ได้เดินทางไปที่โรงฝึกของหลี่ฟานด้วยตัวเอง ไวโอเล็ตก็หมดหวังทันที

แต่เมื่อได้เห็นฉากนี้ในรายการทองคำ ไวโอเล็ตก็รู้ได้ทันทีว่าแนการของโฟลามิงโก้ล้มเหลวแล้ว!

ในโรงยิมของเดรซโรซ่า รีเบคก้าได้กลายเป็นลูกศิษย์ของโรงฝึกนั้นไปตั้งนานแล้ว!

“ถึงเวลาแล้ว สหายข้า!” ทหารของเล่นไซรัส กำลังยืนอยู่บนแท่นสูง ขณะตะโกนบอกผู้สนับสนุนของราชาริคุที่อยู่ด้านล่าง

“อย่างที่พวกนายได้เห็น หลานสาวของราชาริคุ รีเบคก้าได้กลายเป็นลูกศิษย์ของคุณหลี่ฟาน!”

“และพวกนายก็ได้เห็นพลังของรีเบคก้าด้วยตาของตัวเองแล้ว ถ้าพวกเรามีเธออยู่ รวมไปถึงอิทธิพลของคุณหลี่ฟาน การปฏิวัติของพวกเราก็จะประสบความสำเร็จอย่างแน่นอน!”

“ตอนนี้ ชื่อและรูปลักษณ์ของรีเบคก้าได้ถูกเปิดเผยแล้ว แม้ว่าเวลาจะผ่านไปหลายปี แต่ผู้คนจากดองกิโฮเต้ แฟมิลี่ก็อาจจะยังจดจำเธอได้”

“ถึงเวลาที่เราจะต้องเริ่มโจมตีแล้ว ตอนนี้ ได้โปรดออกไปพร้อมกับฉัน และเตรียมที่จะนำประเทศของพวกเรากลับคืนมา!”

หลังจากที่ไซรัสพูดจบ ผู้สนับสนุนของราชาริคุก็ต่างก็ยกมือขึ้นและตะโกนโห่ร้องทีละคน

อีกด้านหนึ่ง ในโรงฝึกของหลี่ฟาน

ไดอาแมนเต้ที่ยืนอยู่ข้างหลังโดฟลามิงโก้ กำลังขมวดคิ้วแน่น

‘ฉันไม่รู้ว่าทำไม แต่ฉันรู้สึกคุ้นเคยกับรูปลักษณ์ของรีเบคก้า?’

หลังจากคิดดูดีๆ แล้ว ใบหน้าของรีเบคก้าก็ค่อยๆ ซ้อนทับกับใบหน้าของ ‘สการ์เล็ตต์’ แม่ของเธอที่เขาได้ฆ่าไป

‘ไม่ มันต้องไม่ใช่ผู้หญิงคนนั้น!’

‘ผู้หญิงคนนั้นตายไปแล้ว และหลี่ฟานจะไม่ชุบชีวิตเธอขึ้นมาเป็นพิเศษ เพื่อยอมรับเธอเป็นลูกศิษย์ของเขา’

‘ถ้าอย่างนั้น มันก็หมายความว่า ผู้หญิงคนนี้เป็นลูกสาวเธอ?!’

เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ได้ ไดอาแมนเต้ก็ก้มหัวของเขาลง และบอกการคาดเดาของเขาให้โดฟลามิงโก้ฟังอย่างเงียบๆ

ทันใดนั้น สีหน้าของโดฟลามิงโก้ก็ดูน่าเกลียดมาก

เมื่อเขานึกถึงป้ายชื่อของลูกศิษย์ที่หลี่ฟานซ่อนเอาไว้ โดฟลามิงโก้รู้สึกว่าเขาไม่สามารถนั่งนิ่งๆ อยู่ที่นี่ได้อีกต่อไปแล้ว

“ฟุ ฟุ ฟุ หลี่ฟาน คุณมีลูกศิษย์ที่ดีจริงๆ”

“จู่ๆ ฉันก็นึกขึ้นได้ว่ายังมีงานที่ต้องทำ เพราะงั้นฉันคงต้องขอตัวกลับก่อน”

พูดจบ โดฟลามิงโก้ก็ลุกขึ้นยืน และวางแผนที่จะเดินไปที่ประตู

"หืม? จะไม่อยู่ดูด้วยกันจนจบงั้นหรอ?” หลี่ฟานยิ้ม

“ไม่ต้องหรอก เอาไว้พวกเราค่อยมาพูดคุยเรื่องนี้กันทีหลังก็ได้” พูดจบ โดฟลามิงโก้ก็หันหลังกลับไปโดยไม่ลังเล และเดินออกไปจากโรงฝึกทันที

ส่วนไดอาแมนเต้และชูก้า ก็เดินตามหลังเขามาติดๆ

"อาจารย์หลี่ฟาน คุณจะไม่หยุดพวกเขาออกไปเหรอ?” โนจิโกะพูดอย่างลังเล

“แล้วพวกเราจะทำยังไง ถ้าเขากลับไปทำสิ่งที่เลวร้ายกับครอบครัวของรีเบคก้ากันล่ะ?”

“ไม่ต้องห่วง เขาออกไปได้ไม่ไกลหรอก” หลี่ฟานส่ายหัว และมองดูโดฟลามิงโก้ที่กำลังรีบวิ่งกลับไปที่ปราสาทด้วยความรวดเร็ว

*แก็ก!

ทันใดนั้น เสียงของประตูที่ถูกผลักเปิดออก ก็ดังเข้ามาในหูของหลี่ฟานและคนอื่นๆ

ก้าวออกมาจากประตู มองไปที่หลี่ฟาน รีเบคก้าก็มีรอยยิ้มที่อ่อนหวาน

“อาจารย์หลี่ฟาน การฝึกฝนของฉันจบลงแล้ว”

“ขออภัย ฉันไม่สามารถเรียนรู้รูปแบบลับได้ แต่ฉันมีความเข้าใจในรูปแบบทั้ง 3 อย่างสมบูรณ์แบบแล้ว”

หลี่ฟานพยักหน้า “ดีมาก มันมีคู่ต่อสู้ที่เหมาะสมกับเธออยู่ข้างนอกโรงฝึกพอดี”

“เธอลองออกไปดูสิ”

หลังจากได้ยินคำพูดของหลี่ฟาน รีเบคก้าก็รู้สึกสับสนเล็กน้อย

“รีเบคก้า นี่มันเยี่ยมมาก เธออกมาได้ทันเวลาพอดี!” ในเวลานี้ โนจิโกะมองไปที่รีเบคก้า ที่พึ่งจะเดินออกมาห้องศักดิ์สิทธิ์ด้วยความประหลาดใจ

หลังจากนั้นโนจิโกะก็รีบเดินไปหารีเบคก้า และรีบพูดเกี่ยวกับการมาถึงของโดฟลามิงโก้ให้เธอฟัง

…