บทที่ 113 ไคโดกับโอกาส
ติดตามเป็นกำลังใจให้ผู้แปลได้ที่แฟนเพจ:BamแปลNiyay
บทที่ 113 ไคโดกับโอกาส
ไคโดที่เมาอยู่ ผมแดงตอนโกรธ หนวดขาวที่สูญเสียลูกชายของเขา และแม่ใหญ่ที่กำลังหิว อาจเป็นตัวละครที่อันตรายที่สุดในิวเวิลด์ แต่นั่นก็เป็นเวลาอีกหลายปีต่อมา ตอนนี้ผมแดงยังคงเป็นเพียงเด็กฝึกหัดธรรมดาๆ
ในทางกลับกัน ชาร์ล็อตต์หลินหลินยังไม่ยอมจำนนต่อความอยากอาหารของเธออย่างสมบูรณ์ เมื่อเธอไม่ได้อยู่ภายใต้อิทธิพลของความผิดปกติในการกินของเธอ เธอก็ยังสามารถควบคุมตัวเองได้
ที่นี่คือเกาะโฮลเค้กเกาะหลักของอาณาจักรทอตโตะแลนด์ และดินแดนของเธอ อะไรก็ตามที่เกิดขึ้นที่นี่เป็นการตบหน้าเธอโดยตรง
“คาตาคุริ ดูแลน้องสาวทั้งสองของลูกด้วย สตรูเซล โปรดต้อนรับแขกแทนฉันที ซุส โพรมีธีอุส ไปกันเถอะ!”
ชาร์ล็อตต์หลินหลินส่งลูกเล็กๆสองคนของเธอให้กับคาตาคุริ ลูกชายคนที่สองของเธอ แม้ว่าเขาจะเป็นลูกคนที่สาม แต่ความแข็งแกร่งของคาตาคุริก็เหนือกว่าพี่ชายของเขา
เป็นไปไม่ได้ที่จู่ๆเสียงปืนจะดังขึ้นบนเกาะโฮลเค้กโดยไม่มีเหตุผล ไม่ว่าใครจะเป็นผู้กระทำผิด เธอจะทำให้พวกเขาต้องจ่ายสำหรับการขัดขวางงานเลี้ยงน้ำชาของเธอ
ซุสตัวใหญ่ขึ้น และชาร์ล็อตต์หลินหลินก็เหยียบเขาก่อนที่จะบินไปในทิศทางของความโกลาหล
นี่คืองานเลี้ยงน้ำชาของเธอและใครก็ตามที่ปฏิเสธคำเชิญของเธอหรือขัดขวางงานเลี้ยงน้ำชาทำให้เธออับอาย
“เดี๋ยวก่อนครับ แม่ พวกเขาเป็นแขกของแม่ มันจะไม่เหมาะสมสำหรับแม่ที่จะทิ้งพวกเขา ให้ผมไปแทนเถอะ”
ขณะที่ชาร์ล็อตต์หลินหลินกำลังจะออกไปคาตาคุริก็หยุดเธอไว้ เหตุผลของเขาฟังดูดี แต่นั่นไม่ใช่เหตุผลทั้งหมด
เส้นทางที่นำไปสู่ห้องโถงปาร์ตี้คือสถานที่ที่แขกมาถึง และมีเพียงกลุ่มเดียวที่ยังไม่มาคือกลุ่มของโจรสลัดร้อยอสูรซึ่งนำมาโดยเปโรเปรอส
เมื่อไม่นานมานี้เปโรเปรอสได้นำผลไม้กระป๋องกลับมาและควบคู่ไปกับข้อตกลงระหว่างบิ๊กมัมกับไคโด เขาจึงไม่ได้รับการลงโทษอย่างรุนแรง
แต่เพียงเพราะไม่มีอะไรเกิดขึ้นไม่ได้หมายความว่าชาร์ล็อตต์หลินหลินลืมไปแล้ว หากเปรอสเปโรยังคงทำผิดพลาดต่อไป เขาจะต้องถูกลงโทษอย่างรุนแรงอย่างไม่ต้องสงสัย
คาตาคุริต้องการปกป้องสมาชิกทุกคนในครอบครัวชาร์ล็อตต์ ไม่ใช่แค่จากศัตรูแต่รวมถึงชาร์ล็อตต์หลินหลินด้วย
ตราบใดที่ชาร์ล็อตต์หลินหลินไม่ปรากฏตัวที่นั่นโดยตรง ผลกระทบที่เกิดขึ้นมันจะน้อยที่สุด หากศัตรูเป็นคนที่เขาสามารถจัดการได้ เขาสามารถรอจนกว่าจะเสร็จงานเลี้ยงและพูดถึงเรื่องนี้เมื่อเธออารมณ์ดีขึ้น แต่ถ้าเป็นศัตรูแม้เขาจะรับมือไม่ไหว ชาร์ล็อตต์หลินหลินก็จะไม่ให้เปโรเปรอสต้องรับผิดชอบ เหนือสิ่งอื่นใดเขาแข็งแกร่งกว่าเปรอสเปโร
แม้ว่าเปโรเปรอสจะเป็นลูกชายคนโต แต่ผู้คนก็มีความสามารถที่แตกต่างกันและคาตาคุริซึ่งอายุน้อยกว่าเขาสองปีก็ค่อยๆแซงหน้าเขาด้วยความแข็งแกร่ง
“เอาล่ะ งั้นแม่จะปล่อยให้ลูกจัดการเอง อย่าทำให้แม่ผิดหวังนะ คาตาคุริ”
“ไม่ต้องห่วงครับ แม่ ผมจะจัดการมันเอง”
ไม่นานมานี้ เมื่อเขาพาไคโดและคนอื่นๆมาถึงสถานที่แห่งนี้จู่ๆก็มีคนโจมตีพวกเขา
แม้ว่ากำแพงลูกกวาดที่เขาสร้างขึ้นจะปิดกั้นการโจมตี แต่บิ๊กมัมก็ไม่สามารถพลาดความวุ่นวายเช่นนี้ได้ หากเขาไม่สามารถรับมือกับมันได้ดี เขารู้สึกว่าอนาคตของเขาจะสูญเสียไปอีกครั้ง
ก่อนที่เขาจะลงมือ กลุ่มคนที่แต่งตัวประหลาดได้รีบออกไปก่อนแล้ว พวกเขาเป็นส่วนที่เหลือของกลุ่มลอบสังหารค้าอวัยวะ
พวกเขายังมีคนของพวกเขาอยู่ในโลกใต้ดิน ดังนั้นพวกเขาจึงรู้ข่าวว่าบิ๊กมัมจะจัดงานเลี้ยงน้ำชา พวกเขาแทรกซึมเข้าไปอย่างเงียบๆโดยมีเป้าหมายคือกลุ่มโจรสลัดร้อยอสูรเช่นเดียวกับคนอื่นๆจากโลกใต้ดินที่จะเข้าร่วมงานเลี้ยงน้ำชา
การกระทำก่อนหน้านี้ของพวกเขาในการเตะคนที่ล้มลงไปแล้วทำให้การอยู่รอดของพวกเขายากอย่างไม่น่าเชื่อ
เปโรเปรอสตกตะลึงในขณะที่เขามองไปที่ทุกสิ่งที่อยู่ตรงหน้าเขา ใบหน้าของเขาซีดเล็กน้อยและดูเหมือนว่าวิญญาณของเขาจะบินออกไปแล้ว ไม่ใช่เพราะศัตรูแข็งแกร่งเกินไป แต่เป็นเพราะพวกเขาปรากฏตัวในช่วงเวลาที่ไม่เหมาะสมอย่างยิ่ง
ทำไมเขาถึงบอกว่ามันเป็นช่วงเวลาที่ไม่เหมาะสม? เพราะพวกเขาไม่ปรากฏตัวและสร้างปัญหาเมื่อน้องชายของเขาเป็นผู้นำทาง แต่พวกเขาดันกระโดดออกมาเมื่อเขานำทาง
เป้าหมายของพวกเขาไม่ใช่เขา แต่เป็นกลุ่มโจรสลัดร้อยอสูร อย่างไรก็ตาม ผลลัพธ์ยังคงเหมือนเดิม นี่คืออาณาเขตของบิ๊กมัมและการโจมตีแขกของเธอเป็นการยั่วยุที่ชัดเจน
ขณะที่เขามองดูผู้คนเหล่านั้นโจมตี ดวงตาของเปโรเปรอสก็เต็มไปด้วยความโกรธ เห็นได้ชัดว่าคนเหล่านี้พยายามจะฆ่าเขาเช่นกัน
“ผมขออภัยในความไม่สะดวก โปรดไปที่งานเลี้ยงน้ำชาต่อกันเลยครับ ผมจะจัดการเรื่องนี้เอง”
บันไดเลื่อนลูกกวาดขนาดใหญ่ปรากฏขึ้นข้างหลังเขา และเปโรเปรอสส่งสัญญาณให้ทุกคนจากกลุ่มโจรสลัดร้อยอสูรไปร่วมงานเลี้ยงน้ำชากันเลย เขาจะจัดการพวกที่เหลือเอง
การถูกโจมตีที่นี่อยู่ในความคิดของไคโดอยู่แล้ว ตราบใดที่การรับรู้กลิ่นของเซ็ตสึนะไม่ผิด นี่เป็นโอกาสสุดท้ายของพวกเขา
สถานที่จัดงานเลี้ยงน้ำชาอยู่ข้างหน้า แต่การรักษาความปลอดภัยที่แน่นหนาทำให้พวกเขาไม่สามารถแอบเข้าไปได้ เหนือสิ่งอื่นใดพวกเขาไม่มีคำเชิญ นี่เป็นโอกาสสุดท้ายที่พวกเขาจะได้ลงมือทำ
ภายใต้การควบคุมของเปโรเปรอส คลื่นแคนดี้พุ่งเข้าหาผู้โจมตีเหล่านั้นในขณะที่ทหารที่อยู่รอบๆก็เข้ามาใกล้
อย่างไรก็ตาม สมาชิกของโจรสลัดอสูรไม่ได้ก้าวขึ้นบันไดเลื่อนไป ไคโดไม่สนใจศัตรูเช่นนี้ แต่เขามองไปทางเซ็ตสึนะที่อยู่ด้านข้างแทน
“ยัยหนู ศัตรูของเจ้าอยู่ในหมู่พวกเขาใช่หรือไม่?”
“ใช่แล้ว ผู้ชายคนนั้นแหละ ฉันจำกลิ่นเหม็นที่ออกมาจากร่างกายของเขาได้”
“ถ้าอย่างนั้น เธอกล้าที่จะเผยเขี้ยวของเธอให้ศัตรูของเธอเห็นหรือไม่?”
"แน่นอน!" สายฟ้าเกิดขึ้นระหว่างนิ้วของเธอ และถูกกระตุ้นด้วยคำพูดของไคโด เธอจำสิ่งที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้และพุ่งผ่านเปโรเปรอสไป
“คุณไคโด คุณพยายามจะทำอะไรน่ะครับ?” เซราโอราไม่เข้าใจว่าทำไมไคโดถึงพูดแบบนั้น พูดตามตรง มันเป็นวิธีที่พื้นฐานมากและไม่มีประสิทธิภาพในการยั่วยุใครบางคน แต่น่าเสียดายที่เซ็ตสึนะตกหลุมพรางมัน
“ฉันรู้ว่าอาร์เซอุสขอให้นายทำอะไร ไปเลยสิ เด็กหญิงตัวเล็กๆคนนั้นไม่ใช่คู่มือพวกเขา การช่วยชีวิตหญิงสาวที่ตกอยู่ในความทุกข์ยากจะสร้างความประทับใจยาวนานเสมอนะ โวะโรโรโระ”
แม้ว่าเกาะโซวจะไม่ได้ไม่ชอบคนนอก แต่ก็ยังเป็นเรื่องยากสำหรับคนนอกที่จะเป็นกษัตริย์ของพวกเขา เพื่อให้ได้รับการยอมรับจากพลเมือง จำเป็นต้องมีผู้สนับสนุนพื้นเมืองอย่างน้อยหนึ่งคน ไคโดจึงต้องการสร้างโอกาสให้กับพวกเขามากขึ้น
ขนของเซราโอราปะทุขึ้นด้วยสายฟ้าที่รุนแรง การปล่อยสายฟ้าของเซ็ตสึนะเป็นเหมือนประกายไฟเล็กๆเมื่อเทียบกับเซราโอรา เขาเป็นโปเกมอนที่สร้างโดยอาร์เซอุสโดยใช้พลังของศิลาแห่งชีวิตทั้งห้าโดยมีศิลาแห่งอัสนีเป็นแหล่งที่มาหลัก
และโดยธรรมชาติแล้วเขามีความแข็งแกร่งที่จะรับมือกับพลังงานจำนวนมากที่อาร์เซอุสใช้ไป ร่างกายของเขากลายเป็นสายฟ้าแลบ และเขาตามทันเซ็ตสึนะที่พุ่งไปข้างหน้าคว้าคอเสื้อของเธอไว้และยกเธอขึ้น
“เธอยังเด็กอยู่เลยนะ นี่ไม่ใช่การต่อสู้ของเธอหรอก แค่ดูฉันจากด้านหลังเถอะนะ”
