Chapter 25: แลกเปลี่ยนกับโจชัว!
วัลรู้กิจวัตรประจำวันของพ่อเขาเหมือนกับเป็นชีวิตของตัวเอง ในเวลานี้ โจชัวจะอยู่ในห้องทำงาน หมกมุ่นอยู่กับการแสวงหาความรู้ของเขา
ในขณะที่เดินไปตามโถงทางเดินที่คุ้นเคย วัลก็ได้มาหยุดที่หน้าประตูห้องทำงานอันหรูหรา เขาเคาะเบาๆ และส่งเสียงเรียก
“ท่านพ่อ ข้าขอเข้าไปข้างในได้ไหม? ข้ามีเรื่องยากจะพูดคุยกับท่าน”
“แน่นอน เข้ามาสิเจ้าลูกชาย”
เสียงของโจชัวที่ฟังดูมั่นคงและเป็นมิตรได้ตอบรับจากภายในห้อง ตั้งแต่ที่เขาพบว่าวัลได้ถูกปลุกเป็นผู้ใช้สายเลือดแล้ว ทัศนคติที่เขามีต่อวัลก็ได้เปลี่ยนไปในทางที่ดีขึ้น
อย่างไรก็ตาม วัลไม่ได้สนใจ
สำหรับเขา โจชัวก็แค่คนแปลกหน้าอีกคนหนึ่งที่เขาสามารถใช้ประโยชน์ได้อย่างมหาศาล ความสัมพันธ์ที่พวกเขาเคยมีได้ถูกทำลายไปตั้งแต่วินาทีที่โจชัวยืนยันว่าเขาจะยอมเสียสละวัลเพื่อตระกูลแล้ว
วัลเปิดประตูและเดินเข้ามาข้างใน
ห้องทำงานนี้เป็นสิ่งที่พิสูจน์ถึงความรักของโจชัวที่มีให้กับความรู้ ในห้องเต็มเปี่ยมไปด้วยหนังสือและสิ่งประดิษฐ์ต่างๆ พร้อมกับแสงอันนุ่มนวลของโคมไฟตั้งโต๊ะที่คอยให้ความสว่าง
เหมือนเช่นเคยโจชัวนั่งประจำอยู่ที่โต๊ะของเขา
“วัล” โจชัวทักทายอย่างอบอุ่น “ลมอะไรหอบเจ้ามาที่นี่ได้ล่ะ?”
การกล่าวเรียกเขาด้วยชื่อ วัล นั้นมีความหมายที่สำคัญมาก โจชัวได้ให้โอกาสคืนดีและมอบสิทธิพิเศษที่วัลเคยสูญเสียไป นี่คือวิธีที่เขาชายผู้มีอำนาจในเขตชั้นนอกของอาณาจักรวิคตอเรียมานานนับปีมักจะทำ เขาไม่ได้ขอให้คนอื่นต้องการยอมรับความต้องการของเขา เขาแค่บังคับให้อีกฝ่ายยอมรับก็พอ
แต่สิ่งที่เขาไม่สามารถเข้าใจได้ก็คือว่าบาดแผลที่ลึกเกินไป ก็จะทำให้ความไว้ใจแตกสลายเช่นกัน
วัลไม่ได้ลืมการถูกทอดทิ้งที่เขาต้องเคยเจอ
มันจะไม่มีการให้อภัย และไม่มีการปรองดองใดๆ ทั้งนั้น
เขาได้สาบานกับตัวเองเอาไว้อย่างเงียบๆ ใครก็ตามที่เคยทรยศเขาจะถูกขับออกจากวงโคจรของเขาตลอดไป รวมทั้งพ่อของเขาด้วย
สำหรับตอนนี้ วัลยังต้องการใช้ประโยชน์จากเขาอยู่ ซึ่งนี่คือเหตุผลเดียวที่เขายอมพูดกับโจชัว ถ้าโจชัวหมดประโยชน์เมื่อไหร่ วัลก็คงไม่ลังเลที่จะทอดทิ้งเขา
วัล ผู้ไร้ความรู้สึกมีคติที่ยึดมั่นถือมั่นอยู่ เขาจะปฏิบัติกับผู้อื่นด้วยลักษณะเดียวกับที่อีกฝ่ายปฏิบัติกับเขา และสิ่งนี้ก็ไม่เคยเปลี่ยนแปลง
ด้วยการสูดหายใจเข้าเต็มปอด วัลก็ตัดสินใจที่จะเริ่มจัดการธุระของเขา จากข้างในกระเป๋า เขาได้หยิบสมุนไพรชำระล้างเลือดออกมาวางไว้บนโต๊ะอย่างเป็นระเบียบ
“ข้าเชื่อว่าท่านรู้จักสมุนไพรพวกนี้ ท่านพ่อ” เขาพูดด้วยน้ำเสียงที่สงบและมุ่งมั่น
โจชัวมองสมุนไพร มีความประหลาดใจสะท้อนอยู่ในดวงตาของเขา สายตาที่มากประสบการณ์ของเขานั้นรับรู้ถึงพวกมันในทันที
“สมุนไพรชำระล้างเลือด” เขารู้จักมัน “ช่างเป็นของที่หาเจอได้ยากจริงๆ พวกมันสามารถเปลี่ยนผู้ใช้สายเลือดเลเวล 1 ให้ไปถึงเลเวล 2 ได้โดยที่ไม่มีผลข้างเคียงใดๆ ราคาของมันในตลาดเปิดอยู่ที่ประมาณสองถึงห้าเท่าของยาวิวัฒนาการสายเลือดเลเวล 2 และถ้าเอามันไปประมูลในโรงประมูลของเมืองชั้นใน ก็จะสามารถขายได้ในราคาสิบเท่าของราคาตลาด”
เขาเงยหน้าขึ้นมองวัลด้วยความอยากรู้อยากเห็นในสายตาของเขา “วัล นี่เจ้าไปเจอพวกมันที่ไหน? แล้วทำไมเจ้าถึงเอาพวกมันมาให้ข้าดู? นี่เจ้าตั้งใจจะเอามามอบให้ข้าเป็นของขวัญแทนความกตัญญูรึ?”
วัลส่ายหัว รอยยิ้มอ่อนๆ แสดงอยู่บนหน้าของเขา “ข้าเจอที่เขตชั้นนอกของป่าราตรีนิรันดร์ในระหว่างที่ฝึกฝนอยู่ และถ้าจะให้มอบพวกมันกับท่านนั้น...ข้าคิดว่าตอนนี้พวกเราน่าจะรู้ดีว่าความสัมพันธ์ของพวกเราไม่ได้ดีขนาดนั้น เพราะฉะนั้นแล้วข้าตั้งใจเอาพวกมันมาทำการแลกเปลี่ยนกับท่าน ข้าอยากจะเข้าถึงระเบียงแห่งความเสื่อมทราม แลกกับการที่ข้าจะยกสมุนไพรสองต้นนี้ให้กับท่าน”
สีหน้าของโจชัวยังคงเฉยเมยในขณะที่เขาได้ฟัง
ระเบียงแห่งความเสื่อมทรามคือสถานที่ที่ตระกูลไวท์มอร์ได้เก็บวัตถุต้องสาปทั้งหมดของพวกเขาเอาไว้—มันคือวัตถุทรงพลังที่สร้างขึ้นจากร่างกายของสัตว์ร้ายและปีศาจ
วัตถุต้องสาปนั้นถูกจัดลำดับชั้นเอาไว้ตั้งแต่ขั้น-5 ที่อ่อนแอที่สุดไปจนถึงขั้น-1 ที่แข็งแกร่งที่สุด และยังมีข่าวลือถึงตัวตนของวัตถุระดับพิเศษและระดับปีศาจด้วย แต่ของพวกนี้ถูกมองว่าเป็นวัตถุในตำนานมากกว่าที่จะมีอยู่จริง
วัตถุต้องสาปที่แข็งแกร่งที่สุดที่มีบันทึกว่าเก็บเอาไว้ในระเบียงแห่งความเสื่อมทรามนั้นคือขั้น-3 อย่างไรก็ตาม มีวัตถุต้องสาปบางส่วนที่มีพลังเสื่อมทรามรุนแรงจนไม่มีใครสามารถถือครองมันได้อยู่ด้วย
ดังนั้นแล้ว ระดับของพวกมันจึงยังคงเป็นปริศนา
วัลต้องการอาวุธที่มีศักยภาพพอที่จะช่วยให้เขาลุยเดี่ยวในดันเจี้ยนที่เขาค้นพบในป่าราตรีนิรันดร์ วัตถุต้องสาปจึงเป็นตัวเลือกที่ดีสำหรับงานนี้ อย่างไรก็ตาม ของพวกนี้ไม่มีขายในตลาดเปิดของฐานที่มั่นไอรอนสไปร์ และพ่อของเขาก็คงไม่มีทางยอมให้เขาไปที่ฐานที่มั่นอื่น วัลมั่นใจว่าถ้าเขาหายตัวไปแค่วันเดียว พ่อของเขาก็คงจะเกณฑ์กำลังพลทั้งตระกูลไวท์มอร์เพื่อตามจับเขา แม้ว่ามันจะเป็นเรื่องที่เศร้า แต่มันก็คือความจริง
ดังนั้นแล้ว ตัวเลือกเดียวที่เขาเหลืออยู่ก็คือทำการแลกเปลี่ยนกับพ่อของเขา โดยใช้สมุนไพรชำระล้างเลือดที่เขาพบเป็นข้อต่อรอง
มันเป็นการเดิมพันที่เสี่ยง แต่ถ้าสำเร็จ มันก็จะปูเส้นทางไปสู่พลังให้กับเขา!
หลังจากที่เงียบไปซักพัก โจชัวก็ให้คำตอบในที่สุด “ถือว่าเป็นอันตกลง แต่เจ้าเอาของจากระเบียงไปได้แค่ชิ้นเดียวเท่านั้น นอกจากนี้ เจ้าสามารถอยู่ที่นั่นได้ไม่เกินหนึ่งชั่วโมง พลังเสื่อมทรามในที่แห่งนั้นไม่ปลอดภัยกับมนุษย์ รวมทั้งผู้ใช้สายเลือดด้วย เมื่อเวลาผ่านไปครบหนึ่งชั่วโมงแล้ว ข้าจะเป็นคนพาเจ้าออกมาอย่างปลอดภัยเอง”
วัลพยักหน้า “ข้ายอมรับเงื่อนไขครับ ท่านพ่อ”