ตอนที่ 761 ความสงบก่อนพายุจะมา(ตอนฟรี)
**วันนี้วันเกิดแอด แถมฟรีให้ตอนค้าบ ขอบคุณที่ติดตามกันน้า ใครอยากโดเนทสนับสนุนวันเกิดแอด แอดพร้อมรับนะ 5555**(0800845488)
ความทรงจำมากมายผุดในหัวนาง แต่จักรพรรดินีซีเหยาไม่ใช่คนธรรมดา นางรีบสำรวมตัวเองและไม่แสดงความผิดปกติทางสีหน้า
“เจ้าเป็นยังไงบ้าง กู่ฉางเกอ?”นางพูดและยกแก้ว“ขอแสดงความยินดีด้วย ข้าไม่คิดว่าคนอย่างเจ้าจะจริงใจขนาดนี้ พูดก็พูด ข้าค่อนข้างอิจฉาจักรพรรดินีหมิงคงเลย”
“นางมีสิ่งที่ข้าไม่มี”
ตอนนางอยู่ในภพปีศาจ นางมักคิดว่าคนอย่างกู่ฉางเกอสนใจแค่ผลประโยชน์ ไม่มีเรื่องเช่นความอบอุ่น อย่าว่าแต่ความจริงใจ
แต่ นางไม่คิดว่าเขาจะมีทัศนคติเช่นนั้นต่อเยวี่ยหมิงคง จักรพรรดินีซีเหยาเลยอดอิจฉาไม่ได้
“ไม่คิดเลยว่าเจ้าจะบอกข้าแบบนี้หลังไม่เจอข้ามานาน”
กู่ฉางเกอยิ้ม เขาดูแปลกใจหน่อย แต่ก็ยังนั่งลงข้างนางและเติมสุราให้นาง
“ข้าอิจฉาจริงๆ”จักรพรรดินีซีเหยาหัวเราะตัวเอง“เจ้าเสียสละเวลามาเจอข้าเพียงลำพัง ไม่กลัวว่าจะโดนวิจารน์เหรอ?แขกหลายคนกำลังดูอยู่นะ”
กู่ฉางเกอยกชามและยิ้ม“ข้าจะไปสนทำไม?ข้าจะมาพบสหายเก่าไม่ได้เหรอ?”
จักรพรรดินีซีเหยาเห็นว่าเขาสงบมากและลอบถอนหายใจ“เจ้าเดินทางมาไกลมาก มุมมองเจ้าเหนือกว่าข้า แต่ ข้ายังอยากพูดว่างานแต่งของเจ้าวันนี้คงไม่สงบนัก หลายขุมอำนาจมาด้วยเจตนาร้ายและกำลังรอโอกาส”
แม้ภพปีศาจจะกว้างใหญ่ มันก็ยังด้อยกว่าขุมอำนาจเซียนเหล่านี้
ต่อให้นางจะอยากช่วยกู่ฉางเกอ แต่นางก็ทำอะไรไม่ได้ นางได้แต่แนะนำ
“ข้ารู้อยู่นานแล้ว ข้าไม่กลัว”
กู่ฉางเกอพยักหน้าและยกชามหยกขาวชกกับนาง“ในอนาคตอันใกล้ ภพเบื้องบนจะไม่สงบสุข ภพปีศาจอาจโดนลากมาด้วย เจ้าต้องเตรียมตัว”
มันคือความสงบก่อนพายุจะมา
“ข้าเข้าใจ”จักรพรรดินีซีเหยายิ้ม และดื่ม
หลังจากนั้น กู่ฉางเกอก็ตรงไปทางอื่น เขาเจอกับคนคุ้นหน้าหลายคน รวมถึงอดีตคู่แข่ง
ไม่ว่ายังไง วันนี้ก็คือวันแต่งงาน ถึงแม้จะมีความบาดหมางมากมาย กู่ฉางเกอก็เลือกเมิน เขาทำตัวอ่อนโยนต่อหน้าทุกคน ชวนดื่มกับผู้อาวุโสหลายคน
“ประมุขแห่งภูเขาจักรพรรดิสวรรค์มาถึงแล้ว!”
“ผู้นำแห่งอาณาจักรเพลิงนิรันดร์มาถึงแล้ว!”
“เจ้าหุบเขาแห่งหุบเขาเมฆม่วงมาถึงแล้ว!”
“ราชาแห่งสำนักสวี่มี่มาถึงแล้ว!”
“ผู้นำพรรคตระกูลกหลี่มาถึงแล้ว!”
..
เวลานี้ หลายเสียงดังจากด้านนอกวัง มันไม่รู้ว่าผู้นำขุมอำนาจเหล่านี้ตกลงกันก่อนหรือมันแค่บังเอิญ แต่พวกเขามาพร้อมกัน
ทีละหนึ่ง บุคคลสำคัญมาถึง แม้ฐานบ่มเพาะจะไม่ถึงระดับจักรพรรดิ แต่ก็เป็นตัวแทนของขุมอำนาจเบื้องหลัง
พอได้ยินการมาถึงของคนสำคัญ แขกมากมายในวังก็หน้าเปลี่ยนสี บ้างสนใจที่จะดูการแสดง
ในความคิดพวกเขา มันน่าสนใจที่คนสำคัญเหล่านี้ไม่มาด้วยกายจริง พวกเขาส่งมาแค่กายวิญญาณ และไม่มีผู้บ่มเพาะตรัสรู้เต๋าตามหลัง
หลายคนเดาถึงเจตนาของพวกเขา เหนือสิ่งอื่นใด พวกเขาไม่มีทางกล้าสามหาวในอาณาเขตตระกูลกู่ พวกเขากังวลว่าจะเกิดเรื่องและอาจโดนกำจัดถ้ากายจริงมา
นั่นทำให้พวกเขาไม่ส่งผู้บ่มเพาะตรัสรู้เต๋ามาสักคน สำหรับพวกที่รากฐานแข็งแกร่ง พวกเขาจะมาถิ่นคนอื่นได้ไง?มันดีกว่าที่จะเก็บตัวอยู่กับดี เพราะถ้าเกิดเรื่อง รากฐานของพวกเขาจะขาดหาย
“คนเหล่านี้ระวังตัวมาก แต่ในเมื่อกล้ามาตระกูลกู่ของข้า พวกมันก็ควรเตรียมตัว”หนึ่งในบรรพชนตระกูลกู่พูด
กู่ฉางเกอมีสีหน้าแปลกๆ เขาไม่คิดว่าขุมอำนาจเหล่านี้จะกล้าสร้างเรื่องในถิ่นตระกูลกู่ ต่อให้เซียนแท้จริงมาเยือนเอง ตระกูลกู่ก็ไม่กลัว
นี่คือความมั่นใจของตระกูลกู่
ในวัง คนสำคัญหลายคนเข้าและออก รวมถึงเหล่าผู้ยืนบนจุดสูงสุดในภพเบื้องบน
แม้กระทั่งแดนต้องห้ามบางแห่งที่แยกตัวจากโลกภายนอกก็ยังส่งของขวัญมา
งานแต่งยังไม่เริ่ม แต่วังมีชีวิตชีวามาก หมอกเซียนลอยคลุ้ง ตามด้วยเสียงดนตรี อาหารเลิศรสทุกประเภทถูกยกนำมาเสิร์ฟ ไหสุราเต็มไปหมด กลิ่นหอมของมันโชยไปไกลนับหมื่นลี้
ผู้บ่มเพาะทั้งหมดเริ่มกินดื่มกัน ไม่ว่ายังไง วันนี้ก็คือวันแต่งงานของราชวงศ์เซียนสูงสุดและตระกูลกู่
ถ้าไม่มีความขัดแย้งที่ไม่อาจคลี่คลาย ไม่มีใครเต็มใจจะยั่วยุตระกูลกู่ในเวลานี้
ดังนั้น แม้กระทั่งภูเขาจักรพรรดิสวรรค์และขุมอำนาจอื่นก็ยังคุยดื่มกันเงียบๆ
บรรพชนเฒ่าหลายคนของตระกูลกู่เดินรอบ คุยกับสหายเก่าบางคน
ตัวอย่างเช่น ผู้ยิ่งใหญ่ของทะเลสาบเต๋าที่คุยกับบรรพชน18ของตระกูลกู่
ในถิ่นตระกูลกู่ แม้กระทั่งเกาะชั้นนอก ก็ยังมีชีวิตชีวา
ผู้บ่มเพาะกับสิ่งมีชีวิตที่ไม่มีสิทธิ์เข้าโถงเริ่มคุยดื่มกัน ลำแสงมากมายบินผ่านท้องฟ้าขณะที่สาวใช้บินนำสุราและอาหารต่างๆไปบริการ พวกนางเหมือนผีเสื้อที่บินผ่านดอกไม้
แน่นอน แม้กระทั่งในเกาะชั้นนอก อาหารเลิศรสของงานเลี้ยงก็คือของหายาก
มีเพียงขุมอำนาจเซียนแท้จริงถึงเต็มใจนำออกมา มันถือเป็นลาภปากของคนธรรมดา
งานแต่งงานครั้งนี้เขย่าทั้งภพเบื้องบน กู่ฉางเกอคอยเดินตามผู้อาวุโสไปดื่มกับทุกคน
“กู่ฉางเกอ ยินดีด้วยนะ”
สาวน้อยที่เย็นชาเหมือนน้ำแข็งเดินมา นางดูสูงส่งเกินจริง นางยกชามขึ้นต่อหน้ากู่ฉางเกอ แต่มีความไม่พอใจในส่วนลึกของดวงตานาง
แม้วันนี้จะเป็นวันแต่งของกู่ฉางเกอกับเยวี่ยหมิงคง และนางควรมีความสุขกับทั้งสอง แต่ใจนางกลับไม่มีความสุขเลย มันมีแต่ความหดหู่
“สาวน้อย เจ้าทำแบบนี้กับข้าเหรอ?”กู่ฉางเกอยิ้มและลูบหัวกู่เซียนเอ๋อร์ แต่นางกลับรีบหลบ
“เหยาเหยาขอยินดีกับท่านอาจารย์ด้วย”
ข้างกู่เซียนเอ๋อร์ มีสาวน้อยแสนน่ารักที่ดูเหมือนตุ๊กตายืนอยู่ นางยืนยิ้มอย่างมีความสุข
ตอนนางได้ยินว่าอาจารย์ของนางกำลังจะแต่งงาน นางก็ขอให้กู่เซียนเอ๋อร์พานางมาด้วย
กู่ฉางเกอยิ้มและนั่งยองๆลงลูบแก้มนาง“อาจารย์ขอบใจเจ้ามาก เหยาเหยา”
“ยินดีด้วย”
สาวงามอีกคนในชุดขาวเดินมา ใบหน้านางไร้ที่ติเหมือนภาพวาด ผมดำยาวคลอเคลียไหล่ นางดูงามหลุดโลก เหมือนดอกบัวหิมะที่เบ่งบานบนยอดเขาน้ำแข็ง
เจียงฉูฉู่เม้มปากและฝืนยิ้ม แต่ มันยากจะปกปิดความเศร้าและความอิจฉาในดวงตานาง
แม้กู่ฉางเกอจะรับปากไว้แล้วว่าเขาจะแต่งงานกับนาง มันก็คงไม่ยิ่งใหญ่เท่าตอนนี้ แถมนางไม่รู้ด้วยว่าเมื่อไร
วันนั้น…คงเป็นอนาคตที่แสนห่างไกล
แน่นอน นางเป็นคนมีเหตุผล ต่อให้นางจะขมขื่น นางก็ไม่แสดงออกมาทางสีหน้า นางกลัวว่าจะสร้างปัญหาที่ไม่จำเป็นให้กู่ฉางเกอ
กู่ฉางเกอถอนหายใจ แน่นอน รอยยิ้มบนหน้าเขาไม่เปลี่ยนขณะที่เขาแสดงความขอบคุณ