Chapter 23: มุ่งสู่ถ้ำ
“ได้เวลาเฉลิมฉลองแล้ว!”
ปรากฏการณ์ที่น่าสยดสยองแต่น่าดึงดูดกำลังปรากฏขึ้นในป่าราตรีนิรันดร์
เลือดไหลซึมออกมาจากกระต่ายมีเขา เกิดเป็นแอ่งน้ำสีแดงกลางอากาศก่อนที่พวกมันจะแปรเปลี่ยนเป็นธารน้ำสีทับทิมที่ไหลรินเข้ามาหาวัลอย่างราบรื่น
ในทันทีที่เลือดกลายเป็นหนึ่งเดียวกับเขา เขาก็รู้สึกได้ถึงคลื่นการฟื้นฟูที่ชะล้างเขา
เลือดส่วนหนึ่งทำหน้าที่เป็นยารักษาตามธรรมชาติ มันทำการรักษาบาดแผลของเขาด้วยความเร็วที่มองเห็นได้ด้วยตาเปล่าและมันก็ไม่หลงเหลืออาการบาดเจ็บเอาไว้เลย ไม่แม้แต่แผลเป็นบางๆ
และเลือดส่วนที่เหลือก็ได้ไปเติมในแถบเลือดของเขา ทำให้แถมเลือดของเขานั้นเปี่ยมไปด้วยพลังใหม่ ตัวเลขบ่งชี้เป็นตัวเลขของลางร้าย 666—จำนวนที่ดูเหมือนจะเหมาะสมกับพลังปีศาจอันทรงพลังที่เขาควบคุม
‘ภารกิจยังอีกยาวไกลสินะ’ วัลคิด
ในการจะสำเร็จภารกิจ เขายังต้องหาถิ่นที่อยู่ของกระต่ายมีเขาสองหัวและขจัดภัยคุกคามใดก็ตามที่อยู่ที่นั่น
รอยเท้าที่หลงเหลืออยู่ของกระต่ายมีเขาสองหัวสามารถช่วยนำทางเขาไปที่รังของมันได้อย่างดีเยี่ยม รอยพวกนี้ลึกและชัดเจนกว่าพวกกระต่ายมีเขาธรรมดาเพราะน้ำหนักตัวที่มากและขนาดที่ใหญ่ของมัน
วัลตามรอยเท้าของกระต่ายมีเขาสองหัวผ่านป่าอันกว้างใหญ่จนกระทั่งเขาได้มาถึงปากทางเข้าถ้ำแห่งหนึ่ง
[แจ้งเตือนระบบ: ด้วยการค้นพบถิ่นที่อยู่ของกระต่ายมีเขา ท่านได้สำเร็จเป้าหมายที่สองของภารกิจจุดจบของความสยองสองเท่า!]
ข้างในถ้ำถูกปกคลุมด้วยความมืด ที่ไม่สามารถมองเห็นได้ด้วยสายตาปกติ
แต่ว่า วัลไม่ใช่คนปกติ คุณสมบัติมองกลางคืนที่ติดตัวเขาอยู่นั้นทำให้เขามองผ่านความมืดของถ้ำได้อย่างชัดเจน และเผยให้เห็นถิ่นฐานข้างในถ้ำ
ถ้ำแห่งนี้เป็นที่อยู่อาศัยของกระต่ายมีเขามากมายหลากหลายขนาด และสมุนไพรบางชนิดที่อยู่แถวพวกมันก็ได้ดึงดูดความสนใจของวัล สมุนไพรพวกนี้คือสมุนไพรชำระล้างเลือด แม้ว่ามันจะไร้ประสิทธิภาพสำหรับผู้ใช้สายเลือดที่มีเลเวลมากกว่า 1 แต่พวกมันก็เป็นสินค้าที่มีราคาอย่างมากในอาณาจักรวิคตอเรียเพราะพวกมันมีความสามารถในการกระตุ้นวิวัฒนาการของผู้ใช้สายเลือดเลเวล 1 ได้โดยไม่ต้องเสี่ยงกับความเสื่อมสภาพ และเหตุที่เป็นเช่นนี้ก็เพราะพวกมันคือหนึ่งในสมุนไพรหายากที่ปราศจากพลังงานเสื่อมทราม
แต่ความแปรปรวนของพวกมันก็ไม่ใช่สิ่งที่สามารถดูถูกได้เช่นกัน มีแค่ร่างกายของผู้ใช้สายเลือดเลเวล 1 ประเภทนักรบที่มีกล้ามเนื้อและความถึกทนเท่านั้นถึงจะสามารถควบคุมพลังงานของสมุนไพรได้อย่างปลอดภัย ถ้าคนที่ไม่มีกล้ามเนื้อ และไม่ได้แข็งแกร่งไปกว่าคนธรรมดาพยายามที่จะดูดซับมัน พลังงานในสมุนไพรก็จะระเบิดพวกเขาตายคาที่!
ภาพของสมุนไพรเหล่านี้บ่งบอกว่ากระต่ายมีเขาสองหัวได้วางแผนจะใช้สมุนไพรพวกนี้เพื่อการวิวัฒนาการของลูกๆ มัน ใครจะไปรู้ว่ามันจะถูกล่าไปก่อนแล้วนักล่าคนนั้นก็ได้มาเยี่ยมครอบครัวของมันต่อ? ตอนนี้วัลอยู่ที่นี่ และดูเหมือนว่าเขาจะเป็นคนที่ช่วงชิงสมบัติที่อยู่ในนี้!
‘มาจัดการกันเถอะ’
วัลเดินเข้าไปในถ้ำ
เมื่อเห็นเขาเดินเข้ามา กระต่ายตัวแม่ได้ยืนขึ้นด้วยขาหลังอย่างระมัดระวัง ส่วนพวกลูกๆ ได้มาหลบอยู่ข้างหลังเธอด้วยร่างกายที่สั่นเทิ้มจากความหวาดกลัว
วัลไม่ได้หลงกลกับท่าทีของพวกมัน
แม้ว่าพวกมันจะมีสภาพที่น่าสงสาร แต่สิ่งมีชีวิตพวกนี้ไม่ได้ใสซื่ออย่างที่เห็น
อดีตของพวกมันนั้นชุ่มโชกไปด้วยความมืดมิด
ในโอกาสหนึ่งเมื่อในอดีต มีชายอับโชคคนหนึ่งได้หลงเข้ามาในถ้ำนี้ กระต่ายตัวแม่ สามีของเธอ และพวกลูกๆ ได้โจมตีเขา พวกมันร่วมกันฉีกทึ้งผู้บุกรุกเป็นชิ้นๆ ดื่มด่ำกับรสชาติเลือดของมนุษย์
ความทรงจำเกี่ยวกับงานเลี้ยงในครั้งนั้นได้ก่อให้เกิดประกายที่ชั่วร้ายในดวงตาของพวกมันและปากของพวกมันก็น้ำลายสอด้วยความคาดหวัง
พวกมันจำได้ว่าพวกมันใช้ประโยชน์จากการที่มนุษย์มองไม่เห็นในความมืดอย่างไร และตอนนี้ พวกมันก็ตั้งใจจะใช้ข้อได้เปรียบเดียวกันกับวัล
แต่ก็หารู้ไม่ว่าวัลนั้นไม่ใช่คนปกติ และความมืดที่จะปิดกั้นทัศนวิสัยแม้กระทั่งกับผู้ใช้สายเลือดก็ไม่ได้เป็นอุปสรรคกับเขา
กระต่ายมีเขาค่อยๆ คืบคลานเข้าหาเขาอย่างเงียบๆ
เมื่อเห็นว่าพวกมันเข้าใกล้เขาแล้ว วัลก็เอามือเอื้อมไปที่หลังของเขาอย่างนุ่มนวล
และด้วยความคิดเพียงอย่างเดียว เลือดก็ไหลออกมาจากฝ่ามือของเขา เกิดเป็นดาบยาวที่เก็บซ่อนอยู่จากสายตาของกระต่าย
‘มาสิ เดี๋ยวฉันจะมอบของขวัญที่ดำมืดที่สุดให้เอง—มันคือความตายยังไงล่ะ’ วัลคิด
ในตอนนี้เอง พวกมันก็พุ่งเข้าใส่เขา
ในการตอบสนองนั้น เขายิ้มและเผยอาวุธสีแดงฉานของเขาออกมาพร้อมกับฟาดมันออกไปอย่างรุนแรง
ด้วยความที่พวกมันอยู่กลางอากาศ การเบี่ยงต่ำแหน่งหลบนั้นไม่ต้องพูดถึงเลย
การหลบการโจมตีทีเผลอถึงตายของเขานั้นคือเรื่องที่เป็นไปไม่ได้!
ฟิ้ว!
การฟาดฟันสีแดงฉานได้ทำให้เกิดความวุ่นวายในความมืด พวกกระต่ายถูกผ่าเป็นสองส่วนโดยไม่ทันได้ระวังตัว และซากของพวกมันก็หล่นลงกับพื้นเกิดเป็นกองเลือด
[ติ้ง! ด้วยการฟาดฟันของท่าน กระต่ายมีเขาเลเวล 4 หนึ่งตัวและกระต่ายมีเขาเลเวล 1 สี่ตัวได้ถูกสังหาร ท่านได้รับค่าประสบการณ์ +4]
[ติ้ง! ท่านได้เอาชนะเป้าหมายสุดท้ายของภารกิจ “จุดจบของความสยองสองเท่า”
[ตอนนี้ภารกิจ “จุดจบของความสยองสองเท่า” ได้ถูกจัดเก็บเอาไว้ในหน้าต่างชัยชนะในอดีตของท่าน!
[ท่านได้รับรางวัลเป็นแต้มความบ้าคลั่ง +500]
แต้มความบ้าคลั่งได้ถูกแปรสภาพเป็นแต้มสถานะอันล้ำค่าในทันที มันมีทั้งหมดห้าแต้มเก็บไว้ในคลังของเขา!
เขาจะเก็บพวกมันเอาไว้ก่อน
วัลเหลือบมองพวกกระต่ายที่ไร้ชีวิต ความปรารถนาที่แปลกประหลาดและยุ่งเหยิงกำลังคุกรุ่นอยู่ในตัวเขา มันคือความปรารถนาที่ไม่รู้จักพอจากการอยากดื่มเลือดพวกมันได้ถาโถมมาหาเขา
“ดูดเลือด” วัลเปล่งเสียงและเปิดใช้ทักษะสายเลือดลำดับ 2 ของเขา
ราวกับเชื่อฟังคำสั่งของเขา เลือดจากกระต่ายมีเขาที่พ่ายแพ้ไปเริ่มลอยขึ้นมาจากร่างของพวกมันและซึมซับเข้ามาหาเขา
ด้วยความที่เขาไม่ได้บาดเจ็บ เลือดจึงไปเพิ่มที่แถบเลือดของเขาโดยตรง
ปริมาณของมันได้เพิ่มขึ้นถึง 800 แต้มแล้ว!
เมื่อได้เห็นแถบเลือด วัลก็รู้สึกแข็งแกร่งกว่าเดิม
มันคือความรู้สึกอันน่าอัศจรรย์ การมีเลือดมากมายที่เขาสามารถใช้ได้ตามต้องการ
‘ทีนี้ก็ถึงเวลาเก็บเกี่ยวรางวัลจากการต่อสู้แล้ว’
ด้วยภัยคุกคามที่หมายเอาชีวิตเขาถูกลบออกไป วัลก็ย้ายความสนใจไปยังสมุนไพรชำระล้างเลือด
เขานั่งยองๆ และเด็ดพวกมันออกมาอย่างระมัดระวังเพื่อทำให้แน่ใจว่าพวกมันได้ถูกเก็บเกี่ยวโดยที่ไม่เกิดความเสียหายใดๆ เมื่อเขาเก็บพวกมันมาได้เรียบร้อยแล้ว เขาก็เก็บพวกมันเอาไว้อย่างปลอดภัยในพื้นที่กระเป๋าเสื้อกันลมของเขา
จากนั้นเขาก็ลุกขึ้นเตรียมตัวที่จะออกไป แต่ภาพประหลาดในถ้ำก็ได้หยุดฝีเท้าของเขาเอาไว้!